Trichloroetylen
1,1,2-Trichloroeten; trichlorek
etylenu ;TRI; 1-chloro-2,2-
dichloroetylen
1. Temp. Wrzenia 86.7 stopni C
2. Masa cząsteczkowa 131,40
3. Bezbarwna ciecz o słodkim zapachu
4. Nierozpuszczalny w wodzie, miesza
się z etanolem, eterem dietylowym,
chloroformem
Występowanie
Stosowany jako rozpuszczalnik
wosków, żywic, tłuszczów, olejów
do czyszczenia produkowanych
elementów metalowych oraz jako
nośnik w preparatach
owadobójczych.
Zastosowanie
• Powszechny w farbie drukarskiej,
przylepcach, farbach, stosowany
do czyszczenia na sucho
• W lecznictwie jako środek
znieczulający- już nie stosowany
Narażenie
• Wszyscy mający kontakt z TRI
• Dla ludzi pracujących z narażeniem na
opary związku <w warunkach
przemysłowych>
• Szczególna grupa to osoby wdychające
pary TRI w celu wywołania stanu
odurzenia, co prowadzi bezpośrednio
do powstania nałogu
Losy w organizmie
Wchłania się przez płuca z przewodu pokarmowego i przez
skórę,retencja par związku w płucach wynosi ok.50 %,
najłatwiej wchłania się z przewodu pokarmowego
Pierwszym etapem biotransformacji jest powstanie tlenku
trichloroetylenu, ulega on dalszej przemianie do aldehydu
trichlorooctowego , który jest redukowany do alkoholu
trichloroetylowego i utleniany do kwasu trichlorooctowego. Są
to główne metabolity TRI
Mniej istotnym kierunkiem przemian jest powstanie kwasu
dichlorooctowego oraz kwasu szczawiowego
W warunkach ekspozycji inhalacyjnej w stosunku do wchłoniętej
dawki:
10%- wydala się z powietrzem w postaci niezmienionej
30-50%- wydala się z moczem jako glukuronid trichloroetanolu
10-30%- wydala się jako kwas trichlorooctowy
Biologiczny okres półtrwania kwasu trichlorooctowego i
trichloroetanolu wynosi łącznie 41 h
TRI rozmieszcza się w tkankach proporcjonalnie do zawartości
lipidów
KUMULUJE SIĘ W TKANCE TŁUSZCZOWEJ!!
Mechanizm działania
toksycznego
TRI działa depresyjnie na O.U.N
Po pierwszym czasie euforii i urojeń występują różne
fazy narkozy doprowadzające do śmierci.
Zaburzenia czynności nerek występujące w
warunkach zarówno ostrych zatruć, jak i narażenia
przewlekłego należy przypisać częściowo
zanieczyszczeniom ponieważ techniczny
Trichloroetylen może zawierać nefrotoksyczne
węglowodory chlorowane np. 1.1.2.2-tetrachloroetan.
Powoduje również zaburzenia układu sercowo
naczyniowego<tachykardia, migotanie komór>,
uszkadza także wątrobę
Podejrzewa się destrukcyjne działanie metabolitów
końcowych <trichloroetanol, kwas trichlorooctowy>
oraz metabolit pośredni o charakterze epoksydu,
który wiąże się kowalencyjnie z białkami
Zatrucia ostre
• Najważniejszym objawem jest
początkowa euforia, po której
następuje utrata przytomności i
drgawki. Przyczyną zejścia
śmiertelnego jest porażenie oddechu
i pracy serca
Zatrucie przewlekłe
Objawy ze strony O.U.N i zalicza się do nich:
Osłabienie, bóle głowy, pogorszenie pamięci, zmniejszona
sprawność umysłowa, depresja, bezsenność, zaburzenia
czucia.
Zakłócenia ze strony układu autonomicznego:
Tachykardia, dermografizm, nadmierne pocenie się
Może powodować uszkodzenia wątroby i nerek,
polineuropatię obwodowego układu nerwowego,
porażenie nerwu trójdzielnego oraz innych nerwów
czaszkowych, na skórze powoduje jej odtłuszczenie
objawiające się wysiękiem , rumieniem, pęcherzami i
wypryskiem
Etanol nasila toksyczne działanie TRI. U osób uzależnionych
obserwowano zmiany martwicze w wątrobie i nerkach
Nie ma badań potwierdzających kancerogenne działanie na
organizm ludzki
Ocena narażenia
• Oznacza się stężenie trichloroetylenu
w powietrzu na stanowiskach pracy.
W moczu oznacza się zawartość
biomarkerów ekspozycji , kwasu
trichlorooctowego i trichloroetanolu.
Dodatkowo ocenia się czynność
wątroby na podstawie aktywności
enzymów wątrobowych w surowicy:
AIAT, AspAT, LDH, GGTP
Wartości biologiczne i
toksyczne
Najwyższe Dopuszczalne Stężenie <NDS>:
50 mg/m ³- w środowisku pracy
400µg/m ³- w powietrzu atmosferycznym
20mg/dm ³- w jednorazowej próbce
moczu pobranej pod koniec dnia
ekspozycji
5cm ³- DAWKA ŚMIERTELNA
Anilina
• Aminobenzen, Fenyloamina
• Temperatura wrzenia 184,4 stopni C
• M. cz. 93,12
• Oleista bezbarwna ciecz
• Słabo rozpuszczalna w wodzie
• Ciemnieje pod wpływem światła i
powietrza
• Wchodzi w skład trupich jadów
Występowanie, Zastosowanie,
Narażenie
Jako surowiec w produkcji środków
wybuchowych oraz barwników organicznych
tzw. anilinowych, używanych do barwienia
materiałów włókienniczych i skór
W przemyśle:
gumowym jako przyśpieszacz i
przeciwutleniacz
mas plastycznych i żywic
farmaceutycznym do produkcji m.in.. Leków
pochodnych aniliny np. fenacetyny i
paracetamolu
Losy w organizmie
Charakterystyczne szybkie wchłanianie przez
skórę porównywalne z szybkością wchłaniania
przez układ oddechowy
Wchłania się dobrze z przewodu pokarmowego
Biotransformacja aniliny jest katalizowana przez
monooksygenazy zależne od cytochromu p-
450
Główny tor przemian prowadzi do hydroksylacji
pierścienia i powstania p-aminofenolu, w
mniejszych ilościach też o-aminofenolu. Oba
związki są sprzęgane z kwasem
glukuronowym i wydalane z moczem
Losy w organizmie c.d.
• Równolegle anilina ulega N-hydroksylacji z
wytworzeniem nietrwałej
fenolohydroksyloaminy utleniającej się do
nitrobenzenu. Reakcji tej towarzyszy
utlenianie hemoglobiny do methemoglobiny .
W erytrocytach nitrobenzen jest redukowany
do fenylohydroksyaminy przy udziale NADP-
zależnej diaforazy. W tym cyklu katalitycznym
1 cząsteczka fenylohydroksyloaminy może
utlenić wiele cząsteczek hemoglobiny. Ten
sam mechanizm jest odpowiedzialny za
methemoglobinotwórcze działanie
nitrobenzenu.
Mechanizm działania
toksycznego
• Główny skutek to powstanie
methemoglobiny- powoduje to
ograniczenie transportu tlenu do
komórek , a tym samym
niedotlenienie organizmu
• Podobnie jak nitrobenzen indukuje
powstanie ciałek Heinza w krwinkach
czerwonych
Zatrucie ostre
Objawy:
Sinica warg, języka, nosa i błon śluzowych oraz
szorstkość skóry
Objawy ze strony O.U.N- bóle głowy dezorientacja,
nudności, światłowstręt, zaburzenia widzenia i mowy,
bóle mięśniowe, parestezje, drżenie i śpiączka
Może wystąpić blok serca, niemiarowość ,uszkodzenia
nerek <krwiomocz, skąpomocz, obecność w moczu
hemoglobiny i methemoglobiny>
Duże dawki powodują hemolizę krwi, uszkodzenie
wątroby <żółtaczka>, uszkodzenie śledziony i pęcherza
moczowego oraz mocznicę
Zawartość MetHb:
do 20%- brak objawów
20-50%- duszności, częstoskurcz serca, zawroty głowy
Powyżej 60%- śpiączka i śmierć
Zatrucie przewlekłe
Objawia się bólami i zawrotami głowy,
zmęczeniem, rozdrażnieniem,
nudnościami i brakiem łaknienia
Występuje niedokrwistość hemolityczna
– co stymuluje układ krwionośny , i w
efekcie pojawiają się niedojrzałe krwinki
Powoduję stany zapalne i odczyny
alergiczne skóry
U kobiet pracujących w narażeniu
oparami aniliny występują częściej
problemy ginekologiczne i zwiększona
liczba poronień
Metody oceny narażenia
W powietrzu stanowisk pracy oznacza się
stężenie par aniliny.
Biomarkerem narażenia na anilinę jest jej
metabolit p-aminofenol który oznacza
się w moczu po skończonym dniu pracy
We krwi oznacza się stężenie
methemoglobiny, określa się obraz
morfologiczny krwinek czerwonych oraz
obecność ciałek Heinza w krwinkach
Wartości biologiczne i
toksyczne
NDS par aniliny:
5mg/m ³- w powietrzu stanowisk
pracy
50µm/m ³- dla powietrza
atmosferycznego
Maksymalne stężenie p-aminofenolu
pod koniec zmiany wynosi 2,5 mg/h
W kosmetyce
• Ponieważ aminy aromatyczne do których
anilina się zalicza stosuję się jako barwniki
kosmetyczne np. w farbach do włosów
obserwuje się przypadki zatrucia po użyciu
nie przetestowanych kosmetyków. Połknięta
wraz ze szminką lub wchłonięta przez skórę
odkłada się w organizmie
• Wg Ustawy z 30 marca 2001 anilina, jej sole
oraz halogenowane i sulfonowane pochodne
są całkowicie zakazane w kosmetykach!!
Dziękuję za uwagę