LABORATORIUM Z FIZYKI |
||
INFORMATYKA 1 |
Łukasz Stilger |
Data: 1999,04,27 |
ćw. Nr 3 |
Temat: Badanie własności prostowniczych diody germanowej i prostownika selenowego |
OCENA |
Teoria:
Tematem ćwiczenia jest zbadanie właściwości prostowniczych prostownika selenowego oraz diod: germanowej i krzemowej.
Rozróżniamy dwa rodzaje półprzewodników niesamoistnych :
„n” czyli półprzewodniki niesamoistne elektronowe
„p” czyli półprzewodniki niesamoistne dziurowe
Przewodnictwo elektryczne w półprzewodniku typu n zależy od ruchu elektronów, a w półprzewodniku typu p uwarunkowane jest od ruchu „dziur”.
Zetknięcie się dwóch takich półprzewodników o wyżej wymienionych własnościach nosi nazwę przejścia elektronowo-dziurowego albo złącza p-n. Złącze takie po stronie półprzewodnika niesamoistnego n posiada dużą ilość elektronów, natomiast po stronie półprzewodnika niesamoistnego p posiada duże skoncentrowanie dziur. W stanie równowagi termicznej elektrony przewodnictwa, które pochodzą z donorów, znajdują się w większości w obszarze typu n, gdzie zobojętniają one dodatni ładunek przestrzenny zjonizowanych donorów, podczas gdy dziury pochodzące z akceptorów są głównie w obszarze typu p. Jednak elektronów przewodnictwa nie da się całkowicie odizolować, o ile nie istnieje w obszarze złącza pole elektryczne. Przyjmując, że pierwotnie nie ma pola elektrycznego na złączu, będziemy mieli do czynienia z procesem dyfuzji „dziur” do części n, które pozostawiają w części p ujemnie naładowane jony akceptorowe, jednocześnie elektrony będą dyfundować do części p, pozostawiając w części n dodatnio naładowane jony donorowe. Proces pierwotnej dyfuzji spowoduje powstanie podwójnej warstwy elektrostatycznej na złączu. Z warstwą tą związane jest pole elektryczne E skierowane z części n do p, które przeciwdziała dalszej dyfuzji nośników przez złącze.
Cel zadania:
Celem doświadczenia było zbadanie własności prostowniczych diody germanowej i prostownika selenowego.
Pomiar przeprowadziłem w następujący sposób:
Zdejmowanie charakterystyki prądowo-napięciowej w kierunku przewodzenia i w kierunku zaporowym diody germanowej, krzemowej oraz półprzewodnika selenowego, za pomocą obwodu elektrycznego. (patrz obok rys.1)
Obliczanie oporu diody dla każdej wartości napięcia na podstawie zdjętej charakterystyki prądowo-napięciowej i rysowanie wykresu zależności oporu diody od napięcia w kierunku przewodzenia i w kierunku zaporowym.
Obliczanie współczynnika prostowania α oraz wykreślenie zależności współczynnika prostowania od napięcia przyłożonego do złącza , U=const.
Tabele pomiarowe:
DIODA I - dioda krzemowa, DIODA II - dioda germanowa
1. KIERUNEK PRZEWODZENIA |
|||||
DIODA I (krzemowa) |
DIODA II (germanowa) |
PROSTOWNIK SELENOWY |
|||
U [V] |
I [A] |
U [V] |
I[A] |
U [V] |
I[A] |
0,1 |
0,007 |
0,1 |
0 |
0,5 |
0 |
0,2 |
0,046 |
0,2 |
0 |
0,8 |
0,011 |
0,3 |
0,129 |
0,3 |
0 |
1,4 |
0,166 |
0,4 |
0,260 |
0,4 |
0 |
1,8 |
0,375 |
0,5 |
0,392 |
0,5 |
0,007 |
2,0 |
0,407 |
0,6 |
0,561 |
0,6 |
0,029 |
2,4 |
0,590 |
0,7 |
0,732 |
0,7 |
0,070 |
2,9 |
0,830 |
|
|
0,8 |
0,129 |
3,2 |
0,960 |
|
|
0,9 |
0,241 |
3,6 |
1,240 |
|
|
1,0 |
0,421 |
|
|
|
|
1,1 |
0,593 |
|
|
2. KIERUNEK ZAPOROWY |
|||||
DIODA I (krzemowa) |
DIODA II (germanowa) |
PROSTOWNIK SELENOWY |
|||
U [V] |
I [A] |
U [V] |
I[A] |
U [V] |
I[A] |
1,2 |
0 |
1,2 |
0,421 |
2 |
0,024 |
2,4 |
0 |
2,4 |
0,432 |
4 |
0,058 |
3,6 |
0 |
3,6 |
0,439 |
6 |
0,100 |
4,8 |
0 |
4,8 |
0,451 |
8 |
0,152 |
6,0 |
0 |
6,0 |
0,462 |
10 |
0,190 |
7,2 |
0 |
7,2 |
0,482 |
12 |
0,282 |
8,4 |
0 |
8,4 |
0,493 |
14 |
0,384 |
9,6 |
0 |
9,6 |
0,527 |
16 |
0,491 |
10,8 |
0 |
10,8 |
0,551 |
18 |
0,667 |
12 |
0 |
12 |
0,573 |
|
|
13,2 |
0 |
13,2 |
0,603 |
|
|
Istotnym faktem wynikającym z pomiarów jest fakt, że w kierunku zaporowym wartości natężenia prądu I dla diody krzemowej są równe 0. Oznacza to, iż w kierunku zaporowym przez diodę krzemową prąd nie przepływa.
Obliczenia:
Po złożeniu obwodu zgodnie ze schematem przystąpiłem do badania wartości napięcia i natężenia prądu diody krzemowej, germanowej oraz prostownika selenowego dla kierunku przewodzenia oraz kierunku zaporowego. Pomiary zestawiłem w wyżej załączonej tabeli. Następnie wyliczyłem błędy bezwzględne dla poszczególnych wartości prądu i napięcia. Błędy zostały wyliczone zgodnie z następującymi zależnościami:
Po wykonaniu obliczeń uzyskałem następujące tolerancje pomiarowych wartości:
DIODA I - dioda krzemowa, DIODA II - dioda germanowa
1. KIERUNEK PRZEWODZENIA |
|||||||||||||||||||||
DIODA I (krzemowa) |
DIODA II (germanowa) |
PROSTOWNIK SELENOWY |
|||||||||||||||||||
U [V] |
I [A] |
U [V] |
I[A] |
U [V] |
I[A] |
||||||||||||||||
|
± |
|
± |
|
± |
|
± |
|
± |
|
± |
||||||||||
0,1 |
0,005 |
0,007 |
0 |
0,1 |
0,005 |
0 |
0 |
0,5 |
0,02 |
0 |
0 |
||||||||||
0,2 |
0,01 |
0,046 |
0,002 |
0,2 |
0,01 |
0 |
0 |
0,8 |
0,04 |
0,011 |
0,0005 |
||||||||||
0,3 |
0,015 |
0,129 |
0,006 |
0,3 |
0,015 |
0 |
0 |
1,4 |
0,07 |
0,166 |
0,008 |
||||||||||
0,4 |
0,02 |
0,260 |
0,01 |
0,4 |
0,02 |
0 |
0 |
1,8 |
0,09 |
0,375 |
0,018 |
||||||||||
0,5 |
0,025 |
0,392 |
0,02 |
0,5 |
0,025 |
0,007 |
0 |
2,0 |
0,1 |
0,407 |
0,020 |
||||||||||
0,6 |
0,03 |
0,561 |
0,03 |
0,6 |
0,03 |
0,029 |
0,001 |
2,4 |
0,12 |
0,590 |
0,029 |
||||||||||
0,7 |
0,035 |
0,732 |
0,04 |
0,7 |
0,035 |
0,070 |
0,003 |
2,9 |
0,14 |
0,830 |
0,041 |
||||||||||
|
|
|
|
0,8 |
0,04 |
0,129 |
0,006 |
3,2 |
0,16 |
0,960 |
0,048 |
||||||||||
|
|
|
|
0,9 |
0,045 |
0,241 |
0,012 |
3,6 |
0,18 |
1,240 |
0,062 |
||||||||||
|
|
|
|
1,0 |
0,05 |
0,421 |
0,021 |
|
|
|
|
||||||||||
|
|
|
|
1,1 |
0,055 |
0,593 |
0,029 |
|
|
|
|
||||||||||
2. KIERUNEK ZAPOROWY |
|||||||||||||||||||||
DIODA I (krzemowa) |
DIODA II (germanowa) |
PROSTOWNIK SELENOWY |
|||||||||||||||||||
U [V] |
I [A] |
U [V] |
I[A] |
U [V] |
I[A] |
||||||||||||||||
|
± |
|
± |
|
± |
|
± |
|
± |
|
± |
||||||||||
1,2 |
0,06 |
0 |
0 |
1,2 |
0,06 |
0,421 |
0,021 |
2 |
0,1 |
0,024 |
0,001 |
||||||||||
2,4 |
0,12 |
0 |
0 |
2,4 |
0,12 |
0,432 |
0,021 |
4 |
0,2 |
0,058 |
0,002 |
||||||||||
3,6 |
0,18 |
0 |
0 |
3,6 |
0,18 |
0,439 |
0,021 |
6 |
0,3 |
0,100 |
0,005 |
||||||||||
4,8 |
0,24 |
0 |
0 |
4,8 |
0,24 |
0,451 |
0,022 |
8 |
0,4 |
0,152 |
0,007 |
||||||||||
6,0 |
0,3 |
0 |
0 |
6,0 |
0,3 |
0,462 |
0,023 |
10 |
0,5 |
0,190 |
0,009 |
||||||||||
7,2 |
0,36 |
0 |
0 |
7,2 |
0,36 |
0,482 |
0,024 |
12 |
0,6 |
0,282 |
0,014 |
||||||||||
8,4 |
0,42 |
0 |
0 |
8,4 |
0,42 |
0,493 |
0,024 |
14 |
0,7 |
0,384 |
0,019 |
||||||||||
9,6 |
0,48 |
0 |
0 |
9,6 |
0,48 |
0,527 |
0,026 |
16 |
0,8 |
0,491 |
0,024 |
||||||||||
10,8 |
0,54 |
0 |
0 |
10,8 |
0,54 |
0,551 |
0,027 |
18 |
0,9 |
0,667 |
0,033 |
||||||||||
12 |
0,6 |
0 |
0 |
12 |
0,6 |
0,573 |
0,028 |
|
|
|
|
||||||||||
13,2 |
0,66 |
0 |
0 |
13,2 |
0,66 |
0,603 |
0,030 |
|
|
|
|
Obliczanie współczynnika prostowania:
Ponieważ wykorzystana tabela pomiarowa nie pozwala na odczytanie danych przy stałym napięciu posłużę się wykresem :
Współczynnik prostowania dla prostownika selenowego wynosi:
, dla U=1.1 V
Współczynnik prostowania dla diody germanowej wynosi:
, dla U=1.1 V
Współczynnikiem prostowania dla diody krzemowej jest wyrażenie które w mianowniku posiada bardzo małe wartości zatem
Dyskusja błędu obliczania współczynnika a .
Wnioski:
Z powyższych obliczeń oraz wykresów wynika, że wraz ze wzrostem napięcia współczynniki a wszystkich półprzewodników typu p-n rosną bardzo szybko, przy czym zachowują stałą kolejność w skuteczności prostowania prądu (aK >> aG > aS). Dioda krzemowa jest więc najskuteczniejszym prostownikiem prądu zmiennego (bardzo mały prąd w kierunku zaporowym nawet przy wielkich napięciach). Drugim co do skuteczności prostownikiem okazała się dioda germanowa. Analizując wykres widzimy iż w kierunku przewodzenia „przepuszcza” ona o wiele większe prądy przy stałym napięciu niż prostownik selenowy natomiast w kierunku zaporowym ich opór jest porównywalny. W związku z powyższym można ustalić następującą kolejność jakości prostowników co do prostowania prądu:
Dioda krzemowa
Dioda germanowa
Prostownik selenowy
Wykresy (wykres dla diody w kierunku zaporowym ma opór równy 0 dla każdego V)