Geodezja Inżynieryjno-

Przemysłowa

Rys. 1 Etapy prac geodezyjnych przy obs

łudze inwestycji inżynierskiej

OBIEKT

Prace geodezyjne na

etapie studiów

projektowych

Prace geodezyjne na

etapie projektu

szczegó

łowego

Geodezyjne

opracowanie

projektu

Tyczenie

Pomiary

kontrolne

Inwentaryzacja

powykonawcza

Pomiary w

trakcie

eksploatacji

Pozyskanie

terenu

P o m i a r y K o n t r o l n e

1.Kontrola tyczenia

-jest to ocena poprawności postępowania
geodezyjnego
-nie musi dotyczyć elementów realizowanej
konstrukcji
-nie interesuje wykonawcy obiektu
(wewnętrzna sprawa geodety)

2.Kontrola kształtu
konstrukcji

-ocena zgodności kształtu zrealizowanego z
projektowanym
-opis kształtu zrealizowanego
-opis kształtu na moment wykonywania pomiaru
(na określonym etapie realizacji lub po
zakończeniu budowy)

3.Kontrola przemieszczeń
i odkształceń budowli

-

przemieszczenie się obiektu, lub jego

fragmentu
w okresie czasu od momentu t

0

(pomiar

wyjściowy)
do momentu t

1

(pomiar aktualny)

Kontrola wytyczenia punktu

Kontrola
tyczenia

Tyczenie

A

B

C

P

1

P

2

P

3

(kontrola zadania geodezyjnego)

dp

Kontrola tyczenia(1)

1.Ponowne niezależne wytyczenie tego samego punktu lub wskaźnika

osiowego

-a) ponowne wytyczenie tylko jako kontrola wyznaczenia
-b) ponowne wytyczenie potraktowane jako tyczenie wielokrotne

Ocena poprawności tyczenia polega na ocenie wielkości różnicy z dwóch

wyznaczeń

dp < M

dp

tyczenie

kontrola tyczenie

dp

dp

II.

I.

III.

I.Wynik pomiaru kontrolnego potwierdza poprawność tyczenia,
II.Średnia z dwóch wytyczeń może wskazywać punkt wytyczony poprawnie,
(tyczenie wielokrotne)
III.Wynik pomiaru kontrolnego wskazuje na błąd gruby w tyczeniu (lub pomiarze
kontrolnym).

dp > M

dp

dp > M

dp

Kontrola wytyczenia obiektu

Tyczenie

A

B

P

1

P

2

P

3

(kontrola kształtu wytyczonego
obiektu)

a

b

c

Jeżeli warunkiem poprawności
wytyczenia obiektu jest zapewnienie
odpowiednich odległości między
punktami, to te odległości mierzymy
kontrolnie.

Kontrola tyczenia(2)

2.Pomiar kontrolny wytyczonych elementów kształtu

dp

Kontrola tyczenia osi

prostopadłych

P

1

P

2

P

3

P

4



1



2



1

+

2

= 90

O

warunek

d= 90

0

– (

1

+

2

)

Z

Y

X

Badanie płaskości

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

+

X

A

B

C

D

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

X

X

Y

Z

Niwelacja geometryczna

-od stałej prostej
-metodą
tachimetryczną

Odchylenia od płaszczyzny

poziomej

V

i

= h

i

- h

xxx

h

max

h

mi

n

h

ś

r

h

wy

b

h

i

V

i

= h

i

- h

xxx

n

h

h

n

i

1

i

i

śr









może być obliczone na podstawie wszystkich punktów,
lub wybranej grupy n punktów

Odchylenie od płaszczyzny

skośnej

+

+

+

+

+

+

+

+

+ +

+

+

+

+

+

V

i

+

+

+

V

i

V

i

V

i

Definiowanie płaszczyzny skośnej

1. Wybrany punkt i zadane

spadki w dwóch kierunkach

2. Trzy wybrane punkty

powierzchni

3. Dowolna wybrana ilość

punktów

Badanie płaskości

X

Y

Z

Obiekt położony dowolnie w stosunku
do „instrumentalnego” układu współrzędnych

Z

X

Y

d , k

Y

X

Z

ze

ro

li

m

bu

sa

-

niwelacja geometryczna,

-niwelacja geometryczna od zadanej

powierzchni,

-tachimetrycznie

Budowle wysmukłe-badanie

pionowości



wiat
r

wiat
r

I

1

I

2



naciąg lin



SZYBY WINDOWE

100
cm

Badanie pionowości- określenie

kształtu

poziom „zerowy”

poziom „n -ty”

b

a

d

a

n

y

e

le

m

e

n

t

ko

n

st

ru

kc

ji

Badany element jest pionowy,
kształt nie jest prostoliniowy

poziom „zerowy”

poziom „n -ty”

Badany element nie jest pionowy,
kształt jest prostoliniowy

b

a

d

a

n

y

e

le

m

e

n

t

ko

n

st

ru

kc

ji

Kontrola pionowości krawędzi

I

1

I

2

90

0

Na stanowiskach są rejestrowane kierunki do punktów
kontrolnych na kolejnych poziomach.

k

1

0

k

1

i

Dokładność pomiaru zależy od dokładności identyfikacji celu
- wielokrotne celowanie ma głównie poprawić dokładność identyfikacji

łata

Osnowa do badania pionowości osi

budowli wysmukłych

d

1

d

2

I

II

III

l

III

l

II

l

I



s

1

s

2

s

3

d

1

d

2

I

II

III

l

III

l

II

l

I



III

s

2

d

2

d

1

s

1

s

3

s

4

s

5

l

I

l

II

l

III



II

I

osnowa
I

osnowa
I

osnowa
III

Kolorem czerwonym
oznaczono mierzone
elementy w różnych
wersjach osnowy

Kolorem czerwonym
oznaczono mierzone
elementy w różnych
wersjach osnowy

0

1

2

3

4

komin

Identyfikacja osi komina, masztu

Kształt teoretyczny
projektowany

Kształt rzeczywisty

Pomiar powinien być tak zorganizowany aby w maksymalnym stopniu
odtworzyć rzeczywistą oś obiektu.

Jako standard przyjmuje się, że pomiar powinien być wykonany:

-co najmniej z trzech stanowisk,
-punkty celowania na lewej i prawej krawędzi powinny być na tej samej
wysokości,
-z każdego stanowiska należy celować na punkty na tej samej wysokości

Celowanie na obiekt

poziom nacelowania z I stanowiska

poziom nacelowania z II stanowiska

poziom nacelowania z III stanowiska

k

l

k

p

k

śr

Lewa krawędź

Prawa krawędź

Pomiar pionowości osi komina

metodą kierunkową

0

1

2

3

4

A

B

C

k

A

l

k

A

p



k

B

p

k

B

l

k

C

l

k

C

p

k

A

s

= ½(k

A

l

+k

A

p

)

k

B

s

k

C

s

0

Przedstawiony schemat obserwacji powtarzany jest dla
każdego kontrolowanego poziomu

a

1

a

2

Odchylenie od pionu osi

komina

dPI

1

dPII

1

dPIII

1

P

0

P

1

St. I

St. III

dPi=

(ki

1

–ki

o

)*d

i



Odchylenie od pionu osi

komina

dPI

i

dPII

i

dPIII

i

P

0

P

1

St. I

St. III

dPi=

(ki

1

–ki

o

)*d

i





1



2

Odchylenie od pionu osi

komina

w pł.XoY

Y

dx

4

X

P

3

P

4

P

2

P

1

P

0

dy

4

dp

4

X

P

3

P

4

P

2

P

1

P

0

Y

dy

3-4

dx

3-

4

Odchylenie od pionu osi

komina

w pł.XoY i ZoY

h

1

h

2

h

3

h

4

h

0

Z

Z

Y

X

P

2

P

0

P

0

P

1

P

3

P

4

dY

1

dX

1

dX

1

dX

2

dX

3

dX

4

dY

2

dY

3

dY

4

Kontrola osiadania fundamentu

komina

fundament

repery kontrolne

dh

1

o

dh

2

o

dh

3

o

dh

4

1

dh

5

o

dh

5

1

dh

4

o

dh

3

1

dh

2

1

dh

1

1

reper odniesienia

W pomiarze wyjściowym
pomierzymy dh

i

o

W pomiarze aktualnym pomierzymy
dh

i

1

Rp O

1

2

3

4

Rp O

Osiadanie reperu 1 w stosunku do
reperu O
h1 =dh

1

1

– dh

1

o

Osiadanie reperu 2 w stosunku do
reperu O
h2 = h1 +(dh

2

1

– dh

2

o

)

itd

Interpretacja wyników pomiaru

kontrolnego osiadania fundamentu

Rp O

h1

h2

h3

h4

h5

Na podstawie pomierzonych
osiadań fundamentu można
obliczyć jego pochylenie i
kierunek tego pochylenia a na
tej podstawie interpretować
jaka część odchylenia osi
komina wywołana została
nieprawidłowym osiadaniem
fundamentu a jaka deformacją
jego trzonu

Rp O

h1

h2

h3

h4

h5

-1

0

-2

-3

-4

-5

-6

-7

+1

Az

i





Pomiar kontrolny ugięcia przęsła

l

0

1

Rp1

Δp=l

’

-l

0

t

0

t

’

l’

1

Rp1

l

0

1

l

0

2

h

l’

1

l’

2

t

0

t

’

Δp= h

’

1

-

h

0

1

h

’

1

=l

’

2

-l

’

1

h

0

1

=l

0

2

-l

0

1

Repery

kontrolowa

ne

Repery

odniesie

nia