Każdy ma swoje zadanie w świecie

Cele lekcji

Uczeń powinien:

• wiedzieć, że Bóg obdarza człowieka talentami i laskami;

• rozumieć, że człowiek powinien rozwijać otrzymane dary dla dobra własnego i środowiska, w którym żyje;

• umieć wymienić zadania, jakie powinien wypełniać w swoim środowisku.

Uwaga: w czasie katechezy odwołujemy się do wiedzy uczniów nabytej na lekcjach: „Historia i społeczeństwo", „Edukacja regionalna^ oraz „Wychowanie do żyda w rodzinie'"

Metody: metody słowne: niedokończone zdania, uproszczona „burza mózgów", praca z tekstem, hasło reklamowe, metoda zajęć praktycznych: praca z formularzem

Środki dydaktyczne: podręcznik, tekst wiersza dla każdego ucznia, formularz dla każdego ucznia, kartki A5

Przebieg lekcji

1. Rozpoczynamy lekcję, czytając - jako modlitwę - wiersz, którego kserokopie rozdajemy wszystkim uczniom.

2. Pierwszy etap lekcji ma na celu uświadomienie uczniom, że każdy z nas ma jakieś talenty, zdolności.

3. Siadamy w kręgu. Wskazujemy, że w naszym otoczeniu są ludzie, których podziwiamy ze względu na posiadane przez nich umiejętności. Uczniowie i nauczyciel po kolei kończą zdanie;

Podziwiam u innych...

4. Następnie każdy uczeń w kręgu otrzymuje formularz, który podpisuje swoim imieniem i nazwiskiem.

W lewej kolumnie zapisuje w formie haseł, jakie ma zdolności, co umie, w czym jest dobry. Następnie przekazuje kartkę sąsiadowi z prawej strony, który w tej samej kolumnie dopisuje, za co ceni koleżankę lub kolegę. Kartki wędrują tak długo, aż wrócą do właściciela.

Powyższe zadanie wykonuje także nauczyciel. W podsumowaniu stwierdzamy, że każdy z nas ma wiele zdolności, umiejętności. Niektóre znamy, inne odkryjemy w ciągu dalszego życia. Niektórych nie widzimy, ale dostrzega je nasze otoczenie.

5. Kolejny etap lekcji ma na celu uświadomienie uczniom, że jesteśmy odpowiedzialni za rozwijanie naszych talentów, aby służyły budowaniu lepszego świata.

Wyjaśniamy, że w tekście, który przeczytamy, występuje pojęcie talentu. Przypominamy, czym był talent za czasów Chrystusa. Wskazujemy, że pojęcie to można również odczytać w dzisiejszym znaczeniu - jako uzdolnienie do czegoś.

6. Czytamy tekst Mt 25, 14b-29.

7. Dzielimy uczniów na grupy 4-6-osobowe.

Każda grupa zastanawia się, do czego wzywa tekst przypowieści. Następnie wniosek zapisuje w formie hasła reklamowego. Przedstawiciel grupy prezentuje wyniki pracy. Kartkę z hasłem umieszcza w widocznym miejscu. Pozostałe grupy mają możliwość zadawania pytań w celu lepszego zrozumienia treści hasła.

8. Podsumowaniem pracy może być odczytanie tekstu zamieszczonego w bloku interpretacyjnym.

9. Odwołując się do treści katechezy 29, do przeczytanego na począł ku lekcji wiersza oraz do tematu obecnej katechezy - podkreślamy, że każdy z nas ma zadanie przemiany lego świata. Powinniśmy wykonywać to w miarę swoich zdolności, możliwości, umiejętności. Wynika stąd zadanie ich odkrywania i rozwijania. Przypominając opowiadanie „Podobizna króla" (katecheza 29), wskazujemy, że nasze talent możemy porównać do proszku, którym Grek szlifował marmur. Naszym zadaniem jest wykorzystanie posiadanych talentów, aby zmieniać świat na obraz Chrystusa.

10. Następny etap lekcji ma na celu zastanowienie się nad tym, jak możemy służyć swoimi umiejętnościami sobie i innym ludziom.

11. Uczniowie indywidualnie analizują zapisy dokonane przez nic i ich kolegów na formularzu. W prawej kolumnie zapisują, jak mogą wykorzystać konkretną umiejętność, zdolność dla dobra swojego lub innych. Pomocą w wykonaniu zadania mogą być ilustracje zamieszczone w podręczniku. Ochotnicy odczytują całość lub fragment wykonanej pracy.

12. Podkreślamy, że od nas zależy, czy i w jaki sposób wykorzystamy nasze zdolności i umiejętności do przemiany świata. Odwołując się do opowiadania „Podobizna króla", wskazujemy, że to my decydujemy o tym, czy sięgniemy po „proszek" i czy wykorzystamy go do „szlifowania" siebie i świata, w którym żyjemy. Pan Bóg będzie wspierał nasze wysiłki swoją łaską; będzie dodawał nam mocy i siły do działania. W ten sposób „pomnoży" rezultaty naszych starań.

13. Odmawiając modlitwę zamieszczoną w podręczniku, prosimy Pana Boga o błogosławieństwo dla realizacji naszych zadań.

14. Odwołując się do wiersza odczytanego na początku lekcji, podkreślamy, ze każdy z nas jest potrzebny, aby ten świat żył i stawał się coraz piękniejszy. Każdy z nas jest strumieniem. Zachęcamy uczniów, aby codziennie pytali Pana Boga: „Co mam dziś czynić, Panie?".

1

---