CZAS PAST SIMPLE
Czasowników w czasie przeszłym prostym (“simple past”) używamy, gdy chcemy powiedzieć, że czynność odbyła się w przeszłości i nie ma związku z teraźniejszością.. Zazwyczaj podkreślamy umiejscowienie w przeszłości poprzez dodanie do zdania, w którym występuje czasownik w czasie przeszłym prostym, okolicznika czasu. Wskazuje on w miarę precyzyjnie, kiedy coś się zdarzyło (np. “yesterday” `wczoraj', “two weeks ago” `dwa tygodnie temu', “when I was in Warsaw” `kiedy byłem w Warszawie'. Czasu przeszłego prostego używamy również, gdy chcemy podkreślić, że dana czynność powtarzała się w przeszłości lub miała charakter zwyczaju, nawyku - wtedy często dodajemy do zdania przysłówki częstotliwości, takie jak “often” `często', “sometimes” `czasami', “always” `zawsze' i inne.
W przypadku czasowników regularnych dodajemy do ich formy podstawowej końcówkę “-ed” (jeśli czasownik zakończony jest na spółgłoskę) lub końcówkę “-d” - jeśli ostatnią literą w formie podstawowej jest “e”. Tak więc ogólny schemat to: podmiot (osoba wykonująca czynność) + forma podstawowa czasownika + “-e(d)”.
(1) They walked along the street.
Szli ulicą.
(2) She smiled at him at that moment.
W tamtym momencie się do niego uśmiechnęła.
W przypadku, gdy podstawowa forma czasownika kończy się samogłoską “y”, np. “carry” `nieść', literę “y” wymienia się na “i” przed dodaniem końcówki czasu przeszłego prostego “-ed”. Czas przeszły od “carry” brzmi zatem “carried”. Inne przykłady to: “marry” `ożenić się' - “married”, “bury” `pogrzebać' - “buried”.
Formy nieregularne czasu przeszłego prostego przedstawione są w haśle CZASOWNIKI NIEREGULARNE.
Pytania w czasie przeszłym tworzymy wstawiając przed podmiot czasownik posiłkowy “did”, a po nim resztę zdania z uwzględnionym w niej czasownikiem w formie podstawowej. Ogólny schemat można przedstawić następująco: “did/didn't” + podmiot + podstawowa forma czasownika.
(3a) She smiled at him at that moment.
W tamtym momencie się do niego uśmiechnęła.
(3b) Did she smile at him at that moment?
Czy ona się w tamtym momencie do niego uśmiechnęła?
(3c) *Did she smiled at him at that moment?
Zaprzeczenia w czasie przeszłym prostym ma następującą konstrukcję: podmiot + “didn't” (“did not”) + forma podstawowa czasownika.
(4a) They didn't walk along the street every evening.
Oni nie spacerowali co wieczór po ulicy.
(4b) *They didn't walked along the street every evening.
Zdanie (4b) jest zbudowane niepoprawnie, gdyż po słówku “didn't” zawsze powinna następować podstawowa forma czasownika.
Jak już wspomniano na początku tego hasła, czas przeszły prosty stosujemy przede wszystkim w dwóch sytuacjach:
- gdy chcemy opowiedzieć o czynności, która miała miejsce w przeszłości i nie łączymy jej z teraźniejszością
(5) I lived with my parents until I moved to a flat of my own.
Mieszkałam z moimi rodzicami dopóki się nie wyprowadziłam do własnego mieszkania.
(6) I broke a window that summer.
Tamtego lata zbiłem szybę.
- gdy chcemy opowiedzieć o czynności, która powtarzała się w przeszłości
(7) I went for a walk twice a week.
Chodziłem na spacer dwa razy w tygodniu.
(8) I drank milk every day in the morning.
Piłam mleko każdego dnia rano.
Czasu przeszłego prostego używamy bardzo często do opisu sekwencji zdarzeń:
- gdy w przeszłości dwa zdarzenia nastąpiły szybko jedno po drugim
(9) When the fire appeared, I ran out from the room quickly.
Gdy pojawił się ogień, szybko wybiegłem z pokoju.
(10) When the sausage was ready, I put it on the plate.
Kiedy kiełbasa była gotowa, położyłem ją na talerzu.
- gdy dwa zdarzenia miały miejsce jednocześnie, a my chcemy przedstawić jedno z nich jako efekt drugiego
(11) As it grew darker, we found it much more difficult to read the letters.
W miarę jak się ściemniało, coraz trudniej było nam odczytać litery.
(12) As the snow fell down, it became impossible to drive along the road.
W miarę jak przybywało śniegu, stało się niemożliwym by jechać tą drogą.