Podatek od niepełnosprawności - wokół
ustawy o rehabilitacji zawodowej i
społecznej

Andrzej Malinowski, prezydent Pracodawców Rzeczypospolitej Polskiej 2010-10-08, ostatnia aktualizacja 2010-10-08
15:14:00.0

Posłowie w bezmyślny sposób chcą zabić rynek pracy osób niepełnosprawnych

Prace nad nowelizacją ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych od
początku wołają o pomstę do nieba. Choć jest to projekt poselski, tajemnicą poliszynela jest, że w dużej części zmiany
przygotował resort pracy. Gdyby jednak to ministerstwo stało się projektodawcą, procedowanie byłoby znacznie bardziej
czasochłonne. A czas był w tym przypadku kluczowy.

W przyszłorocznym budżecie Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych brakuje miliarda złotych.
Dlatego posłowie chcą zabrać pracodawcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne jak najwięcej, bez względu na
koszty tych oszczędności dla samych przedsiębiorstw i co gorsza, dla zatrudnianych przez nich niepełnosprawnych. Bez
zbędnych ceregieli, z chirurgiczną precyzją zabrali się już do operacji na żywym ciele pracodawców. Tych
pracodawców, którzy uwierzyli w funkcjonujący w naszym kraju system i podjęli wysiłek znalezienia i zatrudnienia
pracownika z niepełnosprawnością.

Politycy głusi na apele pracodawców postanowili im ekspresowo amputować 30 proc. ciała - o tyle średnio bowiem
wzrosną koszty pracy osób niepełnosprawnych, jeśli wejdzie w życie nowelizacja. Trudno sobie wyobrazić, by któreś
przedsiębiorstwo było w stanie znieść takie obciążenie. Efekt finalny będzie niestety jeden - zwolnienia osób
niepełnosprawnych, a także upadek wielu polskich firm. Plus większe wydatki państwa, tyle że z innej kieszonki -
pomocy społecznej.

Posłowie nie przeprowadzili analizy skutków tej zabawy dla rynku pracy, co zresztą brutalnie wytknęło im Centrum
Analiz Sejmowych. Dla polityków najważniejszy okazał się krótkoterminowy bilans nieuwzględniający kosztów
wykluczenia społecznego i utraty pracy. Zmiany są nadmierne i jeśli już, to nie powinny wykraczać poza minimum
niezbędne do zbilansowania budżetu PFRON.

Gdy na początku tygodnia przystępowaliśmy do prac nad projektem w podkomisji, a następnie w komisji polityki
społecznej i rodziny, naiwnie wierzyłem, że uda nam się z posłami koalicji nawiązać partnerski dialog, że wspólnie
dokonamy najważniejszych oszczędności, tak aby uratować budżet PFRON, nie karząc tak dotkliwie pracodawców za
to, że zatrudniają osoby niepełnosprawne. Ostatnie dni udowodniły, jak bardzo się myliłem. Politycy, którzy szumnie
stawali do wyborów jako osoby przyjazne pracodawcom i troszczące się o niepełnosprawnych - okazali się głusi na
naszą argumentację.

Szybko zapomnieli, że jeszcze rok temu chwalili się publicznie, że to właśnie dzięki pracodawcom Polska została jedyną
zieloną wyspą na mapie Europy. Karty zostały położone na stół i lada chwila światło dzienne ujrzy nowy podatek. Bo
jakże inaczej nazwać obecne kary z tytułu niezatrudniania osób niepełnosprawnych, przy tak drastycznie przycinanym
systemie nagród dla tych, którzy je zatrudniają?

Podatek ten będzie sukcesywnie rosnąć, gdyż powiązany jest ze średnim wynagrodzeniem, a drastycznie uszczuplone
nagrody będą coraz mniej warte, gdyż uzależniono je od znacznie wolniej rosnącej płacy minimalnej. Trudno przyjąć ze
spokojem taki scenariusz.

PKPP Lewiatan jako jedyna organizacja zrzeszająca pracodawców zgodziła się na tak radykalne cięcia. Dlaczego?
Jeden z argumentów, który padł w trakcie debaty sejmowej z ust przedstawicieli Lewiatana, był dla mnie wręcz
porażający: firmy zatrudniające osoby niepełnosprawne są nieuczciwą konkurencją dla tych, które tego nie robią. W
obliczu tak dużej ignorancji pozostaje mi jedynie dać pracodawcom zrzeszonym u naszej szanownej konkurencji jedną
radę: zatrudniajcie osoby niepełnosprawne i wasz problem zniknie, a Polska dzięki temu stanie się, niczym Szwecja,
wspaniałym przykładem dla innych krajów UE.

Propozycja podniesienia wymaganego wskaźnika zatrudnienia osób ze znacznym lub umiarkowanym stopniem
niepełnosprawności w zakładach pracy chronionej z 10 proc. do 20 proc. zgłoszona przez posłów uzależnia te podmioty
jeszcze bardziej od pomocy państwa, tworząc getta dla niepełnosprawnych, tworząc przedsiębiorstwa niepełnosprawne.

Kolejny koronny argument mający usprawiedliwiać drakońskie cięcia w dofinansowaniu wynagrodzeń dla osób
niepełnosprawnych, przede wszystkim w stopniu lekkim i umiarkowanym, był równie absurdalny: osoby z takimi
orzeczeniami są pełnosprawnymi pracownikami, którzy nie wymagają dodatkowych kosztów, a poza tym orzeczenia ich
są z pewnością "załatwiane".

Czyli to pracodawcy winni są patologiom w naszym systemie orzeczniczym, a co gorsza, patologia ta została uznana za
normę. To kuriozalne i niesprawiedliwe w stosunku nie tylko do pracodawców, ale przede wszystkim do samych osób
niepełnosprawnych.

Tekst pochodzi z serwisu Wyborcza.pl -

http://wyborcza.pl/0,0.html

© Agora SA

Strona 1 z 1

Podatek od niepełnosprawności - wokół ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej

2010-10-11

http://wyborcza.pl/2029020,75515,8483958.html?sms_code=