„BÓG, CIELESNOŚĆ I MIŁOŚĆ”

Protestantyzm wobec ciała ludzkiego.

• Protestancka antropologia ciała koncentruje się:

- na założeniach biblijnych

- konsekwencjach przeniesienia do życia niebiańskiego

- problematyka ciała ma charakter eschatologiczny, dotyczący ascezy, dogmatu Wieczerzy Pańskiej i pochowania zła

• Protestantyzm zaczął się kształtować w okresie renesansu

• w atmosferze odrodzeniowego humanizmu powstał luteranizm, który:

- afirmował pozytywny stosunek do ciała

- głosił pogląd, że umartwianie ciała nie polega na wyzwoleniu się od grzeszności i pożądania

• reforma Lutra głosiła

- sprzeciw przeciwko ascetyzmowi - dowartościowanie ciała

- akceptowała wartości ciała

- nawiązywała do nurtu biblijnego

- afirmację z ciała

• Protestanci

- nie występowali przeciw naturze ludzkiej, cielesności

- sprzeciwiali się „marnościom tego świata”, przeciw sztuce, literaturze świeckiej, teologii (formy laksyzmu)

- wiele uwagi poświęcano modlitwie i milczeniu

- w obrębie luteranizmu zrodził się pietyzm

- odstąpiono od hasła „wiara usprawiedliwia bez uczynków”, na rzecz hasła „wiara bez uczynków nie uświęca”

- podkreślali potrzebę izolowania się od świata

XIX WIECZNY PROTESTANTYZM WOBEC PROBLEMATYKI CIAŁA

• myśl protestancka przeżywała swój rozkwit w XIX wieku

• sięgała korzeniami do filozofii Fichtego, Hegla, Feuerbacha, Straussa i Bauera

PROTESTANTYZM

• cechował się wolnością i autonomią, bez rygorów które by krępowały filozofów

• przedstawicielami protestantyzmu są:

→ Schleiermacher

- człowiek może osiągnąć szczęście poprzez rozwój duchowy

- należy rozwijać i udoskonalać duszę a nie ciało

- rozwój duszy umożliwia zbliżenie do Boga i prowadzi do zbawienia

- nacisk kładziony na rozwój duszy

→ Ritschl

- był przekonany o znaczeniu kultury i postępu

- chrześcijaństwo jest sprzymierzeńcem życia

- pojednanie z Bogiem jest głównym celem życia

- pojednanie usprawiedliwia grzeszną naturę człowieka

- Bóg udziela człowiekowi duchowego panowania nad światem

- warunkiem osiągnięcia zbawienia jest jedność z Bogiem i doskonalenie duszy

- występował przeciw ascezie i umartwianiu ciała

- ascetyzm jest odejściem od istoty wiary

PROBLEMATYKA CIAŁA WE SPOŁCZESNEJ MYŚLI PROTESTANCKIEJ

K.BARTH: (jego poglądy - punktem rozważań jest sam Bóg)

• Bóg dał możliwość ludziom wyboru między dobrem i złem

• Bóg nie chce zła i dlatego wybór zła przez człowieka jest grzechem

• źródłem grzechu i zła nie jest ciało

• zło wynika z aktu wolnej duszy

• cielesność nie wpływa na decyzję wyboru, bo to jest zależne od przekonań, postawy, duchowych właściwości

• źródłem grzechu jest dusz

• należy zaakceptować cielesność

• występuje przeciwko cielesności duszy

• występuje przeciw temu, że cielesność jest źródłem zła, występku, nieszczęścia

• Bóg okazuje swoją solidarność z człowiekiem zsyłając mu Chrystusa

BRUNNER (rozwijał zagadnienia psychologii, antropologii i etyki chrześcijańskiej)

• śmierć człowieka jest jego śmiercią w całości

• śmierć dotyczy duszy i ciała

• zmartwychwstanie jest nowym życiem w Chrystusie

BULTMANN

• człowiek traktuje siebie jako jedność

• nie rozumie sensu dualizmu między ciałem a duszą

• pojmuje siebie jako złączenie duszy i ciała, byt spójny

• byt, który jest źródłem myślenia, woli i odczuwania

• człowiek nie rozumie śmierci jako kary za grzechy przodków, czy zmartwychwstania które dotyczy tylko ciała

CULLMANN (nieśmiertelność jest wyłącznie właściwością Boga)

• problematyka nieśmiertelności duszy albo zmartwychwstanie ciała

• zmartwychwstanie to istnienie nowego ciała i duszy

• idea nieśmiertelności duszy stanowi w praktyce życiowej świadectwo ludzkiego dążenia do nieśmiertelności, przejaw prawdziwej wiary

W KIERUNKU ANTROPOLOGII INTEGRALNEJ

PANNENBERG

• człowiek złożony jest z tego co naturalne, cielesne, zwierzęce, co wykracza poza ciało, poza popędliwość i zmysłowość w kierunku Boga

• jest przeciwnikiem podziału na duszę i ciało

• człowiek jest bytem śmiertelnym, w sensie duchowym i materialnym

• dusza jest śmiertelna, może zmartwychwstać ale tylko z udziałem ciała

• człowiek ma świat, zwierze-środowisko

• człowiek kształtuje środowisko, zwierze-nic

• zwierzę kieruje się popędliwością, człowiek dąży do Boga

• ciało musimy obdarzyć zaufaniem, w życiu codziennym

• w człowieku nie ma rzeczywistości przeciwstawionej ciału, czyli duszy

• rzeczywista jest tylko jedność, czyli człowiek

Antropologia (punkt archimedesowy-protestanckiej)

• powaga śmierci, kres człowieka

• jeśli człowiek umiera to śmierć dotyczy go w całości

• zmartwychwstanie - obraz ludzkiej tęsknoty, dążenie do wspólnoty z Bogiem

• dowartościowuje ciało, bo jest ono traktowane przez Boga tak jak dusza w obliczu śmierci

PLESSNER

• człowiek jest podmiotem zespalającym w całość duszę i ciało

• człowieka cechuje pozycyjność ekscentryczna, która powoduje że jest bytem otwartym naświat

---