DZIEDZINY

WYCHOWANIA

Wychowanie jako działalność celową

Wychowanie jako działalność celową

można dzielić i klasyfikować w różny

można dzielić i klasyfikować w różny

sposób

sposób

:

Pierwszy

z nich przyjmuje za zasadę podziału sfery

rzeczywistości, w ramach których toczą się procesy
wychowawcze. Na tej zasadzie można wyróżnić takie
dziedziny wychowania jak:

• wychowanie przez życie społeczne,

• wychowanie przez naukę,

• wychowanie przez sztukę,

• wychowanie przez pracę,

• wychowanie przez sport itd.

Drugi sposób

polega na wyodrębnieniu dziedzin

wychowania według podstawowych rodzajów
dyspozycji osobowościowych, kształtowanych
przez to wychowanie.

DZIEDZINY WYCHOWANIA

DZIEDZINY WYCHOWANIA

Wychowanie ideowo – moralne

Wychowanie ideowo – moralne

Zarówno wychowanie ideowe jak i moralne odnoszą się do

jednej strony osobowości człowieka, tej która decyduje o
stosunku jednostki do innych ludzi w szerokim sensie tego
pojęcia, a więc w stosunku tym zarówno:

• we współżyciu indywidualnym (stosunku do drugiego

człowieka),

• zespołowym (stosunku do grupy),
• jak

i zbiorowym

(stosunek do społeczeństwa).

W wychowaniu zawsze chodzi o to, aby stosunek ten

wyznaczały nie tylko nawyki czy postawy wychowanka
lecz przede wszystkim akceptowane przez niego wartości.

Cele i zadania wychowania ideowo –

Cele i zadania wychowania ideowo –

moralnego

moralnego

• wzbudzanie pożądanych postaw i zachowań

• kształtowanie poglądów dotyczących określonych
spraw moralnych

• wzbudzanie przekonań moralnych, np. dzięki
sugestywnym oddziaływaniom indywidualnym lub
poprzez odpowiednie zorganizowanie działań zespołu

• wychowanie sumienia

• wychowanie do pracy nad sobą, umiejętności
krytycznej samooceny ,pracy nad przemianą własnego
charakteru, wyzwalania się z egoizmu,

• wychowanie do szacunku dla drugiego człowieka i
świata

Wychowanie intelektualne

Wychowanie intelektualne

Wychowanie intelektualne jest kształtowaniem
tych dyspozycji kierunkowych, które wyznaczają
sposób posługiwania się przez jednostkę własnym
umysłem i wykorzystywania swoich umiejętności
intelektualnych.

Cele wychowania intelektualnego:

Cele wychowania intelektualnego:

•Rozwój sfery intelektualnej człowieka

•Kształtowanie zdolności poznawczych,

•Rozwój motywacji do dążenia i poszukiwania
informacji,

•Pogłębianie wrażliwości intelektualnej,

•Kształtowanie kultury umysłowej.

Wychowanie estetyczne

Wychowanie estetyczne

Wychowanie estetyczne to ogół świadomych

oddziaływań i działań własnych wychowanka, w
których wartości estetyczne i artystyczne
wykorzystuje się do pogłębiania życia uczuciowego,
rozwoju aktywności twórczej i samoekspresji
wychowanka oraz do umożliwiania mu kontaktu z
różnymi dziedzinami sztuki.

Ma na celu bowiem przygotowanie człowieka do

odbioru wartości piękna.

Wychowawcze funkcje sztuki

Wychowawcze funkcje sztuki

1) sztuka uwrażliwia człowieka na piękno świata
2) dzięki sztuce dokonuje się doniosły proces

wrastania człowieka w kulturę oraz czynnego w niej
uczestniczenia.

3) sztuka spełnia niezwykle ważne funkcje w

zakresie zaspokajania indywidualnych potrzeb człowieka,
gdzie czołowe miejsca zajmują tu:

- potrzeba atrakcyjnego spełniania czasu wolnego,
- potrzeba twórczości,

-potrzeba ekspresji uczuć;

4) sztuka jest pomostem łączącym ludzi bez

względu na przynależność narodową czy rasową, ze
względu na to, że nie istnieją dla niej bariery
językowe

;

Cele wychowania estetycznego

Cele wychowania estetycznego

•Kształtowanie wrażliwości estetycznej

•Wprowadzenie w dziedzictwo kultury

•Odkrywanie piękna przyrody i świata, ukazywanie
piękna sztuki, muzyki, architektury

•Wyzwalanie i kształtowanie zdolności twórczych

•Kształtowanie wyobraźni

•Wychowanie do zachowań estetycznych,
umiejętności estetycznej, organizacji przestrzeni,
środowiska, troski o piękno najbliższego, otoczenia,
domu, szkoły, miejsca pracy, własnego wyglądu,
stroju. 

Wychowanie fizyczne

Wychowanie fizyczne

Przez wychowanie fizyczne rozumie się wszystko co
stosunkowi człowieka do własnego ciała nadaje
charakter świadomej i aktywnej troski o własny rozwój
fizyczny, sprawność cielesną i zdrowie, a także
umiejętności rekreacji w sposób optymalnie służący
własnemu zdrowiu biologicznemu i psychicznemu.

Znaczenie wychowania fizycznego

Znaczenie wychowania fizycznego

1) wychowanie fizyczne pobudzając w odpowiedni
sposób do aktywności ruchowej podnosi zdrowie,
kondycję cielesną oraz sprawność cielesną człowieka,
czyniąc go bardziej zdolnym do urzeczywistniania
celów własnych oraz do konstruktywnej działalności na
rzecz społeczeństwa. Funkcja ta może być spełniana w
czterech aspektach:

•

stymulacyjnym

(pobudzanie rozwoju fizycznego),

•

adaptacyjnym

(przystosowywanie organizmu do

biologicznych warunków życia),

•

kompensacyjnym

(wyrównywanie niedostatku

ćwiczeń fizycznych spowodowanego warunkami i
trybem życia)

•

korekcyjnym

(likwidowanie lub łagodzenie za pomocą

interwencji wychowawczej braków i odchyleń
rozwojowych).

2) wychowanie fizyczne spełnia rolę w zakresie
podnoszenia samopoczucia człowieka oraz budzenia
jego optymizmu życiowego.
3) sport i zajęcia ruchowe stanowią ważny czynnik w
zakresie przygotowania człowieka do wypełniania
obowiązków społecznych, głównie odnoszących się do
pracy zawodowej (wytrwałość, energia, odporność na
trudy, dokładność, systematyczność).
4) wychowanie fizyczne odgrywa ważną rolę w
zakresie przygotowania człowieka do konstruktywnych
i rozwijających go wszechstronnie form spędzania
wolnego czasu.
5) wychowanie fizyczne służy wszechstronnemu
rozwojowi osobowości człowieka.

Wychowanie patriotyczne

Wychowanie patriotyczne

Wychowanie mające na celu jak najlepsze

przygotowanie wychowanków do służby
własnemu narodowi i krajowi.

Zadania wychowania patriotycznego

Wychowanie obejmuje zespół zadań

pedagogicznych takich jak:

•

edukację historyczną , obywatelska, kulturową,

•

wychowanie do wartościowania wartości narodowo-

patriotycznych,

•

animacje społeczna do urzeczywistnienia wartości

narodowo-patriotycznych,

•

rozwijanie i doskonalenie w wychowankach

rozumienie istoty wartości narodowo-patriotycznych,

•

kształtowanie umiejętności kształtowania tej

kategorii,

•

kształtowanie pozytywnej postawy wobec wartości

narodowo-patriotycznych,

•

kształtowanie postawu umiejętności ich wolnego

wyboru,

•

rozwijanie potrzeby ich urzeczywistniania.

Wychowanie seksualne

Wychowanie seksualne

Wychowanie seksualne to ogół działań i
wpływów zmierzających do ukształtowania u
dzieci i młodzieży postaw szacunku i
zrozumienia wobec przedstawicieli płci
odmiennej oraz takich uczuć wzajemnych, jakie
są warunkiem wytwarzania się prawidłowych
relacji między dziewczętami i chłopcami.

Funkcje wychowania seksualnego

Funkcje wychowania seksualnego



udziela i przekazuje dzieciom i młodzieży

niezbędne informacje



stara się kształtować ich opinie, poglądy i

postawy



uwrażliwia i podnosi poziom świadomości o

wartościach moralnych kulturowych,
społecznych, związaną z daną dziedziną życia.

Cele i zadania wychowania

Cele i zadania wychowania

seksualnego

seksualnego

•

przekazać wszelkie rzeczowe informacje, jakich

jednostka pożąda, we wszystkich sprawach

związanych z płcią i planowaniem rodziny;

•

podnieść poziom samowiedzy w zakresie własnej

seksualności, tak, aby jednostki mogły się stać

bardziej świadomymi i pewnymi siebie członkami

własnej płci;

•

podnieść poziom wiedzy o płci przeciwnej

•

zapoznać z odmiennymi wzorami zachowania

seksualnego

•

stworzyć możliwości porozumienia i wspomagać

wzajemne zrozumienie między dorosłymi a

młodymi;

•

nauczyć doceniania wagi seksu jako integralnej

części zdrowego życia;

Wychowanie społeczne

Wychowanie to polega na wdrażaniu ludzi do
zachowań zgodnych z przyjętymi w danym
społeczeństwie normami umożliwiającymi
harmonijne współżycie.

Cele wychowania społecznego



poznanie roli domu rodzinnego i pozycji dziecka w rodzinie -
jego praw i obowiązków.



uświadamianie problemu odpowiedzialności za siebie, grupę,
rodzinę i społeczeństwo.



uczenie poszanowania własności społecznej i osobistej.



budzenie zainteresowań aktualnymi problemami najbliższego
otoczenia.



kultywowanie tradycji i obyczajów oraz odpowiedzialności za
dobre imię rodziny, klasy i szkoły.



uświadamianie roli zdrowego współzawodnictwa i współpracy w
zespole.



rozwijanie koleżeństwa, wzajemnej pomocy i życzliwości
podczas nauki i zabawy.



rozbudzenie motywacji uczenia się i pogłębiania wrażliwości
poznawczej i estetycznej.

Wychowanie polityczne

Głównym zadaniem tego wychowania jest
przygotowywanie człowieka do życia w zgodzie i
harmonii z państwem.

Cele wychowania politycznego

•

kształtowanie szacunku do własnego państwa, symboli

narodowych, pamiątek historycznych.

•

rozwijanie szacunku do obrzędów i zwyczajów

nawiązujących do życia naszych przodków.

•

kształtowanie więzi z krajem ojczystym i świadomości

obywatelskiej.

•

kultywowanie regionalnych tradycji.

•

dostarczanie wiedzy na temat najważniejszych

wydarzeń i najwybitniejszych postaci z dziejów regionu

i Polski.

•

budzenie szacunku do miejsc pamięci narodowej,

zabytków, miast i wytworów kultury narodowej.

•

kształtowanie dumy narodowej

•

uświadamianie znaczenia świąt narodowych.

•

rozwijanie poczucia solidarności i dążenia do życia w

pokoju.

Wychowanie techniczne

Zadaniem wychowania technicznego jest

zapoznanie dzieci i młodzieży,czy dorosłych z

najważniejszymi prawami, zjawiskami i faktami z

zakresu nauk ścisłych, oraz przyrodniczych z

zakresu życia codziennego, dając orientacje w

obecnej rzeczywistości i przygotowującymi do

korzystania z dóbr techniki. Wychowanie

techniczne nie tylko wzbogaca wiedze i kształtuje

umiejętności korzystania z techniki, ale również

kształci zdolności tworzenia nowych rzeczy.

Cele wychowania technicznego



rozwijanie umiejętności obsługi urządzeń

technicznych



umożliwienie odtworzenia własnych pomysłów

twórczych



zapewnienie podstaw merytorycznych do

wysuwania własnych wniosków



kształtowanie krytycyzmu twórczego



rozumienie podstawowych zasad i praw

przyrody



rozbudzenie chęci poznawczych



rozwijanie samodzielnego myślenia.

Dziękujemy za uwagę.