Języki

Języki

programowania i

programowania i

ich klasyfikacja

ich klasyfikacja

• Jest to zbiór zasad określających, kiedy ciąg

symboli tworzy program komputerowy oraz
jakie obliczenia opisuje

• Wiele języków programowania posiada

pisemną specyfikację swojej składni

• Postać programu wyrażona w języku

programowania określana jest jako kod
źródłowy.

Właściwości Języka

Programowania

• Pozwala na precyzyjny zapis algorytmów

oraz innych zadań, jakie komputer ma
wykonać.

• Służy do tworzenia programów

komputerowych.

• Umożliwiają wydawanie poleceń

maszynom. Niektóre z języków są
wykorzystywane również do kontrolowania
jednego urządzenia przez inne.

1. Co to jest składnia?
Jest to formalna budowa napisów

języka określona przez jego

gramatykę. Weryfikację składni

programu wykonuje translator.

2.

Składnia opisuje:

• Rodzaje dostępnych symboli.
• Zasady, według których symbole

mogą być łączone w większe

struktury

Przykład prostej

gramatyki wzorowanej na

języku Lisp:

wyrazenie ::= atom | lista
atom ::= liczba | symbol
liczba ::= [+-]?['0'-'9']+
symbol ::= ['A'-'Za'-'z'].*
lista ::= '(' wyrazenie* ')'

Zapis ten określa wygląd i budowę kolejnych

symboli:

• Wyrażeniem nazwiemy atom i listę.
• Atomem nazwiemy każdą liczbę lub symbol.
• Liczbą nazwiemy ciąg cyfr, który może

zaczynać się opcjonalnie od znaku + lub -.

• Symbolem nazwiemy dowolną sekwencję

dużych i małych liter alfabetu łacińskiego.

Listą nazwiemy parę nawiasów, w której

może się znaleźć zero lub więcej wyrażeń.

Przykładowe ciągi, które spełniają podane

reguły składni to: "12345", "()", "(a b c232

(1))".

Klasyfikacja

Języki programowania mogą być podzielone ze

względu na:

• Paradygmat programowania
• Generację języka programowania
• Sposób kontroli typów.
• Sposób wykonywania (kompilacja,

interpretacja).

• Poziom (języki niskopoziomowe są bardziej

zbliżone pod względem budowy do działania

sprzętu).

• Przeznaczenie.

Inna klasyfikacja:

1.

Języki niestrukturalne

2.

Języki strukturalne (program
budowany jest z mniejszych
elementów: procedur, funkcji itp.), np.
Pascal

3.

Języki obiektowe (program składa się
z obiektów, które
posiadają właściwości i potrafią
wykonywać operacje), np. C+

Podział języków

• wewnętrzne,
• maszynowe, 
• algorytmiczne (Pascal, częściowo

C), 

• języki czwartej generacji (w tym

niektóre języki do tworzenia
aplikacji na bazie danych np. SQL)

1.

Asembler

- język niskiego poziomu, jest to język,

który korzysta z kodów mnemonicznych.

2.

Kod mnemoniczny to łatwy do zapamiętania skrót,

który przedstawia całe zadanie dla procesora, na

które składa się pewna ilość instrukcji binarnych

np..:

•

MOV - przeniesienie danej z jednego miejsca

w pamięci w inne;

•

JMP - przejście do określonego miejsca

w pamięci.

3.

Języki wysokiego poziomu

(np. Pascal, C/C++,

Java, Fortran, Delphi) zawierają instrukcje, którymi

są słowa zrozumiałe przez ludzi.

Im wyższy poziom, tym bardziej język programowania

przypomina język naturalny:

przykład:

wyświetlenie napisu SYBEX

Kod w języku C++

Kod w asemblerze

kod maszynowy

cout <<"SYBEX";

MOV AH, 9
MOV DX, OFFSET

NAME
INT 21h
MOV AH, 4Ch

INT 21h
NAME DB 'SYBEX'

101101000000100
110

111010000000010
000
101111001101001

000
011011010001001
100
110011010010000

101
010011010110010
100

001001000101010
110
00

Koniec 

Przygotowała Klaudia Celińska 2a.