Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw III (opracowane przez autora).

1. Ustawienie w szeregu przed prowadzącym, rozdanie butelek przez dyżurnych.

2. W staniu w rozsypce, butelka w dowolnej ręce – przekładanie jej z ręki do ręki, przed sobą,

za sobą, nad głową...

3. Ćwiczenia tułowia: siad skrzyżny – rysowanie butelką koła wokół siebie (prawą i lewą ręką).

4. Podskoki z butelką między kolanami, skoki obunóż w różnych kierunkach sali.

5. Ćwiczenia mięoeni grzbietu: leżenie przodem, butelka pod brodą, trzymana oburącz za końce

– uniesienie w górę klatki piersiowej i łokci, a następnie szybki powrót do leżenia.

(Ćwiczenie należy powtórzyć kilkakrotnie, cały czas trzymając butelkę).

6. Ćwiczenie równowagi: w rozsypce – podniesienie wysoko kolana, położenie butelki pod

kolanem. (Należy powtórzyć ćwiczenie kilkakrotnie, zmieniając nogę).

7. Ćwiczenia mięoeni grzbietu: leżenie tyłem, nogi zgięte w kolanach, butelka między stopami,

stopy ustawione na ziemi – podnoszenie nóg (z butelką) do góry, opuszczanie na ziemię.

35

8. Ćwiczenia stóp: siad skulny, butelka leży przed stopami – toczenie jej do przodu i do siebie.

9. Marsz po obwodzie koła, złożenie butelek w koszu.

Zabawa Poruszam się jak...

Dzieci poruszają się według słow rymowanki.

Pierwszy idzie słoń,

drugi biegnie koń,

trzecia pełznie żmija,

czwarta – małpa, co ogonkiem wywija.

Piąty kroczy lew,

rycząc, że aż nam krzepnie krew.

Szosty idzie hipopotam –

głośno człapie, chlapiąc błotem.

Rozmowa inspirowana opowiadaniem nauczyciela Jak ubieramy się jesienią?

1. Segregowanie ubrań przyniesionych przez nauczyciela na wiosenne, letnie, jesienne i zimowe.

Układanie ich pod obrazkami przedstawiającymi cztery pory roku; uzasadnianie

swojego wyboru.

2. Opowiadanie Co założyć? z wykorzystaniem obrazków (według pomysłu autora).

Był to zwykły, listopadowy, sobotni dzień. Rano mgła otulała domy i drzewa, ale w południe

zza ciemnych chmur wyjrzało jesienne słońce i rozjaoeniło nieco szary i smutny oewiat.

Małgosia, jak w każdą sobotę, miała pojechać z mamą na zakupy.

– Córeczko, załóż kurtkę i poczekaj przy drzwiach. Wypuszczę tylko Azora na podwórko,

żeby pobiegał, i wrócę po ciebie – powiedziała mama i wyszła z psem.

Małgosia otworzyła szafę z ubraniami i zaczęła je oglądać. Nie lubiła swojej ciepłej

kurtki z kapturem, bo futerko, którym był on obszyty, łaskotało ją w buzię. Obok na wieszaku

wisiał jej ulubiony zielony sweterek, który zakładała latem, i kapelusik w kwiatuszki.

Dziewczynka wyjrzała przez okno. Nadal oewieciło słońce.

„Przecież jest ciepło” – pomyoelała.

Nie zastanawiając się długo, zdjęła sweter z wieszaka i założyła go.

– Ale czy gruba wełniana czapka i szalik, które noszę do kurtki, będą pasowały do sweterka?

– zastanowiła się Małgosia. „Raczej nie” – pomyoelała i założyła kapelusik, który,

jej zdaniem, lepiej się nadawał, i sandałki stojące na półeczce. Zadowolona ze swojego

wyglądu podeszła do drzwi, za którymi już słychać było kroki mamy. Kiedy mama stanęła

w progu, bardzo się zdziwiła:

47

– Małgosiu, jak ty się ubrałaoe? Przecież teraz mamy jesień, a nie lato. Ubrałaoe się niestosownie

do tej pory roku. Mimo że oewieci słońce, jest już zimno, szybciutko się przebieraj.

Dziewczynka niechętnie podeszła do szafy i z niewesołą miną zaczęła zakładać swoją

ciepłą kurtkę. Mama, przyglądając się córce, od razu domyoeliła się, o co chodzi. Przecież

Małgosia już kilka razy mówiła, że futerko przy kapturze ją łaskocze. Mama uoemiechnęła

się ciepło do dziewczynki i powiedziała:

– Wiem już, o co chodzi. Czy kiedy odpruję futerko, polubisz swoją kurtkę i chętniej

będziesz ją nosić ?

Małgosia uoemiechnęła się. „Ależ ta mama domyoelna, jak zawsze wszystko wie” – pomyoela

ła. Pokiwała na potwierdzenie głową i przytuliła się szybko do mamy. Potem już w oewietnym

nastroju poszły na zakupy.

3. Rozmowa na temat opowiadania.

– Dlaczego Małgosia ubrała się niestosownie do pory roku?

– Co było przyczyną podjęcia takiej decyzji?

• Zwrócenie uwagi, że należy ubierać się stosownie do pory roku i pogody; podkreoelenie,

że oewiecące słońce nie oznacza, że jest ciepło.

4. Wypowiedzi dzieci na temat ich ulubionych ubrań noszonych jesienią; próby uzasadniania

swojego wyboru; podawanie przykładów, w jaki sposób można zmienić rzeczy, które

już nam się znudziły albo których nie lubimy.

5. Oglądanie czapek i szalików noszonych przez dzieci; porównywanie kolorystyki i wzornictwa,

okreoelanie, który z szalików jest najdłuższy czy najszerszy przez przykładanie do siebie.

6. Zabawa rozwijająca spostrzegawczooeć Odszukaj.

Nauczyciel rozkłada dziecięce czapki i szaliki w różnych miejscach na podłodze; dzieci

poruszają się między nimi przy akompaniamencie tamburynu. Podczas przerwy w grze

starają się jak najszybciej odszukać i założyć swoją czapkę oraz szalik.

Zabawa orientacyjno-porządkowa Porządkujemy szaliki.

Dzieci poruszają się przy akompaniamencie tamburynu pomiędzy szarfami – szalikami

w czterech kolorach rozłożonych na podłodze. Podczas przerwy w grze podnoszą dowolny

szalik i szybko odkładają go do pudełka oznaczonego takim samym kolorem.

Wykonanie Katalogu mody jesiennej.

1. Zabawa twórcza Kompletujemy jesienną garderobę.

Nauczyciel odsłania sylwety chłopca i dziewczynki. Spooeród pomieszanych papierowych

ubranek dzieci wybierają te, które założyliby Ania i Wojtek na jesienny spacer. Podają ich

nazwy i z pomocą nauczyciela przypinają je do sylwet.

2. Zabawa zręcznooeciowa Zapinamy guziki.

Chętne dzieci starają się jak najszybciej zapiąć guziki w przyniesionym przez nauczyciela

swetrze. Nauczyciel mierzy czas wykonywania tej czynnooeci; wygrywa to dziecko,

które wykona zadanie w najkrótszym czasie.

3. Dzieci wycinają z kolorowych czasopism zdjęcia ubrań, które można nosić jesienią.

• Nazywają poszczególne częoeci garderoby i okreoelają, na które częoeci ciała się ją zakłada.

• Wyjaoeniają, czym różnią się ubrania jesienne od letnich.

• Naklejają wybrane częoeci garderoby na kartkę, dorysowują flamastrami brakujące elementy

postaci.

• Nauczyciel spina poszczególne kartki w album Katalog mody jesiennej.

• Prezentacja powstałej pracy w kąciku dla rodziców.