„Dzieci nie będą dopiero, ale

są już ludźmi, tak ludźmi są a nie

lalkami, można przemówić

do ich rozumu, odpowiedzą

nam, przemówmy do serca,

odczują nas. Dzieci są ludźmi w

duszy ich są zadatki tych wszystkich

myśli i uczuć, które my posiadamy.”

J. Korczak

Zapewne Wiecie, że nikt nie ma prawa Was bić ani poniżać. Nikt nie ma prawa Was obrażać. Macie prawo być wysłuchani w każdej sprawie, bez względu na to jakie osiągacie wyniki w nauce, bez względu na wyznawaną religię i kolor skóry. To są Wasze prawa.

Jednak rozejrzyjcie się dokoła, przyjrzyjcie się koleżankom, kolegom, ale też dorosłym - oni mają dokładnie te same prawa. Patrzcie na innych tak, jak chcielibyście, żeby patrzono na Was i traktujcie ich tak samo, jak chcielibyście być traktowani.

Prawa dziecka, podobnie jak prawa człowieka, przysługują każdemu i nie zale

żą od wykonywanych przez nie obowiązków.

Praw nie można pozbawić, czy zawiesić. Jeżeli dzieci nie wykonują obowiązków,

można je ukarać, na przykład nie dając nagrody, czy pozbawiając przywilejów,

ale nie praw.

Priorytet MEN na bieżący rok szkolny:

"Skuteczność realizacji podstaw programowych w zakresie zagadnień związanych z nauczaniem i wychowaniem w kontekście praw człowieka."

Prawa dziecka są prawami człowieka mającego często specyficzne potrzeby ze względu na swoją niedojrzałość, ale i prawami człowieka jako osoby, tzn. niepowtarzalnej jednostki ludzkiej. Są one niezbędne, aby mogło się rozwijać.

Dziecku przysługują takie same prawa, jak dorosłemu, ograniczone oczywiście przez brak zdolności do czynności prawnych. Prawa dziecka często są mylone z jego potrzebami (np. emocjonalnymi). Te są ważniejsze, ale trudno je wyegzekwować na mocy prawa. Niestety, nie można nakazać kochać dziecko czy zapewnić wychowanie w szczęśliwej rodzinie.

Co to są prawa dziecka?

Na katalog praw przyznanych dziecku składają się prawa cywilne, socjalne, kulturalne i polityczne (dla starszych dzieci).
Nie przyznano dzieciom praw ekonomicznych pozostawiając je pod prawną opieką dorosłych.

---