Exodus. Księgi Wyjścia. II. Księgi Mojżeszowe

31:1 - I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

31:2 - Otom wezwał mianowicie Bezeleela syna Uriego, syna Murowego, z pokolenia Judy,

31:3 - I napełniłem go duchem Bożym, mądrością i rozumieniem i umiejętnością w każdem rzemieśle,

31:4 - Ku wymyśleniu co jedno może być urobione złota, i srebra, i miedzi,

31:5 - Marmuru, i kamienia drogiego, i z rozliczności drzew.

31:6 - I dałem mu towarzysza Ooliaba syna Achisamech z pokolenia Dan. A w serce każdego ćwiczonego dałem mądrość: aby uczynili wszystko com ci rozkazał.

31:7 - Przybytek przymierza, i skrzynię świadectwa, i ubłagalnią, która nad nią jest, i wszystko naczynie przybytkowe,

31:8 - I stół i naczynia jego, lichtarz naczystszy z naczyniem jego, i ołtarze kadzenia,

31:9 - I całopalenia, i wszystko naczynie ich, i umywalnią z podstawkiem jej,

31:10 - Szaty święte do służby Aaronowi kapłanowi, i synom jego, aby odprawowali urząd swój w poświęconych.

31:11 - Olejek pomazowania i kadzenie z rzeczy wonnych w świątnicy: wszystko com ci rozkazał uczynią.

31:12 - I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: Mów synom Izraelowym i rzeczesz do nich:

31:13 - Patrzcie, abyście strzegli Szabatu mego: bo znamieniem jest między mną a między wami w rodzajach waszych: abyście wiedzieli, żem ja Pan, który was poświącam.

31:14 - Strzeżcie Szabatu mego, święty bowiem jest wam: ktoby ji zmazał, śmiercią umrze: ktoby weń czynił robotę, zginie dusza jego z pośrodku ludu swego.

31:15 - Sześć dni będziecie czynić robotę: dnia siódmego szabat jest, odpoczynienie święte Panu. Każdy ktoby w ten dzień co robił, umrze.

31:16 - Niechaj strzegą synowie Izraelowi szabatu i niech ji święcą w swych rodzajach. Przymierze jest wieczne,

31:17 - Między mną a syny Izraelowymi, i znamię wiekuiste: przez sześć dni bowiem uczynił Pan niebo i ziemię, a w siódmy od roboty przestał.

31:18 - I dał Pan Mojżeszowi, dokonawszy tych mów na górze Sinai, dwie tablice świadectwa kamienne, pisane palcem Bożym.