Bolesławiec,

ZATWIERDZAM

Dowódca

PLAN - KONSPEKT

do przeprowadzenia zajęć z przedmiotu ochrona środowiska

z w dniu r.

I. TEMAT: 2 Wpływ ludzi, sprzętu i techniki na degradacje środowiska naturalnego człowieka.

II. CELE ZAJĘĆ:

- Zapoznać szkolonych z wpływem ludzi, sprzętu i techniki na degradacje środowiska naturalnego człowieka

III. FORMA: trening sensoryczny

IV. CZAS: 1 x 45 minut,

V. MIEJSCE: świetlica

VI. ZAGADNIENIA :

1. Wpływ ludzi, sprzętu i techniki na degradacje środowiska naturalnego człowieka.

VII. WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO-METODYCZNE:

• Instruktaż do zajęć udzielić dowódcom drużyn trzy dni przed zajęciami,

• Instruktorzy powinni powtórzyć materiał do tematu.

• Zajęcia będą prowadzone w baterii

• Zajęcia prowadzone bez użycia środków pozoracji pola walki.

VIII. LITERATURA:

- opracowania dotyczące tematu zawarte w Internecie

IX. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO-TECHNICZNE:

• Mundur polowy,

• przybory do pisania

XI. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

Obowiązkiem wszystkich żołnierzy (dowódców, funkcyjnych) jest przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy - odpowiadają oni za swe postępowanie w zakresie bezpiecznego działania.

X. ORGANIZACJA ZAJĘĆ:

1 grupa szkoleniowa (całością)

XII. INNE (DODATKOWE):

Nie dotyczy.

XIII. WPROWADZENIE W SYTUACJĘ TAKTYCZNĄ :

Nie dotyczy

XIV. PRZEBIEG ZAJĘĆ:

CZĘŚĆ WSTĘPNA: 10min

1. przyjmuje meldunek od dowódcy drużyn o gotowości do zajęć,

2. sprawdzenie obecności,

3. podaje temat i cel zajęć,

4. podaje zagadnienia i czas,

5. podaje warunki bezpieczeństwa,

6. podaje organizację zajęć.

CZĘŚĆ GŁÓWNA: 25min

Lp.	ZAGADNIENIA I CZAS	CZYNNOŚCI
				KIEROWNIKA	INSTRUKTORÓW	SZKOLONYCH
1.	Zag. 1 : Wpływ ludzi, sprzętu i techniki na degradacje środowiska naturalnego człowieka. 25 min	Przedstawiam treści materiału zawarte w załączniku. Po omówieniu treści zawartych w załączniku zadaję pytania kontrolne , omawiam słabo zrozumiane treści	Realizuje samokształcenie korzystając z obowiązującej literatury	Realizuje samokształcenie korzystając z obowiązującej literatury

CZĘŚĆ KOŃCOWA: 10min

-omawia zajęcia,

-podaje termin i temat kolejnych zajęć,

-udziela instruktażu do kolejnych zajęć,

-sprawdza wyposażenie szkolonych,

-podaje komendę do przegrupowania szkolonych na kolejne zajęcia.

ZAŁĄCZNIKI:

1. Wpływ ludzi, sprzętu i techniki na degradacje środowiska naturalnego człowieka.

OPRACOWAŁ

……………………….

Załącznik 1

„Wpływ ludzi, sprzętu , techniki na degradację środowiska naturalnego człowieka”

Przyszłość człowieka, jako gatunku, zależy od przywrócenia harmonii między człowiekiem a przyrodą. Tymczasem dystans między człowiekiem a przyrodą rośnie w coraz szybszym tempie i obecnie przybiera groźne rozmiary. Aby przeżyć na Ziemi, istoty ludzkie potrzebują odpowiedniego środowiska, istniejącego stale i nieprzerwanie. Istnieją dowody, że nasz obecny sposób życia na Ziemi prowadzi do degradacji środowiska, a z nią i nas samych do zniszczenia.
 Środowisko jest to olbrzymia niezwykle skomplikowana żywa maszyna, która tworzy cienką, dynamiczną warstwę na powierzchni Ziemi, a każde ludzkie działanie jest uzależnione od sprawnego i właściwego funkcjonowania tej maszyny. Inaczej "środowisko" to ogół czynników ekologicznych, zarówno abiotycznych (środowisko fizyczne) i biotycznych (środowisko żywych organizmów).
 Ustawa o ochronie i kształtowaniu środowiska definiuje je jako "ogół elementów przyrodniczych, w szczególności: powierzchnię ziemi łącznie z glebą, wodą, powietrzem atmosferycznym, światem roślinnym i zwierzęcym, a także krajobrazem znajdujący się zarówno w stanie normalnym, jak i przekształconym w wyniku działalności człowieka. Terminy najczęściej używane dotyczące zarówno ochrony środowiska, jak i samego środowiska to: środowisko naturalne, przyrodnicze, biotyczne, antropogenne, geograficzne, kulturowe, mieszkalne, społeczne, przemysłowe i inne.
 Człowiek, jako gatunek jest jednym z elementów przyrody nieożywionej. Stanowi element środowiska przyrodniczego - jest z nim ściśle związany, od niego zależy i od niego oddziałuje. Człowiek dzięki postępowi technicznemu znacznie wyodrębnił się z przyrody, jednak nadal nie może zrezygnować z gleby, jako warsztatu produkcji żywności. Nagły wzrost liczby ludności, oraz tendencja do tworzenia się dużych skupisk ludności doprowadziły do nacisku na obszary dostarczające żywności i do niewłaściwego użytkowania i prawie nieustającego ubytku wielkich obszarów glebowych, stanowiących dla człowieka główną bazę życiową. Na skutek zanieczyszczenia gleby, wadliwej melioracji, ekstensywnej gospodarki rolnej i przeznaczenia żyznych terenów pod budowę miast, zakładów przemysłowych, lotnisk i autostrad traci się wiele urodzajnych obszarów. Procesy te są nieodwracalne a wszelkie szkody ponosi gospodarka, oraz człowiek.
 Dla gospodarki, a przede wszystkim człowieka najważniejsza jest woda. Jest to substancja niezbędna do życia, jest najbardziej rozpowszechnionym w przyrodzie związkiem chemicznym i odgrywa ważną role jako rozpuszczalnik wielu substancji. Człowiek wywiera ogromny wpływ na gospodarkę wodną w przyrodzie. Wpływ ten jest na ogół niekorzystny, a przecież woda jest równocześnie surowcem i środowiskiem życia. Warunkuje rozwój całej przyrody. Od zasobów wodnych jest uzależnione nie tylko życie gospodarcze, lecz także piękno krajobrazu, sport, wypoczynek i regeneracja sił człowieka, które nie mogą się obejść bez czystej wody.
 Symbolem ogromnych dobrodziejstw współczesnej techniki dla człowieka stały się: samochód i samolot. Przy spalaniu paliw w wysokich temperaturach spaliny powstające w silnikach samochodowych zawierają tlenki azotu. Spaliny mają zdolność pochłaniania światła słonecznego i wraz z innymi zanieczyszczeniami powietrza tworzą reakcje fotochemiczne. Zanieczyszczenie powietrza to nie tylko zjawisko dokuczliwe i zagrażające zdrowiu. Jest on sygnałem, że osiągnięcia techniki takie jak: samochód, samolot, elektrownie, cały przemysł, a nawet współczesne miasto, są tworami nieudanymi z punktu widzenia środowiska.
 Człowiek wykazuje ogromną pomysłowość w walce o lepszy byt. Posiada szczególną zdolność przystosowywania się do nowych warunków otoczenia, oraz pokonywania trudności, jakie stwarza przed nim świat zewnętrzny. Wkład włożony w jego osiągnięcia, zwłaszcza w dziedzinie uniezależnienia się od surowych praw natury, nauczyły go lekceważyć przyrodę i jej prawa. Związek człowieka ze środowiskiem zawsze polegał na niszczeniu jednych zasobów celem tworzenia innych, uznanych za niezbędne dla jego egzystencji. Skutkiem tego wpływu są różnego rodzaju zmiany, zachodzące w poszczególnych składnikach przyrody, oraz w całych ich kompleksach. Technika zużywa środowisko naturalne, ale jednocześnie rozszerza je i przystosowuje dla człowieka coraz to nowe obszary. On to za pośrednictwem techniki ingeruje coraz częściej świadomie w procesy przyrody nieożywionej i ożywionej. Człowiek ery przemysłowej, jeśli chce utrzymać poziom swego życia musi zakłócić system naturalny środowiska, ale równocześnie musi dążyć do reprodukcji jego zasobów i walorów. Taktyka człowieka w stosunku do przyrody powinna być dążeniem do takiego zagospodarowania otoczenia, aby służyło ono zachowaniu racjonalnego rozwoju cywilizacji. Postęp techniczny jest podstawowym tworem i dobrem intelektu człowieka staje się równocześnie podstawową groźbą i złem dla środowiska, w którym żyje człowiek.

---