Rozdział 4
KLUCZOWA ROLA
JEZUSA CHRYSTUSA
W NABYWANIU WIEDZY O BOGU
STOISZ przed drzwiami i dobierasz klucze do zamka. Jest ciemno i zimno, chciałbyś więc jak najszybciej znaleźć się w środku, ale klucz nie daje się przekręcić. Sądziłeś, że właśnie ten jest odpowiedni, tymczasem zamek nie puszcza. Jakież to irytujące! Jeszcze raz spoglądasz na klucze. Czy to na pewno ten? A może ktoś go uszkodził?
2 Przykład ten trafnie ilustruje, jak zamęt panujący w religiach tego świata odbija się na poznaniu Boga. Wielu próbuje manipulować kluczem otwierającym dostęp do tej wiedzy, czyli Jezusem Chrystusem. Niektóre religie odrzucają ten klucz, gdyż całkowicie pomijają Jezusa. Inne wypaczają jego rolę, czcząc go jako Boga Wszechmocnego. W każdym razie bez dokładnego zrozumienia, kim jest ta ważna postać—Jezus Chrystus—drzwi do wiedzy o Bogu pozostaną przed nami zamknięte.
3 Może sobie przypominasz, że Jezus oznajmił: „To znaczy życie wieczne: ich poznawanie ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa" (Jana 17:3). Wypowiadając te słowa, Jezus bynajmniej się nie chełpił. W Piśmie Świętym wielokrotnie podkreślono konieczność dokładnego poznania Chrystusa (Efezjan 4:13; Kolosan 2:2; 2 Piotra 1:8; 2:20). „O nim [o Jezusie Chrystusie] wszyscy prorocy świadczą", zaznaczył apostoł Piotr (Dzieje 10:43). Apostoł Paweł zaś napisał:„W nim [w Jezusie] są starannie skryte wszelkie skarby mądrości i poznania" (Kolosan 2:3). Paweł oznajmił nawet, że wszystkie obietnice Jehowy spełniają się dzięki Jezusowi (2 Koryntian 1:20). A zatem Jezus Chrystus odgrywa kluczową rolę w poznawaniu Boga. Jednakże nasza wiedza o Jezusie musi być wolna od zniekształconych wyobrażeń co do jego natury i roli w porządku ustalonym przez Boga. Ale dlaczego naśladowcy Chrystusa uważają, że zajmuje on kluczowe miejsce w zamierzeniu Bożym?
OBIECANY MESJASZ
4 Już od czasów wiernego Abla słudzy Boży z utęsknieniem oczekiwali Potomstwa, zapowiedzianego przez samego Jehowę Boga (l Mojżeszowa 3:15; 4:1-8; Hebrajczyków 11:4). Objawiono im, że w myśl zamierzenia Bożego Potomstwem tym ma być Mesjasz, czyli „Pomazaniec", i że ma on 'zgładzić grzech'. W Psalmach zaś opisano proroczo chwalebne panowanie jego Królestwa (Daniela 9:24-26, NW; Psalm 72:1-20). Kto miał się okazać tym Mesjaszem?
5 Wyobraź sobie, jak poruszony musiał być młody Żyd Andrzej, gdy słuchał Jezusa z Nazaretu. Szybko odszukał swego brata, Szymona Piotra, i powiedział mu: „Znaleźliśmy Mesjasza" (Jana 1:41). Uczniowie Jezusa nie mieli żadnych wątpliwości, że właśnie on jest obiecanym Mesjaszem (Mateusza 16:16). A prawdziwi chrześcijanie byli gotowi umrzeć za swą wiarę w to, iż Jezus naprawdę jest przepowiedzianym Mesjaszem, czyli Chrystusem. Skąd mieli taką pewność? Przeanalizujmy trzy grupy dowodów.
DOWODY, ŻE JEZUS BYŁ MESJASZEM
6 Pierwszą podstawę do utożsamienia Jezusa z obiecanym Mesjaszem stanowi jego rodowód. Jehowa powiedział swemu słudze Abrahamowi, że Potomstwo będzie pochodzić z jego rodu. Podobne zapewnienie otrzymał również syn Abrahama Izaak. syn Izaaka Jakub oraz syn Jakuba Juda (l Mojżeszowa 22:18; 26:2-5; 28:12-15; 49:10). Setki lat później ta linia rodowa została jeszcze zawężona, gdy z kolei królowi Dawidowi oznajmiono, że Mesjasz będzie jego potomkiem (Psalm 132:11; Izajasza 11:1, 10). Sprawozdania ewangeliczne Mateusza i Łukasza potwierdzają, że Jezus rzeczywiście wywodził się z tego rodu (Mateusza 1:1-16; Łukasza 3:23-38). Nawet zawzięci wrogowie Jezusa nie podawali w wątpliwość jego powszechnie znanego rodowodu (Mateusza 21:9, 15). A zatem pochodzenie Jezusa w ogóle nie podlega dyskusji. Żydowskie kroniki rodowe zostały jednak zniszczone, gdy w roku 70 n.e. Rzymianie splądrowali Jeruzalem. Odtąd nikt nie może już dowieść, że jest obiecanym Mesjaszem.
7 Drugą grupę dowodów tworzą spełnione proroctwa. Dziesiątki proroctw zawartych w Pismach Hebrajskich opisuje najróżniejsze szczegóły życia Mesjasza. W VIII stuleciu p.n.e. prorok Micheasz przepowiedział, że ten wielki władca przyjdzie na świat w niepozornym miasteczku Betlejem. W Izraelu były dwie miejscowości noszące taką nazwę, ale we wspomnianym proroctwie wyraźnie zaznaczono, że chodzi o Betlejem Efrata, gdzie się urodził król Dawid (Micheasza 5:1). Rodzice Jezusa, Józef i Maria, mieszkali w Nazarecie, jakieś 150 kilometrów na północ od Betlejem. Ale kiedy Maria była w ciąży, cesarz rzymski August nakazał, żeby wszyscy udali się na spis ludności do swych miast rodzinnych.* Józef musiał więc zabrać swą brzemienną żonę do Betlejem i tam narodził się Jezus (Łukasza 2: l-7).
8 W VI wieku p.n.e. prorok Daniel przepowiedział, iż „Władca—Pomazaniec" pojawi się 69 „tygodni" po ogłoszeniu decyzji o odnowieniu i odbudowie Jeruzalem (Daniela 9:24, 25, BT). Każdy z tych „tygodni" liczył siedem lat.# Według historii biblijnej i świeckiej dekret o odbudowie Jeruzalem wydano w 455 roku p.n.e. (Nehemiasza 2:1-8). Wobec tego Mesjasz miał się pojawić 483 lata później (69 razy 7). Prowadzi nas to do roku 29 n.e., kiedy to Jehowa namaścił Jezusa duchem świętym. W ten właśnie sposób Jezus został Chrystusem (to znaczy „Pomazańcem"), czyli Mesjaszem (Łukasza 3:15, 16, 21, 22).
9 Oczywiście nie wszyscy uznali Jezusa za obiecanego Mesjasza, ale to także zostało przepowiedziane w Piśmie Świętym. Jak czytamy w Psalmie 2:2, król Dawid oznajmił pod natchnieniem od Boga: „Powstają królowie ziemscy i książęta zmawiają się społem przeciw Panu [Jehowie,NW] i Pomazańcowi jego". Proroctwo to zapowiedziało, że przywódcy pochodzący z więcej niż jednego kraju zjednoczą się, by przypuścić atak na Pomazańca Jehowy, czyli Mesjasza. I tak się stało. W zabiciu Jezusa wzięli udział żydowscy przywódcy religijni, król Herod oraz namiestnik rzymski Poncjusz Piłat. Herod i Piłat przedtem byli wrogami, ale po tych wydarzeniach bardzo się zaprzyjaźnili (Mateusza 27:1, 2; Łukasza 23:10-12; Dzieje 4:25-28). Dalsze dowody, iż Jezus był Mesjaszem, znajdziesz w tabeli „Ważniejsze proroctwa mesjańskie".
* Spis ten ułatwiał cesarstwu rzymskiemu ściąganie podatków. A zatem August nieświadomie przyczynił się do spełnienia proroctwa o władcy, który 'sprawi, że poborca przejdzie przez wspaniałe królestwo'. W tym samym proroctwie powiedziano, że „Wódz przymierza", czyli Mesjasz, będzie 'złamany' za dni następcy owego władcy. Jezus został zabity za panowania Tyberiusza, który objął tron po Auguście (Daniela 11:20-22, NW).
# Starożytnym Żydom nieobce było pojęcie tygodni lat. Na przykład podobnie jak każdy siódmy dzień tygodnia był dniem sabatu, tak też każdy siódmy rok był rokiem sabatowym (2 Mojżeszowa 20:8-11,23:10, 11).
WAŻNIEJSZE PROROCTWA MESJAŃSKIE |
||
PROROCTWO |
WYDARZENIE |
SPEŁNIENIE |
POCZĄTKOWY OKRES ŻYCIA |
||
Izajasza 7:14 |
Urodzony przez dziewicę |
Mateusza 1:18-23 |
Jeremiasza 31:15 |
Rzeź dzieci po jego narodzinach |
Mateusza 2:16-18 |
SŁUŻBA |
||
Izajasza 61:1, 2 |
Posłany przez Boga |
Łukasza 4:18-21 |
Izajasza 8:23; 9: l |
Dzięki jego służbie ludzie ujrzeli wielkie światło |
Mateusza 4:13-16 |
Psalm 69:10 |
Gorliwość o dom Jehowy |
Jana 2:13-17 |
Izajasza 53:1 |
Nie wierzono w niego |
Jana 12:37.38 |
Zachariasza 9:9; Psalm 118:26 |
Wjazd do Jeruzalem na źrebięciu oślicy; witany jako król i jako przychodzący w imieniu Jehowy |
Mateusza 21:1-9 |
ZDRADZONY I ZABITY |
||
Psalm 41:10; 109:8 |
Jeden z apostołów okazuje się niewierny; zdradza Jezusa i zostaje zastąpiony kimś innym |
Dzieje 1:15-20 |
Zachariasza 11:12 |
Zdradzony za 30 srebrników |
Mateusza 26:14, 15 |
Psalm 27:12 |
Postawiono przeciw niemu fałszywych świadków |
Mateusza 26:59-61 |
Psalm 22:19 |
Rzucono losy o jego szaty |
Jana 19:23. 24 |
Izajasza 53:12 |
Zaliczono go do przestępców |
Mateusza 27:38 |
Psalm 22:8, 9 |
Lżono go, gdy umierał |
Marka 15:29-32 |
Psalm 69:22 |
Podano mu ocet |
Marka 15:23, 36 |
Izajasza 53:5, BT; Zachariasza 12:10 |
Został przebity |
Jana 19:34, 37 |
Izajasza 53:9, BT, przypis |
Pochowany w grobie bogacza |
Mateusza 27:57-60 |
Psalm 16:8-11, BT; |
Wskrzeszony, zanim ciało doznało skażenia |
Dzieje 2:25-32; 13:34-37 |
10 Trzeci ciąg dowodów potwierdzających mesjańskie posłannictwo Jezusa stanowi świadectwo Jehowy Boga. Polecił On aniołom powiadomić ludzi, że Jezus jest obiecanym Mesjaszem (Łukasza 2:10-14). Co więcej, kiedy Jezus żył na ziemi, Jehowa wyraził uznanie dla niego, osobiście przemawiając z nieba (Mateusza 3:16, 17; 17:1-5). Jehowa Bóg dał Jezusowi moc dokonywania cudów. Każdy taki cud był dodatkowym dowodem, iż Jezus jest Mesjaszem, gdyż Bóg nigdy by nie obdarzył mocą czynienia cudów jakiegoś oszusta. Ponadto Jehowa natchnął swym świętym duchem pisarzy sprawozdań ewangelicznych, dzięki czemu dowody mesjańskiego posłannictwa Jezusa znalazły się w Biblii—najczęściej tłumaczonej i najbardziej rozpowszechnionej książce w dziejach ludzkości (Jana 4:25, 26).
11 Na wspomniane tu trzy grupy argumentów składa się w sumie setki faktów, które dowodzą, że Jezus to obiecany Mesjasz. A zatem prawdziwi chrześcijanie słusznie uważają, iż jest on 'tym, o którym wszyscy prorocy świadczą' i który odgrywa kluczową rolę w nabywaniu wiedzy o Bogu (Dzieje 10:43). Ale nabranie przekonania, że Jezus Chrystus był Mesjaszem, to jeszcze nie wszystko. Warto się o nim dowiedzieć czegoś więcej. Skąd się wywodził? Jaki był?
PRZEDLUDZKI BYT JEZUSA
12 Życie Jezusa można podzielić na trzy okresy. Pierwszy rozpoczął się na długo przed jego narodzinami na ziemi. W Księdze Micheasza 5:1 powiedziano o Mesjaszu: „Początki jego od prawieku, od dni zamierzchłych". Sam Jezus zaś wyraźnie oznajmił, że przybył z „dziedzin w górze", to znaczy z nieba (Jana 8:23; 16:28). A jak długo tam żył, zanim przyszedł na ziemię?
13 Jezus został nazwany „jednorodzonym Synem" Bożym, ponieważ stworzył go bezpośrednio sam Jehowa (Jana 3:16). Potem Bóg posłużył się Jezusem—„pierworodnym wszelkiego stworzenia"—by powołać do istnienia wszystko inne (Kolosan 1:15; Objawienie 3:14). W Ewangelii według Jana 1:1 czytamy, że „Słowo" (Jezus w bycie przedludzkim) był u Boga „na początku". A zatem Słowo przebywał z Jehową podczas stwarzania „nieba i ziemi". To do niego zwracał się Bóg, gdy mówił: „Uczyńmy człowieka na obraz nasz" (l Mojżeszowa 1:1,26). To niewątpliwie Słowo był umiłowanym przez Boga „mistrzowskim wykonawcą", którego opisano w Księdze Przysłów [Przypowieści] 8:22-31 (NW) jako uosobioną mądrość i który pracował u boku Jehowy przy stwarzaniu wszechrzeczy. Odkąd Jehowa powołał go do istnienia, Słowo spędził z Nim całe wieki w niebie, zanim stał się na ziemi człowiekiem.
14 Nic dziwnego, że w Liście do Kolosan 1:15 Jezusa nazwano „obrazem niewidzialnego Boga". Obcując przez niezliczone lata ze swym Ojcem, Jehową, posłuszny Syn stał się taki jak On. I to stanowi jeszcze jeden powód, dla którego Jezus odgrywa kluczową rolę w nabywaniu życiodajnej wiedzy o Bogu. Będąc na ziemi, czynił wszystko dokładnie tak, jak uczyniłby to Jehowa. Dlatego poznawanie Jezusa oznacza zarazem pogłębianie wiedzy o Jehowie (Jana 8:28; 14:8-10). A zatem nie ulega wątpliwości, że koniecznie trzeba się więcej dowiadywać o Jezusie Chrystusie.
ŻYCIE JEZUSA NA ZIEMI
15 Drugi etap życia Jezusa przebiegał na ziemi. Syn Boży dobrowolnie przystał na to, by Bóg przeniósł jego życie z nieba do łona wiernej żydowskiej dziewicy Marii. Potężny duch Jehowy, czyli Jego czynna siła, 'ocienił' Marię, wskutek czego stała się brzemienna i z czasem urodziła doskonałe dziecko (Łukasza 1:34, 35). Jezus nie odziedziczył niedoskonałości, ponieważ jego życie pochodziło z doskonałego Źródła. Wychowywał się w ubogim domu jako przybrany syn cieśli Józefa i był pierwszym spośród gromadki dzieci w tej rodzinie (Izajasza 7:14; Mateusza 1:22, 23; Marka 6:3).
16 Już w wieku 12 lat Jezus dawał wyraźne dowody, że jest głęboko oddany Jehowie Bogu (Łukasza 2:41-49). Kiedy dorósł i jako 30-letni mężczyzna rozpoczął swą służbę, okazywał też ogromną miłość do ludzi. Święty duch Boży uzdolnił go do czynienia cudów, toteż kierując się współczuciem, uzdrawiał chorych, chromych, kalekich, niewidomych, głuchych i trędowatych (Mateusza 8:2-4; 15:30). Nakarmił tysiące głodnych (Mateusza 15:35-38). Uciszył gwałtowny wicher, który zagrażał bezpieczeństwu jego przyjaciół (Marka 4:37-39). Co więcej, wskrzeszał umarłych (Jana 11:43, 44). Cuda te są udokumentowanymi faktami historycznymi. Nawet wrogowie Jezusa przyznawali, że 'dokonywał wielu znaków' (Jana 11:47, 48).
17 Jezus przemierzał rodzinny kraj, nauczając ludzi o Królestwie Bożym (Mateusza 4:17). Ponadto dał piękny przykład cierpliwości i rozsądku. Kiedy uczniowie go zawiedli, powiedział ze zrozumieniem: „Duch oczywiście jest ochoczy, ale ciało słabe" (Marka 14:37, 38). Niemniej Jezus był odważny i bezpośredni wobec tych, którzy gardzili prawdą i ciemiężyli bezbronnych (Mateusza 23:27-33). Ale przede wszystkim doskonale odzwierciedlał miłość Ojca. Jezus zgodził się nawet umrzeć, by niedoskonali ludzie mogli mieć nadzieję na przyszłość. Słusznie więc można o nim mówić, iż odegrał kluczową rolę w udostępnieniu nam wiedzy o Bogu. A w gruncie rzeczy dalej ją odgrywa! Dlaczego tak twierdzimy? Wiąże się to z trzecim etapem jego życia.
JEZUS DZISIAJ
18 Chociaż Biblia donosi o śmierci Jezusa, to jednak teraz on żyje! W I wieku n.e. setki ludzi było naocznymi świadkami, że został wskrzeszony z martwych (l Koryntian 15:3-8). Zgodnie z proroczą zapowiedzią, zasiadł potem po prawicy swego Ojca i czekał na otrzymanie władzy królewskiej w niebie (Psalm 110:1; Hebrajczyków 10:12, 13). Jak wobec tego powinniśmy obecnie wyobrażać sobie Jezusa? Czy jako bezradne dzieciątko leżące w żłobie? A może jako człowieka konającego w męczarniach? Ależ nie! Jest on bowiem potężnym, panującym Królem! I już wkrótce nasza znękana ziemia odczuje jego władzę.
19 W Księdze Objawienia 19:11-15 sugestywnie opisano, jak Król Jezus Chrystus przychodzi z wielką mocą, żeby wytracić niegodziwych. Ten życzliwy Władca niebiański gorąco pragnie położyć kres cierpieniom dającym się dziś we znaki milionom ludzi. Równie chętnie pomaga tym, którzy starają się iść za doskonałym przykładem, jaki ustanowił podczas swego pobytu na ziemi (l Piotra 2:21). Pragnie ich ocalić z szybko nadciągającej „wojny wielkiego dnia Boga Wszechmocnego", często zwanej Armagedonem, żeby mogli żyć wiecznie jako ziemscy poddani niebiańskiego Królestwa Bożego (Objawienie 7:9, 14; 16:14, 16).
20 Podczas przepowiedzianych tysiącletnich pokojowych rządów Jezus dokona wielu cudów służących dobru całej ludzkości (Izajasza 9:5, 6; 11:1-10; Objawienie 20:6). Uleczy wszelkie choroby i położy kres śmierci. Wskrzesi z martwych miliardy ludzi, dzięki czemu oni także uzyskają sposobność dostąpienia życia wiecznego na ziemi (Jana 5:28, 29). Niewątpliwie będziesz zachwycony, gdy z jednego z następnych rozdziałów dowiesz się jeszcze więcej o mesjańskim Królestwie Jezusa. Nie potrafimy sobie nawet wyobrazić, jak wspaniałe będzie nasze życie pod panowaniem Królestwa. Jakież to ważne, żeby lepiej poznać Jezusa Chrystusa! A zatem w żadnym wypadku nie wolno nam pomijać Jezusa, który odgrywa kluczową rolę w nabywaniu wiedzy o Bogu, prowadzącej do życia wiecznego.
SPRAWDŹ, CO JUŻ WIESZ
Jak rodowód Jezusa potwierdza, że jest on Mesjaszem?
Jakie proroctwa mesjańskie spełniły się na Jezusie?
Jak sam Bóg wskazał, że Jezus jest Jego Pomazańcem?
Dlaczego Jezus odgrywa kluczową rolę w nabywaniu wiedzy o Bogu?