Nazwisko Mazurek Imię Mariusz							Wydział El. Grupa EDi. 2.1
Data 99.02.23 wyk. Ćwicz.		Numer 1.1 ćwicz.		Temat Wyznaczanie współczynnika załamania ćwicz. światła z pomiarów kąta załamania oraz kąta granicznego
Zaliczenie		Ocena		Data	Podpis

1. Opis ćwiczenia

W celu wyznaczenia współczynnika załamania, napełniamy badaną cieczą płaską kuwetę w kształcie półwalca. Następnie kuwetę ustawiamy centralnie na tarczy z podziałką kątową, tak aby płaska ściana boczna kuwety pokrywała się ze średnicą tarczy. Po ustawieniu kuwety rzucamy na jej płaską ścianę, w punkcie centralnym tarczy wąski strumień światła z lampki mikroskopowej i mierzymy kąt załamania. Następnie oświetlając kuwetę od strony wypukłej, znajdujemy kąt graniczny.

2. Pomiary i obliczenia

Nr prób.	Lp.	  ^ 	  ^ 	n1
1	1	30	20	1,45
			2			20
			3			20
			4			20
			5			21
			6			21

Nr prób.	Lp.	  ^ 	  ^ 	n2
2	1	50	31	1,47
			2			30
			3			31
			4			32
			5			32
			6			32

Wykorzystywane wzory i oznaczenia :

  kąt padania

  kąt załamania

współczynnik załamania wyznaczony z kąta padania i kąta załamania

3. Rachunek błędów

Błąd względny maksymalny wyliczamy metodą różniczkowania, wyrażając Δ i Δ w mierze łukowej.

= 1,45

= 1,47

n _śr = 1,46

n _tab = 1,48

Δn₁ = n _tab - n₁ = 0,03

Δn₂ = n _tab - n₂ = 0,01

Δ = Δ  1^o = π/180

• = ctgα *Δα + ctgβ *Δβ

α = 50^o β = 31,3^o

Δα = 1dz +
= 1^o + 0 = 0,01745 rad

Δβ = 1dz +
= 1^o + 1,3^o = 0,04014 rad

δ = ctg 50^o * 0,01745 + ctg 31,3^o * 0,04014

δ = 0,0806

δ% = 8,06 % ≈ 8,1 %

Δ n _{max dop.} = δ * n = 0,081 * 1,47 = 0,12

---