Terapia MIBG

MIBG

Analog noradrenaliny i guanetydyny
Wychwytywany przez NET z wyższym
powinowactwem niż

NA



Typ I – aktywny zależny od sodu, temperatury,
ulegający wysyceniu, swoisty



Typ II- bierna dyfuzja, nieswoisty

Po podaniu dożylnym MIBG
gromadzi się w tkance
neuroektodermalnej (też w guzach
pochodzących z tej tkanki)

Wskazania

Guzy charakteryzujące się wychwytem

i retencją znakowanego MIBG



Nieoperacyjny, złośliwy

pheochromocytoma



Nieoperacyjny lub złośliwy paraganglioma



Nieoperacyjny lub złośliwy rakowiak



Neuroblastoma stopień III lub IV



Nieoperacyjny, złośliwy rak rdzeniasty

tarczycy

Przeciwwskazania

Bezwzględne



Ciąża, karmienie piersią



Przewidywany czas przeżycie poniżej

1 miesiąca



Supresja szpiku: Hb < 90 gl-1



WBC < 4.0 x 109l-1



Płytki krwi < 100 x 109l-1



Szybko pogarszająca się czynność

nerek– GFR < 30 ml/min

Względne



Nietrzymanie moczu (niepoddające
się kontroli)

Przygotowanie pacjenta

Potwierdzenie nieoperacyjności
guza
Badania obrazowe



Scyntygrafia MIBG



CT lub MRI



Badania markerów nowotworowych

Guz MIBG pozytywny
Ważne, żeby wszystkie znane
przerzuty wychwytywały MIBG
Odstawienie leków, które mogą
zakłócać wychwyt MIBG (1-2
tygodnie przed leczeniem)

Pacjenci z guzami czynnie
uwalniającymi katecholaminy
(pheo, neuroblastoma) powinni
otrzymywać alfa i beta blokery
przed leczeniem.

Labetalol

(1,2)

Rezerpina

(2,3)

Blokery kanału

wapniowego –

nifedypina, werapamil

(4)

Trójcykliczne leki
przeciwdepresyjne –

amitryptylina,
imipramina

(1)

Sympatykomimetyki

–

efedryna (2)

Kokaina

(1)

Blokery

adrenergiczne -

bretylium, guanetydyna

(2)

Sympatykomimetyki

–

amfetamina,

dopamina,
izoprenalina, terbutalina
(2)

Pochodne

fenotiazyny –

chlorpromazyna,
prometazyna (1)

Butyrofenony –

haloperidol, droperidol
(1)

Tioksantyny –

maprotylina, trazolon
(1)

1 – hamowanie wychwytu; 2 – zmniejszenie ilości ziarnistości; 3 – hamowanie
transportu; 4 - niepewny

Hamowanie tarczycy



Jodan potasu (170 mg)



Jodek potasu (100-200 mg)



24 godziny przed planowanym podaniem
MIBG i kontynuacja 10 dni po podaniu

Podanie

MIBG rozpuszczone w 50 –100 ml
soli fizjologicznej lub glukozy
Powoli i.v. (45 min do 4 godzin)

Kontrola parametrów życiowych
(RR, HR)

Podawanie leków
przeciwwymiotnych – zalecany
ondasetron
Podawana aktywność 3.7 – 11.2
GBq (100 – 300 mCi)



Należy rozważyć zmniejszenie dawki
u pacjentów z supresją szpiku i
upośledzoną czynnością nerek

Klika dawek
Odstępy miedzy podawaniem MIBG



4 tygodnie dzieci



6 tygodni dorośli



Zależy od liczby płytek krwi

Krótkodziałające alfa i beta blokery



Gdy wzrost ciśnienia najlepiej
chwilowo przerwać wlew MIBG

Środki ostrożności

Wydalanie MIBG z moczem –
pierwsze 5 dni po podaniu
Chorzy z nietrzymaniem moczu –
cewnik 3-4 dni

Działania niepożądane

Wczesne



Nudności i wymioty mogą występować w
ciągu 2 dni po podaniu



Przejściowa supresja szpiku (występuje
zwykle 4-6 tygodni po leczeniu)



Często u dzieci z neuroblastoma (60%) –
głównie trombocytopenia



Częściej u osób z zajęciem szpiku lub
obniżonym klirensem nerkowym



Rzadziej u osób, które wcześniej nie
otrzymywały chemioterapii



Pogorszenie funkcji nerek (rzadko) - u
chorych wcześniej leczonych
Cisplatyną i Ifosfamidem



Przełom nadciśnieniowy



Zaczerwienienie twarzy – u osób z
rakowiakiem

Późne



Niedoczynność tarczycy



Przetrwała supresja szpiku
(trombocytopenia, supresja szpiku)



Indukcja białaczki

Follow-up

Odczyt poterapeutyczny –



zasięg guza



dozymetria

Monitorowanie morfologii krwi