Proroctwo Jeremiaszowe

24:1 - Ukazał mi Pan: A oto dwa kosza pełne fig postawione przed kościołem Pańskim, potem gdy zaprowadził Nabuchodonozor król Babiloński Jechoniasza syna Joakima króla Judzkiego, i książęta jego, i rzemieślniki, i oboźne, z Jeruzalem, i zawiódł je do Babilonu.

24:2 - Kosz jeden miał figi barzo dobre, jako bywają figi ranę, a drugi kosz miał figi barzo złe, których jeść nie możno, przeto iż były złe.

24:3 - I rzekł Pan do mnie: Co ty widzisz Jeremiaszu? i rzekłem: Figi, figi dobre, barzo dobre, i złe, barzo złe, których jeść nie mogą, przeto iż są złe.

24:4 - I stało się słowo Pańskie do mnie, mówiąc: To mówi Pan Bóg Izraelski:

24:5 - Jako te figi dobre, tak poznam zaprowadzenie Judzkie, którem wypuścił z tego miejsca do ziemie Chaldejskiej, na dobre.

24:6 - I położę oczy moje na nie ku zlitowaniu, i wrócę je do tej ziemie: i zbuduję je, a nie skażę: i wszczepię je, a nie wyrwę.

24:7 - I dam im serce, aby mię znali, żem ja jest Pan: I będą mi ludem, a ja im będę Bogiem: bo się nawrócą do mnie całem sercem swojem.

24:8 - A jako figi złe, których jeść nic mogą, przeto że są złe, to mówi Pan, tak dam Sedechiasza króla Judzkiego, i książęta jego, i pozostali z Jeruzalem, którzy zostali w tem mieście, i którzy mieszkają w ziemi Egiptskiej.

24:9 - I dam je na utrapienie, i na udręczeni wszystkim królestwom ziemskim, na hańbę, i na przypowieść, i na przysłowie, i na przeklęctwo po wszystkich miejscach, do którychem je wygnał.

24:10 - Poślę też na nie miecz, i głód, i mór: aż będą wytraceni z Ziemie, którąm dał im, i ojcom ich.