a =4, b =6

Zadanie

Wyznaczyć rozpływ prądów w obwodzie i moc dostarczaną przez

źródło.

24V

0.6

6

4

10

4

6

Wszystkie rezystancje w omach

Metoda zwijania sieci:

24V

0.6

6

4

2.4

a

b

4

.

2

6

4

6

4

R

ab









10

24V

0.6

4 18.4

c

d

6+2.4+10=18.4

24V

0.6

3.29

c

d

29

.

3

4

.

18

4

4

.

18

4

R

cd









24V

3.89

A

18

.

6

89

.

3

24

I





6.18A

24V

0.6

3.29

c

d

6.18A

U

dc

=3.29·6.18=20.3V

U

dc

24V

0.6

4

18.4

c

d

U

dc

6.18A

A

1

.

1

4

.

18

3

.

20

I

A

08

.

5

4

3

.

20

I

18

4









I

4

I

18

24V

0.6

6

4

2.4

10

6.18A

5.08A

1.1A

b

a

U

ba

V

64

.

2

1

.

1

4

.

2

U

ba







24V

0.6

6

4

10

4

6

a

b

6.18A

5.08A

1.1A

1.1A

A

66

.

0

4

64

.

2



0.66A

A

44

.

0

6

64

.

2



0.44A

P

dost

=24·6.18=148.3W

W

4

.

148

1

.

1

10

44

.

0

6

66

.

0

4

1

.

1

6

08

.

5

4

18

.

6

6

.

0

P

2

2

2

2

2

2

odb





























54.4V

8.4V

6

4

10

4

6

a

b

14A

11.5A

2.5A

2.5A

1.5A

1A

Metoda podobieństwa

U

ba

=6·1=6V

25V

15V

46V

Współczynnik podobieństwa:

441

.

0

4

.

54

24

k





24V

3.71V 6

4

10

4

6

a

b

6.18A

5.07A

1.1A

1.1A

0.66A

0.44A

2.65V

11V

6.62V

20.3V

Moc

Moc chwilowa dostarczana do obwodu jest:

p(t)=e(t)i(t)

 

  



 

 































t

2

cos

cos

2

I

E

t

p

t

sin

t

sin

I

E

t

p

m

m

m

m

Średnia moc jest:

 





T

0

dt

t

p

T

1

P

po wykonaniu całkowania mamy:

 





cos

2

I

E

P

m

m

0 0.008

0.016

0.024

0.032

0.04

100

50

0

50

100

p t

( )

P

e t

( )

t

Moc średnią P nazywamy mocą czynną.

Jednostką mocy czynnej jest wat [W]

Wygodnie jest przekształcić zależność:

 

 











cos

2

I

2

E

cos

2

I

E

P

m

m

m

m

i wprowadzamy wartości skuteczne:

2

I

I

2

E

E

m

m





Wzór na moc czynną przyjmuje postać:

 



 cos

EI

P

Wprowadzamy dodatkową charakterystykę

zwaną mocą bierną:

Q=EIsin()

Jednoską mocy biernej jest var [VAr].

Ponieważ P

2

+Q

2

=(EI)

2

(cos

2

+sin

2

)=(EI)

2

Wielkość: S=EI
nazywamy mocą pozorną.
Jednostką mocy pozornej jest voltamper [VA].

2

2

Q

P

S





Moc tracona w rezystancji: p

R

(t)=u

R

(t)i(t)

Ponieważ u

R

(t)=Ri(t) więc p

R

(t)=Ri

2

(t)

 











































2

t

2

cos

1

2

I

R

t

sin

RI

t

p

2

m

2

2

m

R

i średnia moc jest: P

R

=RI

2

Ze względu na fakt, że kąt fazowy między spadkiem

napięcia u

R

(t)=RI

m

sin(t+) i prądem i(t)=I

m

sin(t+)

jest równy 0, więc Q

R

=0

Chwilowa moc tracona w indukcyjności jest

p

L

(t)=u

L

(t)i(t)

ponieważ u

L

(t)=LI

m

cos(t+) więc moc chwilowa jest

p

L

(t)=LI

m

cos(t+)I

m

sin (t+)

czyli

 















2

t

2

sin

2

LI

t

p

2

m

L

Moc średnia jest: P

L

=0

Moc czynna pobierana przez indukcyjność jest równa

zeru.

Ponieważ spadek napięcia na indukcyjności:

u

L

(t)=LI

m

cos(t+)=LI

m

sin(t++π/2),

a prąd i(t)=I

m

sin(t+), a więc kąt przesunięcia

między prądem a spadkiem napięcia na indukcyjności

wynosi /2, a więc moc bierna pobierana przez

indukcyjność jest Q

L

=LI

2

e(t)=E

m

sin(t)

u

R

(t)

R

C

u

C

(t)

i(t)=I

m

sin(t+)

Obwód RC

 





 





 





 

   

t

e

t

u

t

u

t

cos

I

C

1

t

u

dt

t

sin

I

C

1

t

u

t

sin

RI

t

u

C

R

m

C

m

C

m

R











































 

t

sin

E

t

cos

C

I

t

sin

RI

m

m

m





















Impedancja:





2

2

C

1

R

Z







Oznaczamy:

CZ

1

sin

Z

R

cos











lub

CR

1

tg







i otrzymujemy:





 

t

sin

E

t

sin

ZI

m

m















Warunkiem spełnienia równania dla dowolnej
chwili czasowej jest:

Z

E

I

m

m









Przebieg prądu i spadków napięć przedstawiono
na wykresach:

RC=0.1

0 0.012

0.024

0.036

0.048

0.06

10

5

0

5

10

e t

( )

i t

( )

uRt

( )

uC t

( )

t

RC=0.577

0 0.012

0.024

0.036

0.048

0.06

10

5

0

5

10

e t

( )

i t

( )

uRt

( )

uC t

( )

t

RC=10

0 0.012

0.024

0.036

0.048

0.06

10

5

0

5

10

e t

( )

i t

( )

uRt

( )

uC t

( )

t

Moce chwilowe:

     

 

   

 

   

t

i

t

u

t

p

t

i

t

u

t

p

t

i

t

e

t

p

C

C

R

R







Moc czynna = moc średnia

   

 









cos

I

E

2

1

dt

t

i

t

e

T

1

P

m

m

T

0

Moc czynna tracona w rezystancji:

   

2

m

R

T

0

R

R

RI

2

1

P

dt

t

i

t

u

T

1

P







Moc czynna tracona w pojemności:

   

0

P

dt

t

i

t

u

T

1

P

C

T

0

C

C







0

0.0150.030.0450.06

30

15

0

15

30

p t

( )

P

pR t

( )

PR

pC t

( )

PC

pR t

( ) pC t

( )



t

Obwód szeregowy RLC

R

L

e(t)=E

m

sin(t)

i(t)

u

R

(t)

u

L

(t)

C

u

c

(t)

i(t)=I

m

sin(t+)

u

R

(t)=Ri(t)

u

R

(t)=RI

m

sin(t+)

 
 





 

 

 

































t

cos

C

I

t

u

dt

t

i

C

1

t

u

t

cos

LI

t

u

dt

di

L

t

u

m

C

C

m

L

L

 

 

   

t

e

t

u

t

u

t

u

C

L

R







Podstawiając mamy:









 

t

sin

E

t

cos

C

1

L

t

sin

R

I

m

m













































Oznaczając:

2

2

C

1

L

R

Z























moduł impedancji obwodu.



























L

C

1

Z

1

sin

Z

R

cos

mamy:

  



  







 





 

t

sin

E

t

sin

Z

I

t

sin

E

t

cos

sin

t

sin

cos

Z

I

m

m

m

m





































ostatnie równanie będzie spełnione dla dowolnej
chwili czasowej t, jeżeli:

Z

E

I

m

m









czyli































R

L

C

1

arctg

Pulsację 

0

, dla której

0

L

C

1

0

0









nazywamy pulsacją rezonansową szeregowego

obwodu RLC

Pulsację rezonansową określa zależność:

LC

1

0





Częstotliwość rezonansowa f

0

obliczamy z zależności:

LC

2

1

2

f

0

0











Korzystając z pulsacji rezonansowej przekształcamy
wyrażenie dla modułu impedancji:

2

2

2

2

2

LC

1

L

R

L

C

1

R

Z













































ponieważ

LC

1

0





więc





2

0

0

2

0

2

2

2

0

2

2

L

R

L

R

Z





















































Wielkość:

R

L

Q

0





nazywamy dobrocią szeregowego obwodu rezonansowego
i podstawiając mamy:

2

0

0

2

Q

1

R

Z



























Uwzględniając wprowadzone oznaczenia dla fazy mamy:





































































0

0

Q

arctg

R

L

C

1

arctg

Amplituda prądu:

2

0

0

2

m

m

Q

1

R

E

I



























Amplituda spadku napięcia na rezystancji R jest:

2

0

0

2

m

R

Q

1

E

U



























Amplituda spadku napięcia na indukcyjności jest:

2

0

0

2

m

0

m

0

0

m

L

Q

1

QE

LI

LI

U











































Amplituda spadku napięcia na pojemności jest:

C

I

C

I

U

0

m

0

m

C











ale z definicji:

L

C

1

0

0







i mamy:

2

0

0

2

m

0

C

Q

1

QE

U































Charakterystyki częstotliwościowe obwodu

Dla otrzymania wyników ogólnych przedstawimy

amplitudę prądu I=I

m

/I

0

, gdzie I

0

=E

m

/R oraz =/

0

0

2

4

6

8 10

0

0.25

0.5

0.75

1

I  1







I  10







I  100









2

2

1

Q

1

1

I























I(,Q=1)

I(,Q=10)

I(,Q=100)



/

0

=1

Spadek napięcia na indukcyjności w postaci
bezwymiarowej będzie:

2

2

m

L

0

L

1

Q

1

Q

E

U

U



























i podobnie spadek napięcia na pojemności w postaci
bezwymiarowej jest:

2

0

0

2

m

C

0

C

Q

1

Q

E

U

U































0 2 4 6 8 10

0

0.38

0.75

1.13

1.5

UL  1







UC  1









Q=1

U

L0

()

U

C0

()

=

0



0 1 2 3 4 5

0

2.5

5

7.5

10

UL  10







UC  10









Q=10

U

L0

()

U

C0

()



=

0

0 0.4 0.8 1.2 1.6 2

0

25

50

75

100

UL  100







UC  100









Q=100

U

L0

()

U

C0

()



=

0

Pasmo 3dB

Jest to szerokość pasma pulsacji bądź częstotliwości

po przekroczeniu, którego amplituda sygnału spada

o 3dB bo .

Szerokość pasma określa zależność dla napięcia
na pojemności:

1

0

C

gór

1

0

C

dol

2

Q

U

2

Q

U





















i ponieważ =/

0

, to

gór

0

dol

0

gór

0

dol

0

f

f

f























01

.

3

2

1

log

20



f

dol

Q

f

gór

f

0.882611

f

0

5

1.086737

f

0

0.20413f

0

0.945978

f

0

10

1.046482

f

0

0.10052f

0

0.994962

f

0

100

1.004963

f

0

0.01f

0

0.9995f

0

1000

1.0005f

0

0.001f

0

Mamy dla szerokości pasma 3dB zależność:

Q

f

f

0





Równoległy obwód rezonansowy

e(t)=E

m

sin(t)

u

R

(t)

u

L

(t)

C

u

c

(t)

i(t)=I

m

sin(ωt+φ)

i

C

(t)

i

LR

(t)

e(t)-u

C

(t)=0 → u

C

(t)=e(t)=E

m

sin(ωt)

 
 

 

 































2

t

sin

CE

t

i

t

cos

CE

t

i

dt

du

C

t

i

m

C

m

C

C

C

 

 









 

t

sin

E

t

cos

LI

t

sin

RI

t

e

dt

di

L

t

Ri

m

mL

mL

LR

LR

























e(t)=E

m

sin(t)

u

R

(t)

u

L

(t)

C

u

c

(t)

i(t)=I

m

sin(ωt+φ)

i

C

(t)

i

LR

(t)

u

R

(t)+u

L

(t)=e(t)

Przyjmując: i

LR

(t)=I

mL

sin(ωt+)

mamy:

Przyjmując podobnie jak w obwodzie RL:

R

L

tg









lub

 

 

Z

L

sin

Z

R

cos













gdzie

 

2

2

L

R

Z







mamy:





 

t

sin

E

t

sin

Z

I

m

mL















Warunkiem spełnienia równości jest:

Z

E

I

i

m

mL









a więc prądy są:

 























2

t

sin

CE

t

i

m

C

 

 



































t

sin

Z

E

t

i

2

t

sin

CE

t

i

m

LR

m

C

Prąd źródła i(t) jest: i(t)=i

LR

(t)+i

C

(t)

czyli:













































t

sin

Z

E

2

t

sin

CE

t

sin

I

m

m

m





 

   

   

 

 

   









































































t

sin

Z

cos

t

cos

Z

sin

C

E

t

cos

Z

sin

t

sin

Z

cos

t

cos

C

E

t

sin

I

m

m

m

Przekształcamy tak aby otrzymać wyrażenie jak po
stronie lewej:

Przyjmując:

 

 

2

2

0

Z

cos

Z

sin

C

Y





































Y

0

– nazywamy modułem admitancji.

Podnosząc do kwadratu i biorąc pod uwagę, że

 

 

1

sin

cos

2

2









mamy:

 

 

2

2

0

Z

1

Z

sin

C

2

C

Y













 

 

 

0

m

m

Y

E

I

cos

Z

sin

C

tg















czyli

 













t

sin

I

t

i

m

Ponieważ

 

 

Z

L

sin

Z

R

cos













więc

 

 

 























cos

Z

L

CZ

cos

Z

L

C

tg

2

2

2

Jeżeli to φ=0 i wtedy mamy:

e(t)=E

m

sin(ωt) oraz i(t)= E

m

Y

0

sin(ωt)

oznacza to, że prąd i napięcie są w fazie.

Zjawisko takie nazywamy rezonansem.

,

0

L

CZ

2









Zbadajmy kiedy:

 





0

L

L

R

C

2

2













Pulsacja ω=0 jest nie interesująca, więc dzieląc przez ωC
mamy

 

2

2

R

C

L

L







Wprowadzając:

C

L

R

kr

 - oporność krytyczna

mamy:

 



































2

kr

2
kr

2

R

R

1

R

L

Powyższe równanie jest spełnione dla rzeczywistych

wartości pulsacji ω, jeżeli: lub R<R

kr.

1

R

R

kr



Tak więc warunkiem aby w obwodzie równoległym
był możliwy rezonans jest:

kr

R

R 

Jeżeli powyższy warunek jest spełniony, to pulsacja

rezonansowa ω

r

jest:

gdzie

2

kr

0

r

R

R

1





















LC

1

0





Częstotliwość rezonansowa f

r

=ω

r

/(2π) jest:

2

kr

0

r

R

R

1

f

f

















Ze względu na fakt, że obwód składa się z dwóch

równoległych gałęzi rezonans nazywa się skrótowo

rezonansem równoległym

0 0.012

0.024

0.036

0.048

0.06

4

2.4

0.8

0.8

2.4

4

iC t 314



(

)

iLR t 314



(

)

i t 314



(

)

e t 314



(

)

t

R>R

kr

i

C

(t)

i

LR

(t)

i(t)

e(t)

0 200400600800

1000

0

2

4

6

8

10

I0 

 

Im 

 

 C

 Em





R>R

kr

I

m0

(ω)

I

mLR

(ω)

I

mC

(ω)

0 0.012

0.024

0.036

0.048

0.06

4

2.4

0.8

0.8

2.4

4

iC t 314



(

)

iLR t 314



(

)

i t 314



(

)

e t 314



(

)

t

i

C

(t)

i

LR

(t)

i(t)

e(t)

R=R

kr

0 200400600800

1000

0

2

4

6

8

10

I0 

 

Im 

 

 C

 Em





I

m0

(ω)

I

mLR

(ω)

I

mC

(ω)

R=R

kr

ω

r

=0

0 0.012

0.024

0.036

0.048

0.06

4

2.4

0.8

0.8

2.4

4

iC t r







iLR t r







i t r







e t r







t

i

C

(t)

i

LR

(t)

i(t)

e(t)

R=0.1R

kr

ω=314.643s

-1

0 200400600800

1000

0

8

16

24

32

40

I0 

 

Im 

 

 C

 Em





I

m0

(ω)

I

mLR

(ω)

I

mC

(ω)

R=0.1R

kr

ω=314.643s

-1

0 0.012

0.024

0.036

0.048

0.06

4

2.4

0.8

0.8

2.4

4

iC t r







iLR t r







i t r







e t r







t

i

C

(t)

i

LR

(t)

i(t)

e(t)

R=0.001R

kr

Dobroć jest zdefiniowana:

R

L

Q

r





Podstawiając:

2

kr

0

r

R

R

1





















mamy:

1

R

R

Q

2

kr

















Jeżeli R

kr

>>R, to i ω

r

=ω

0

.

R

R

Q

kr

