Toxykologia, Trucizny, Jak truć


Jak truć? 

Bardzo ważną chwilą przy truciu jest to, w jaki sposób oraz w jakiej ilości jad dostanie się do organizmu ofiary. Podstawowy rodzaj trucizn to takie, które podaje się doustnie, na przykład arszenik czy cykuta  (która oprócz "zwykłego" spożycia ma duże szanse zadziałać, kiedy nieświadom niczego jesz PRZEPIÓRKĘ. Ptak ten bowiem jest na cykutę uodporniony, ale nie znaczy to, że w jego mięsie nie znajduje się wystarczająca ilość KONIINY - substancji paraliżującej mięśnie układu oddechowego...). Inne  trucizny ( kurara, jady zwierzęce) należy podawać dokrewnie przy pomocy wszelakich ostrzy ( noże, miecze, kolce), jeszcze inne (a właściwie odpowiednio spreparowane trucizny doustne i dokrewne) są na tyle silne, że działają przez skórę (trucizny dotykowe), a ostatnią grupę stanowią te, które mogą zabić przez powietrze (gazy, substancje wytwarzające trujący dym). Trucizny z pierwszej grupy można podać same, z jedzeniem lub z napojem. Znane są przypadki, kiedy specjalnie przygotowany pierścień ( z ruchomym klejnotem) służył do przechowywania i podawania jednej porcji trucizny. Również truciznę z drugiej grupy łatwo podać przy pomocy pierścienia, broszy czy nawet szkatułki z kolcem (ukrytym oczywiście) nasączonym  trucizną. Nasączane truciznami dotykowymi były natomiast księgi oraz  ubiory.

Czym truć, oraz jak to działa? 

  Arszenik - szary proszek, podawany doustnie. Zatrucie nim może  przebiegać na dwa sposoby:
- d
ługotrwałe podawanie małych dawek arszeniku prowadzi do stopniowego   osłabienia organizmu, opuchnięcia ust, odbarwienia skóry, degeneracji nerwów, paraliżu i dopiero na końcu do uszkodzenia szpiku kostnego lub serca.
- podanie jednorazowo du
żej dawki arszeniku powoduje po kilku godzinach  mdłości, zawroty głowy, pieczenie w gardle, utratę przytomności oraz  śmierć  W XV wieku w Europie nie stosowano arszeniku jako takiego, lecz w postaci  VENIN DE CRAPAUD - soku (?) wydestylowanego z ropuch karmionych małymi  dawkami arszeniku.

Botulina - jad kiełbasiany. Najsilniejsza trucizna świata. Spożycie powoduje paraliż mięśni i śmierć. W Średniowieczu używana TYLKO przypadkowo ( zepsute jedzenie), gdyż nie były znane metody jej wytwarzania.

Cykuta - roślina przypominająca z wyglądu marchewkę. Zjedzenie cykuty lub wypicie jej soku powoduje uduszenie w przeciągu kilku minut, natomiast zatrucie wtórne (przepiórką) - w przeciągu trzech godzin.

Naparstnica - kolejna roślina. Po spożyciu występuje częstoskurcz,  lub migotanie przedsionków serca, co może prowadzić do szybkiej śmierci.

Grzyby - Zatrucie grzybami może spowodować lekki rozstrój żołądka  ale równie dobrze poważne uszkodzenie nerek, nerwów i mózgu. Najbardziej  niebezpieczne są grzyby AMANITA, zawierające AMATOKSYNĘ, której dawka pochodząca z pojedynczego grzyba jest w stanie zabić człowieka ważącego  100 kg.

Hortensja - pięknie kwitnący kwiat domowy. Po spożyciu uwalnia do   organizmu HYDRANGINĘ. W Średniowieczu hortensją truto w bardzo wysublimowany sposób: podawano ją jako... ozdobę potraw, a że każdy i tak zjadał   wszystko...

Kurara - chyba najsłynniejsza trucizna świata. Działa jedynie po podaniu dożylnym i powoduje paraliż mięśni oczu, uszu, palców u stóp,   szyi, kończyn a następnie układu oddechowego. Śmierć następuje poprzez  uduszenie. Połknięta kurara jest nieszkodliwa.

Mandragora - słynna Średniowieczna roślina magiczna. Spożyta mandragora, jej wypity sok lub wywar, a nawet wdychanie oparów powodują halucynacje, spowolnienie akcji serca, śpiączkę i śmierć.

Meduzy - jad meduz prawie zawsze wywołuje jakieś podrażnienie,  lecz tylko kilka gatunków może spowodować śmierć. Należą do nich między  innymi MORSKA OSA i LWIA GRZYWA. Przypadki zgonu po użądleniu meduzy zdarzały się w Średniowieczu jedynie w Hiszpanii, Portugalii, Francji  i Włoszech.

Opium - jako środek ZABÓJCZY stosowano jego dym w dużym stężeniu  (np. nie wietrzone lub małe pomieszczenia), a jako mocno trujący jest stosowane do teraz. Wywołuje halucynacje, tym straszniejsze im większe jest stężenie dymu. Ofiary zatrucia (?) opium umierały ze strachu.

Pająki - mimo rozpowszechnionej opinii pajęczy jad jest mało   śmiertelny dla człowieka z tego prozaicznego powodu, że pająk nie jest   w stanie podać go do krwiobiegu w wystarczającej ilości. Pająki które mogą zaszkodzić to CZARNA WDOWA, PUSTELNIK I TARANTULE.

Rododendrony - około 800 gatunków tej rośliny jest silnie trujących. Zatruć można się nawet miodem z kwiatów rododendrona.

Ryby - ryby-skorpiony i ryby-kamienie to gatunki posiadające kolce jadowe na ciele, a ich użądlenie prowadzi do konwulsji i paraliżu tak  szybko, że najczęściej ofiara tonie. Inna trująca ryba to FUGU, którą wystarczy nieumiejętnie przyrządzić, aby zatruć. Fugu to bardzo popularna potrawa w Japonii.

Skorpiony - tylko jeden PROMIL przypadków użądlenia przez skorpiona jest śmiertelny, nie ma się więc czego bać.

Strychnina - proszek ten używany był rzadko, jednak efektywnie  i... efektownie, ponieważ ofiara zatrucia strychniną przed śmiercią pokazuje gwałtowne konwulsje. Dodatkowo po zatruciu strychniną występuje  nagłe i natychmiastowe stężenie pośmiertne, i trupa można znaleźć z wy-  trzeszczonymi oczami i wysuniętym językiem, jak po powieszeniu.

Tojad - zatruwa on układ nerwowy i zakłóca pracę serca. Dla bardziej wrażliwych osób nawet uprawa tojadu może być szkodliwa.

Węże :
 - grzechotniki - cała gama różnie działających jadów 
- kobry - ich jady powoduj
ą ból, opuchliznę, spadek ciśnienia krwi, osłabienie mięśni. Gdy porażone zostają mięśnie układu oddechowego - ofiara dusi się. 
-
żmije - ich jady działają podobnie do jadów kobr, ale wywołują dodatkowo krwawienie z dziąseł, oczu i nosa, dreszcze, gorączkę, wymioty krwią  oraz omdlenie. Dopiero po tym następuje śmierć.

Jaszczurki - na świecie istnieją dwa gatunki jadowitych jaszczurek lecz aby ich jad zaszkodził człowiekowi musiałyby one chwilę żuć ranę, a na to zwykle nie mają czasu.

Wilcza jagoda- zwana także BELLADONNĄ powoduje paraliż układu nerwowego. Objawy to utrata głosu, mdłości i rozszerzenie źrenic lub też  napady szału i drgawki. Później nadchodzi śpiączka i śmierć.

Żaby - śluz kilkudziesięciu gatunków tropikalnych żab i ropuch jest bardzo silną trucizną kontaktową. Jedna żaba z rodziny DENDROBATIDAE może posłużyć do zabicia setek ludzi.  



Wyszukiwarka