Analiza rysów

twarzy

Analiza rysów twarzy

• Badanie szczękowoortopedyczne

rozpoczyna się od obserwacji całej
sylwetki dziecka ze szczególnym
uwzględnieniem głowy i twarzy.

• W ortopedii szczękowo-twarzowej

wykorzystuje się wiele punktów, linii i
płaszczyzn stosowanych w antropometrii-
dziale antropologii zajmującym się
wymiarami i proporcjami ludzkiego ciała.

Analiza rysów twarzy

• Punkty parzyste i nieparzyste
• Norma Simona
• Pole biometryczne
• Analiza dywergencji profilu twarzy
• Analiza profilu według Rickettsa

Analiza rysów twarzy z

przodu(en face)

• Twarz fizjonomiczna
• Twarz morfologiczna

Twarz fizjonomiczna

• Zawarta między owłosioną skórą głowy

i dolną krawędzią trzonu

żuchwy,tzw.oblicze

• W linii pośrodkowej ograniczona przez

trichion i gnathion

• Dzieli się na trzy odcinki:
-czołowy(od trichion do ophryon)
-nosowy(od ophryon do subnasale)
-szczękowy(od subnasale do gnathion)

Twarz fizjonomiczna

• Zasada Kollmanna-twarz jest

harmonijna,gdy wszystkie odcinki

są jednakowej długości

-skrócenie odcinka szczękowego

sugeruje zmniejszenie kąta między

podstawami szczęk

-wydłużenie odcinka szczękowego

powoduje otwartą konfigurację

podstaw szczęk

Twarz morfologiczna

• Zawiera się między łukami

brwiowymi a dolną krawędzią

trzonu żuchwy,tzw.twarz

anatomiczna

• W linii pośrodkowej ograniczona

przez ophryon i gnathion

• W 1906 r. Antropolodzy za górną

granicę twarzy morfologicznej

przyjęli punkt nasion

Analiza symetrii

• Ocena symetrii twarzy zarówno w

wymiarze poprzecznym, jak i pionowym

• Linia referencyjna do oceny odchyleń w

wymiarze poprzecznym jest linia
strzałkowa pośrodkowa

• Przyczyny ewentualnej asymetrii:
-zaburzona budowa szczęki lub żuchwy
-zmiany przerostowe w obrębie mięśni

żwaczy

Analiza symetrii

• Przesunięcie punktu pogonion

świadczy o bocznym
przemieszczeniu żuchwy

• Linie odniesienia do analizy symetrii

w wymiarze pionowym:

-linia górna(łącząca obie źrenice)
-linia dolna(przechodząca przez kąty

ust)

Analiza symetrii

• Niemal u każdego człowieka

występuje niewielkiego stopnia
fizjologiczna asymetria pomiędzy
prawą i lewą połową twarzy.

Czaszka

• Na kształt łuków zębowych ma wpływ budowa

morfologiczna twarzy

• Do struktur mózgowej części czaszki zaliczamy

czoło należące do twarzy fizjonomicznej

• Czoło może być szerokie lub wąskie,co

stwierdzamy badając stosunek czoła do

szerokości górnotwarzowej (Zy-Zy)

• Czoło może być też płaskie,wypukłe lub skośne

co określamy w badaniu profilu czoła

• Należy zwrócić uwagę na stosunek wysokości

czoła do odcinka nosowego i szczękowego

Czaszka

• Zmiany kształtu i rozmiarów:
-krzywica(czaszka kwadratowa)
-zespoły wad wrodzonych:zespół

Downa, dyzostoza obojczykowo-
czaszkowa i in.

Nos

• Kształt-determinowany genetycznie i

etnicznie,może ulec zmianie w wyniku

urazów mechanicznych

• Pionowy wymiar nosa powinien stanowić

trzecią część całej wysokości twarzy

• Istotne jest określenie

rozmiarów,szerokości i kształtu otworów

nosowych oraz pozycji przegrody nosa

• Otwory przewodów nosowych powinny

być owalne i symetryczne

Nos

• Anomalie w szerokości lub

skrzywieniu przegrody nosa
powodują utrudnienia w
oddychaniu przez nos

• Szerokość otworów nosowych

powinna stanowić ok. 70%
długości nosa

Wargi

• Długość wargi górnej stanowi

trzecią część odcinka szczękowego

• Długość wargi dolnej wraz z bródką

stanowi 2/3 wysokości odcinka
szczękowego

• Istotny jest stosunek wargi górnej

do brzegów zębów siecznych
górnych

Wargi

• W pozycji spoczynkowej - brzegi sieczne

zębów siecznych górnych powinny być

widoczne spod wargi górnej na około 2 mm

• W przypadku skróconej hipotonicznej wargi

górnej mogą być widoczne całe korony

zębów siecznych górnych

• Przy nadmiernym pionowym wzroście

wyrostka zębodołowego szczęki, podczas

uśmiechu, oprócz koron zębów siecznych

widoczne jest również dziąsło ( tzw.gummy

smile)

Wargi

• Pozycja spoczynkowa-warga dolna

powinna pokrywać około 1/3
siecznej części powierzchni
wargowej koron zębów siecznych
górnych

Schodek wargowy wg

Korkhausa

• Ujemny schodek wargowy-warga

dolna nieznacznie cofnięta w stosunku

do wargi górnej przy prawidłowym

profilu warg

• Nasilony ujemny schodek wargowy-

przy znacznym cofnięciu wargi dolnej w

relacji dogórnej

• Dodatni schodek wargowy-doprzednia

pozycja wargi dolnej w stosunku do

górnej

Kąt nosowo-wargowy

•

Zawiera się między linią subnasale-labrale

superius a styczną do podstawy nosa

subnasale-columella

•

Odgrywa istotną rolę w ocenie estetycznej

profilu pacjenta

•

Średnia wartość wynosi 109,8˚; nie zależy od

wieku ani płci

•

Duża wartość kąta świadczy o

nieprawidłowościach w budowie nosa

(zadarty,lornetkowy) lub o cofnięciu wargi

górnej

Badanie warg

• Ocena ich napięcia

(hipotonia,wzmożone napięcie)

• Wargi wyschnięte, popękane - u

dzieci oddychających przez usta

• Odleżyny o kształcie brzegów

siecznych zębów siecznych w
przypadku parafunkcji w postaci
wciągania lub ssania wargi

Bródka

• Konfiguracja tkanek miękkich bródki

uwarunkowana jest od:

- struktury kości
- grubości i napięcia mięśnia

bródkowego

- budowy żuchwy i jej relacji w

stosunku do pozostałych struktur

czaszkowo-twarzowych

Bródka

• Ze względów estetycznych istotna

jest zarówno szerokość bródki, jak
i jej wysokość, czyli odległość
bruzdy wargowo-bródkowej od
punktu gnathion.

• Nadmierna wysokość bródki

zmienia pozycje wargi dolnej i
może utrudniać zwarcie warg.

Bródka

• Na profil twarzy pacjenta istotny wpływ

ma również zarys krzywizny bródki.

• Kontur bródki jest rozpatrywany w

połączeniu z pozycja wargi i głębokością
bruzdy wargowo-bródkowej.

• Hiperaktywność mięśnia bródkowego-

głęboka bruzda wargowo-bródkowa,
która może ograniczać doprzedni rozwój
części zębodołowej żuchwy.

Bródka

• Wypukła, mocno zaakcentowana bródka

powoduje bardziej dotylne położenie profilu
profilu warg i silniejsze zaakcentowanie
bruzdy wargowo-bródkowej.

• Doprzedniej rotacji żuchwy towarzyszy

wyraźnie zaznaczona bródka.

• Mała wypukłość bródki jest

charakterystyczna dla dotylnego typu
wzrostu żuchwy.