PORADNICTWO PEDAGOGICZNE

Gdańsk, 2008-08-02 r

Forma zaliczenia:

Ćwiczenia: 3 recenzje książek + analiza przypadku
Wykłady: egzamin pisemny.

Poradnictwo pedagogiczne

Dotyczy udzielania pomocy osobie, która znalazła się w trudnej sytuacji. Dotyczy to procesu socjalizacji i wychowania.

Poradnictwo jest zorganizowanym systemem czynności, udoskonalającym innym działania o nasz zbiór prawidłowości regulujących ich przebieg.

Czym jest diagnoza?

Jest to czynność nastawiona na wyjaśnienia określonego zachowania człowieka z punktu widzenia genezy tego zachowania przez psychologów, socjologów pedagogów, mechanizmów skutków.

Czym jest rada?

Jest to skazanie. Ale nie należy postępować bez uzasadnienia.

Porada:

Jest pojęciem szerszym, które nie tylko mówi nam jak mamy postępować i dlaczego. Jest uzasadnionym poglądem na to jak mamy postępować. Np. kontrola odrobionych lekcji.

Cele poradnictwa:

• Optymalizacja problemu wychowania (rady i porady do przygotowania do jak najlepszego życia),

• Optymalizacja procesu przygotowania do pracy zawodowej,

• Korekcja i i naprawa, przyspieszanie lub odrodzenie obowiązku szkolnego.

Funkcje Poradnictwa:

• Kształcąca,

• Wychowawcza,

• Poznawcza,

• Kreatywna, twórcza,

• Informacyjna,

• Diagnostyczna,

• Kwalifikacyjna (wybór szkoły)

• Terapeutyczna.

Metody

• Metoda indywidualnych przypadków

• Metoda badanych grup.

Technika:

• Ankieta,

• Wywiad,

• Kwestionariusze,

• Analiza dokumentów,

• Obserwacja,

• Testy.

Cechy dobrej diagnozy:

• Staranność,

• Wytrwałość,

• Wprawa,

• Płynność,

• Biegłość.

Ważne elementy w diagnozie:

• Dotrzeć istotność problemu,

• Umieć postawić diagnozę,

• Umieć powiedzieć, co dalej robić z przypadkiem.

Przykładowa struktura opisu, analizy przypadku

1. Identyfikacja problemu

• Nazwa zjawiska problemu,

• Podstawowe dane o zjawisku, uczniu, grupie zaburzenia, którego dotyczy analiza,

• Określenie głównych objawów wskazujących na istnienie problemu,

• Wyjaśnianie, dlaczego autor zwrócił uwagę na zjawisko (problem danego ucznia).

2. Geneza i dynamika zjawiska

• Opis historii powstania zjawiska (problemu) uwzględniając dane z obserwacji i wywiadów, wywiadów analizy dokumentów, informacji od osób trzecich innych źródeł,

• Wnioski dotyczące powstania problemu,

• Opis rozwoju zjawiska (problemu) w czasie: Kiedy się to zaczęło? Jak długo trwa?

3. Znaczenie problemu

• Opis znaczenia, jakie na dane zjawisko (problem) dla funkcjonowania (grup, szkół), odwoływujących się do ucznia wybranej teorii (ewentualnie także do własnych doświadczeń),

1. Prognoza

Przewidywanie, co do skuteczności swoich oddziaływań na podstawie własnych doświadczeń i literatury:

• Prognoza negatywna - spodziewany stan w przypadku zaniechania oddziaływań.

• Prognoza pozytywna - stan, którego można się spodziewać po wdrożeniu oddziaływań.

5. Możliwości rozwiązywania

• Sformułowanie celów,

• Przedstawienie zadania, jakie sobie postanawia autor: zadania naprawcze(terapeutyczne, korekcyjne), zadania profilaktyczne (zapobiegawcze),

• Przedstawienie planu oddziaływań:, kto? Co? Jak? Kiedy?

UWAGA!!!

Analiza przypadku może kończyć się na tym etapie, jeśli pełni jedynie rolę diagnostyczne.

6. Wdrożenie działań

• Opis ramowego przebiegu stosowanych oddziaływań i ich skutki,

• Przedstawienie bardziej szczegółowego przykładu ilustrującego wybrane oddziaływania.

7. Ocena efektów działania

• Zamierzano i niezamierzone skutki oddziaływań,

• Porównywanie prognozy pozytywnej i uzyskanych efektów.

2008-02-24

Planowanie realizacji programu

Układ treściowy moich rozważań przedstawia syntetyczny schemat „gwiazdy pytań”

2)

5) 4)

1)

3) 6)

1. Po co diagnozować możliwości intelektualne uczniów?

2. Kiedy przeprowadzać diagnozę?

3. Co diagnozować?

4. Jak przeprowadzać diagnozę w klasie?

5. Gdzie wykorzystać wyniki diagnozy?

1. Diagnozujemy zachowanie w konkretnych sytuacjach, w jakich znajduję się dziecko.

2. Relacje z rówieśnikami.

3. Zachowanie w sytuacjach stresowych, zachowanie w szkole.

4. Relacje z rodzicami.

OBJAW

PRZYCZYNY (DIAGNOZA)

CO DALEJ, PROPOZYCJE NAPRAWY

ĆWICZENIA:

Howard Gardnem stworzył nowy model inteligencji - charakteryzuje go słowo, wielkość. Twierdzi, że inteligencja nie jest cechą stałą. Należy traktować ją jako zespół zdolności i umiejętności, które mogą być ciągle doskonalone i rozwiązane. Słów „talent” i „inteligencja” używać zmiennie.

Cztery powody, dla których ludzie decydują się na dziecko:

1. Zatrzymać chłopaka,

2. Potrzeba akceptacji i miłości,

3. Niewiedza,

4. Nadanie sensu życia.

Są to powody egoistyczne. Osoba taka myśli tylko o sobie. Brak odpowiedzialności.

„Ewolucja w uczeniu się” Gordon Dryden Jeamette Vos.

2008-03-08

Czego może dotyczyć poradnictwo??

1. Poradnictwo w zakresie niepowodzeń szkolnych i trudności w nauce. W tej grupie są psycholodzy i pedagodzy. Zajmują się m.in. dysleksją i dysortografią, na poziomie gimnazjum i liceum.

2. Poradnictwo w sprawie wyborów szkoły podstawowej, zawodu oraz studiów wyższych. Warsztaty badania testami.

3. Pośrednictwo pracy i punkty doradztwa zawodowego.

4. Poradnictwo w zakresie telefonu zaufania.

5. Hospicja.

6. Dom pomocy społecznej jak ma radzić sobie rodzina, jak jej poradzić.

7. Domy samotnej matki.

8. Poradnictwo w zakresie kształcenia i kształtowania postaw wobec dzieci specjalnej troski. Są to dzieci chore, niewidome, niesłyszące itp.

9. Poradnictwo - ochotnicze hufce pracy.

10. Centrum interwencji kryzysowej.

11. Towarzystwo Przyjaciół Dzieci (TPD).

12. Poradnictwo harcerskie.

13. Poradnictwo przeciw alkoholowe.

14. Podstawowe zadania poradni psychologiczno - pedagogiczne.

15. Wspomaganie wszechstronnego rozwoju młodzieży: efektywność uczenia się, rozwijanie umiejętności negocjacyjnych, rozwiązywania konfliktów i problemów oraz innych umiejętności w zakresie komunikacji społecznej.

16. Profilaktyka uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży.

17. Udzielanie pomocy psychologiczno - pedagogicznej dzieciom i młodzieży z grup ryzyka.

18. Terapia zaburzeń rozwojowych i zachowań dysfunkcyjnych.

19. Pomoc uczniom w dokonywaniu wyboru kierunku.

2008-03-09

Agresja

• Działania prowadzące do skrzywdzenia drugiej osoby lub siebie zniszczenia przedmiotów

• W sytuacji, gdy mamy do czynienia z brakiem równowagi siły sprawca i ofiara

• Forma napaści fizycznej, werbalnej, znęcania się psychicznego.

Przyczyna zachowań agresywnych:

• Wrodzone czynniki aktywności,

• Deprywacja, frustracja,

• Czynnik naśladowczy,

• Czynnik instrumentalny.

Rodzaje agresji:

1. Aktywno - spontaniczna

• Agreddi (łac.) zbliżać się do kogoś, nacierać i na coś i stawić czoło uczniom, zabrać się do czegoś wgryźć się w coś, stawić opór.

• Konstruktywna,

• Łagodna (E. Fromm) - „filogenetyczne” zaprogramowane reakcje na zagrożenie uzyskiwania życiowych korzyści.

1. Reaktywno - defensywna

• Charakteryzuje się wrogością, służy obronie przed strachem,

• Agresja odpowiedzią na niezaspokojone potrzeby,

• Wiek przekory,

• Zachowania buntowniczo - opozycyjne.

1. Aktywno - destrukcyjna

• Świadoma wrogość

• Tendencja do niszczenia

Autoagresja niewerbalna (autoagresja to agresja na sobie)

1. Jawna - uszkodzenie ciała, które mogą mieć formę głębokich ran ciętych, wbijania ostrych przedmiotów w ciało polewanie się kwasem, przypalanie.

2. Ukryta - pozorowanie objawów choroby fizycznej lub psychicznej. Osoba wierzy że cierpi na poważna chorobę i zaprzecza, ze Samoa wywołuję dolegliwości.

Rozładowanie napięć emocjonalnych, a wiek dziecka.

Autoagresja

Zachowania destrukcyjne

• Zaburzenia łaknienia,

• Nadużywanie substancji,

• Ryzykowne zachowania,

Samookaleczenia

• Nacinanie,

• Drapanie,

• Przyżeganie (przypalanie),

• Obijanie,

• Uderzania.

Samozniszczenie

• Samobójstwo,

• Parasamobójstwo (demonstracyjne samobójstwo),

• Przedawkowanie.

---