16 sposobów na zmotywowanie dziecka

Utworzono: 03/01/2015 |

Opowiadaj dziecku bajki i historie – korzystaj z każdej sprzyjającej ku temu okazji: w czasie jazdy samochodem, przed snem, podczas karmienia zupką lub w czasie spaceru…
Niech wyobraźnia stanie się ulubionym narzędziem w Waszym domu – wykorzystujcie ją nawet podczas najzwyklejszych czynności, np. niech „latające buciki” wylądują na stópkach Twojego dziecka i zamienią jego nóżki w „zaczarowane nóżki”.
Opowiadaj dziecku własne doświadczenia życiowe – dzieci uwielbiają słuchać historii, które przeżyli ich rodzice.
Niech dzieci zawsze widzą ciebie z pozytywnym nastawieniem:

rozmawiaj z dziećmi w radosny sposób, ożywiony a nawet rozśpiewany
niech dzieci widzą twoją radość z codziennych czynności (mycia zębów, gotowania, odkurzania, itp.)

Wymyślaj nowych bohaterów i wzory do naśladowania:

niech przykładem będą bohaterowie, którzy wkładają wysiłek w osiągnięcie czegoś
opowiadaj dużo o osobach, które walczą by coś osiągnąć

Zauważaj wysiłek dzieci (nawet, jeśli rezultat nie jest do końca dobry) i chwal za pozytywne nastawienie. W ten sposób motywujesz dziecko do dążenia do polepszenia wyników. Dla dziecka największym uznaniem jest pochwała, przytulenie i buziak od rodzica.
Tłumacz i wyjaśniaj dziecku „dlaczego” coś należy zrobić – takie podejście sprawia, że dzieci rozumieją sytuację dużo lepiej i są chętniejsze do „współpracy”.
Angażuj dziecko w podejmowanie decyzji – niech czuje, że się z nim liczysz, niech czuje, że uczestniczy i ma wpływ na decyzje. Negocjujcie i razem ustalcie zasady panujące i obowiązujące w domu.
Przygotuj dziecko do tego, co będzie miało zrobić – eliminujesz element zaskoczenie oraz dajesz twojemu dziecku możliwość przygotowania się.
Zachowuj spójność – niech dziecko widzi, że ty również wypełniasz swoje obowiązki. Pamiętaj, że dla własnego dziecka jesteś najważniejszym odniesieniem.
Wyznaczaj cele krótkoterminowe: konkretne, jasne, dobrze sprecyzowane i osiągalne – niech twoje dziecko odczuwa satysfakcję z ich realizacji. Przy celach długoterminowych dzieci tracą zapał, a niekiedy popadają w znudzenie.
Upewnij się, że zadanie, które dajesz swojemu dziecku jest adekwatne do jego możliwości. Jeżeli zadanie okaże się zbyt wymagające i przekraczające jego możliwości – dziecko odczuje frustrację i demotywację.
Daj dziecku czas na zrealizowanie zadania. Nie pośpieszaj go, ale zachęcaj do konsekwentnej pracy.
Muzyka łączy się z naszymi emocjami, przenosi nas w inne miejsca, sprawia, że „wibrujemy”. Może okazać się bardzo pomocna w sytuacjach kryzysowych, gdy nastrój dziecka (lub nasz własny) słabnie.
Pomóż zrozumieć swojemu dziecku, że błąd, który popełniło to lekcja, z której należy wyciągnąć wnioski. To również szansa na stawanie się lepszym. Zaszczep w dziecku przekonanie, że błąd to nie porażka. Niech Twoje dziecko ma świadomość tego, że rzeczą normalną w procesie uczenia się jest schemat: próba-błąd; próba-błąd; próba-błąd… To jest jedyny sposób na uczenie się, polepszanie, wzrastanie i osiąganie celów. Jeżeli odczuwamy lęk przed próbowaniem rzeczy nigdy nie zdołamy posunąć się do przodu. Zatem fundamentalną rolą rodzica jest pomoc w zrozumieniu znaczenia błędu – nie karaj dziecka za jego błędy – spójrz na nie jak na etap uczenia się życia.
Spraw, aby Twoje dziecko czuło się ważne, wyjątkowe i jedyne. Wyróżniaj często jego cechy i zalety.

Mimo ogromnych chęci wcale nie jest łatwo wprowadzić w życie wszystkie powyższe punkty. Mi udaje się stosować punkty: 2, 4 (może nie jest to "zawsze", ale staram się), 6, 7, 8, 10 (mam nadzieję, że jestem dobrym odniesieniem), 12, 13, 16. Dziewięć z szesnastu. Nie jest źle, ale mogłoby być lepiej. Tak więc, co do pozostałych punktów - postanawiam poprawę!