Metoda animacji społecznej

Na podst.: W. Theiss, B.

Skrzypczak „Edukacja i

animacja społeczna w

środowisku lokalnym”

Metoda animacji

społecznej

 Wywodzi się z 2 poł. L. ‘60-tych XX w.
 Cechy charakterystyczne:
1.

Odrzuca

hierarchiczność

w relacjach

międzyludzkich

2.

Ma za zadanie odrodzić naturalną,

autentyczną

komunikację

społ.

3.

Ma umożliwić organizowanie stos.

międzyludzkich w oparciu o ich

twórczą

aktywność

Metoda animacji

społecznej

 L. ‘70-te  szczególna wrażliwość na:



Potrzebę integracji pokrzywdzonych i

odizolowanych

grup



Umocnienie zdolności do

samopomocy

POPRZEZ PRAKTYKĘ

KULTURALNĄ
Punktem widzenia animacji nie są

braki, ale

potencjał

i

możliwości.

Metoda animacji

społecznej - Polska

Transformacja systemu

Transformacja systemu  pojawia

się zjawisko ZAGUBIENIA

Potrzeba animacji!



Ożywianie sił



Dokonywanie przeobrażeń

CEL nowo zdefiniowanej animacji:



Stymulowanie przemian w dziedzinie

systemu

wartości



Wykształcenie

krytycznej postawy

Kapitał podmiotowości

O CO CHODZI?

W trakcie zmian jednostka jest

aktywna, może reagować, kreować

rzeczywistość (jak aktor).

Składają się na niego:
1. Zasoby strukturalne społ.
2. Zasoby ludzkie

...I docenione dopiero później:

3. Zasoby kulturowe



Char. mieszany: strukturalny+indywidualny

3 Wymiary więzi

ludzkich

1.

Istnienie struktur umożliwiających
komunikację zbiorową (kooperacja,
przekazywanie wiedzy)

2.

Postawa emocjonalna (życzliwość,
sympatia)

3.

Zbiór powszechnie znanych reguł o char.
wspólnotowym

SĄ ŹRÓDŁEM KSZTAŁTOWANIA SIĘ

METODY ANIMACJI SPOŁECZNEJ

Wymiary więzi ludzkich

Z tego wynika fundamentalna cecha

animacji społecznej:

Poszukiwanie nowej jakości

funkcjonowania jednostek, grup,

środowisk poprzez aktywne

kształtowanie ich podmiotowości.

Animacja społ. jako „stosowana” edukacja środowiskowa

Wspólnota obywateli

Nie można zatracić indywidualności!

TRANSFORMACJA „nowy indywidualizm”

 Wielowymiarowy (kult., społ., obyczajowy...)
 Zakłada, że siła sprawcza tkwi w jednostce,

a stymulatorem są ludzkie potrzeby

 Reakcja na nie może być:



Behawioralna



Psychoterapeutyczna



Poznawcza

Wspólnota obywateli

KLUCZOWE ZADANIE ANIMATORA:

KLUCZOWE ZADANIE ANIMATORA:
Dostrzeganie wartości w wymiarze

indywidualnym i zbiorowym

Obywatelska postawa – zdobywana w

wyniku TRANSGRESJI (działanie) a
nie transmisji (wykład)

Ukierunkowanie na

zmianę

 Animacja jako KREATYWNE

PRZYSTOSOWANIE (nie tylko innowacja)

 Kształtuje kompetencje (osobiste i społ.)
 Metafora rezonansu:

Współbrzmienie emocji (by udzielił się

entuzjazm)

 Innowacja społ.



Ma być rezultatem inwencji jednostek



Przez wprowadzanie nowych wartości, pomysłów,

projektów

Wspólna wizja zmiany

 Podstawowy czynnik sprzyjający

budowaniu sieci współpracy

 Powinna opierać się na wspólnych

wartościach

 ROLA ANIMATORA: budowanie

tożsamości kulturowej, identyfikacji
ludzi z wartościami grupy, wspólnoty
postaw

Współdziałanie dla

rozwoju

Najefektywniejsze ułożenie współpracy:

SYNERGIA 

energia działania wytwarzana

przez grupę ludzi, która pojawia się
między nimi jako dodatkowe sprzężenie
zwrotne wzmacniające procesy
energetyczno-informacyjne



Wzrasta poczucie przynależności

do grupy



Wzajemne wsparcie, wymiana

wiedzy



Pozytywne uczucia względem

siebie



Zmniejsza poczucie izolacji



Okazywanie afirmacji dla

jednostek

Cechy charakterystyczne

procesu społeczno-

pedagogicznego

1. Przyśpieszenie reakcji

 ANIMATOR – katalizatorem zmiany



Tworzy środowisko zmiany



Mediator konfliktów



Towarzysz-wspieracz



Śledzi proces zmiany



Katalizator konfliktu

 Podstawowa teza: jednostka może wpływać

na środowisko

 Zadanie animatora: integracja naturalnych i

intencjonalnych czynników zmiany

2. Myślenie i działanie

projektem

 Projektowanie działań – powinno

wynikać z potrzeb ludzkich

 Niezbędne jest ROZPOZNANIE

społeczności (by dostrzec potrzeby
i siły)

 Powstaje MODEL ZMIANY

3. Praca przez grupy

 Większość przedsięwzięć

animacyjnych wymaga pracy
grupowej

 GRUPA = struktura + cel (tym

odróżnia się od przypadkowej
zbiorowości)

 Animator – tworzy grupy zadaniowe

Elementy metody animacji

społecznej

Projekt animacyjny

 Modele



Medyczny



Diagnoza



Leczenie



Ocena skutków

Lider =

terapeuta społ.

Animacyjny

•Preanimacja

•Animacja właściwa

•Ewaluacja
Animator

-nie ma gotowej
recepty

-Pobudza istniejące
siły

-Dostrzega probemy i
skupia się na
szansach

Zadania animatora

Animację od „projektu aktywizującego”

odróżnia współwystępowanie równolegle:

I.

Wykonywanie zadania

•

Inicjowanie

•

Poszukiwanie inf.

•

Wyjaśnianie

•

Sumowanie

•

Testowanie porozumienia

II. Prowadzenie
procesu grupowego
i środowiskowego

•Zachęcanie

•Wyrażanie uczuć
grupy

•Harmonizowanie

•Otwieranie kanałów
komunikacyjnych

Motywacja

Najskuteczniejsze czynniki motywujące

 Realizowanie wspólnych celów
 Osiąganie sukcesów
 Ciągły rozwój i nowe wyzwania
 Uczestnictwo w procesie decyzyjnym
 Możliwości wykorzystania i rozwoju

własnego potencjału

 Wsparcie członków gr., przyjazne relacje
 Jasno określone role i zadania

To tyle 