Patofizjologia wykład 9, Patofizjologia


Patofizjologia

6 XII

Wykład 9

Patofizjologia gojenia ran

Rana

Uszkodzenie tkanek powierzchownych lub głębokich powstałe w wyniku zadziałania czynnika mechanicznego, fizycznego, chemicznego, biologicznego

Gojenie ran jest fizjologiczną odpowiedzią organizmu - procesem mającym na celu zamknięcie rany penetrującej tkanki, odtworzenie bariery przeciw infekcyjnej i przywrócenie pierwotnej struktury tkanki

Fazy gojenia rany

I faza zapalenia (0 - 10dni)

II faza ziarninowania (2 - 30dni)

III faza tworzenia macierzy łącznotkankowej i przebudowy tkanek (3 - 100dni)

Naciekanie krwinek białych do miejsca zranienia

marginacja

diapedeza

(+) chemotaksja

ruch ukierunkowany

Zapalenie

Jest niezbędną fazą prawidłowego gojenia rany mającą na celu eliminację patogenów i martwych tkanek, oraz odtworzenie naturalnych mechanizmów odpornościowych, indukowanie swoistej odpowiedzi immunologicznej oraz regeneracji i przebudowy tkanki

Mediatory zapalne

Zwiększające przepuszczalność naczyń

Rozkurcz naczyń

Gorączka (pirogen endogenny)

Ból

Uszkodzenie tkanek

Chemotaksja, aktywacja leukocytów

Inicjacja procesu zapalnego w wyniku urazu tworzącego ranę

Czas O Uraz

Sek. Uszkodzenie naczyń krwionośnych i tkanek

Sek. Wynaczynienie krwi, uwolnienie czynnika kontaktu, kolagenu podśródbłonkowego

Sek. - min Aktywacja płytek, czynnika kontaktu

Sek. - min Aktywacja krzepnięcia, układu dopełniacza, kininogeneza

Kurcz naczyń

Min C5a C3b TxA2 IL - 6 (cząsteczki chemotaktyczne)

Min - godz. naciek neutrofilów (do 24h) potem apoptoza

Relaksacja naczyń

Godziny naciek monocytów/makrofagów > 24h

Wzrost przesiąkania białek do ogniska zapalnego, fibronektyna włóknik (czynniki chemotaktyczne dla fibroblastów oraz śródbłonkowe i leukocytarne czynniki wzrostowe)

Faza ziarninowania

(przewaga katabolizmu degradacja białek macierzy przez

białek macierzy) metaloproteinazy (zelatynaza,

koleganaza) z fibroblastów i

makrofagów

(przewaga syntezy (TGFβ, KGF) = proliferacja

białek macierzy) fibroblastów, keratinocytów

Gojenie przez rychłozrost

Szwy, chirurg zbliża brzegi rany do miejsca zranienia. Mniej krwi, brak przestrzeni gdzie występuje ziarnina, szybsze gojenie, po 7 dniach ściąga się szwy, lepiej odnawia się skóra i tkanki podskórne)

Gojenie przez ziarninowanie

Blizna mniej odporna na kolejne urazy, gorzej odżywiony, cieńszy, nabłonek, blizna się wyróżnia

Czynniki wzrostowe nasilające procesy anaboliczne

Obkurczenie brzegów rany

Fibroblasty brzegów rany aktywowane cytokinami zapalnymi fibronektyną i czynnikami zapalnymi zwiększają ekspresję adhezji. W miejscach najsilniejszego kontaktu tych cząsteczek powierzchownych z macierzą

Angiogeneza

Niezbędny element przebudowy, regeneracji tkanek

Proces zachodzi pod wpływem czynników wzrostowych wydzielanych przez komórki śródbłonka, monocytów/makrofagów, płytki krwi (VEGF, TGFβ, FGF, TNFα, PDEGF, ILGF) oraz niedotlenienia tkanek, takich czynników jak ADP, adenozyna, EDRF

Kilka etapów (wkrótce dokończenie tego punktu)

Czynniki wpływające na gojenie ran

Miejscowe:

Ogólnoustrojowe

Nieprawidłowe gojenie ran (utrudnia gojenie)

Rana zakażona

Nasilony, przedłużony proces zapalny z dużymi naciekiem neutrofilii i makrofagów, zwiększone wytwarzanie proteaz i aktywnych form O2 eliminujących patogen i poszerzających strefę uszkodzenie, wzmożony katabolizm ( (IL - 1, TNFα) modulacja odporności przeciwzakaźnej zależnej od stanu immunologicznego i czasu nasilenia procesu zapalnego, przedłużona faza gojenia z wytworzeniem blizny słabszej mechanicznie lub przerośniętej.

Ciała obce w ranie - czynnik podtrzymujący proces zapalny i utrudniający eliminację towarzyszących patogenów, stałą aktywacja czynnika kontaktu i dopełniacza utrudnia obkurczenie rany

Rana zakażona

Mechanizm infekcji

Przewlekłe owrzodzenie goleni

Rany miażdżone

Odleżyna jako specyficzny rodzaj rany

Przewlekła kompresja tkanek - upośledzenie ukrwienia

Zanieczyszczenie rany wydalinami - maceracja naskórka - przewlekła infekcja

Zaburzenie regulacji naczynio - nerwowej, zaburzenia troficzne

Reakcje hypertroficzne

Nieadekwatnie duża synteza białek macierzy przy relatywnie małej liczbie fibroblastów

Głównie po ranach oparzeniowych i chemicznych u dzieci i rasy czarnej

Koloid rana hypertroficzna

Nadmierne odkładanie kolegenu typ III

Predyspozycja genetyczna (rasa czarna)

Gojenie bez blizny

Obserwowanie płodów i specyficzna aktywność fibroblastów i płytek płodowych przy niskim wytworzeniu czynników wzrostowych PDGF, TGFβ, mniejszy odczyn zapalny

5



Wyszukiwarka