Scenariusz zajęć metodą Weroniki Sherborne

Temat: Radość ruchu

I. Cele ogólne:

• Kształtowanie świadomości własnego ciała

• Stymulowanie rozwoju umiejętności interpersonalnych

• Wyzwalanie zachowań twórczych

II. Cele szczegółowe - dziecko:

• nawiąże kontakty przyjacielskie z rówieśnikami

• doświadczy własnego ciała

• ujawni pomysłowość i poczucie humoru

• zaspokoi potrzebę twórczości

• ruchem zinterpretuje muzykę

III. Przebieg zajęć:

1. Powitanie
   Dzieci siedzą w kręgu wraz z nauczycielem, który proponuje im, aby wzięły się za ręce
   i przywitały ze sobą uściskiem dłoni oraz w sposób, w jaki same zechcą. Chętne dzieci podają swoje propozycje. Każda z nich jest realizowana przez grupę.

2. Budzenie własnego ciała
   Dzieci siedzą po turecku. "Budzą" kolejne części swojego ciała poklepując je i masując począwszy od dłoni i głowy, a kończąc na stopach. "Budząc" swoje dłonie dzieci klaszczą i rozcierają je, aż do momentu kiedy staną się gorące. Następnie "budzą" głowę poklepując ją delikatnie palcami, po czym masują kilkakrotnie metodą "czesania włosów". "Budząc" twarz masują lekko palcami czoło, powieki, policzki, nos, górną i dolną wargę oraz uszy. Po wykonaniu automasażu twarzy dzieci "budzą" pozostałe części ciała nazywając je równocześnie. Poklepują i masują kolejno: klatkę piersiową, brzuch, nogi, ręce. Na zakończenie "budzą" swoje stopy poprzez rytmiczne uderzanie nimi o podłogę. Następnie nauczyciel zwraca się z pytaniem do dzieci: "Co potrafi wasze "obudzone" ciało?" Dzieci prezentują różne odpowiedzi posługując się ruchem, gestem i mimiką. Każda z nich jest nagrodzona brawami całej grupy.

3. Taniec chmur
   Dzieci poruszają się lekko i swobodnie naśladując płynące po niebie chmurki. Kiedy muzyka cichnie, zatrzymują się w bezruchu, po czym na dany przez nauczyciela sygnał łączą się po dwoje lub troje tworząc układy taneczne według własnego pomysłu.

4. Rysowanie mandali
   Każde dziecko otrzymuje kartkę z zaznaczonym flamastrem okręgiem oraz zestaw kolorowych kredek. Siada w wybranym przez siebie miejscu i po chwili namysłu rozpoczyna pracę. Nauczyciel nie sugeruje tematyki. Poprzez rysunek dziecko wyraża siebie, swój wewnętrzny świat, to, co aktualnie czuje, co podpowiadają mu wyobraźnia i fantazja. Po czym następuje prezentacja prac.

5. Pożegnanie
   Dzieci biorą się za ręce i żegnają uściskiem dłoni oraz w sposób, w jaki same zechcą.
   Każda propozycja jest realizowana przez grupę.

Pedagog szkolny

mgr Katarzyna Stawiarz

---