Tradycje

Tradycje

świąt Bożego

świąt Bożego

Narodzenia

Narodzenia

Jak Ziemia długa i szeroka, ludzie posługujący się różnymi
językami zasiądą razem z bliskimi, przyjaciółmi, czy
Znajomymi przy świątecznym stole i rozpoczną wspólne
kolędowanie. Każdy kraj, jak mówi znane przysłowie:
„Co kraj, to obyczaj” świętuje na swój własny sposób.

Francja

Francja

Przebieg:

Na początku grudnia

rodzice kupują dzieciom

tzw. Calendrier

de l'Avent (Kalendarz  adwentowy).

Maluchy codziennie

otwieraja jedno okienko kalendarza, zjadają znalezione łakocie,

pospiesznie piszą listy do Mikołaja (Père Noël).
Rodziny dekorują dom

, głównie na zielono, używając ostrokrzewu

(le houx), oraz zapewniajacych szczęście lisci jemioły (le gui).

Świąteczny obiad 25 grudnia składa się najczęściej z

następujących dań:

-

huîtres

(ostrygi)

-

foie gras

(specjalna wątróbka gęsia lub kacza)

-

saumon fumé

(wędzony łosoś)

-

boudin blanc

(biała kaszanka)

-

dinde aux marrons

(indyczka nadziewana jadalnymi

kasztanami)

-świąteczne ciasto:

bûche de Noël.

Père Noël (Mikołaj), w nocy z 24 na 25 przeciska się jakoś przez

komin

i doręcza zamówione podarki wkładając je do buta lub pod

choinkę.

Niemcy

Niemcy

Przebieg:

W Niemczech Boże Narodzenie nazywa się Weihnachten i zaczyna się do niego

przygotowywać już 4 tygodnie wcześniej, od początku Adwentu. Mali Niemcy,

korzystają z kalendarza adwentowego  Adventskalender, który składa się z 24

okienek. Każdego ranka dzieci otwierają jedno okienko i znajdują w nim coś

słodkiego, zazwyczaj czekoladkę.
Świętowanie zaczyna się 24 grudnia. Około godz. 6 rodzina zasiada do

świątecznego stołu. Posiłek tego dnia nie jest zbyt obfity, ale według tradycji na

stole musi pojawić się 9 różnych potraw, m.in.:

— pieczona kiełbasa z kiszoną kapustą (Bratwurst mit Sauerkraut)

— pieczeń z gęsi (Gansebraten)
— karp (Karpfen)
—  ciasto bożonarodzeniowe (Christstollen)

Tego dnia dzieci otrzymują prezenty, które przynosi Christkind (Dzieciątko

Jezus).
Specjalnością kulinarną, związaną z okresem Bożego Narodzenia, są różnego

rodzaju ciasteczka (Platzen) w kształcie gwiazdek, choinek, Mikołajów,

wypiekane specjalnie na tę okazję.    

Wielka Brytania

Wielka Brytania

Przebieg:

Anglicy nazywają

Boże Narodzenie

Christmas

.

Obchodzą je e

ntuzjastycznie

.

Przygotowują się do tego kilka tygodni wcześniej

, żeby zdąż

yć

z

przygotowaniem

wszy

stkich

przewidzianych

potraw

na 25 grudnia.

W Anglii

nie obchodzi się Wigilii.

Dużo wcz

eśniej dekorują swoje

do

my w kolorach cz

er

wieni i zieleni,

zawies

zają na drzwiach

je

miołę, ubierają choinki, przygotowują

kartki

świąteczne oraz

słuchają

słynnych

Christmas Carols,

pieśni

bożonarodzeniowych.
Pierwszego dnia Świąt

(

Christmas Day

)

rodziny zasiadają do wspólnego

obiadu, na

który podaje się:

— zupę z ostryg

— indyka nadziewanego kasztanami z sosem borówkowym

Po tym głównym daniu, dzieci szukają prezentów, które Mikołaj

(

Father

Christmas

albo

Santa Claus)

zostawia w czerwonej skarpecie.

W trakcie, gdy dzieci bawią się swoimi prezentami, dorośli degustują

Stilton

,

delikatny angielski ser.
Na deser Anglicy jedzą

Christmas pudding

z suszonymi owocami, w którym

czasami dzieci mogą znaleźć ukryte monety albo drobne zabawki oraz

Mince

pies

(okrągłe

babeczki z

bakaliami).

Znanym

świątecznym zwyczaje

m

jest

pulling of Christmas crackers

.

Cracker

to mała zwinięta

i zawiązana na obu

końc

ach

tubka z

papi

eru, w

której znajdują się m

ałe zab

awki, błyskotki lub zagadki

. Ż

eby

dostać to, co

jest w śr

odku dwie osoby

mu

szą

c

iągnąć za jego końce

— przy otw

arciu

słychać

cha

rakterystyc

zny dźwięk i ze środka

wypada zawartość.

Polska

Polska

A czy wiemy co oznaczają polskie symbole

Bożego Narodzenia ?

Pierwsza Gwiazdka-

jest symbolem Gwiazdy Betlejemskiej, której

pojawienie się towarzyszyło narodzinom Jezusa. Dzięki niej pasterze, Trzej

Królowie mogli dotrzeć do miejsca narodzin Zbawiciela. Dziś oczekujemy

pierwszej gwiazdy, jaka pojawi się na wigilijnym niebie. Dopiero, gdy ona

zabłyśnie możemy, według tradycji, siąść do stołu i podzielić się opłatkiem.

Opłatek-

jego nazwa wzięła się z łacińskiego słowa oblatum i znaczy tyle co

dar ofiarny. Jest to nic innego, jak cienki kawałek wypieczonej mąki pszennej i

wody. Na nim widnieją obrazy związane z Bożym Narodzeniem. Dzielenie się

chlebem ma korzenie w pogańskich tradycjach. Z czasem przeszło ono na stałe

do zwyczajów chrześcijańskich, a dziś dzielimy się opłatkiem przed wieczerzą

wigilijną, składamy sobie życzenia. Życzenia, jakie składamy sobie podczas

dzielenia się opłatkiem powinny być szczere, wybaczamy sobie wtedy wszystkie

winy, aby zasiąść do kolacji pogodzeni i z czystymi sercami.

Sianko wigilijne-

kładziemy je pod białym obrusem na stole, przy którym

będziemy spożywać wigilijną kolację. Symbolizuje oczywiście miejsce, w jakim

przyszedł na świat Jezus – szopkę i siano, na którym leżał po urodzeniu.

A co z

A co z

Choinką...

Choinką...

Choinka, jak uczy Kościół, jest

odwzorowaniem drzewa

rajskiego: 'drzewa życia',

biblijnego drzewa wiadomości

dobra i zła, pod którym

rozpoczęła się historia ludzkości.

Na choince nie powinno zabraknąć:



Jabłka-

te właśnie owoce były na owym

biblijnym drzewie, a ponadto jabłko

symbolizuje zdrowie do późnej starości.



Łańcuchy-

lekkie, słomkowe, bibułkowe, to

pamiątka po wężu kusicielu. Pętają choinkę

jak niewolnicę, przypominając, że cały

ludzki ród znajduje się w niewoli grzechu.



Gwiazda-

na szczycie drzewka symbolizuje

gwiazdę betlejemską, która prowadziła

Trzech Króli do Dzieciątka Jezus.



Lampki-

to jakby okruchy ognia, który

dawniej płonął w izbie przez całą noc

wigilijną, aby przychodzące na ten czas

dusze przodków mogły się ogrzać, dzisiaj

przypominają one o nigdy nie gasnącej

Bożej miłości do ludzi.

Podsumowanie

Jak widać obchodzenie Wigilii i dni Świąt w

każdym kraju jest inne. Dla nas tradycje w innych

krajach mogą wydawać się co najmniej śmieszne

i niezrozumiałe, ale pomyślmy co taki obco

krajowiec myśli sobie o naszych tradycjach, czy

nie wydają mu się równie dziwne... Pamiętajmy

więc przysłowie „Co kraj to obyczaj.”