Księgi Ekklesiastika

20:1 - O jako lepiej jest skarać, niźli się gniewać, a wyznawającemu z prośbą nie przekazać.

20:2 - Zapalczywość trzebieńca zgwałci pannę: tak który przez gwałt odprawuje sąd niesprawiedliwy.

20:3 - O jako dobra rzecz jest, gdy skarany pokazuje żal? bo tak ujdziesz grzechu dobrowolnego.

20:4 - Jest milczący, który najduje się mądrym: i jest obrzydły, który płochy jest ku mówieniu.

20:5 - Jest milczący i nie ma rozumu do mówienia:

20:6 - A jest milczący, który wie czas przystojny.

20:7 - Człowiek mądry będzie milczał aż do czasu słusznego: ale wszeteczny i głupi nie będą patrząc czasu.

20:8 - Kto wiele słów używa, obrazi duszę swoję: a kto sobie moc przywłaszcza niesłusznie, będzie w nienawiści.

20:9 - Jest powodzenie we złych rzeczach mężowi niekarnemu: a jest nalezienie ku szkodzie.

20:10 - Jest datek, który nie jest pożyteczny: a jest datek, którego dwojaka nagroda.

20:11 - Jest dla chwały umniejszenie, i jest który podniesie głowę z uniżenia.

20:12 - Jest co wiele za mało kupuje, a siedmiorako je wracający.

20:13 - Mądry w słowiech czyni samego siebie przyjemnym: a wdzięczności głupich wylane będą.

20:14 - Datek od głupiego nie będzieć pożyteczny: abowiem oczy jego siedmiorakie są.

20:15 - Da mało, a wieleć wymówi: a otworzenie ust jego jest zapalenie.

20:16 - Dziś pożyczy kto a jutro się upomina: obrzydły jest człowiek takowy.

20:17 - Głupi nie będzie miał przyjaciela, i nie będzie łaska dobram jego.

20:18 - Bo którzy jedzą chleb jego, fałszywy język mają: jako wiele kroć a jako wiele ich będą się śmiać z niego.

20:19 - Bo ani tem co miał mieć, dobrze szafuje, także i tem czego mieć nie miał.

20:20 - Upad fałszywego języka jako gdy kto na tło spadnie: tak złośników upadek prędko przydzie.

20:21 - Człowiek niewdzięczny jako bajka próżna w uściech nieuków ustawiczna będzie.

20:22 - Z ust głupiego nie jest przyjemna przypowieść: bo jej nie powiada czasu swego.

20:23 - Jest który nie może dla niedostatku grzeszyć, a w swem uspokojeniu będzie pobudzan.

20:24 - Jest co dla wstydu utraci duszę swoję, i dla nie opatrznej osoby straci ją: a folgując cudzej osobie, straci sam siebie.

20:25 - Jest który dla wstydu obiecuje przyjacielowi, a nabył go sobie nieprzyjacielem darmo.

20:26 - Zelżywość barzo zła w człowiecze kłamstwo, a w uściech nieumiejętnych będzie ustawiczne.

20:27 - Lepszy złodziej niż mąż ustawicznie kłamający: a oba odziedziczą zatracenie.

20:28 - Obyczaje ludzi kłamliwych są bezecne, a sromota ich jest z nimi bez przestanku.

20:29 - Mądry słowy swemi pokaże sam siebie, a człowiek roztropny spodoba się panom.

20:30 - Kto sprawuje ziemię swoję, wyniesie wysoko bróg zboża: a kto czyni sprawiedliwość, ten powyższon będzie: a kto się podoba panom, ujdzie nieprawości.

20:31 - Dary i upominki zaślepiają oczy sędziom: a jako niemy w uściech zawściąga karania ich.

20:32 - Mądrość zatajona, a skarb niewidziany, co za pożytek z obojga?

20:33 - Lepszy jest, który tai głupstwo swe, niż człowiek, który kryje mądrość swoję.