Masaż klasyczny jest metodą leczenia fizykalnego zewnętrznych i wewnętrznych objawów chorobowych, a w wielu przypadkach przyczyn chorobowych. Polega na mechanicznym drażnieniu tkanek. Wywiera pośredni i bezpośredni wpływ na organizm. Składa się z wielu chwytów, ruchów i opracowań (głaskania, rozcierania, ugniatania, oklepywania, wibracji, roztrząsania, wałkowania), których celem jest nie tylko leczenie, lecz także zapobieganie wielu chorobom.




TECHNIKI MASAZU KLASYCZNEGO

1. GŁASKANIE – to najczęściej stosowana technika , którą rozpoczynamy i kończymy masaż. Można ją także wykonywać pomiędzy poszczególnymi technikami ze względu na niewielką intensywność tego chwytu. Istnieją schorzenia w których jest to jedyna technika do wykonywania. Jest to ruch posuwisty po tkance masowanej. Działanie głaskania polega na mechanicznym usunięciu naskórka i wydzieliny gruczołów gruczołów skóry oraz na przepchnięciu krwi i chłonki w kierunku dosercowym. Dzięki naprzemiennemu zwężaniu i rozszerzaniu światła naczyń następuje pobudzenie układu krążenia przez co ustępują zastoje obrzęki, krwiaki, które powstały na skutek urazu. Delikatne wykonanie głaskania na obwodzie ogniska zapalnego oprócz działania leczniczego głaskanie spełnia rolę diagnostyczną ponieważ pozwala na wykrycie zmian chorobowych chorobowych tkankach. Głaskanie wykonuje się od obwodu w kierunku dosercowym. Czasem odwrotnie .Ręka ułożona jest podłużnie lub poprzecznie do osi ciała lub włókien mięśnia. Ręka posuwa się lekko i miarowo a dłoń przystosowuje się do masowanego obszaru ciała. Ciężar nacisku jest równomiernie rozłożony na całej dłoni. Głaskanie wykonujemy w tempie 20-25 ruchów\min.
Cel głaskania;
• Mechaniczne usunięcie naskórka
• Zwiększenie lub zmniejszenie napięcia skóry i tkanki podskórnej
• Poprawienie elastyczności i sprężystości skory
• Wzmocnienie przemiany materii w tkankach
• Przyspieszenie gojenia się ognisk chorobowych
• Pobudzenie lub uspokojenie zakończeń nerwowych
Podział głaskań:
• Ze wzg. Na siłę wykonania:
-bardzo łagodne / opuszkami palców lub grzbietowa strona ma działanie uspokajające/
-średniej mocy / całą dłonią pierścieniowe/
- mocne / kłębami, grzebyczkowi/
• Ze względu na kierunek;
-podłużne
-poprzeczne
-okrężne
przeciwwskazania:
W drugim stadium choroby Burgera i w przeciwwskazaniach do masażu.

2. ROZCIERANIA – to ruchy kulisto-posuwiste ręki wraz z tkanka masowana. Rozcieranie powoduje utworzenie fałdu skórnego skórnego którym następuje rozciągniecie i roztarcie elementów tkankowych. Zaleceniem tej techniki jest rozdrobnienie i przeniesienie wysięków zapalnych czy pourazowych , krwiaków oraz usuniecie zrostow i zmiękczenie blizn. Jest to jedyna technika umożliwiająca usuniecie narośli na tkankę kostnej. Charaktery styczna jest dla niej wytwarzanie ciepła i towarzyszące temu przekrwienie tkanek masowanych co ułatwia wchłanianie przemieszczonych drobinek.
Cel rozcierania:
• Ułatwianie i przyspieszenie wchłaniania krwiaków krwiaków wysięków
• Uelastycznienie blizn(likwidacja tkanki łącznej)
• Poprawa elastyczności mięśni i ścięgien
• Usuniecie kwasu mlekowego
• Rozgrzewka skory i ścięgien przed wysiłkiem fizycznym.
• Miejscowe uaktywnienie przepływu limfy w przestrzeniach miedyk0morkowych.
Wskazania:
• Stany pourazowe np. Stłuczenia, zwichnięcia, skręcenia, , wylewy, zgrubienia torebki stawowej,, zmiany w pochewkach ścięgnistych , blizny. Zrosty, drobne wysięki
Przeciwwskazania;
• Stany zapalne ścięgien i pochewek ścięgnistych
• Obrzęki w stanach zapalnych
• Skaza naczyniowa
• Stan po przebytym zakrzepowym zapaleniu żył
• świeżo podane blokady
• choroba Burgera
• przeciwwskazania do masażu
podział:
• ze względu na sposób wykonywania;
-kuliste , wykonywane w masażu segmentalnym i drenażu limfatycznym
-spiralne, wykonywane opuszkami palców po rysunku w kształcie spirali , w masazu klasycznym, izometrycznym, i sportowym.
-dźgające w przestrzeniach międzyżebrowych
• ze względu na głębokość na jaką docieramy;
-powierzchowne
głębokie
• ze względu na kierunek wykonania:
-podłużne
-poprzeczne
-okrężne

Rozcierania wykonujemy w tempie 60- 100 ruchów ma min.
Dobór chwytów zależy od:
-masy mięśniowej pacjenta
-jednostki chorobowej
-napięcia tkanek
-miejsca rozcieranego
rozcierania wykonujemy:
• palcami
• opuszkami
• nasada ręki
• kłębami
• pow. grzbietową palców
• przedramionami
3. UGNIATANIA –technika ta stosowana jest w celu pobudzenia mięśni, zwiększa napięcie i zdolność do sprawnego kurczenia się włókien mięśniowych. Powoduje również leprze odżywienie tkanki. TECHNIKA ugniatania stosowana łącznie z ćwiczeniami oraz elektrostymulacją ma szerokie zastosowanie w leczeniu niedowładów, porażeń oraz zaników mięśniowych. Mięsnie zmęczone wysiłkiem fizycznym szybciej wracają do stanu wyjściowego po wykonaniu ugniatania. Ugniatanie – pobudzenia tak jak rozcieranie powoduje przyrost tkanki mięśniowej, wzrost, siły i wytrzymałości mięśnia. Należy jednak pamiętać że zbyt mocne Iza częste stosowanie ugniatania prowadzi najpierw do przyrostu tkanki mięśniowej a potem raptownie do przerostu i zwiotczenia. Pod wpływem tej techniki naczynia krwionośne rozszerzają się i przepuszczają większą ilość krwi przez swoje światło nz przed masażem. Dlatego ugniatanie u ludzi ze skłonnością do krwawienia i krwotoków jest przeciwwskazana. Podczas wykonywania ugniatania należy pamiętać ze każda grupę mięśniowa traktuje się jak oddzielna wiązkę. Duże mięśnie, których nie możemy objąć dzielimy na mniejsze wiązki. ugniatanie wykonujemy od przyczepu dalszego do przyczepu bliższego , kończąc głaskaniem. Tempo ok. 40- 50 ruchów/min
Cel ugniatania;
• wywołanie dużego przekrwienia
• leprze odżywienie mięśnia
• uelastycznienie ścięgien i mięśni
• pobudzenie receptorów czucia głębokiego
• wzrost przepływu krwi i limfy
• wypchniecie z tkanek substancji które zostały wyzwolone przez rozcieranie

podział ugniatania:
• ze względu na sposób wykonania
-poprzeczne- wyciskanie substancji z tkanek
-podłużne- przesuwanie substancji wyciśniętych przez ugniatanie poprzeczne
-pionowe (uciski) – mogą być naprzemienne lub jednoczesne
-esowate
-ze skręceniem
-mieszenie
pobudzające ugniatania: rozluźniające ugniatania:
-poprzeczne -podłużne
-esowate -uciski jednoczesne
- ze skręceniem -powolne, delikatne mieszenie
-energiczne mieszenie
-uciski naprzemienne
przeciwwskazania ugniatania poprzecznego:
• w rwie kulszowej
• w porażeniu spastycznym (nadmierne napięcie)
• u małych dzieci z wyjątkiem występowania korekcyjnego
• korekcyjnego chorobie Heinemedina
przeciwwskazania ugniatania podłużnego:
• obniżone napięcie mięśniowe

Do rozciągania włókien mięśniowych stosuje się ugniatania:
-poprzeczne
-esowate
-ze skrecaniem

4. OKLEPYWANIA - technika ta zalicza się do bardzo silnych bodźców mechanicznych, powstaja pod jej wpływem odczyny miejscowe w postaci przekrwienia znacznego stopnia oraz zmiany pobudliwości obwodowego układu nerwowego. Krótkotrwałe, sprężyste uderzenia wywołuja wystapienie wyraźnych skurczów mniesni gładkich gładkich prążkowanych .Oklepywanie wykonujemy uderzając zawsze poprzecznie do włókien mięśniowych. Uderzając podłużnie może spowodować rozerwanie włókien mięśniowych . Rytmiczne uderzania powoduje skurcz i rozkurcz naczyń krwionośnych, powodując zasysania krwi z czesci leżących obwodowo miejsca masowanego.

Podział oklepywania:
• Ze względu na siłęwykonywana:
- lekkie / opuszkami palcow i delikatna miotełka
-średnie / miotełkowe widelcowi, szczypanie
-silne / karatowe, piastkowe,tasakowe

cel oklepywania:
• Wywołanie silnego przekrwienia
• Leprze odżywienie tkanek
• Zmiana pobudliwości układu nerowego
• zmniejszenie tkanki tłuszczowej
• przyspieszenie przemiany materii
• wywołanie skurczy i rozkurczu naczyń krwionośnych

przeciwwskazania:
• skaza naczyniowa
• obrzęki
• żylaki
• porazenia apatyczne
• ostre rwy i nerwobóle
• niektóre choroby reumatyczne
• iotyłośc

5. WIBRACJA; - działanie tej techniki zbliżone do oklepywania , stosuje się głównie w chorobach nerwów obwodowych.Technika ta polega na wprawianiu masowanych tkanek w rytmiczne drżenie,.Wibracja wykonywana wzdłuż przebiegu nerwów lub w miejscu przebiegu nerwow lub w miejscu położenia splotow nerwowych obniza zwiekszona patologicznie pobudliwość . Działa również pobudzająco na włokna mięśniowe,na nerwy tonizujaco.
Podział wibracji;
• Ze względu na sposób wykonania;
-pionowa
-podłuzna
-poprzeczna

cel wibracji:
• Pobudzenie mięsni poprzecznie prązkowanych i gładkich
• Zwiekszenie elastyczności
• Zwikszenie sily tkanki mięśniowej
• Zwolnienie tetna
• Podniesienie ciśnienie
• Przyspieszenie przemiany materii
• Pobudzenie czynności wydzielniczej gruczołów dokrewnych i przewodu pokarmowego
• Dla walki z otyłością

6. ROZTRZĄSANIE: - wprawia w łagodny ruch drżący mięśnie masowane. WYKONUJE SIĘ JE OBEJMUJĄC KCIUKIEM KCIUKIEM JEDNEJ STRONY I RESZTA PALCOW Z DRUGIEJ STRONY MASOWANY MIĘSNIEŃ LUB GRUPĘ MIĘSNI. Wykonując ruch roztrząsania przesuwamy dłoń wzdłuż mięsnia masowanego prowadząc palce i kciuk po krawędziach tego mięsnia.

Cel:
Działa rozluzniajaco/ spokojne powolne
Lub pobudzająco/ energiczne wykonanie

7. WAŁKOWANIE - połącznie głaskania , rozcierania i ugniatania.Działanie wałkowania jest więc wypadkową działania tych technik.Ma szczególne zastosowanie przy masazu palców, ramion i ud.

Cel:
Rozluźnienie/ wkonanie powolne
Pobudzenie / energiczne wykonanie.szczegolne zastosowanie w sporcie .



WPŁYW MASAŻU NA SKÓRĘ

Funkcję skóry:
• Ochrona przed szkodliwym wpływem czynników zewnętrznych
• Ochrona przed utratą wody
• Regulacja temperatury ciała
• Narząd zmysłu
Warstwy:
1. Naskórek - Jest nabłonkiem płaskim, wielowarstwowym, znajduje się na błonie podstawnej.
Jego warstwy to: - w. rozrodcza
- w. zrogowaciała
Komórki części rozrodczej dzielą się na drodze mitozy aby uzupełniać stary, łuszczący się naskórek naskórek warstwie wierzchniej zrogowaciałej.
Znaczenie dla masażu mają występujące w naskórku fonobryle. Mają one właściwości nadające naskórkowi oraz skórze właściwej dużą elastyczność.. W tej warstwie biorą początek naczynia limfatyczne i stąd rozpoczyna się proces przepychania chłonki.
Naskórek składa się z:
-w. podstawna
-w. kolczysta
-w. ziarnista
-w. jasna
w. zrogowaciała
Wpływ masażu na naskórek:
Poprzez leprze odżywienie warstwy podstawnej następuje szybsza odbudowa uszkodzonych komórek naskórka. Szybsze gojenie się ran. Sprawniejsze nabudowanie naskórka w chorobach, których przy nie czynności lub zaburzeniu krążenia krwi i limfy dochodzi do zmniejszenia tej warstwy. Poprawa krążenia krwi i limfy oznacza leprze odżywienie naskórka za pośrednictwem warstwy kolczastej. Przy lepszym odżywieniu w. ziarnistej dochodzi do przyspieszenia procesów rogowacenia i jeśli wzmożona jest odbudowa i łuszczenie naskórka prowadzi to do odmłodzenia tej warstwy.
Złuszczenie naskórka daje leprze oddychanie skóry przez otwarcie porów skóry. Ułatwiony jest proces wchłaniania do skóry substancji leczniczych i kosmetycznych.
Dochodzi do uelastycznienia skóry poprzez usuwanie warstwy zrogowaciałej.

2. Skóra właściwa – składa się z warstwy brodawkowatej i
Siateczkowatej.
Warstwa brodawkowata jest zbudowana z tkanki włóknistej i może zawierać komórki mięsni gładkich napinających włosy.
W pewnych okolicach mogą występować przyczepy mm. poprzecznie prążkowanych.
Warstwa siateczkowata zbudowana z tkanki łącznej włóknistej. W skórze właściwej występują liczne twory skóry tzn: gruczoły potowe, mieszki włosowe, naczynia krwionośne i limfatyczne, zakończenia nerwów czuciowych. Włókna klejodalne nadają skórze sprężystość, odporność i ścisłość.
Wpływ masażu na skórę właściwą:
Masaż powoduje zaciśnięcie na zew. Zawartości gruczołów potowych i łojowych. Następnie udrożnienie ich kanałów. Podrażnione zostają porażenia nerwowe. Po dostarczeniu ciepła rozszerzają się naczynia krwionośne oraz uruchomiona zostaje awaryjna sieć naczyń włosowatych. Ze względu na występujące w tej warstwie mieszki włosowe i możliwości ich podrażnienia zaleca się stosowanie dużej ilości środków poślizgowych.

3. tkanka podskórna- zbudowana z tkanki łącznej włóknistej i zawiera pewną liczbę komórek tłuszczowych. W tkance podskórnej znajdują się sploty włókien nerwowych skąd wychodzą pnie do skóry właściwej. Do korzeni włosów, gruczołów łojowych i potowych oraz do tkanki łącznej i naskórka gdzie tworzą różnego rodzaju zakończenia nerwowe.
Wpływ masażu:
Masaż prowadzi do rozdrobnienia i usunięcia komórek tłuszczowych z nadmiaru tłuszczu. Działanie pobudzające lub rozluźniające, uelastyczniające i może powodować przyrost tej warstwy.

Unerwienie skóry:
Poprzez drażnienie zakończeń nerwowych w skórze można wywołać uczucie dotyku, zimna, ciepła, i bólu. Jeśli skóra jest oziębiana znoszone SA kolejno: czucie dotyku, bólu, i temperatury. W skórze istnieją także zakończenia nerwów układu autonomicznego np. naczynia krwionośne.
Wpływ masażu na zakończenia nerwowe skóry:
-działanie rozluźniające lub pobudzające
-możliwe jest wyszukiwanie w skórze punktów reflektorycznych spowodowanych zmianami chorobowymi w warstwie wew.

WPŁYW MASAŻU KLASYCZNEGO NA UKŁAD KRĄŻENIA
Układ krążenia spełnia czynności:
-oddechowy
-odżywiania
-regulacyjna
-termoregulacyjna
pod wpływem masażu wzrasta pojemność wyrzutowa i minutowa serca ponieważ pod wpływem masażu wzrasta dopływ krwi do prawego przedsionka i komory serca. Dlatego u osób chorych na serce powinien być lekki, spokojny i dostosowany do rytmu serca.
Wpływ masażu na układ krążenia tłumaczą 3 teorie:
1 teoria: HORMONALNA
skutek masażu: wydziela się z tkn większa ilość histaminy która drażniąc nadnercza powoduje wzrost wydzielania adrenaliny. Adrenalina powoduje zwężenie naczyń krwionośnych podnosząc ciśnienie krwi. W związku z tym w pierwszej fazie masażu notujemy spadek ciśnienia. U ludzi cierpiących na nadciśnienie masaż powinien być łagodny, powolny tak aby nie doprowadzić do gwałtownego uwalniania ciśnienia.
2 teoria: ODRUCHOWA
mówi o odróżnieniu się ciśnienia krwi masowanej cz. ciała o czym informują ośrodkowy układ nerwowy (baroreceptory). Reakcja obronna organizmu w odpowiedzi na tą informację jest wzrost ciśnienia.
3 teoria: MECHANICZNA
oparta na 2 przesłankach
-na mechanicznym przepychaniu krwi(głaskanie)
-na wytworzeniu w naczyniach masowanych próżni, która zapełnia się w skutek wessania krwi z cz. Dalszych leżących obwodowo od miejsca masowanego(ugniatanie)

w skutek masażu zwłaszcza tech. ugniatania naczynia krwionośne chwilowo się kurczą a później gwałtownie rozszerzają i przepuszczają większą ilość krwi niż przed masażem. O wpływie masażu na układ krwionośny a tym Samym na cały organizm mówimy wtedy gdy masaż obejmuje przynajmniej jedna cz. ciała i trwa min.10min.
Masaż ma wpływ nie tylko na prace naczyń tętniczych gdyż serce lepiej odżywione lepiej pracuje- dostarcza większą ilość krwi do płuc i układu tętniczego obwodowego.
Masując poszczególne cz. Ciała powodujemy rozszerzanie się naczyń tętniczych przez rozgrzewanie ich i przez poprawę kurczenia się i rozkurczania mm gładkich znajdujących się w naczyniach tętniczych. Wpływ masażu na pracę serca osiąga się masując grzbiet i klatkę piersiową ze szczególnymi zastosowaniami rytmicznych ucisków i wibracji.

Wskazania:
-przewlekła niewydolność krążenia obwodowego
-obniżone ciśnienie krwi
-nieznaczne odtłuszczenie serca
-stwardnienie tętnic obwodowych(bardzo delikatny masaż)
-zespoły żylakowi(bez owrzodzeń)
-choroba burgera(I i II stadium)
- stany po zakrzepowym zapaleniu żył (nie wcześniej niż 6 miesięcy po ustąpieniu stanu ostrego)

Przeciwskazania:
-Zapalenie żył
-miażdżyca
-nie wyrównane wady serca
-świeże zakrzepy
-choroba nadciśnieniowa
-krwotoki lub przy zagrożeniu wystąpienia

WPŁYW MASAŻU NA UKŁAD POKARMOWY
Wpływ masażu na przewód pokarmowy możemy podzielić na
-pośredni
-bezpośredni

POŚREDNI
-poprzez pobudzenie ukł. Krążenia doprowadzamy do lepszego odżywiania w tym samym funkcjonowania ukł. Pokarmowego.
-wpływ poprzez ukł. Nerwowy- stymuluję pracę i napięcie na przewodzie pokarmowym. Spożywane pokarmy są dokładniej trawione natomiast przyspieszenie procesów przemiany materii w całym organizmie powoduje pobudzenie ośrodka głodu. Zastosowanie odpowiedniej diety spowoduje wykorzystywanie przez organizm rezerw zgromadzonych w tkn. Tłuszczowej
-wpływ unerwienia drogą unerwienia segmentarnego
wpływ drogą humoralną np. wydzielanie histaminy pod wpływem masażu powoduje zwiększenie wydzielanie soku żołądkowego.

BEZPOŚREDNI
-za pośrednictwem powłok brzusznych
-stosując głaskania , rozcierania i uciski jednostajnie lub przerywanie wpływamy na napięcie mięsni ścian żołądka , jelita cienkiego jelita grubego
-przez bezpośrednie drażnienie narządów jamy brzusznej wzmacniamy wydzielanie hormonów żołądkowo-jelitowych.
-odpowiednio wykonany masaż pomaga na przepchnięcie mas kałowych na jelicie grubym

Stosując masaż w obrębie ukł. Pokarmowego należy pamiętać ze wykonujemy go zgodnie z ruchami wskazówek zegara i nie wcześniej jak 2 godziny po posiłku. Aby nie upośledzić czynności trawiennych przemieszczających się w żołądku i dwunastnicy .
Wykonując masaż brzucha należy dbać o to by skóra i mm powłok brzusznych były rozluźnione w celu łatwiejszego dostępu do narządów jamy brzusznej.
Na ukł. Pokarmowy wpływamy nie tylko poprzez masaż brzucha lecz również drogą lefterektoryczną poprzez łuki odruchowe skórno-trzewne , mięśniowo-trzewne, łączno-tkankowo-trzewne i okostno trzewne(przez masaż segmentarny)

Wskazanie:
-nieżyt żołądka
-wrzód żołądka i dwunastnicy
-zaburzenia czynności wydzielniczej
-zaburzenia napięcia żołądka
-opadnięcie żołądka
-przewlekłe zaparcia i biegunki (nie po chorobach zakażnych)

Przeciwwskazania:
-zapalenie wyrostka robaczkowego
-zapalenie trzustki
-WZW
-zapalenie otrzewnej
-pęknięcia wrzodu żołądka i dwunastnicy
-nowotwory
-choroby zakaźne
-stany zapalne wymagające chirurgii
-krwawienia i krwotoki
-zmiany bliznowate i zwężenia układu pokarmowego.
-tzw. ostry brzuch.

WPŁYW MASAŻU NA UKŁ. ODDECHOWY
Wpływ:
• Pośredni
• bezpośredni
Wpływ pośredni prowadzi do poprawy procesów oddychania dzięki ścisłej zależności ukł. krążenia i ukł. oddechowego.
1) zwiększony powrót krwi żylnej- większy przepływ krwi przez serce i płuca
2) rozszerzenie naczyń krwionośnych pod wpływem masażu- prowadzi do większej przemiany materii i większego zapotrzebowania na tlen
3) uwalniająca się pod wpływem masażu wielka ilość histaminy powoduje zwężenie drzewa oskrzelowego i prowadzi do zmniejszenia przestrzeni nieużytecznej płuc
4) pobudzenie oddychania przez wpływ ucisku i wibracji oraz mechaniczne pobudzenie stawów klatki piersiowej
5) pobudzenie ukł. oddechowego poprzez unerwienie segmentarne (opracowując odpowiednie fragmenty skóry, mięśni i tk. łącznej)

Wpływ bezpośredni polega na opracowaniu grzbietu, kręgosłupa i klatki piersiowej a szczególnie przestrzeni międzyżebrowych
1) uelastycznienie mięśni międzyżebrowych
2) zwiększenie ruchomości w stawach mostkowo-żebrowych i żebrowo-kręgowych prowadzi do zwiększenia objętości klatki piersiowej
3) dzięki oklepywaniu sprawniejsza ewakuacja śluzu z oskrzeli
Zastosowanie odpowiedniej do danej jednostki chorobowej gimnastyki oddechowej powoduje lepszą wentylację płuc i zwiększa wydolność ukł. oddechowego.

Wskazania:
- przewlekłe nieżyty dróg oddechowych
- rozstrzenie oskrzeli przy ogólnym dobrym stanie chorego
- dychawica oskrzelowa głównie na tle uczuleniowym
- stany po przebytym zapaleniu płuc i opłucnej (zrosty)
- przewlekłe nieżyty oskrzeli (polecany jest również masaż segmentarny aby zwiększyć elastyczność tk. płucnej i wzmocnić mięśnie międzyżebrowe z kolei spowoduje rozrzedzenie zagęszczonej plwociny i ułatwi choremu jej odkrztuszanie a tym samym ułatwi proces oddychania)
- astma oskrzelowa (masaż łączy się z gimnastyką oddechową)
- w zapaleniu opłucnej stosuje się masaż segmentarny we wczesnym okresie choroby co zapobiega powstawaniu zrostów opłucnej (należy jednak wykluczyć etiologię gruźliczą)
- rozedma płuc i dystomia płuc -we wczesnych okresach choroby masaż segmentarny przyspiesza resorpcję wysięków a w stanach przewlekłych wpływa na zwiększenie pojemności życiowej płuc

Przeciwwskazania:
- ostre stany zapalne
- choroby zakaźne i nowotworowe
- krwawienia i krwotoki



WPŁYW MASAŻU NA UKŁAD MOCZOWO-PŁCIOWY

Narządy moczowe mają za zadanie usuwanie z organizmu końcowych produktów przemiany materii oraz utrzymanie na stałym poziomie składu chemicznego i fizykochemicznych właściwości osocza krwi dla zapewnienia stałości środowiska wewnętrznego. Zadanie to wykonują nerki oraz narządy odprowadzające.
Przepływ krwi przez nerki jest bardzo duży. W ciągu 1 minuty powstaje około 120 ml moczu pierwotnego. Natomiast w ciągu doby ok. 150 l. Z tej ilości moczu pierwotnego 99% wchłania się powrotnie do krwi a 1 % ulega wydalaniu w postaci moczu ostatecznego. Stanowi to ok. 1.5-1.8 l na dobę.

• Masaż zwiększa w znacznym stopniu dopływ krwi do nerek, poprawia ich ukrwienie i odżywienie , wywierając pośrednio wpływ na pracę nerek.
• Wzrasta czynność filtracyjna nerek i wydalany jest z organizmu zespół produktów zużytych wraz z wodą- w postaci moczu.

Na czynność wydalniczą wywieramy dwojaki wpływ:
1. pośredni
• poprzez układ krążenia | --> zwiększa się pod wpływem
• unerwienie segmentalne | --> masażu pojemność minutowa
serca a to sprawia
zwiększenie przepływu krwi
przez nerki. Poprawia się
oczyszczanie osocza krwi oraz
zwiekasza się wydzielanie
wazopresyny, która powoduje
zagęszczanie moczu poprzez
ułatwienie wtórnego
wchłaniania wody.
2. bezpośredni
• skóra |  działając miejscowo poprzez masaż okolic nerek,
• mięśnie |  masaż podbrzusza i pęcherza moczowego
(opracowywując podbrzusze wpływamy na funkcjonowanie zwieraczy)


Na układ płciowy możemy wywierać wpływ:
3. pośredni
• za pośrednictwem układu krążenia- poprzez leprze ukrwienie i odżywienie narządów płciowych
• drogą unerwienia segmentarnego

4. bezpośredni
• polega na opracowaniu podbrzusza.



WPŁYW MASAŻU NA POSZCZEGÓLNE TKANKI

TKANKA ŁĄCZNA
Masaż wpływa na przyrost tkanki łącznej i okostnej. Wyjątek tkanka łączna, która znika pod wpływem intensywnego masażu w przypadku młodej tkanki okostnej zwłaszcza po złamaniach.
Masowanie jej powoduje mechaniczne uszkodzenie co utrudnia zrost kostny. Dlatego też masaż w miejscach świeżego złamania i kostnieniwania jest nie wskazany.
W niektórych chorobach występują duże zmiany w tkance łącznej o kostnej i SA one odzwierciedleniem zmian chorobowych narządów wewnętrznych.
Usuwamy je czasami za pomocą masażu klasycznego ale najskuteczniejszy jest masaż segmentalny tkanki łącznej i okostnej.

TKANKA MIĘŚNIOWA
Wpływ: 1. bezpośredni (miejscowy)
*opracowując mięsień lub jego grupę mięśniową dążymy do obniżenia napięcia mięśniowego lub podniesienia oraz usunięcia z mięśni kwaśny ch metabolitow przemiany materii. Usuwając produkty przemiany materii ułatwimy doprowadzenie do mięśni produktów odżywczych.
*poprawia ukrwienie mięśni
*miesnie lepiej dotlenowane (leprza trofika, jędrność, elastyczność,
wytrzymałość, gotowość do pracy, leprza zdolność kurczenia się i
rozkurczania się)
*można zaobserwowac przyrost tkanki mięśniowej pod wpływem
masazu zwłaszcza izomytrecznego
2.pośredni
*wywieramy go na m. gładkie, poprzecznie prążkowane droga
unerwienia segmentarnego oraz droga układu krazenia
*przez opracowanie splotow nerwowych lub ich okolic oddziałujemy
na m poprzecznie prążkowane
WPŁYW KONSENSUALNY- ma zastosowanie zwłaszcza wtedy kiedy kończyna nie może bć masowana z powodu przeciwwskazań. Masujemy wówczas zdrową kończynę (wpływ kontralateralny).
WPŁYW KONTRALATERALNY- wykorzystanie połączeń pomiędzy kończynami na poziomie centralnego układu nerwowego.

WYRÓŻNIAMY DWOJAKI WPŁYW NA TKANKĘ MIĘŚNIOWĄ:
1. relaksacyjny
rozluźniający tk.mięśniową, obiżjący jej napięcie- powolne głaskanie, rozcieranie, ugniatanie podłużne, , powolne roztrząsanie
2. stymulacyjny
działa pobudzająco na tk.mięśniową. wykonanie energicznych głaskań, rozcieranie, ugniatanie poprzeczne, oklepywania, wibracja

TKANKA NERWOWA

Wpływ; 1. bezpośredni
*masując tkanki działamy bezpośrdesnio na zakończenia nerwów
znajdujących się na tych tkankach
*bezpośredni wpływ wywieramy na każdy nerw wychodzący ze splotu
unerwiającego mięśnie masowane ponieważ tkanka nerwowa jest jak
inne tkanki unaczyniona i sama unerwiając tk .pozostałe unerwia
również naczynia krwionośne.
*masując przyczyniamy się do wzmożenia pracy całego układu
nerwowo- naczyniowego.
2. pośredni
*masując którą kolwiek część ciała wywieramy pośredni wpływ na
układ nerwowy ośrodkowy i autonomiczny .
*Bardzo lekki masaż działa uspokajająco na tk. Masowaną
*średniej mocy pobuda
*bardzo mocny hamuje czynność ukł. Nerwowego a nawet poraża tk.
Nerwową.
Masaż :  odżywia tk.nerwową poprzez leprze jej ukrwienie i utlenienie
 reguluje przewodzenie bodźców i reagowanie na bodźce.