Chirurgia plastyczna

piersi

Dr n.med. Piotr Zawodny

Budowa mięśniowa klatki

piersiowej

Pierś=sutek=gruczoł

mlekowy

•

Sutek, inaczej gruczoł mlekowy lub
sutkowy, pot. Pierś

•

Największy gruczoł skórny człowieka,
jeden z parzystych narządów,
rozwijających się u osobników płci
żeńskiej w okresie pokwitania.

•

Nazwa „sutek” często jest mylona z
brodawką sutkową.

Sutek

•

Jest on wyniosłością w kształcie półkuli lub
stożka, u osobników młodych leżący na
wysokości od III do VII żebra.

•

Spoczywa głównie na powierzchni mięśnia
piersiowego większego – jedynie niewielka
część boczna leży na powięzi mięśnia zębatego
przedniego.

•

U kobiet karmiących sutki zwykle się
powiększają i sięgają niżej. Między sutkami
znajduje się zmiennej szerokości podłużna
szczelina, anatomicznie nazywana zatoką
sutkową .

Sutek

•

Sutek składa się z tkanki gruczołowej –
ciała sutka i otaczającego je ciała
tłuszczowego.

•

Nieco poniżej środka każdego z sutków, na
jego szczycie wystaje ciemniej zabarwiona,
cylindryczna bądź stożkowata wyniosłość –
brodawka sutkowa, zajmująca środek
okrągłego, pigmentowanego pola,
zwanego otoczką brodawki sutkowej.

Struktura piersi

Struktura piersi - bokiem

Struktura wewnętrzna

piersi

Unaczynienie

piersi

Unaczynienie

•

Sutek jest unaczyniony tętniczo przez:

•

gałęzie sutkowe boczne od tętnicy

piersiowej bocznej,

•

gałęzie sutkowe wewnętrzne od tętnicy

piersiowej wewnętrznej,

•

gałęzie sutkowe od gałęzi bocznych tętnic

międzyżebrowych III-VII,

•

gałęzie piersiowe tętnicy piersiowo-

barkowej (zaopatrujące głównie ogon

Spence'a).

Odpływ krwi żylnej

•

Odpływ powierzchowny rozpoczyna się

splotem żylnym otoczki brodawkowej,

skąd krew odpływa częściowo do naczyń

głębokich, a częściowo do żyły piersiowo-

nabrzusznej, zespalającej sieć naczyń
drenujących warstwy powierzchowne

klatki piersiowej i brzucha;

•

Odpływ krwi głęboki jest analogiczny do

unaczynienia tętniczego.

Unerwienie

•

Sutek zaopatrzony jest czuciowo przez

gałęzie skórne nerwów międzyżebrowych,

a także poprzez nerwy nadobojczykowe ze

splotu szyjnego.

•

Unerwienie wydzielnicze jest prowadzone

zaś drogą długich włókien pozazwojowych,

oplatających naczynia tętnicze (głównie

międzyżebrowe), dochodzące do sutka.

Mastektomia

•

Zabieg amputacji piersi

spowodowany najczęściej rakiem

piersi, choć przechodzą go

również transseksualiści typu k/m

(kobieta/mężczyzna) w ramach

operacyjnej zmiany płci.

Rekonstrukcja piersi

•

Wykonanie tego zabiegu można zatem rozważać,

jeżeli istnieją następujące uwarunkowania:

•

1. Chora wyrazi chęć podjęcia ryzyka

rekonstrukcji piersi po uprzednim

wyczerpującym wyjaśnieniu wszelkich zagadnień

związanych z oczekiwanymi wynikami operacji.

•

2. Brak znamion miejscowej wznowy lub

występowania odległych przerzutów.

•

3. Dobry stan ogólny chorej, zgodny z potrzebami

•

wymaganymi do wykonania dużej operacji.

Rekonstrukcja piersi

•

Zastosowanie wszczepów silikonowych

wypełnianych żelem silikonowym czy też

fizjologicznym roztworem soli związane jest z

ryzykiem pobudzenia układu

immunologicznego.

•

Chociaż dotychczas brak jest naukowych

dowodów, opartych na dużych kontrolnych

badaniach. na istnienie współzależności

implantów silikonowych z układem

immunologicznym, możliwość ta musi być

rozważana w czasie ustalania wskazań do

operacji i musi być omówiona z chorą.

Pierwotna rekonstrukcja

•

Zalety:

•

Chora nie musi przeżywać psychicznego

urazu związanego z amputacją.

•

Zapobiega się drugiemu dłuższemu

pobytowi w szpitalu w celu rekonstrukcji

piersi.

•

Zabieg wywiera dodatni psychiczny

wpływ na chorą i tym samym na cały

przebieg chorobowy.

Pierwotna rekonstrukcja

•

Wady:

•

Chora nie ocenia wyniku operacji tą samą miarą

jak to czynią chore które amputację piersi

musiały przeżyć.

•

Pierwotny zabieg chirurgiczny jest znacznie

większy, stan pooperacyjny wyraźnie wydłużony.

•

Konieczne może być przetoczenie krwi.

•

Ocena zaawansowania choroby nowotworowej

nie zawsze jest możliwa, ponieważ rozpoznanie

zmian w dole pachowym w tym okresie leczenia

nie jest jeszcze ostateczne.

deformacje pooperacyjne kobiecych

piersi

Jednostronna mastektomia

Radykalna mastektomia

•

Przez wiele lat radykalna

mastektomia zwana

doszczętnym odjęciem sutka

sposobem Halsteada

polegającym na usunięciu całego

sutka z mięśniami piersiowymi i

tkanką dołu pachowego w

jednym bloku była standardem

w postepowaniu w raku sutka.

Obecnie radykalną mastektomię

sposobem Halsteada wykonuje

się rzadko. Wskazaniem do niej

są tylko guzy bardzo duże lub

naciekanie guza pierwotnego na

mięsień piersiowy większy.

Zmodyfikowana, radykalna

mastektomia

•

W latach 80-tych operacja

sposobem Halsteada została

zarzucona na korzyść tzw.

zmodyfikowanej radykalnej

mastektomii wg Pateya,

oszczędzającej mięśnie klatki

piersiowej. Zabieg ten

zapobiega powstawaniu po

operacji zagłębienia w okolicy

podobojczykowej i sprzyja

lepszej sprawności kończyny

górnej. W odmianie Pateya

przecina się mięsień piersiowy

mniejszy, aby uzyskać lepszy

dostęp do węzłów chłonnych

znajdujących się pod tym

mięśniem.

deformacje pooperacyjne kobiecych

piersi

Wtórna rekonstrukcja

•

Zalety:

•

Zaawansowanie choroby nowotworowej jest

dokładnie znane, pooperacyjne leczenie

uzupełniające zostało przeprowadzone.

•

Chora ocenia wynik operacji rekonstrukcji

piersi inaczej, ponieważ przeżyła stan po

amputacji.

•

Rekonstrukcyjny zabieg chirurgiczny

obciąża organizm mniej, niż ten wykonany w

kombinacji z odjęciem piersi.

Wtórna rekonstrukcja

•

Wady:

•

Konieczne są dwa zabiegi

chirurgiczne w odstępie kilku

miesięcy.

•

W całości musi zostać przeżyty

uraz psychiczny będący

następstwem odjęcia piersi.

Rekonstrukcja piersi

•

Rekonstrukcje piersi pierwotna, czy

też wtórna. powinna być zaplanowana

w ogólnym planie leczenia chorej,

w porozumieniu z radioterapeutami

i onkologami,

•

Decyzja o rekonstrukcji piersi w

zasadzie wynika z pozytywnego

nastawienie samej zainteresowanej.

Piersi po rekonstrukcji, przed

rekonstrukcją brodawki

Rekonstrukcja piersi – poszczególne

etapy

Wczesna rekonstrukcja

protezą silikonową

•

W przebiegu poprzecznego zmodyfikowanego

odjęcia piersi metoda Pateya wycina się

tkankę gruczołową przez poprzeczną

ostrokątno-owalną wyspę skórną sięgającą w

kierunku przy środkowym do brzegu mostka,

dogłowowo prawie do obojczyka, bocznie do

brzegu mięśnia najszerszego grzbietu i ku

dołowi do wysokości pochewki mięśnia

prostego brzucha i rozcięgna mięśnia

skośnego zewnętrznego.

Wczesna rekonstrukcja

protezą silikonową

•

Po ostrokątno-owalnym okrojeniu piersi pozostaje

ubytek skóry klatki piersiowej; konieczne jest

dodatkowe zmobilizowanie skóry do rekonstrukcji

piersi.

•

Tylko w przypadku bardzo małych piersi zbędna jest

plastyka poszerzania skóry w razie ich rekonstrukcji.

•

W takich przypadkach wystarczy wprowadzenie

protezy do przygotowanej przestrzeni pod mięśniem

piersiowym. We wszystkich innych przypadkach

wspomniana przestrzeń musi być rozszerzana wraz z

nad nią leżącym płaszczem skórnym.

Wczesna rekonstrukcja

protezą silikonową

•

Protezy silikonowe służące do rekonstrukcji

piersi muszą bez wyjątków zostać

umieszczone pod mięśniami, aby zapobiec

powikłaniom, takim jak nasilone tworzenie

się torebki łącznotkankowej w otoczeniu

protezy lub też perforacja protezy.

•

Aby uzyskać wystarczające uwypuklenie

piersi przez założoną protezę silikonową

oraz uniemożliwić przesuwaniu się protezy

w kierunku dogłowowym. należy przestrzeń

przyjmującą protezę rozszerzyć

Wczesna rekonstrukcja

protezą silikonową

•

Zalety:

•

Do dyspozycji jest dostatecznie

duży płat mięśniowy.

•

Potrzebna powierzchnia skóry jest

również dostatecznie duża.

•

Ukrwienie płata mięśniowo-

skórnego jest zapewnione.

Wczesna rekonstrukcja

protezą silikonową

•

Wady:

•

Na plecach zostaje otwarta nowa przestrzeń

operacyjna ze znacznym powiększeniem

powierzchni rannej.

•

Problem ułożenia chorej nie jest korzystny,

bowiem konieczne jest operowanie zarówno na

plecach, jak i na przedniej powierzchni klatki

piersiowej, często obserwuje się gromadzenie

chłonki w miejscu pobrania płata.

•

Powstanie brzydkich blizn w miejscu pobrania jest

bardzo prawdopodobne.

Rekonstrukcja za pomocą mięśniowo skórnej

plastyki płatowej z mięśnia najszerszego

grzbietu

a) Możliwości wyboru ostrokątno-owalnej wyspy skórnej nad mięśniem najszerszym grzbietu w celu

powiększenia płaszcza skórnego. b) Transpozycja mięśnia najszerszego grzbietu w celu otoczenia wszczepu
silikonowego i poszerzenia płaszcza skórnego przez wszycie równocześnie przemieszczone] wyspy skórnej

Rekonstrukcja płatem skręconym mięśnia

skośnego zewnętrznego

Rekonstrukcja za pomocą Z –

owatych przesunięć skóry

nadbrzusza

Natychmiastowa rekonstrukcja

za pomocą ekspandera

Implantacja ekspandera jest stosunkowo szybką i

bez większego nakładu pracy chirurgicznej,

metodą natychmiastowej rekonstrukcji piersi

bezpośrednio po poprzecznym zmodyfikowanym

odjęciu jej.

W tym sposobie postępowania rozszerza się

kieszeń mięśnia piersiowego przeznaczoną do

umiejscowienia ekspandera ku dołowi pod

mięsień skośny zewnętrzny i bocznie pod

mięsień zębaty.

Rekonstrukcje wtórne

•

Rekonstrukcję taką można

przeprowadzić między 1 a 2

miesiącem po wykonaniu

odjęciu piersi, wówczas gdy

wytworzyły się stabilne

warunki w obrębie rany i w

bliźnie.

Rekonstrukcja brodawki i

obwódki

•

Bezpośrednio po rekonstrukcji

piersi czy to pierwotnej, czy też

wtórnej, koniecznie należy

odczekać kilka miesięcy, zanim

przystąpi się do rekonstrukcji

brodawki i jej obwódki, aby można

było określić optymalne położenie

tych elementów anatomicznych.

Rekonstrukcja brodawki

•

Brodawkę rekonstruuje się za

pomocą wolnego przeszczepu

tkanki pobranej z różnych

obszarów, albo wykonując plastykę

płatową.

Rekonstrukcja otoczki

•

Celem rekonstrukcji otoczki jest

stworzenie w otoczeniu nowo

utworzonej brodawki ciemnego,

pigmentowanego, okrągłego halo.

Rekonstrukcja otoczki

•

1. Pozbawienie otoczenia naskórka
w zakresie zaplanowanej otoczki i
pokrycie tej powierzchni pełnym
przeszczepem skóry np. z okolicy
pachy.

•

2. Tatuaż skóry w zaplanowanym
obszarze skóry.

•

3. Kombinacja obu sposobów.

Rekonstrukcja brodawki i

otoczki

Rekonstrukcja brodawki

plastyką płatową

Rekonstrukcja brodawki

Podskórne wycięcie

gruczołu sutkowego

•

Podskórne odjęcie gruczołu
sutkowego wykonywano z wielkim
entuzjazmem na początku lat
sześćdziesiątych.

•

Polega ono na całkowitym usunięciu
tkanki gruczołowej z równoczesnym
pozostawieniem płaszcza skórnego,
jak również otoczki i brodawki.

Podskórne wycięcie gruczołu

sutkowego c.d.

•

Jest to sporny sposób leczenia chorób

gruczołu sutkowego o charakterze

przednowotworowym lub łagodnym,

ponieważ z jednej strony nie zapewnia

całkowitego usunięcia tkanki

gruczołowej, a z drugiej cechuje go duża

liczba możliwych powikłań.

Podskórne wycięcie gruczołu

sutkowego c.d.

•

Operacja ta nie nadaje się do

leczenia zmian rakowych tkanki

gruczołowej, gdyż wykonując

typowy zabieg odjęcia podskórnego

gruczołu sutkowego pozostawia się

brodawkę i jej otoczkę. Ponadto nie

ma żadnej pewności, że usunięta

zostanie cała tkanka gruczołowa.

Podskórne odjęcie piersi

•

Wskazania:

•

carcinoma tubulare in situ.

•

nawracająca, postępująca mastopatia

piersi z równoczesną fobią raka u chorej.

•

u chorych z potwierdzonym rakiem

jednej piersi i zwiększonym ryzykiem

zapadnięcia na raka drugiego gruczołu,

szerokości około l cm, aby zapewnić

ukrwienie

Podskórne odjęcie piersi

•

Wszczep
silikonowy

Podskórne odjęcie piersi

Rehabilitacja po zabiegu

operacyjnym raka piersi

•

Zabieg może spowodować uszkodzenie

unerwienia czuciowego i ruchowego kończyny

górnej, bolesność i zaburzenia ruchomości ręki

poprzez wytworzenie blizny w obrębie rany

pooperacyjnej.

•

W takich przypadkach wczesna rehabilitacja (już

po pierwszej dobie po zabiegu) podjęta jeszcze w

szpitalu i kontynuowana w warunkach

ambulatoryjnych pozwala na uniknięcie wielu

wspomnianych powyżej powikłań.

Zwiotczenie piersi

związane z wiekiem

Redukcja gruczołu

sutkowego

•

Celem plastyki redukcyjnej piersi jest

zmniejszenie masy sutka i jego

rekonstrukcja prowadząca do

estetyczniejszego kształtu,

odpowiadającego wymaganiom.

•

Zmniejszenie masy gruczołu związane

jest z estetyczną poprawą kształtu.

Zasady zmniejszania

piersi

•

Zasady operacji zmniejszania piersi polegają na
redukcji tkanki gruczołowej i podścieliskowej, i
takim opracowaniu skóry, która następnie owinie
pierś, zarówno w kierunkach strzałkowych, jak i
poziomych.

•

Równocześnie należy przemieścić otoczkę w

kierunku dogłowowym i w prawidłowym

położeniu: przy tym należy nie uszkodzić

ukrwienia i unerwienia.

•

Pożądane jest zachowanie możliwości karmienia
piersią.

Zmniejszenie piersi

•

Wspólne dla wszystkich sposobów
redukcji piersi jest wycinanie tkanki
gruczołowej z dolnej części lub od
strony klatki piersiowej.

•

Płaszcz

skórny

wszystkich

przypadkach skracany jest w dolnej
połowie

piersi,

aby

uniknąć

wytworzeniu się brzydkich blizn w
obrębie dekoltu.

Redukcja metodą Mc

Kissocka

•

W tej metodzie wykorzystuje się

pionowy pozbawiony naskórka pasek

skóry, aby otoczkę móc przemieścić

dogłowowo i umiejscowić w

prawidłowym położeniu.

Redukcja metodą Mc Kissocka

Redukcja metodą

Pitanguya

•

Dogłowowo ukształtowany płat skórny,

pozbawiony naskórka, przeznaczony jest do

przemieszczenia otoczki.

•

Ponadto wykonuje się klinowe wycięcie

gruczołu sutkowego od dolnej jego

powierzchni.

•

Położenie nowej brodawki określa się za

pomocą projekcji poziomo na linię

podsutkową i przez pomiar jej odległości od

obojczyka.

Redukcja metodą

Pitanguya

Redukcja metodą Peixoto i

Marchaca

•

Korzyści z tej techniki operacyjnej

to krótkie blizny.

•

Zasada polega na tym, aby płaszcz

skórny mniej zebrać z kierunku

obwodowo – dogłowowego, a

bardziej z przyśrodkowo –

bocznego.

Redukcja metodą Peixoto i Marchaca

Redukcja piersi -

podsumowanie

•

Do redukcji tkanki gruczołowej i korekcji

opadniętej piersi wykorzystać można liczne

techniki operacyjne, możliwe do wyboru:

•

W razie znacznych przerostów zaleca się sposób

podany przez McKissocka ze strzałkową,

zawierająca otoczkę, pozbawiona naskórka

szypułą skórną.

•

Przy mniejszych piersiach. gdzie zabieg często

ogranicza się tylko do umocowania gruczołu,

uzyskuje się mniejsze blizny.

•

Kształt zmniejszonej piersi zależny jest raczej od

wycięcia tkanki gruczołowej wycięcia skóry niż

od wybranego typu zabiegu chirurgicznego.

Umocowanie/podwieszeni

e piersi

•

Operacja umocowania piersi

spełnia zwykle życzenie

przemiany piersi zwisającej w

pierś sprężystą,

odpowiadającą estetycznym

wymaganiom i nie zwisającą

Asymetria piersi

•

Naprawę niesymetrycznych piersi wykonuje

się wówczas, gdy wskazane jest

przywrócenie ich symetrii, kształtu i

wielkości.

•

Asymetria piersi może być widoczna w

postaci niewielkich różnic w wielkości obu

gruczołów, może być również wyrazem

wrodzonego niedorozwoju jednego z nich,

aplazji leżącego pod nim mięśnia

piersiowego i w przypadkach krańcowych

współistniejących zaburzeń rozwojowych.

Asymetria piersi

•

W zależności od stopnia nasilenia asymetrii

wykorzystuje się różne sposoby

postępowania operacyjnego w celu naprawy

istniejącej zmiany. Aby uzyskać wyrównanie

i symetrię, z jednej strony może wystarczyć

wykonanie plastyki redukcyjnej większej

piersi,

z drugiej strony może zachodzić konieczność

powiększenia zbyt małej piersi za pomocą

wszczepienia protezy silikonowej.

Korekcja jednostronnego

niedorozwoju

Powiększenie piersi

•

Za pomocą powiększenia piersi

można skorygować jej

niedorozwój. W tym celu

wszczepia się poduszkę z żelu

silikonowego lub woreczek

silikonowy wypełniony roztworem

soli.

Powiększenie piersi

•

Powiększenie piersi za pomocą

poduszki silikonowej wskazane

jest wówczas, gdy nie ma

prawdziwego obniżenia piersi i

projekcja brodawki w

wyprostowanej pozycji ciała nie

znajduje się poniżej fałdu

podsutkowego.

Dwa sposoby

umieszczenia implantu

Powiększenie piersi

•

Wszczepy silikonowe umieszczone pod

mięśniem charakteryzują się mniej

intensywnym tworzeniem torebki

łącznotkankowej.

•

• W razie opadnięcia piersi należy

zastosować kombinowane postępowanie

wszczepienia silikonu i zawieszenie piersi.

•

• Dojścia pachowe i przez otoczkę albo

około niej są najmniej widoczne.

Jeden z opatrunków po

zabiegu na powiększania

piersi

1. Powiększenie

•

Przed: Obwisłe

piersi po ciąży i

karmieniu.

•

Po: Implanty

anatomiczne

2. Powiększenie

•

Przed: Niedorozwój
bez rezultatu leczony
endokrynologicznie

•

Po: Protezy silikonowe

Implanty piersiowe McGhan

/C.U.I.

Okrągłe

Wielkości implantów

Wnętrze implantu –

zagęszczony żel

Typy implantów okrągłych

MLP: wypełnienie - żel silikonowy; profil -

niski

powłoka - teksturowana typu Microcell

•

MHP: wypełnienie - żel silikonowy, profil –

wysoki, powłoka - teksturowana typu

Microcell

•

CML / CMH: wypełnienie - żel silikonowy

zagęszczony – cohesive, profil - wysoki i

niski,

powłoka – teksturowana.

Typy implantów

anatomicznych

•

410: wypełnienie - żel silikonowy, profil

- 12 rodzajów projekcji, wysokości i

szerokości, powłoka – teksturowana.

•

CMM / CFM, wypełnienie - żel

silikonowy zagęszczony, profil - wysoki i

średni, powłoka - teksturowana.

•

468: wypełnienie - roztwór soli

fizjologicznej,

powłoka – teksturowana.

Wytrzymałość implantów

piersiowych

Teoretyczna wytrzymałość protez

napełnianych silikonem jest nieograniczona.

Z punktu widzenia biologii organizmu istnieje

konieczność wymiany implantów.

Najczęstszą przyczyną wymiany jest zmiana

kształtu, położenia i wielkości piersi

związane z upływem czasu.

Także uprawianie sportu może mieć wpływ na

położenie implantów.

Wytrzymałość implantów

piersiowych

W przypadku implantów napełnianych solą

fizjologiczną już po upływie kilku lat może

dojść do opróżnienia się jednego z nich i to

może być przyczyną wymiany obu.

W przypadku implantów silikonowych

producenci zalecają ich wymianę po upływie

10 - 12 lat.

O terminie wymiany powinni wspólnie

zdecydować pacjentaka i lekarz prowadzący.

Implanty a mammografia

•

Implanty nie powinny maskować oceny

piersi podczas mammografii

•

Po operacji wszczepienia protez należy

wykonywać mammografię tylko w tych

zakładach, w których pracują lekarze,

mający doświadczenie w ocenie piersi

powiększanych za pomocą implantów.

Implantacja a karmienie

piersią

•

Ponieważ protezy umieszcza się za

gruczołami piersiowymi nie ma żadnych

przeciwwskazań do karmienia piersią.

•

Jedynie, gdy implanty zostały umieszczone

przez nacięcia wokół brodawek przecięcie

części gruczołów podczas implantacji
może spowodować trudności podczas

karmienia. Warto przed zabiegiem zapytać

swojego chirurga o tę kwestię.

Piersi z implantami a

ciąża

•

Podczas ciąży ciało kobiety przechodzi

wszystkie etapy zmian związane z grą

hormonalną.

•

Piersi zazwyczaj powiększają się, a po porodzie

i po okresie karmienia dochodzi często do

zaniku tkanki gruczołowej, ale objętość skóry

nie zmniejsza się i piersi nieco opadają.

•

Proces ten zależy od indywidualnych skłonności

u każdej z Pań, także wielkość implantów ma

istotny wpływ na wielkość opadnięcia piersi po

porodzie/dach.

Piersi z implantami a

zmiana wagi

•

Zazwyczaj przybór wagi powoduje

powiększenie piersi z zachowaniem

kształtu, utrata wagi zaś pociąga za

sobą najczęściej opadnięcie piersi

wraz z utratą ładnego kształtu

nadanego przez protezę.

Implantacja –

przygotowanie do zabiegu

•

Wszystkie zabiegi z zakresu chirurgii
plastycznej i estetycznej powinny być
wykonywane w okresie pełnego zdrowia.
Panie, które nie ukończyły 32 roku życia
powinny wykonać ultrasonografię (USG)
piersi, natomiast Panie powyżej tej granicy
mammografię i USG.

•

Przed zabiegiem implantacji piersi nie
wolno przyjmować leków p/krzepliwych
(aspiryna,NLPZ)

Powikłania związane z

zabiegiem

•

infekcja rany

•

krwiak

•

zaburzenia czucia skórnego kompleksu otoczka –

brodawka - zaburzenie ustępuje zazwyczaj po upływie

kilku tygodni, choć czasami utrzymują się przez okres 6-

18 miesięcy.

•

rozwój blizn przerostowych i keloidów – czasami

niestety we wczesnym okresie pooperacyjnym rozwijają

się blizny przerostowe i keloidy, które wymagają

specjalistycznego leczenia i jest ono niestety długie.

Zasadą jest jak najwcześniejsze podjęcie leczenia blizn,

wtedy efekt końcowy leczenia jest najlepszy.

1.Powikłania zw. z

implantem

•

Obecność fałdu widocznego przez skórę –

jeśli pierś jest bardzo mała i zawiera znikomą

ilość tkanki gruczołowej i podskórnej tkanki

tłuszczowej, a koperta implantu ulegnie

sfałdowaniu, może on być widoczny przez skórę.

•

Jeśli proteza jest wypełniona roztworem soli

fizjologicznej to w części górnej i dolno bocznej

protezy mogą być widoczne sfałdowania koperty

protezy, a w czasie uprawiania sportów może

pojawić się falowanie górnych segmentów

protez związane z przemieszczaniem się płynu

wewnątrz protezy.

2.Powikłania zw. z

implantem

•

Wytworzenie bolesnej kapsuły wokół implantów –

naturalną reakcją organizmu na obecność implantów jest

otoczenie ich torebką włóknistą.

•

Jest ona całkowicie niewyczuwalna przy badaniu piersi i nie

powoduje żadnych negatywnych doznań.

•

W nielicznych przypadkach po różnie długim czasie

przebywania protez w ciele wytwarza się torebka o bardzo

grubej ścianie z tendencja do obkurczania się.

•

Pojawia się ból piersi i często deformacja kształtu, Leczenie

jest tylko chirurgiczne i polega na wyjęciu protezy, nacięciu

(kapsulotomii) i/lub wycięciu torebki i ponownym włożeniu

protezy. Nieznane są przyczyny tego procesu, na szczęście

jest to sytuacja niezwykle rzadka

3.Powikłania zw. z

implantem

•

Pęknięcie protezy i zmniejszenie objętości –

pęknięcie koperty protezy nie jest częstym powikłaniem.

•

Jest wynikiem zmęczenia materiału związanego z

wieloletnim przebywaniem protezy w ciele, ale może być

wynikiem urazu drążącego bezpośrednio uszkadzającego

protezę.

•

Jeśli proteza jest wypełniona silikonem płynnym

wydostaje się on na zewnątrz protezy i powoduje silny

odczyn zapalny gruczołu piersiowego. Leczenie polega na

wymianie protezy oraz usunięciu płynnego silikonu.

•

W przypadku protez napełnianych solą fizjologiczną w

kilka lat po zabiegu może dojść do ucieczki płynu poprzez

mikropory w kopercie. Leczeniem jest wymiana protezy.

Renomowane firmy

produkujące protezy dają na

swoje produkty wieczną

gwarancję tzn. w

przypadkach samoistnego

uszkodzenia w ciele

pacjentek dostarczają

bezpłatnie nową protezę do

wymiany

4.Powikłania zw. z

implantem

•

Przemieszczenie się protezy -

zjawisko to występuje rzadko i polega

na tym, że implant przemieszcza się

samoistnie powodując asymetrię

piersi. Występuje ono pomimo

prawidłowego umieszczenia

implantów w czasie operacji.

Leczenie jest tylko operacyjne.

Przebieg pooperacyjny

•

Po zabiegu zakładane są opatrunki z bandaża elastycznego

oraz wymagane jest noszenie specjalistycznych staników.

Opatrunki są utrzymywane przez około 10 dni, w tym

samym czasie zdejmowane są szwy. W tym okresie

wskazane jest ograniczenie aktywności fizycznej.

•

Przez 6 tygodni zabronione jest pływanie i unoszenie

ramion do góry.

Konsekwencjami zabiegu są bolesność, obrzęk, osłabienie.

Normalny wygląd piersi uzyskuje się po kilku tygodniach,

całkowite gojenie trwa około 2 miesiące, uprawianie

sportów wskazane jest dopiero po 3 miesiącach.

System komputerowego

doboru implantów

•

Aby

zabieg

powiększenia

piersi

zakończył

się

powodzeniem i przyniósł zarówno pacjentce jak i
chirurgowi

satysfakcję,

implanty

muszą

zostać

dopasowane indywidualnie do potrzeb i oczekiwań
pacjentki.

•

Wprowadzono komputerową wizualizację.

•

Program analizuje wprowadzone pomiary piersi i klatki
piersiowej oraz informacje dotyczące oczekiwań pacjentki
pod względem wielkości i kształtu przyszłych piersi.
Komputer dopasowuje kształt i wielkość implantów
piersiowych pomagając w podjęciu decyzji o najlepiej
pasujących implantach.