61. Landrecht pruski na ziemiach polskich - prawo cywilne i karne

Prawo cywilne zawarte było w wydanym w 1794 Pruskim Prawie Krajowym (Preussisches Landrecht). Wiele było w nim elementów feudalno - burżuazyjnych. Były to :

-nierówność wobec prawa, zależna od przynależności stanowej

-współistnienie własności pełnej i podzielonej

-nowe typy umów

-przepisy o czeladzi, oddające ją pod rygorystyczną kontrole właściciela ziemskiego

-pierwiastki wyznaniowe w prawie rodzinnym (przewaga męższczyzn w prawie rodzinnym)

-upośledzenie dzieci pozamałżeńskich

-ograniczenie swobody testamentów

Prawo cywilne Landrechtu (1794) formalnie obowiązywało do 1900 r. Szczegółowe ustawodawstwo wprowadzało coraz więcej zmian dogodnych dla kapitalistycznych stosunków produkcji i międzyludzkich, uchylając przepisy specyficzne dla feudalizmu. Dotyczyło to:

-prawa własności ziemi

-serwitutów

-czynszowników

-dzierżawców wieczystych

-zmiany lenn na własność pełną i przekształcenia ich w fideikomisy

-zniesiono przeszkody w prawie małżeńskim(1869)

-wprowadzono świecką formę zawierania małżeństw w 1874

Prawo karne, zawarte w Landrechcie pruskim z 1794 było wyrazem utrzymujących się tendencji feudalistycznych i absolutystycznych; niski stopień techniki legislacyjnej. Jego zasady:

-stanowość

-kazuistyka

-drobiazgowe interweniowanie w życie osobiste obywateli

-surowość kar

-surowe represje za czyny wymierzone przeciw władzy politycznej i ustrojowi społeczno- ekonomicznemu

-prawo karcenia w stosunku do czeladzi i służby

Do norm ogólnych doszły rozporządzenia przeciw rewoltom i tajnym związkom. W procesie tortury zastąpiono karami, które miały na celu wymuszenie zeznań.

---