1

The Organisation

for Economic Co-

operation and

Development

Organizacja Współpracy

gospodarczej i Rozwoju

2

OECD

powstała na mocy Konwencji Paryskiej
podpisanej 14 grudnia 1960 roku, a w
praktyce rozpoczęła działalność 30 września
1961 roku.

Jest spadkobierczynią i w poważnym stopniu
kontynuatorką Organizacji Europejskiej
Współpracy Gospodarczej (Organisation
for European Economic Co-operation – OEEC),
powołanej w kwietniu 1948 roku m.in. w celu
administrowania pomocą dla Europy
udzieloną przez USA i Kanadę w ramach
powojennego Planu Marshalla.

3

Członkami założycielami OECD były rządy 20
najbardziej rozwiniętych gospodarczo państw
świata: Austria, Belgia, Dania, Francja, Grecja,
Hiszpania, Holandia, Irlandia, Islandia, Kanada,
Luksemburg, Norwegia, Portugalia, RFN,
Szwajcaria, Szwecja, Turcja, USA, Wielka Brytania
oraz Włochy.

W następnych latach do organizacji przystąpiły
jeszcze Japonia (1964), Finlandia (1969),
Australia (1971) i Nowa Zelandia (1973), Meksyk
(1994), Czechy (1995), Węgry (1996), Polska
(1996), Korea (1996) oraz Słowacja (2000).

4

Zasięg OECD

OECD Member Countries

Countries/Economies Engaged in
Working Relationships with the OECD

5

Cele i zasady funkcjonowania OECD

Art. 1 Konwencji Paryskiej z 1960 r. formułuje trzy

główne cele organizacji:



osiąganie jak najwyższego, trwałego wzrostu
gospodarczego i zatrudnienia oraz rosnącego
poziomu życia w państwach członkowskich, przy
utrzymaniu stabilizacji finansowej, przez to
przyczynianie się do rozwoju gospodarki
światowej;



przyczynianie się do opartej na zdrowych
zasadach ekspansji gospodarczej w państwach
członkowskich, jak również i nieczłonkowskich, w
procesie rozwoju gospodarczego;



przyczynianie się do ekspansji handlu światowego
na bazie wielostronnej i niedyskryminacyjnej,
zgodnie z zobowiązaniami międzynarodowymi

6

Realizacji tych celów mają służyć przyjęte w art. 2

Konwencji Paryskiej zobowiązania do:

– skutecznego wykorzystania zasobów

gospodarczych;

– popierania badań naukowo-technicznych;
– zapewnienia wewnętrznej i zewnętrznej równowagi

finansowej;

– znoszenie przeszkód w wymianie dóbr i usług;
– liberalizacji przepływów kapitałowych;
– przyczynianie się do rozwoju krajów członkowskich

i nieczłonkowskich, zwłaszcza poprzez przepływ
kapitału, pomoc techniczną i rozszerzenie rynków
zbytu.

7

Aby umożliwić wypełnianie statutowych celów

organizacji rządy państw członkowskich OECD
postanowiły, że będą:

– informować się nawzajem i dostarczać

Organizacji informacji niezbędnych do
osiągnięcia wytyczonych celów;

– odbywać ze sobą regularne konsultacje,

prowadzić badania i uczestniczyć w
uzgodnionych przedsięwzięciach;

– ściśle współpracować, a tam gdzie występuje

taka potrzeba, podejmować skoordynowane
działania

8

OECD jest organizacją o charakterze

konsultacyjnym i koordynacyjnym.

Realizacja uzgodnionych wspólnie kierunków

polityki pozostawiona jest całkowicie
poszczególnym krajom członkowskim.

Uchwały Rady OECD, podejmowane na podstawie

analizy sytuacji gospodarczej, przyjmowane są w
formie zaleceń i maja charakter doradczy.

W odróżnieniu od ugrupowań integrujących kraje

członkowskie, OECD nie ma ponadnarodowej
władzy i w zasadzie nie ogranicza ich suwerenności.

9

OECD

nie udziela krajom członkowskim ani

pożyczek, ani subsydiów.

Jej działalność finansowana jest ze

składek członkowskich, których

wysokość ustalana jest przez Radę

OECD w zależności od sytuacji

gospodarczej danego państwa

.

1
0

Główne zakresy działalności OECD



koordynuje wewnętrzną i
międzynarodową politykę gospodarczą
państw członkowskich;



formułuje opinie, zalecenia i prognozy
gospodarcze;



realizuje wspólne badania i projekty;



pobudza, wzmaga i harmonizuje wysiłki
państw członkowskich na rzecz krajów
rozwijających się.

1
1

W ostatnich latach OECD przesunęło

swoje zainteresowanie z krajów

członkowskich na kraje rozwijające

się i tzw. rynki wschodzące

(emerging market), tam kierując

swoje ekspertyzy i doświadczenie.

1
2

Nacisk na procesy globalizacyjne jest

Nacisk na procesy globalizacyjne jest

podstawą działań OECD.

podstawą działań OECD.



To jest widoczne szczególnie w

działaniach takich jak

zrównoważony rozwój, łączących

ze sobą środowisko, politykę

ekonomiczną i socjalną w obrębie

różnych granic narodowych w celu

lepszego zrozumienia problemów i

lepszej drogi rozwiązania ich.

1
3

Organizacja ponadto rozszerza

Organizacja ponadto rozszerza

współpracę i stosunki ze

współpracę i stosunki ze

społecznością cywilną.

społecznością cywilną.



Inicjując współpracę ze związkami

zawodowymi i biznesem, a także

licznymi pozarządowymi

organizacjami.



OECD również korzysta z opinii

publicznej w wielu kwestiach

swojej działalności.

1
4

Struktura OECD

Rada

złożona z przedstawicieli wszystkich krajów

członkowskich, z których każde ma prawo

głosu

Komitet Wykonawczy

składający się z 14 członków,

powoływanych przez Radę i

będących przeważnie szefami

Stałych Przedstawicielstw państw

członkowskich OECD

Sekretar
iat

Sekretarz Generalny

Z-ca Sekretarza Generalnego

Dyrektorzy

Roczny budżet: 188 mln euro

1
5

OECD Sekretariat

2300

pracownik

ów w

Paryżu

oprócz bieżących czynności

administracyjnych i technicznych,

zajmuje się także

przygotowywaniem posiedzeń Rady

i Komitetu Wykonawczego,

nadzoruje wykonanie decyzji Rady

oraz reprezentuje organizację na

zewnątrz.

Ponadto gromadzi dane niezbędne

do stałych przeglądów sytuacji

gospodarczej i polityki

ekonomicznej członków, uczestniczy

w pracach badawczych i zajmuje się

edycją licznych publikacji

statystycznych, ekonomicznych i

technicznych.

1
6

Uchwały Rady są podejmowane

Uchwały Rady są podejmowane

jednogłośnie i nie obowiązują krajów

jednogłośnie i nie obowiązują krajów

wstrzymujących się od głosu.

wstrzymujących się od głosu.

Mogą mieć formę:

Mogą mieć formę:



decyzji

decyzji obowiązującej kraj członkowski,
który nie wstrzymał się od głosowania i jeżeli
nie są one sprzeczne z jego konstytucją;



zalecenia

zalecenia o charakterze doradczym,
wykorzystywanego do tworzenia
wewnętrznych rozporządzeń w państwach,
które uznają to za potrzebne;



rezolucji

rezolucji, dotyczących wewnętrznego
funkcjonowania organizacji

1
7

OCED powołała ponad 200 różnych organów

OCED powołała ponad 200 różnych organów

pomocniczych

pomocniczych (komitety Sektorowe, Grupy Robocze i

Grupy Konsultacyjne):



komitety podzielone według kryterium
ekonomicznego (np. ds. rolnictwa, polityki
gospodarczej, pomocy rozwojowej);



komitety ds. zagadnień branżowych (np.
energetycznych i w zakresie przemysłu);



grupy robocze, zazwyczaj o charakterze
tymczasowym, tworzone ad hoc dla podejmowania
zadań konsultacyjnych i koordynacyjnych

1
8

Pod auspicjami OECD działają ponadto agencje i organizacje
afiliowane, składające się na „system OECD”. Są to:

1.

regionalna organizacja transportowa, tj. Europejska
Konferencja Ministrów Transportu

2.

dwie organizacje energetyczne:

- Międzynarodowa Agencja Energetyczna

(International Energy Agency – IEA)

- Agencja Energii Nuklearnej (Nuclear Energy

Agency – NCA)-

3. Centrum ds. Rozwoju (Development Centra)
4. Klub Sahelu

1
9

Budżet OECD

Budżet OECD



Uchwalany jest przez Radę w grudniu
każdego roku na następny rok kalendarzowy



Wskaźnik udziału poszczególnych krajów
(wyrażony w %) obliczany jest stosownie do
ich zdolności płatniczej



Zgodnie z przyjętą zasadą, żaden z krajów
członkowskich nie może finansować więcej
niż 25% całego budżetu, a najmniejsza
składka nie powinna być niższa niż 0,1 %
budżetu OECD

2
0

Budżet OECD składa się z dwóch

części:



Pierwsza złożona niemal wyłącznie z

obowiązkowych składek członkowskich,

przeznaczona jest na pokrywanie kosztów

działalności Departamentu

Ekonomicznego i 10 głównych dyrekcji

merytorycznych, obsługujących Komitety

Sektorowe, Grupy Robocze i inne organy

pomocnicze oraz na wydatki Centrum ds.

Współpracy z Krajami w Trakcie Przemian.

2
1



Druga część budżetu, złożona z

wkładów dobrowolnych

zainteresowanych państw,

wykorzystywana jest na finansowanie

działalności Międzynarodowej Agencji

Energetycznej i Agencji Energii

Nuklearnej, Centrum ds. Rozwoju,

Centrum Badań i Innowacji

Oświatowych (CERI) oraz 15

wyspecjalizowanych programów