Wierzenia, przesądy ludowe

Może zabrzmi to nieprawdopodobnie, ale panny młode najczęściej boja się ...swoich mam. A ściślej rzecz ujmując: ich szlochania, pociągania nosem, ewentualnego zawodzenia i wprowadzania reszty towarzystwa w łzawy nastrój. Poza tym, trochę się lękają pierwszego walca, potknięcia w drodze do ołtarza i spóźnienia pana młodego. Na wszelki wypadek sprawiają więc sobie niebieską podwiązkę, włożą grosik do buta, nałożą pożyczoną biżuterię...

■
MIESIĄC
Wyznaczenie daty ślubu najlepiej planować:
w miesiącach, które w swej nazwie mają literkę "r",
-w Boże Narodzenie,
-w karnawale,
-w Święta Wielkanocne.
Nie poleca się natomiast składać przysięgi małżeńskiej w maju, listopadzie, w dniu 1 kwietnia (ze względu na prima aprilis), a także w adwencie i wielkim poście.

■
SUKNIA ŚLUBNA
Aż do chwili ceremonii ślubnej suknia panny młodej nie powinna być pokazywana panu młodemu. Oglądanie kreacji przez narzeczonego, a także pomoc w jej wyborze wróży bowiem niezgodę w małżeństwie.
Narzeczona musi pamiętać, iż strój ślubny może zakładać przed uroczystością tylko wtedy, jeśli zachodzi taka konieczność, np. przymiarka. Paradowanie w sukni dla samej tylko przyjemności, niesie złą wróżbę.

■
STRÓJ ŚLUBNY

Ubierając się do ślubu panna młoda powinna pamiętać, aby mieć na sobie:
coś białego (symbolu czystości uczuć),
coś niebieskiego (zazwyczaj jest to podwiązka)-kolor ten wróży wierność wybranka,
coś pożyczonego (dla zapewnienia przychylności rodziny męża),
coś starego (by w trudnych chwilach nie zabrakło pomocy krewnych i przyjaciół),
coś nowego (symbolu dostatku).

■
DROBIAZGI
Warto pamiętać, aby idąc do ołtarza zaopatrzyć się w następujące drobiazgi:
w szwie sukni panny młodej powinny się znaleźć: kryształek cukru i okruszek chleba,
do bucika panny młodej należy wsunąć pieniążek,
w kieszeni pana młodego nie powinno zabraknąć drobnych.
Zapewni to dostatek rodzinie.

■
PTAKI
Wypatrzenie przed ceremonią ślubną gołębia lub sroki przynosi szczęście w przeciwieństwie do napotkania na swej drodze wron, czy kruków.

■
POGODA
Piękna, słoneczna pogoda w dniu ślubu, to marzenie każdej pary młodej. Niesie ona ze sobą pomyślną wróżbę zapewniając przyszłym małżonkom szczęście. Niedobrze jest natomiast, gdy w tym czasie słońce przybierze czerwoną barwę lub gdy słychać grzmoty. Mały deszczyk tym czasem uważany jest za Boże błogosławieństwo.

■
DROGA
Nie wolno państwu młodym zawracać z drogi do kościoła. Jeśli nawet o czymś zapomnieli, powinni skorzystać z pomocy krewnych lub przyjaciół. Nie powinno się również robić zbyt długich postojów, bo może to zaważyć na życiu małżeńskim.

■
UŚMIECH I ŁZY
Panna młoda powinna iść do ołtarza ze szczęściem wypisanym na twarzy. Taką drogę bowiem, zapewni sobie na resztę małżeńskiego życia. Jeżeli jednak pojawią się łzy wzruszenia, czy szczęścia, to nie należy ich powstrzymywać, gdyż zamienią się one w wielką radość.

■
WELON
Piękna ozdoba panny młodej potrafi być czasami niesforny i jak gdyby żył własnym życiem, nie układa się jak należy. Biada jednak pannie młodej, która idąc do ołtarza, albo podczas uroczystości ślubnej, obejrzy się za siebie i sprawdzi, czy welon jest ładnie ułożony. Aby zapobiec takiej sytuacji, należy porosić o pomoc świadkową aby w razie potrzeby go poprawiła.

■
PRZEWAGA
Przewagę w małżeństwie można sobie zapewnić w następujący sposób:
kiedy ksiądz przykryje ręce stułą, ta dłoń która znajdzie się na górze, zapewni jej właścicielowi przewagę,
symboliczne okręcenie partnera wokół siebie, może zapewnić moment, gdy nowożeńcy po skończonej ceremonii odwracają się od ołtarza i zmierzają ku wyjściu, gdy przed kościołem posypią się na parę młodą drobne, ten kto szybciej i więcej ich zbierze, będzie w rodzinie trzymał kasę, przy powitaniu przed domem weselnym, nowożeńcy dostają na tacy dwa kieliszki, z których jeden zawiera wódkę, drugi zaś wodę, ten kto trafi na wódkę, będzie w małżeństwie przewodził.

■
OBRĄCZKI
Nie wolno ich zgubić ani zapomnieć. Nie powinno się również dopuścić, by upadły na ziemię. Jeżeli już się tak stanie, to schylić się po nie może wyłącznie ksiądz, ministrant, urzędnik lub świadek. W żadnym razie nie mogą ich podnieść państwo młodzi. Aby nie zapeszyć małżeństwa i nie sprowokować złych mocy narzeczona nie powinna jej w ogóle oglądać. Może to uczynić dopiero, gdy poczuje ją na palcu.

■
POCAŁUNEK
Po zakończeniu uroczystości ślubnej, młoda małżonka musi zadbać, aby jej wybranek złożył na jej ustach gorący pocałunek. To zapewni jej wierność małżonka.

■
ZIARNO
Tuż po zaślubinach para młoda jest obsypywana przez gości ryżem lub jęczmieniem. Ma to jej zapewnić płodność i dostatek, podobnie jak obsypywanie drobnymi pieniążkami.
(Dla uniknięcia przykrych niespodzianek w postaci pobrudzenia garnituru pana młodego, radzimy ziarno uprzednio dobrze opłukać).

■
TŁUCZENIE SZKŁA
Po wychyleniu przez nowożeńców pierwszego toastu, powinni oni rzucić kieliszki za siebie, aby się z trzaskiem rozbiły.

■
NOSZENIE NA RĘKACH
Jeżeli świeżo upieczona małżonka potknie się przekraczając próg domu (również weselnego),ściągnie nieszczęście nie tylko na siebie, ale także na swoją nową rodzinę. Aby ją ( i siebie) przed tym ustrzec, małżonek powinien przenieść ją przez próg.

■
TANIEC
Nowożeńcy powinni jako pierwsi pojawić się na parkiecie i jako jedyna para odtańczyć pierwszy taniec. Jeśli młodym plączą się kroki, to w życiu może być podobnie - będą zmierzać w różne strony.

---