mgr Katarzyna Stankiewicz
II Klinika Psychiatryczna
Warszawski Uniwersytet Medyczny



Nastrój depresyjny



Spowolnienie lub niepokój



Zaburzenia wegetatywne i
somatyczne



Lęk

Niezbędny jest co najmniej

dwutygodniowy okres obniżonego

nastroju lub też utrata

zainteresowania wszystkimi niemal

czynnościami i płynącymi z nich

przyjemnościami.

Występowanie 5 lub więcej objawów w tym

samym czasie:



Depresyjny nastrój przez większą część

dnia



Zmniejszenie zainteresowania i zdolności

do przeżywania przyjemności



Wyraźny wzrost lub spadek masy ciała



Bezsenność albo nadmierna senność



Pogorszenie panowania nad ruchami ciała



Wyraźne zmęczenie



Poczucie własnej bezwartościowości i winy



Spadek sprawności myślenia i koncentracji



Powracające myśli o śmierci i samobójstwie



Zaburzenia afektywne dwubiegunowe



Zaburzenia depresyjne nawracające



Zaburzenia afektywne utrwalone w
postaci zaburzeń cyklotymicznych i
dystymicznych

Wyodrębniono ponadto:
- epizod maniakalny
- epizod depresyjny

Depresja endogenna typowa

Depresja poronne(supdepresja, depresja
maskowana, depresja atypowe)

Depresja maskowana

Dystymia

Depresja poporodowa z rozróżnieniem baby blues



Depresja u dzieci i młodzieży



Depresje naczyniowe, depresja poudarowa



Depresja u pacjentów dializowanych



Depresja w chorobie niedokrwiennej serca



Depresja farmakogenna



Depresja w okresie okołomenopauzalnym



Depresja wieku podeszłego



Jest chorobą często występującą



Nawracający charakter



Ma przewlekły charakter



3% populacji cierpi na zespoły
depresyjne



18% populacji w krajach rozwiniętych
ma szanse ( lub raczej pecha) chorować
na depresje.



Kobiety chorują dwa razy częściej niż
mężczyźni

Częstość występowania w populacji:
3% dystymia
3% depresja u dzieci z wszystkich

rozpoznawanych

17% duża depresja biorąc pod uwagę

całość życia człowieka

10% mała depresja w ciągu całego

życia człowieka



Częściej zapadają osoby ekstrawertywne
niż introwertywne



25%-50% osób z depresją dokonuje
samookaleczeń i usiłuje popełnić
samobójstwo



Tylko 7% pacjentów nie ma nawrotów



Częściej rozpoznawana w aglomeracjach
wielkomiejskich niż na wsiach



Trudności w diagnozie depresji

Zależą od:



Cech osobniczych



Warunków socjalnych



Sposobu leczenia



Blisko połowa chorujących nie ma

remisji w sensie ścisłym



Rytm nawracania związany z porą roku



Poronna postać choroby – dystymia



Nie można nigdy wykluczyć ponownego

nawrotu nawet przy wieloletniej remisji



Powiązanie między depresja a

nadużywaniem alkoholu



Powiązanie pomiędzy depresją a

nadużywaniem leków

Metody farmakologiczne



Hospitalizacja/amulatorium



Rozpoznanie i leczenie/ leczenie
podtrzymujące/zapobieganie nawrotom

Metody niefarmakologiczne:



Psychoterapia



Fototerapia



Deprywacja snu



Elektrowstrząsy



Planowanie opieki pielęgniarskiej



Edukacja pacjenta



Edukacja rodziny

Pacjenci jak i rodzina wykazują duże braki

w wiedzy dotyczącej jednostki

chorobowej, sposobów postępowania i

sposobów zapobiegania nawrotom

choroby.

Pierwszy etap



wyjaśnienie istoty depresji



wyjaśnienie przyczyn depresji



czym się depresja manifestuje



niebezpieczeństwa i konsekwencje
nieleczonej depresji



Nacisk na umiejętność samobserwacji
przez chorego oraz jego rodzinę

Drugi etap

1. Sfera psychiczna



Wyedukowanie pacjenta i rodziny w

kierunku radzenia sobie w trudnych

sytuacjach.



Uaktywnienie rodziny do wspierania

chorego w jego chorobie oraz wsparcia

w życiu po ustąpieniu objawów



Uzasadnienie systematycznego brania

leków i wizyt lekarskich



sposoby radzenia sobie ze stresem



asertywne zachowania się w życiu

osobistym i zawodowym

2. Sfera społeczna



wytłumaczenie choremu ważności

powrotu do aktywności w sferze

zawodowej, społecznej i rodzinnej



powrót do sfery towarzyskiej



życzliwy stosunek rodziny do pacjenta,

czas na rozmowę