ADHD

Klasyfikacja ICD – 10

ADHD – zespół kinetyczny (Hyperkinetic

Disorder; F90)

Wyraźnie stwierdzone nieprawidłowe

nasilenie zaburzeń uwagi

nadmierna aktywność i niepokój, które

wzmagają się w różnych sytuacjach i

utrzymują się w czasie a które nie są

spowodowane przez inne zaburzenia

•

Zaburzenie koncentracji uwagi

co najmniej 6

z 9 objawów braku uwagi utrzymywało się przez

sześć miesięcy w stopniu prowadzącym do

nieprzystosowania lub niezgodnym z poziomem

rozwoju dziecka

•

Nadmierna aktywność

co najmniej 3 z 5

objawów nadmiernej aktywności utrzymywały

się co najmniej przez sześć miesięcy

•

Impulsywność

co najmniej 1 z 4 objawów impulsywności

utrzymywało się przez co najmniej sześć

miesięcy



Początek zaburzenia nie później niż w

siódmym roku życia



Kryteria są spełnione w więcej niż

jednej sytuacji



Objawy powodują istotne klinicznie

cierpienie lub upośledzenie w

zakresie funkcjonowania

społecznego, szkolnego



Zaburzenie nie jest częścią innego

rozpoznania

DSM IV

Zespół nadpobudliwości

psychoruchowej z

zaburzeniami koncentracji

uwagi

(Attention Deficyt

Hiperactivity Disorder

ADHD;314)



Zaburzenia koncentracji uwagi

6 z 9 objawów musi utrzymywać się co

najmniej sześć miesięcy w stopniu

utrudniającym funkcjonowanie

dziecka bądź w stopniu

niewspółmiernym do jego rozwoju



Nadruchliwość i Impulsywność

6 z 9 objawów musi utrzymywać się co

najmniej sześć miesięcy …



Objawy pojawiły się nie później niż przed 7

rokiem życia



Upośledzenie funkcjonowania dziecka

występuje w dwóch lub więcej sytuacjach

np. szkoła i dom



Stwierdza się klinicznie istotne

upośledzenie funkcjonowania społecznego

lub szkolnego



Objawy u dziecka nie występują w

przebiegu przetrwałych zaburzeń

rozwojowych schizofrenii lub innych

psychoz

Rozpowszechnienie



1 – 20% populacji dziecięcej (DSM IV 3 – 5%)



Trwałe objawy przed 7 rokiem życia



6 – 9 rokiem życia szczyt rozpowszechnienia



Chłopcy częściej (1:10, 1:2,5)



Chłopcy – nadruchliwość (depresja, zaburzenia

zachowania)



Dziewczynki - zaburzenia koncentracji uwagi

(uzależnienie od alkoholu i narkotyków,

zachowania lękowe)

Rokowania



Nastolatki 30 – 50% (2/3 chorych)



Dorośli 30%

Różnicowanie objawów ADHD



Alergia



Choroby genetyczne i metaboliczne



Padaczka



Upośledzenie umysłowe



Przyjmowanie leków mogących wywołać objawy nadpobudliwości



Owsiki



Nadczynność tarczycy



Znaczny przyrost trzeciego migdałka



Zatrucie ołowiem



Płodowy zespół alkoholowy



Zachowanie lękowe



Mania i depresja



Psychozy



Zespół dziecka maltretowanego

Etiologia



Mikrouszkodzenia OUN



Alergia pokarmowa na barwniki i

konserwanty



Alergia na cukier



Zatrucie ołowiem



Teoria genowa

Podstawowe zaburzenia dziecka z ADHD

charakteryzują się występowaniem trwałych wzorców zachowania (przed 7

r.ż., przez co najmniej 6 miesięcy), wynikających z odmiennej pracy mózgu

(zaburzenie równowagi procesów pobudzania i hamowania), a nasilających

się pod wpływem stresu

ZABURZENIA

KONCENTRACJI UWAGI

NADRUCHLIWOŚĆ

NADMIERNA

IMPULSYWNOŚĆ

W POSZUKIWANIU PRZYCZYN ADHD



Bardzo dużo osób cierpi na ADHD (2 - 9,5% dzieci w wieku szkolnym), a

jego objawy nie zawsze ustępują z wiekiem, jedynie zmieniają swój

charakter. Osoby dorosłe mają potem problemy z dostosowaniem się

społecznym.



Co najmniej trzykrotnie częściej zespół ten występuje u chłopców niż u

dziewczynek, a badania genetyczne wskazują na jego

uwarunkowania poligenowe



Zaburzenia związane są ze

zmniejszeniem struktur kory

przedczołowej, części móżdżku, jąder podkorowych oraz z

obniżeniem poziomu dopaminy

odpowiedzialnej za hamowanie lub

modulowanie czynności neuronów związanych z emocjami i ruchem.



Zaburzenia samokontroli oraz utrudnione hamowanie własnych

zachowań jest efektem defektów genetycznych i

strukturalnych.

CZYNNIKI POZAGENETYCZNE

wyjaśniają nie więcej niż 20-30%

przypadków



Wcześniactwo i niedotlenienie przed- i okołoporodowe.



Uwarunkowania psychospołeczne: zaburzone funkcjonowanie rodziny,

picie alkoholu, palenie papierosów, zażywanie narkotyków przez matkę w

czasie ciąży.



Urazy mózgu, zwłaszcza uszkodzenie kory przedczołowej.



Zespół deprywacji w związku z nie wytworzeniem lub zerwaniem więzi

między niemowlęciem a rodzicami.



Niedożywienie we wczesnym okresie życia (niedobór witamin z grupy B, C,

wielonienasyconych kwasów tłuszczowych), alergia pokarmowa, nadmiar

barwników, konserwantów i salicylanów w pokarmie, jak również

manganu.



Ekspozycja na wysokie stężenie ołowiu we wczesnym dzieciństwie i w

wieku szkolnym.

PRZEBIEG I ROKOWANIE



Objawy typowe dla ADHD związane są z

obniżonym poziomem

dopaminy i norepinefryny

produkowanej przez niedojrzałe neurony

odpowiedzialne za kontrolę uwagi, impulsywności i regulację

zachowania.



Zaburzenia istnieją od momentu narodzin, a pierwsze symptomy

pojawiają się w niemowlęctwie, nasilają się z wiekiem z apogeum w

okresie wczesnoszkolnym. Po 14 r.ż. zaczynają ustępować (tzw. faza

przerwania) wskutek

zwiększenia wydzielania neuroprzekaźników

w dojrzewających strukturach mózgu

. Sukcesy w nauce są poniżej

posiadanych potencjalnych możliwości związane z niską samooceną.



Jednakże u pewnej liczby osób dorosłych nie leczonych w dzieciństwie

pozostają kłopoty emocjonalne, związane z impulsywnościa, z

koncentracją uwagi, brakiem samokontroli i refleksji, co

utrudnia

funkcjonowanie społeczne

i zwiększa ryzyko rozwinięcia

antyspołecznych zachowań, konfliktu z prawem, uzależnień i zaburzeń

psychicznych (depresja, samobójstwa).

Nadruchliwość

W domu, gdzie mieszka ktoś z

ADHD nawet kot i złota rybka

mogą potrzebować terapii

Nadruchliwość



Większa ruchliwość w stosunku do

rówieśników



Niepokój w obrębie miejsca siedzenia



Nadmierna gadatliwość



Nie można powstrzymać ruchliwości

dziecka można jedynie sprawić by jak

najmniej przeszkadzało wszystkim w

życiu

Wszystkie zachowania związane z

ekspansją ruchową są niezależne od

woli dziecka dlatego nie można ich

karać za objawy

Zaburzenia uwagi

Odbieranie wszystkich bodźców jako tak

samo ważne

Cechy, uwagi



Selektywność – zdolność do wyboru jednego

bodźca z wielu



Trwałość – utrzymanie uwagi w nudnej sytuacji



Przerzutność – umiejętność wyszukania

odpowiedniego bodźca (szczegółu)



Podzielność – zdolność do wykonania kilku

czynności naraz



Rozpiętość – ilość bodźców na których można

się skupić na raz



Zastosowanie się do kolejnych

instrukcji



Skupienie się na jednej czynności



Wykonanie do końca czynności

roztargnienie w czasie nauki



Długotrwałe słuchanie



Zapamiętanie rzeczy ważnych np.

zadania domowego

Zaburzenia uwagi

Objawy zaburzeń

koncentracji



Krótki czas skupienia się



Brak umiejętności skupienia się na jednej

rzeczy



Łatwe rozpraszanie się po wpływem

zewnętrznych bodźców



Brak umiejętności długotrwałej pracy nad

jednym zadaniem



Gubienie i zapominanie rzeczy



Śnienie na jawie

Nadmierna Impulsywność

Brak zdolności do zahamowania reakcji

Dziecko z ADHD wie, co powinno zrobić,

ale nie potrafi w sposób rutynowy

robić tego, co wie, że powinno

Spokojna osoba

Pomysł STOP Decyzja

Realizacja

Osoba z ADHD

Pomysł brak zahamowania

Realizacja

Impulsywność



Nie przewidywanie konsekwencji



Brak umiejętności zastosowania

zasad w praktyce (doskonale je znają

i chcą przestrzegać)



Brak samokontroli i hamowania

zachowań



Ciągłe przypominanie o umowach i

zakazach DZIEŃ PO DNIU

Inne objawy i zachowania dzieci

za ADHD



Reakcje emocjonalne, zmiany nastroju



Niedojrzałość emocjonalna i społeczna



Mistrzowie dyskusji – „Dlaczego ja?”



Słabe rozumienie pojęcia czasu

JAK POMÓC DZIECKU

z ADHD

Jak pracować z dzieckiem z

ADHD

Zasada nr I

ADHD jest chorobą więc nie jest winą

dziecka. Nie jest też winą rodziców ani

nauczycieli.



ADHD nie jest wymówką na życie



ADHD ma swoje uwarunkowania

biologiczne



ADHD daje objawy w trzech sferach

życia

Zasada nr II

Objawy ADHD trwają latami. Nie można

żadnymi terapeutycznymi metodami

doprowadzić do ich zniknięcia a jedynie do

lepszego funkcjonowania dziecka w

środowisku.



Z dzieckiem z ADHD nie można pracować

na zapas.



Wprowadzone metody trzeba powtarzać

codziennie i tak przez wiele lat. Możemy

zrezygnować dopiero wtedy, gdy dziecko

samo jest w stanie poradzić sobie z danym

objawem

Zasada nr III

ADHD nie jest brakiem umiejętności czy

wiedzy – problemem są trudności w

utrzymaniu adekwatnego poziomu uwagi,

motywacji oraz hamowanie reakcji.

Zasada nr IV

Dziecku nadpobudliwemu trudniej sprostać

wymaganiom szkolnym i społecznym.

Efektywność dziecka z ADHD jest co

najmniej o 30%niższa od przeciętnej w

grupie rówieśniczej.

System zasad konsekwencji i

systematycznej pracy

•

Praca z dzieckiem z ADHD jest

obciążająca i czasochłonna.

•

Pracuje się z nim bezpośrednio.

•

Indywidualizacja pracy (mniejsze

klasy, podejście do ucznia).

Dziecko nadpobudliwe w

szkole

Nie bardzo można zmienić dziecko,

można mu jednak pomóc dostosować

się do ogólnych wymogów szkoły.

Nie warto tracić energii i czasu na

walkę z dzieckiem, lepiej poświęcić ją

na pomóc mu.

Dlatego też pracując z dzieckiem

nadpobudliwym warto:



Poświęcać mu dużo uwagi



Wzmacniać wszystkie przejawy pożądanego

zachowania



Stosować zrozumiałe dla dziecka reguły



Być konsekwentnym



Przekazywane informacje powinny być jasne,

proste, krótkie



Konsekwencje (pozytywne i negatywne)

natychmiastowe – system kar i nagród



Pomoc dziecku w organizacji najbliższego

otoczenia – porządek, organizacja pracy

Pochwały

Jeśli chcesz mieć dobre dziecko, to

chwal je wiele razy w ciągu dnia.

A, jeśli myślisz, że nie masz za co, to

wymyśl za co

Nagroda



Natychmiastowa



Niepodważalna



Niepodzielna



Namacalna



Naturalna



Na miarę



Natarczywie przez dziecko oczekiwana

Konsekwencje

10xS Dekalog Supermana



Szybka



Skuteczna



Stosowana



Sprawiedliwa



Stała



Słuszna



Sympatyczna



Słowna



Stanowcza



Systematyczna

Techniki pracy z dzieckiem z

ADHD

•

Parallel teaching – równoczesne przekazywanie wiedzy i

zasad zachowania (norm społecznych)



Wprowadzenie zasad postępowania i zachowania się na

lekcji



Dawanie jasnych poleceń



Stosowanie komunikatów zwrotnych dotyczących

zachowania dziecka



Uwaga musi być powiedziana bezpośrednio do dziecka

spokojnie naturalnym głosem, mówiąc o faktach a nie

emocjach.



Obserwowanie wszystkich uczniów w klasie



Włączenie wszystkich uczniów do uczestnictwa w lekcji



Chwalenie

Te metody nauczyciel stosuje tak jak dobry kucharz przyprawy

Ławka dziecka z ADHD

powinna być:



W pobliżu nauczyciela blisko jego biurka lub tablicy.



Plecami do reszty klasy



W towarzystwie dobrych uczniów ale nie najlepszych

przyjaciół



Z dala od łatwo rozpraszających rzeczy (okno, drzwi, itd.)



Dzieci z nadruchliwością potrzebują dużo przestrzeni a więc

siedzą z tyłu klasy



Oznaczanie granic - zachowania i przestrzeni gdzie może

się poruszać



Wyznaczenie jasnych reguł zachowania w konkretnych

sytuacjach

Okulary na nadpobudliwość

metoda nakierowana na radzenie sobie z

objawami ADHD (nadruchliwość,

impulsywność i deficyt uwagi)



Zasady zachowania na lekcji

•

Siedź na swoim miejscu

•

Zajmij się swoim zadaniem

•

Nie rozglądaj się dookoła

•

Nie zaczepiaj kolegów

•

Pracuj

Zmiany sposobu nauczania



Zapoznanie z jasnym przejrzystym planem

godziny lekcyjnej – co i kiedy powinien robić

uczeń.



Rutynowe czynności przygotowujące do pracy i

porządkujące.



Wypisywanie na kartce dla dziecka wszystkich

najpotrzebniejszych rzeczy do następnych zajęć.



Sprawdzanie pod koniec lekcji, zapisania pracy

domowej.



Składanie materiałów dotyczących jednego

zagadnienia w oddzielnej teczce, segregatorze.



Umieszczanie zakończonej pracy po lewej stronie

ławki.

Pobudzanie uwagi dziecka

-nieuwaga jest charakterystyczną cechą

nadpobudliwego dziecka

- szczegółowa uwaga powstrzymuje niepożądane

zachowania



Informacje powinny być przekazywane krótko, skrótowo, w reporterski

sposób.



W małych dawkach i rozłożeniu w czasie (praca z zegarkiem)



Natychmiastowe sprawdzenie poprawności zadania.



Dzielenie zadania na mniejsze części.



Zadawanie mniej materiału na raz.



Mniejsza ilość zadań na prace domową.



Urozmaicenie zadań.



Zachęcenie ucznia.



Korzystanie z materiałów, które pomagają wizualizacji, stosowanie

doświadczeń i dyskusji.



Zachęcanie dzieci do pracy z rodzicami, w mniejszych grupach w zajęciach

pozalekcyjnych

Poprawienie zdolności słuchania

(aktywnego słuchania)



Instrukcje krótkie.



Powtarzanie instrukcji bardzo często zrozumiałym

językiem.



Nakłanianie uczniów do powtórzenia instrukcji po jej

usłyszeniu.



Dla podkreślenia wagi komunikatu używanie takich

słów jak: „to jest ważne proszę słuchać” lub „to

będzie na egzaminie”.



Zilustrowanie informacji za pomocą obrazków

schematów hasła zapisanego na tablicy.

Inne metody pracy z uczniem z

ADHD



Możliwość odpowiedzi ustnej zamiast pisemnej lub

odwrotnie.



Skracanie prac pisemnych i większa ilość czasu na

jej wykonanie.



Nieustanne przypominanie o sprawdzeniu.



Mapy pamięci.



Korzystanie z pomocy komputera, dyktafonu, itp..



Właściwe rozplanowanie czasu przez ustalenie

planu pracy i odhaczanie czynności wykonanych.



Nauczanie przez rówieśników lub we

współpracującej grupie.

Okulary na impulsywność



Podejdź do dziecka i skoncentruj jego uwagę na

sobie (spójrz mu w oczy lekko dotknij).



Przypomnij zasadę w krótkich słowach np. „obiad

jemy siedząc przy stole”, „komputer włączamy po

odrobieniu lekcji”.



Przypomnij zasadę tyle razy ile potrzebuje dziecko.



Pozostań przy dziecku tak długo aż zastosuje się do

zasady lub przejdź do konsekwencji.



Częściej formułuj polecenia w formie nakazu a

nie zakazu.

Skuteczne wydawanie

poleceń



Wybierz polecenie na którym ci najbardziej

zależy i które wiesz że wyegzekwujesz.



Podejdź do dziecka.



Nawiąż kontakt wzrokowy – zwróć jego

uwagę.



Wydaj jednoznaczne polecenie w dwóch

trzech słowach.



Powtórz polecenie tyle razy ile wymaga

sytuacja i poproś by dziecko je powtórzyło.



Dopilnuj jego wykonania i sprawdź.

Nie oczekujcie, że dziecko

błyskawicznie zacznie

wypełniać wszystkie wasze

polecenia

NA POCZĄTKU KAŻDA NAWET

NAJMNIEJSZA POPRAWA TO

DUŻY SUKCES!!!!

Okulary na zaburzenia uwagi –

koncentracji

Dokładne instrukcje i plany działania w

ważnych dla dziecka sytuacjach

Instrukcja zadawania pracy domowej.



Nauczyciel powinien dopasować zadania do poziomu

ucznia.



Dopilnować by instrukcja była zrozumiała.



Sprawdzić czy zadanie zostało zanotowane przez ucznia.



Jeśli nic nie jest zadane informacja „Nic do zrobienia”.



Wyraźnie zapisana informacja o nietypowych sytuacjach

(wycieczka, liście na plastykę).



Wyraźnie zapisana data sprawdzianu i jego zakres



Sprawdzić że uczeń zabierze ze sobą do domu rzeczy

potrzebne do jej wykonania (książki, zeszyty ćwiczeń).

•

Wyznacz godzinę odrabiania lekcji.

•

Wszystkie przyjemności od których trudno się oderwać

przeżuć na czas po odrobieniu lekcji.

•

Przypominaj dziecku że zbliża się czas odrabiania lekcji.

•

Wprowadź nagrodę za przyjście o czasie i konsekwencje

za nie dotrzymanie czasu.

•

Dopilnujmy „Pustego Biurka”.

•

Razem z dzieckiem przeglądaj zeszyty i sprawdzaj co jest

zadane.

•

Zaczynaj od czegoś łatwego ponieważ jest nam potrzebny

sukces.

•

Planujmy kolejne etapy, ustalając kilku minutowe przerwy.

•

Kończymy odrabianie lekcji spakowaniem rzeczy na jutro.

Instrukcja odrabiania lekcji

Instrukcja pakowania

tornistra



Razem z dzieckiem bierzemy plan

lekcji na następny dzień.



Prosimy by dziecko pakowało każdy

przedmiot po kolei.



Sprawdzamy zawartość piórnika.



Sprawdzamy czy potrzebne są jakieś

nietypowe rzeczy (tablica

przypominajka).

W razie trudności – inne

sposoby pomocy



Przypomnij zadanie domowe, ale go nie odrabiaj.



Na początku roku uzgodnij z nauczycielem jakie są

wymagania i zasady odrabiania prac domowych (branie

kropek).



Systematycznie przeglądaj uwagi nauczyciela i

przedyskutuj je z dzieckiem.



Sprawdź jak najkorzystniej uczy się twoje dziecko

(wzrokowiec, słuchowiec, ruchowiec)



Jeśli nadal występują trudności, skontaktuj się z

nauczycielem.



Pochwal dziecko za dobrze wykonaną pracę

Kodeks złości

•

Każdy ma prawo się złościć

•

Wolno = OK.

•

Narysować złość

•

Powiedzieć bez wulgaryzmów, co „boli”

•

Podrzeć gazetę z niebieskiego „pudełka złości” i

wrzucić do kosza.

•

Przerwać pracę na 5 minut.

•

Inne Twoje pomysły.

•

Nie wolno = umówiona konsekwencja

•

Nikogo uderzyć, także siebie

•

Niszczyć rzeczy wspólne i innych osób

•

Wszystkie inne sposoby wyrażania złości przez

dziecko, których nie akceptujesz.

35 zalet dzieci z ADHD

•

Mają mnóstwo energii

•

Próbują nowych rzeczy, ryzykują

•

Są gotowe do rozmowy, do długiej rozmowy

•

Dobrze dogadują się z dorosłymi

•

Potrafią robić wiele rzeczy naraz

•

Są inteligentne – wiele utalentowanych osób

miało ADHD

•

Potrzebują mniej snu

•

Maja wspaniałe poczucie humoru

•

Bardzo dobrze opiekują się młodszymi

dziećmi

•

Są spontaniczne

•

Dostrzegają szczegóły, których inni nie

dostrzegają

•

Rozumieją jak to jest gdy ktoś dokucza

lub ma problemy – rozumieją inne dzieci

•

Potrafią myśleć niekonwencjonalnie

•

Chętnie pomagają innym

•

Są radosne i entuzjastyczne

•

Są obdarzone wielką wyobraźnią

•

Są komunikatywne

•

Są wrażliwe i towarzyskie

•

Chętnie zawiera przyjaźnie

•

Mają wspaniała pamięć

•

Są odważne

•

Są towarzyskie

•

Są czarujące

•

Są ciepłe i czułe

•

Są troskliwe

•

Są dociekliwe

•

Szybko wybaczają

•

Są szczere

•

Nigdy się nie nudzą

•

Potrafią wczuć się w sytuację innych

•

Intuicyjnie robią wiele rzeczy

•

Są chętne do zabawy

•

Są uczciwe

•

Są optymistyczne

•

Są ciekawe świata

Słowa jakie dziecko słyszy od ważnych dla siebie

osób pozwalają mu kształtować obraz samego

siebie taki obraz to najważniejszy kapitał jaki

wnosimy w dorosłe życie.

Być może nie możemy uchronić dziecko przed

popełnieniem błędów. Musimy nauczyć je radzić

sobie z wymaganiami jakie stawia mu świat, jak

ma sobie samo radzić ze sobą.

Nie możemy zagwarantować naszemu dziecku

szczęścia ale możemy je nauczyć po nie sięgać.

To nie jest winą dziecka że ma zespół

nadpobudliwości psychoruchowej.

Nikt nie zawinił, po prostu tak

jest!

Dzieci nadpobudliwe są trudne, a były

by jeszcze trudniejsze, gdyby nie

wysiłki i codzienna praca ich

ukochanych rodziców i wychowawców

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18
Slide 19
Slide 20
Slide 21
Slide 22
Slide 23
Slide 24
Slide 25
Slide 26
Slide 27
Slide 28
Slide 29
Slide 30
Slide 31
Slide 32
Slide 33
Slide 34
Slide 35
Slide 36
Slide 37
Slide 38
Slide 39
Slide 40
Slide 41
Slide 42
Slide 43
Slide 44
Slide 45
Slide 46
Slide 47
Slide 48
Slide 49
Slide 50
Slide 51
Slide 52
Slide 53
Slide 54
Slide 55
Slide 56

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Biologiczne uwarunkowania ADHD
ADHD 2006
E.Galka ADHD, Jak pracować z dzieckiem
ADHD wymyslił dla pieniedzy, Czy teorie spiskowe
Zasady pracy z uczniem z ADHD, NADPOBUDLIWOŚĆ I ADHD
MOWA AUTYST Z NETA, Autyzm, ADHD
BIBLIOGRAFIA, Autyzm, ADHD
ADHD, polon, PSYCHOLOGIA
ADHD
08 Obowiązki pracowników szkoły w zakresie pracy z uczniem z ADHD
ADHD id 51509 Nieznany (2)
ANALIZA PRZYPADKU nadpobudliwość, ADHD
Istota zaburzeń ADHD, materiały
ADHD jak zdiagnozować, PRZEDSZKOLE, ADHD
Leczenie ADHD, ADHD
ADHD - co to jest., PEDAGOGIKA - materiały
jak pracowaÄ‚â€žĂ˘â‚¬Ë‡ z dzieckiem nadpobudliwym psychoruchowo[1], ADHD

więcej podobnych podstron

ADHD(2)

Document Outline