GESTY I POSTAWY

Wykonały Katarzyna Kosobudzka, Ewa Wojno



Gest- ruchy ciała( lub poszczególnych części
ciała) wykorzystywane w komunikacji
międzyludzkiej w celu oddania określonych
idei, intencji bądź uczuć.(ruchu rąk i dłoni, a
także w gestykulacji mogą uczestniczyć
części twarzy lub głowy). Do ruchów ciała nie
uznawanych za gesty należą niektóre
zachowania samo dotykowe, ruchy związane
z poprawianiem garderoby oraz manieryzm
na tle nerwowym.



Gestykulacja to ogół ruchów głównie rąk, a
także głowy i pozostałych części ciała
wspomagających mowę i ułatwiający
komunikowanie się ludzi nie rozumiejących
wzajemnie swoich języków.

FUNKCJE GESTÓW



zastępują mowę,



regulują przepływ i rytm interakcji,



przywołują uwagę odbiorcy,



kładą nacisk na określone informacje
werbalne



uzupełniają i wyjaśniają komunikat słowny



charakteryzują i utrwalają treść przekazu



antycypują nadchodzące informacje.

KLASYFIKACJA GESTÓW

są to sygnały niewerbalne

mające bezpośrednie
znaczenie werbalne lub
definicję w postaci słowa
bądź frazy. Warunkiem jest
duża zgoda wśród członków
danej kultury lub
subkultury, co do znaczenia
takiego gestu. (70%)

Przykład: gest pierścienia,

który oznacza „wszystko w
porządku”, „dobrze”

są bezpośrednio

związane z przekazem

werbalnym. Znaczenia

i funkcje tych gestów

mogą być odczytane

tylko na podstawie ich

relacji względem

towarzyszącego im

komunikatu słownego.

GESTY ZALEŻNE OD
MOWY (Gesty
elementarne,
autonomiczne)

GESTY NIEZALEŻNE OD
MOWY (Gesty ilustracyjne)

WŚRÓD GESTÓW ZALEŻNYCH OD
MOWY WYRÓŻNIAMY:



Gesty odnoszące się do przedmiotu
przekazu- zarówno rzeczywistego, jak i
abstrakcyjnego



Gesty oddające relacje między nadawcą a
przedmiotem przekazu.



Gesty służące jako wizualne znaki
przestankowe kontrolujące tok przekazu.



Gesty służące regulacji i organizacji toku
interakcji między nadawcą a odbiorcą.

U ludzi wyróżniamy 3

rodzaje gestów:



Wrodzone



Nabyte- zdobyte w

procesie wychowania



Dziedziczne- czyli

PRZYKŁADOWE INTERPRETACJE GESTÓW

Ramiona

Wzruszanie ramionami
Wychylanie ramion do przodu
Garbienie się
Skulenie ramion do przodu

Lekceważenie lub brak

zdecydowania
Otwarcie
Brak motywacji do kontaktu
Zamykanie się w sobie

Ręce i dłonie

Ręce skrzyżowane, „zamknięte

ręce”
Dłonie drżące
Nadgarstki rozluźnione
Ręce sztywne, dłonie nieruchome
Zaciśnięte pięści

Opór, niechęć, unikanie

porozumienia
Tłumiona złość lub lęk
Otwartość, zainteresowanie
Napięcie, stres
Silna złość, hamowana agresja

Nogi i stopy

Stopy spokojnie oparte o podłoże
Krzyżowanie lub szerokie

rozstawienie nóg
Nerwowe ruszanie lub pukanie

stopą
Nogi i stopy usztywnione

Pewność siebie
Duża pewność siebie

Niepokój, napięcie,

zniecierpliwienie
Zamykanie się w sobie

PRZYKŁADY GESTÓW



wskazuje na
zagmatwane życie
uczuciowe.



Wnętrza dłoni są
zakryte, co może
świadczyć, że osoba
ta próbuje coś
zataić.



Szukanie oparcia
(palec znajduje się w
zaciśniętej dłoni
drugiej ręki) - jest to
sygnał, że nasz
rozmówca nie
bardzo wie, co ma
dalej mówić.



Pocierające się
łagodnie opuszki
palców - ruchy
takie wskazują, iż
dana osoba znajduje
się w kłopotliwej
sytuacji, nie chce
angażować się w
jakąś sprawę, która
nie jest po jej myśli.



Gest „wieżyczki"

- gest pewności siebie,

często w sytuacjach
przełożony-podwładny.



Zaobserwować można
dwie wersje: „wieżyczka
podniesiona"(osoba
mówiąca) i „wieżyczka
opuszczona" (osoba
słuchająca).



Na ogół ma on
pozytywne znaczenie,
ale istotne są gesty
poprzedzające.



Bawienie się
okularami - aby
przeciąć kontakt z
rozmówcą i móc
na nowo
skoncentrować sie
na innym temacie:
gest blokujący
porozumienie



Splecione ręce,
sylwetka
wyprostowana:
postawa - zderzak;

-dana osoba czuje się

wystawiona na ataki,

-jest wrażliwa,

przygotowana na
agresje.



Rozcapierzone
palce, lekko zgięte –
chęć dominowania
nad innymi

RÓŻNICE KULTUROWE W
KOMUNIKACJI NIEWERBALNEJ



Mowa ciała w procesie komunikacji oprócz
uwarunkowań genetycznych zależy także od
typu kultury, w której wychował się i
przebywał człowiek, gdyż kultura wpływa na
samo znaczenie dużej ilości sygnałów
niewerbalnych. Dotyczy to zarówno
gestykulacji, postawy, jak i głosu lub
mimiki.

KCIUK DO GÓRY



W Polsce oznacza
„OK.” lub jest to znak,
którym łapiemy stopa.



Na Bliskim Wschodzie,
Zachodniej Afryce, w
Południowej Ameryce,
a nawet w Rosji, na
Malcie i Grecji oznacza
śmiertelne zagrożenie
lub też łagodniejsza
wersja „wypchaj się”

ZAPROSZENIE PALCEM
WSKAZUJĄCYM



W Europie w ten sposób
często wołamy dzieci lub
znajomych



W krajach wschodniej Azji
tym gestem wabi się psy.



Na Filipinach za taki gest
zastosowany wobec
człowieka grozi
aresztowanie i złamanie
palca wskazującego.



W krajach Ameryki
Łacińskiej, w Indonezji i
Australii przywoływania
prostytutek.

„ROGI” CZYLI PALEC WSKAZUJĄCY I
MAŁY UNIESIONE DO GÓRY



W Polsce i wielu krajach
oznacza dobrą zabawę,
wolność, piwo i silne
uczucie identyfikacji z
rówieśnikami.



W hinduizmie i
buddyzmie bardzo
podobny gest służy do
odstraszania zła i
negatywnych emocji



We Włoszech jest to
zakazany gest, gdyż
oznacza „rogacza” czyli
zdradzonego mężczynę

VICTORIA- ZNAK ZWYCIĘSTWA



W Polsce ten gest ma
wielkie historyczne i
polityczne tradycje.
Oznacza
„zwycięstwo’” lub po
prostu dwa.



W Australii, Irlandii,
Wielkiej Brytanii,
Nowej Zelandii
oznacza tyle co
wystawienie palca
środkowego

MOUTZA



W Polsce jest to znak
uspokajający, gest
komunikujący chęć
porozumienia się i brak
agresji



W Grecji jest to bardzo
obraźliwy gest (oględnie
tłumacząc, znaczy tyle co:
"zjedz moje fekalia").



W Libanie zrobienie
podobnego gestu oznacza
po prostu "nie" i można go
wykonać, chcąc spławić
natrętnego sprzedawcę
dywanów.

VEGETA CZYLI PALEC WSKAZUJĄCY I
KCIUK POŁĄCZONE W KÓŁKO



Dla mieszkańców byłego
bloku wschodniego sprawa
jest prosta - ten gest
oznacza coś dobrego i
wysokiej jakości



W Japonii oznacza to, że
chcemy dać łapówkę. W
ten sposób nazywamy
kogoś „Dupkiem” lub
homeseksualistą



W Niemczech, Grecji,
Hiszpanii i Turcji jest
negatywnym znakiem -
uznawany jest tam za
odwzorowanie odbytu

UDERZENIE RĘKĄ W SZYJĘ



W Polsce i krajach
Europy Wschodniej
oznacza to wypicie
mocnego alkoholu



We Włoszech jest to
obraźliwy gest,
może zostać uznany
za grożenie
śmiercią.



Cały świat-
żartobliwa obraza



Portugalia- nie mam
pieniędzy

POSTAWA



Kolejną formą komunikacji niewerbalnej jest
postawa, czyli to, jakie pozycje przyjmuje
ciało podczas stania lub siedzenia.



Nawet pobieżna obserwacja innych ludzi,
może pokazać, ile informacji niesie z sobą
ułożenie ciała.

WYRÓŻNIAMY POSTAWĘ



Otwartą- polegająca na zwróceniu się całym ciałem
na wprost, bez krzyżowania rąk i stóp - oznacza
otwartość na kontakt i wymianę informacji, a także
zainteresowanie rozmówcą i pewność siebie.

Taka postawa jest najbardziej dogodna w trakcie

prowadzenia negocjacji, gdyż eliminuje dominację, a
wyraża partnerstwo między stronami rozmów.



Zamkniętą- Nazywa się ją także postawą pokorną.
Przyjmują ją często osoby zdominowane. Może także
wyrażać niepokój, niechęć do rozmowy lub unikanie
bezpośredniego kontaktu lub konfrontacji.
Charakteryzuje się np. pochylaniem całego ciała i
skuleniem ramion, tak jakby ta osoba chciała
ochronić się przed ciosem.

ELEMENTY POSTAWY OTWARTEJ I
ZAMKNIĘTEJ



Postawa

wyprostowana



Plecy wyprostowane



Łopatki ściągnięte

na plecach



Głowa podniesiona



Wzrok skierowany

prosto przed siebie



Ręce swobodnie

opuszczone wzdłuż

ciała



Ciało lekko

pochylone



Plecy przygarbione



Skulone ramiona



Opuszczona głowa



Spuszczony wzrok



Ręce zaplecione na

piersiach

Postawa otwarta

Postawa zamknięta

PRZYKŁADY



Rys.1 Zachowanie
dystansu



Rys.2 Samokontrola i brak
zaufania



Rys.3 Stanowczość



Rys.4 Zmieszanie



Rys.5 Szczerość



Rys.6 Pewność
siebie



Rys. 7 Wątpliwość



Rys.8 Sprzeciw



Rys.9 Znudzenie



Rys.10 Pewność
siebie