LUDWIK OSIŃSKI

• ODA NA CZEŚĆ KOPERNIKA

• Podmiot opiewa Kopernika

• Po jego śladach odwiedza on mleczne drogi, gwiazdy

• Dojdzie w końcu tam, gdzie bóstwo trzyma straż

• Człowiek tam niknie, gdzie Bóg ma sądy

• Podmiot chciałby uchylić świętą zasłonę

• Po długich wiekach ciemności, powstał Kopernik i ciemność ustąpiła

• Kopernik odróżnił boską prawdę i złudzenie, zwyciężył przepaść, oświecił ziemię

• Kopernik ciężko nad tym pracował, ale doznał w końcu objawienia

• Jego odkrycie było rewolucyjne

• Polska powinna się cieszyć z takiego człowieka

• Nigdy jego sława nie przeminie

• Codziennie Ziemia się zmienia, coś burzy, coś powstaje, ale nigdy nie zginie jego sława

• Zwrot do Śniadeckiego, aby dokończył dzieło, bo on był zdolny powiedzieć, co Bóg stworzył a Kopernik objawił

• DO OGRÓDKA
  

• Pochwała ogródka,

• Podmiot dziękuje za zaproszenie

• W tym ustronie, w samym centrum Warszawy spędzi on czas

• To miejsce jest podobne do wsi

• Szanuje on prostotę, wąski domek

• Tu człowiek łączy zabawę i pożytek

• Podmiot chce w nim siedzieć przy winie z towarzyszami

• Nie chce wpuszczać dworskiej etykiety

• Umieją oni czcić obyczaje i weselić się

• Zbytek szkodzi

• Po chwili wesołości, trochę wina, ale nie za dużo

• Nawet Ogród Saski i Krasiński nie mają tego, co ma ogródek

• Tam jest wiele osób

• Podmiot zastanawia się, czy to nie obecność Temiry sprawia, że tak lubi ten ogródek, ale zaraz reflektuje, że w ogródku nawet smucić się jest miło

• MYŚL O PIĘKNOŚCI

• Zwrot do piękności, gdzie jej trzeba szukać?

• Czy jest ona w niebie, na Ziemi?

• Wszędzie równo ludzie wielbią jej imię

• Tyle ile narodów, tak w różny sposób wielbi się jej imię

• Czas niczego nie ocala- powoduje upadek zamków, miast oraz wdzięków

• Nie przebaczy również temu, przed czym konali ludzie kiedyś

• Samej natury nie zwycięża sztuka

• Nie należy się jednak żalić, bo takie jest przeznaczenie

• My sami, ulegając modzie, dyskutujemy o urodzie

---