projekt z nieużytków, Wyk


Wyk. Tomasz Dąbrowski gr.2 zestaw nr 74

Sprawozdanie z Hodowli Lasu.

Temat: Projekt zalesienia nieużytków powstałych pod wpływem erozji wodnej i wietrznej, torfowisk i gruntów zabagnionych oraz powierzchni silnie zachwaszczonych.

Wielu leśników uważa, że nadmierne osuszenie jest niebezpieczne dla lasu. Włoszczewski i Ilmurzyński zalecają bardzo ostrożne postępowanie przy odwodnieniu w lasach, wskazując szkodliwe następstwa obniżenia poziomu wód gruntowych dla terenów sąsiednich. Z tego względu uważają za niecelowe, a nawet szkodliwe, odwadnianie i zalesianie niewielkich śródleśnych bagienek, które spełniają ważną rolę retencyjną i biocenotyczną.

Zarządzenie nr 11 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych rozdział 1, punkt 1, ustęp 1 : w celu ograniczenia procesów degradacji stosunków wodnych w lasach konieczne jest zachowanie w stanie zbliżonym do naturalnego i odtwarzanie śródleśnych zbiorników i cieków wodnych, co jest warunkiem witalności ekosystemów leśnych i skutecznej ochrony przeciwpożarowej lasu.

W ogólnej praktyce gospodarowania na określonym obszarze, rzekomo nieużyteczna powierzchnia może mieć istotne znaczenie ekologiczne. Jest tak np. w przypadku torfowisk śródleśnych, które odgrywają przecież ważną rolę w retencji wody w zlewni oraz są ośrodkiem bytowania wielu organizmów.

Z tego względu na postawie ustawy o ochronie przyrody z 1991 roku można powierzchnię tę uznać za użytek ekologiczny, korzystnie zwiększający zróżnicowanie biologiczne lasu.

1. Podać przyczynę powstania nieużytku oraz wyodrębnić charakterystyczne fragmenty gruntu trudnego do odnowienia i określić ich powierzchnię.

Przyczyną powstania nieużytku jest nieprzepuszczalna warstwa gleby, która nie pozwala na przesiąkanie wody opadowej w głąb profilu gleby. Z powodu stałego nadmiernego można przypuszczać że przyczyną powstania nieużytku nie jest usuniecie drzewostanu jednym cięciem. Ponieważ jest to zagłębienie terenu występuje też znaczny dopływ wody z terenów sąsiednich.

2. Zaprojektować sposoby przysposobienia terenu do zalesienia (sposoby zabezpieczenia przed erozją, zwalczanie nadmiernie rozwiniętej pokrywy roślinnej, regulacja stosunków wodnych itp.)

Regulacja stosunków wodnych przez wykopanie rowów melioracyjnych, wyposażonych w zastawki umożliwiające zatrzymanie wody w okresach suszy, i odprowadzenie nadmiaru wody przez studnie chłonne, wykonane na głębokość poniżej warstwy nieprzepuszczalnej. Należy też częściowo zniszczyć pokrywę roślinną gleby, zazwyczaj silnie rozwiniętą, przez orkę ciężkim pługiem talerzowym przed przygotowaniem gleby. Prace te powinny zostać wykonane w okresie lata lub wczesnej jesieni kiedy jest najniższy poziom wody gruntowej.

3. Określić rodzaj i sposób wykonania niezbędnych zabiegów agromelioracyjnych.

Wapnowanie po oczyszczeniu powierzchni węglanem wapnia w ilości 3 t. / ha. co zmniejszy zakwaszenie gleby i poprawi strukturę gleby. Ze względu na niedobór fosforu należy wykonać nawożenie mineralne fosforanem amonowym lub superfostatem.

4. Ustalić skład gat. uprawy i więźbę sadzenia uwzględniając warunki topograficzne, glebowe, mikroklimatyczne oraz uzasadnić celowość wprowadzenia przewidzianych gatunków.

Skład gatunkowy uprawy: Sosna 80 , Brzoza 20. Więźba sadzenia dla Sosny 1,2 / 0,6 m. , Brzozy 1,2 / 1,2 m.

Taki skład gatunkowy proponowany jest w Zasadach Hodowli Lasu i ze względu na typ siedliska jest to dobre rozwiązanie.

5. Zaprojektować sposób przygotowania gleby.

Przygotowanie gleby należy przeprowadzić w okresie kiedy poziom wody gruntowej jest najniższy, czyli latem i wczesną jesienią. Przed przystąpieniem do uprawy gleby powierzchnia powinna zostać oczyszczona z krzewów i przedrostów. Przygotowanie gleby w rabaty ze względu na to, że mamy stałe nadmierne uwilgotnienie i zagłębiony teren bez możliwości jej odprowadzenia. Wykonanie ręczne z powodu niewielkiej powierzchni. Rowy równoległe do siebie, w odstępie 4 m. , głębokość 0,6 m., szerokość rowów na górze 1 m., na dole 0,5 m. Ziemię wykopaną rozsypujemy równomiernie na powierzchni między rowami.

6. Określić zapotrzebowanie na materiał sadzeniowy i podać jego cechy.

Zapotrzebowanie na sadzonki: So 7605 szt., Brz 960 szt. Sadzonki I kl. jakości, So 1-roczne, Brz 2-letnie, szkółkowane.

7. Określić zapotrzebowanie na inne materiały i urządzenia potrzebne do przygotowania terenu, sadzenia, zabiegów agromelioracyjnych i zwalczania chwastów.

  1. Przygotowanie terenu

  1. Sadzenie

  1. Zabiegi agromelioracyjne

  1. Zwalczanie chwastów

8. Narysować plany rozmieszczenia poszczególnych gatunków domieszkowych i formę zmieszania.

Forma zmieszania drobnokępowa, kępy o powierzchni 3,8 ar. o wymiarach 19 / 20 m.

2

2



Wyszukiwarka