Roztwory i Mieszaniny
Roztwór jest to jednorodna mieszanina substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika. Rozpuszczalnikiem w roztworze jest ta substancja, która występuje w przewadze ilościowej. Roztwory mogą występować w trzech stanach skupienia, a więc mogą być roztwory gazowe (powietrze), ciekłe i stałe (stopy metali, szkło). Do najbardziej rozpowszechnionych i mających największe znaczenie praktyczne należą roztwory ciekłe. Można je otrzymać przez rozpuszczenie w cieczy: gazów, innych cieczy lub substancji stałych. Z uwagi na wielkość cząsteczek substancji rozpuszczonych w roztworach ciekłych dzieli się te roztwory na: roztwory rzeczywiste (od 0,1nm do 1nm), koloidy (od 1nm do 500nm), zawiesiny (większe od 500nm).
Roztwór nasycony - w danej temperaturze nie można rozpuścić więcej substancji, jest on w stanie równowagi dynamicznej z osadem tzn., że szybkość krystalizacji równa się szybkości rozpuszczania.
Roztwór przesycony - otrzymywany przez ochłodzenie roztworu nasyconego i jest nietrwały.
Stężeniem roztworu nazywamy zawartość substancji rozpuszczonej w określonej ilości roztworu lub rozpuszczalnika. Wyraża się je najczęściej jako stężenie procentowe, stężenie procentowe roztworu C% wyrażone w procentach masowych oznacza liczbę gramów substancji rozpuszczonej w 100g roztworu.
ma - masa substancji rozpuszczonej w [g],
mγ- masa roztworu, która jest sumą masy substancji rozpuszczonej i masy rozpuszczalnika, np. wody w [g].
Stężenie procentowe roztworu można wyrazić w procentach objętościowych i oznacza to liczbę centymetrów sześciennych substancji rozpuszczonej w 100cm3 roztworu.
Va - objętość substancji rozpuszczonej w [cm3],
Vγ objętość roztworu, która jest sumą objętości substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika, np. wody w [cm3].
Stężenie molowe roztworu M oznacza liczbę moli substancji rozpuszczonej w 1dm3 roztworu i wyraża się w [mol/ dm3].
n - liczba moli substancji rozpuszczonej w [mol]
Vγ - objętość roztworu wyrażona w [dm3].
Stężenie roztworu wyrażone w ułamku molowym jest to stosunek liczby moli tego składnika do sumy liczby moli wszystkich składników roztworu.
n1- liczba moli składnika pierwszego w [mol]
n1+...+nn- liczba moli wszystkich składników
Mieszanina - substancja złożona, składająca się z dwu lub więcej składników zachowujących swe cechy indywidualne, zmieszanych w dowolnym stosunku; niektóre właściwości mieszanin (np. gęstość) zmieniają się w zależności od stosunków ilościowych tworzących ją składników. Pod względem fizycznym mieszaniny mogą być jednorodne (homogeniczny układ), np. powietrze, lub niejednorodne (heterogeniczny układ), np. skały. Mieszaniny można rozdzielać na składniki np. za pomocą sączenia, dekantacji, destylacji, krystalizacji, ekstracji