22.10.2003
Max Weber - niemiecki socjolog, który opracował teorię biurokratycznego zarządzania. Musi być ściśle zdefiniowana hierarchia (kto komu i w jakim stopniu podlega). Muszą być przepisy, linie podporządkowania, cele i działania wcześniej obmyślane. Ocena pracowników powinna być związana z ich efektywnością. Biurokracja zaczęła rozwijać się samoistnie i wymknęła się spod kontroli. Stwarzała ona duże możliwości ale potem zaczęła blokować. Zaczęto później walczyć z biurokracją (np. General Motors, XEROX).
M. Parker Follet - najpierw zaczęła od efektywności pracy, a później zainteresowała się strukturami organizacji. Człowiek nie może być w pełni człowiekiem, jeśli nie jest częścią grupy. Stosunki człowieka z innymi osobami wpływają na jego rozwój. M. Follet uważała, ze człowiek to nie maszyna. Sformułowała tezę, że zarządzanie jest sztuką osiągania celów za pośrednictwem innych ludzi. Uważała, że podział na pracowników i kierowników jest sztuczny, bo dążą onio do tego samego celu. Mówi ona o holistycznym modelu kontroli. Holistyczny = całościowy. Jest to model, który uwzględniał nie tylko jednostkę i grupę, ale także sakutki oddziaływania na grupoę przez czynniki otoczenia., wskazała następujące czynniki: polityka, ekonomia, biologia.
Chester Bernard - był menedżerem jednej z najnowocześniejszych firm w tamtych czasach (firma zajmująca się telekomunikacją - 1927r.). tam nabył doświadczenie. Stwierdził, że ludzie zrzeszaja się by osiągnąć cele, których nie mogli by osiągnąć w pojedynkę. Zaspokajają swoje potrzeby by dążyć do celów organizacji. M.<ówił on, ze trzeba dążyć do zrównoważenia celów. Cele osobiste mają być w stanie równowagi z celami organizacji. Wysunął tezę, że cele jednostek są bardzo ważne i nie wolno ich lekceważyć. Poprzez utrzymanie stałych warunków, wzajemnie korzystnych uzyskujemy pożądane efekty. Oprócz grup formalnych w firmie powstają grupy nieformalne. Grupy nieformalne powstają przez więź łączącą ludzi na ich własne życzenie. Często grupy nieformalne przekształcają się w formalne, np. związki zawodowe. W każdej firmie wystepują grupy nieformalne i kierownictwo firmy powinno te grupy wykorzystać, a nie je zwalczać. Przy pomocy grup nieformalnych można wykonać wiele trudnych zadań.
Stopa obojętności (sfera akceptacji) - obszar zadań, które pracownik jest w stanie zaakceptować. Pewne czynności, pewne zadania wykonujemy bez zastanawiania się czy to robić czy nie. Te sferę można powiększyć przygotowując pracownika do zwiększania zakresu jego zadań. Bernard zajmował się szczególnie menedżerami. Uważał robotników jako podstawowy czynnik strategiczny w organizacji.