Zastanawiałaś/eś się kiedyś jakim harcerzem/harcerką jesteś? Pomyśl więc chwilkę…
Harcerzem być to wcale nie wada
Czy daleko Ci do ideału? A może to tylko kilka kroczków? Potrafisz odpowiedzieć przed własnym sumieniem i przypomnieć sobie czy odpowiednio postępujesz? Sprawdź się! Jeśli Twoje odpowiedzi odbiegają w 100% od tych przywołanych w nawiasach, jestem Twoją największą fanką! Oboje jednak wiemy, że takie rzeczy dzieją się czasem w bajkach. Będę pod wielkim wrażeniem, jeśli Twoje wspomnienia własnego zachowania będą się różnić ponad w połowie. Wszak jesteśmy tylko ludźmi…
BYĆ harcerzem:
- to przede wszystkim walczyć wytrwale i wygrywać z własnym lenistwem, wygodnictwem, z poczuciem własnej wyższości, z własnym "ja wiem lepiej" („Robota nie zająć, skończę jutro a teraz pójdę na spacer, taka ładna pogoda!” „Niech ona posprząta w harcówce, przecież jest tylko szeregową…” „Nie wymądrzaj się, przecież ja wiem lepiej…”)
- to walczyć o słuszne i trudne sprawy, walczyć szlachetnie („Nie ma co się starać, by zabrać te nowe, biedniejsze dzieciaki na obóz. Pewnie się nie uda a na 2 osoby to szkoda takiego zachodu…”)
- to nie być służalczym wobec silniejszych („Przecież on jest wyższy funkcją! Po co się wykłócać o swoje, skoro i tak nie mamy szans?”)
- to nie być chciwym, zazdrosnym, fałszywym, podłym, to nie splamić się oszustwem („Olać inne drużyny, zajmę z drużyną wszystkie kasy w Carefourze na akcji zarobkowej!” :P „Ta drużyna wcale nie jest tak świetna jak wszyscy sądzą, oni po prostu podlizują się Komendantce i komendzie…”)
- to być odważnym, rozważnym i rycerskim („Mam gdzieś czy banda z AWF napada na obóz, nie wystawie nosa za namiot”)
- to być sprawiedliwym - także wobec wrogów („Nie powiem jak bardzo się przy tym napracowała, sasasa… A nuż dostanie niższą ocenę…hihi”)
- to umiejętność odróżniania prawdy od fałszu, pochlebstwa od rzeczowej oceny („Dlaczego się spóźniłaś? …a dziękuję, Ty też ślicznie wyglądasz!”) ;)
- to umiejętność przyjmowania każdej krytyki własnej osoby i korzystania z tej krytyki („Jak ona śmiała tak mnie ocenić! Sama ledwo zna się na temacie a tak zadziera nosa!”)
- to umiejętność przeistaczania swoich wrogów w przyjaciół bez poniżania się („Nie mam zamiaru się płaszczyć przed tym… (żeby było delikatnie powiedziane)…niemądrym człowiekiem! Więcej ręki mu nie podam!”)
- to, będąc silnym, nie niszczyć słabych („A jutro Móżdżku będziemy opanowywać świat!” ;))
- to znosić z pogodą i nie załamywać się, gdy los jest przeciwny, gdy bez własnej winy tracisz swój ciężko zapracowany dorobek („Nie ma sprawiedliwości, załamałam się, jestem w rozsypce, tak mi źle i okropnie…”)
- to odbudowywać ten dorobek, gdy on runie w gruzy („Nie mam siły na walkę, nie ma sensu znowu zaczynać od nowa, skoro i tak się nie uda”)
- to umieć przegrywać nie ponosząc klęski (Wszyscy śpiewają- „Oni są najlepsi sia la la, Brawo!” Ty myślisz i mówisz- „Może i wygrali ale nieuczciwie, bo w ogóle to oni są tacy i siacy…”)
- to pomagać potrzebującym, także tobie niechętnym („No i co z tego, że jestem w stanie mu pomóc? Jak on ma mnie gdzieś, to ja jego też!”)
- to umiejętność spożytkowania odniesionego zwycięstwa („Ale jestem super, mam gdzieś resztę, to ja jestem najlepszy! Idę się nacieszyć nagrodą w samotności… Moja, moja, tylko moja!”)
- to być słońcem, radością i dumą dla tych, którzy dla ciebie żyją i tobą żyją („Żyję sam dla siebie, dam sobie radę bez innych a inni beze mnie” „Nie poradzę nic na to, że Tobie to sprawia przykrość, nie potrafię się postarać by było inaczej…”)
- to dążyć do coraz większej doskonałości i mądrości, także wtedy, gdy wydają się one chwilowo niepotrzebne („W sumie to już nie ma sensu rozpisywać tej próby, bo przecież wszystko to i podobne rzeczy robiłem w poprzedniej…” „Po co się będę niemieckiego uczyć, przecież do Niemiec nie wyjeżdżam”)
Już? Nie było tak ciężko, prawda?
Tak więc harcerzu, harcerko! Jacy jesteście? Jak świadczy o was wasze zachowanie i czyny? Choć podobno ideały istnieją, to nie sądzę, by komukolwiek z was udało się w całości odpowiedzieć inaczej niż w nawiasach. Choćbyśmy zapierali się i upierali, zawsze pojawi się jakaś czarna, nieczysta i niepoprawna politycznie myśl ;) A przecież reprezentują nas nie tylko nasze słowa, ale często myśli, które słowami zapewne mogą się stać!
Na koniec mała rada i równocześnie refleksja... Gdy naprawdę nie będziesz wiedział, co robić, czyń tak, jak sądzisz, że postąpiłby ten, kto jest dla ciebie najwyższym autorytetem!
„Być harcerzem” wg J. „Medi” Król, hufiec ZHP Łódź-Bałuty
Magda Karp