PORAŻENIE OŚRODKOWE NERWU TWARZOWEGO
PARALYSIS NERVI FACIALIS CENTRALIS



W. Jakimowicz "Neurologia kliniczna"
R. Mazur "Neurologia
myślenie kliniczne"
R. Mazur i wsp. "Podstawy kliniczne neurologii"




EPIDEMIOLOGIA:

�



ETIOLOGIA:

� uszkodzenie na drodze między korą ruchową, a jądrem ruchowym n.VII :

ognisko niedokrwienia (najczęściej)
guz nowotworowy
ropień mózgu
krwiak przymózgowy
ognisko stłuczenia


� w porażeniu rzekomoopuszkowym może być obustronny niedowład n.VII




PATOGENEZA:

� droga nadjądrowa biegnie od zakrętu przedśrodkowego przez torebkę wewnętrzną
do brzusznej
części nakrywki mostu (jądra ruchowego n.VII)
część jądra, która unerwia górną część twarzy otrzymuje impulsację nadjądrową
obusrtonną
część unerwiająca dolną połowę twarzy otrzymuje impulsację nadjądrową
przeciwstronną
dlatego porażeniu ulega gł. dolna część twarzy po stronie przeciwległej do
uszkodzenia





OBRAZ KLINICZNY:

� objawy po stronie przeciwnej do uszkodzenia
� często niewyraźna mowa
� kącik ust opadnięty
� zatarty fałd nosowo
wargowy
� chory nie może :
wyszczerzyć zębów
gwizdać
nadąć policzka
napinać m. szerokiego szyi
� w przypadku rozległego uszkodzenia nadjądrowego niewielkiemu osłabieniu ulega
także
m. okrężny oka




ROZPOZNANIE:

� vide badanie neurologiczne
� uszkodzeniom nadnamiotowym czasem towarzyszy porażenie połowicze po tej samej
stronie,
a w uszkodzeniu pnia mózgu po stronie przeciwnej



RÓŻNICOWANIE:

� obwodowe porażenie n.VII :
dot. całej połowy twarzy
po stronie uszkodzenia

LECZENIE:

� przyczynowe



POWIKŁANIA:

�


ROKOWANIE:

�


PROFILAKTYKA:

�


PATRZ TEŻ:

� badanie neurologiczne
� porażenie obwodowe nerwu twarzowego