„Kwantowe” koncepcje porządku świata: czym się różni
sen od jawy?

„Co by było, gdybyś zasnął i zobaczył sen, gdybyś w tym śnie poleciał do nieba i zerwał
piękny nieziemski kwiat, a kiedy byś się obudził, ten kwiat byłby w twojej dłoni? Co wtedy? „-
Samuel Taylor Coleridge.

Przestrzeń marzeń

Rzeczywistość nie jest taka, jak ją sobie wyobrażamy. Jest ułożona warstwowo jak cebula.
Znane są nam tylko dwie warstwy: materialna rzeczywistość, w której żyjemy, i przestrzeń
sennego widzenia, którą śnimy każdej nocy.

Przestrzeń sennego widzenia nie jest naszą fantazją, istnieje naprawdę w formie archiwum
filmów, w którym wszystko, co było, co będzie i co może być jest przechowywane. Kiedy
mamy sen, oglądamy jeden z tych filmów. W tym sensie nasz sen jest iluzją i rzeczywistością
w tym samym czasie. Kino, które oglądamy jest wirtualne, a film jest materialny.

Jak pisze Wadim Zeland („Kapłanka z Itfat”) : „Rzeczywistość jest czymś, czego nigdy nie
było i nigdy nie będzie, ale jest tylko – raz i teraz. Rzeczywistość istnieje tylko w jednej chwili,
jak kadr na taśmie filmowej, która przesuwa się z przeszłości w przyszłość. Oznacza to, że
rzeczywisty jest tylko natychmiastowym odciskiem rzeczywistości – podświetlonym kadrem.
Wszystko inne jest wirtualne – zarówno przeszłość, jak i przyszłość. A wszystko to

przechowywane jest na zawsze w archiwum filmów, gdzie zapisywane jest wszystko, co było,
co będzie i co może być. ”

We śnie widzimy to, co mogło się wydarzyć w przeszłości lub w przyszłości. Ale to, co się
wydarzyło i co się stanie, nie jest faktem. Możliwości są niezliczone. To, co może się
wydarzyć we śnie, może być w rzeczywistości i może być na odwrót. W tym sensie
przestrzeń snów jest pojedynczym archiwum filmów. Możemy to zobaczyć i możemy w tym
istnieć – we śnie lub w rzeczywistości. Ale istniejemy w każdym kadrze tylko raz. Każdy
następny kadr jest nową realizacją – ulepszeniem wszystkich istot żywych i nieożywionych,
aż do atomów. Nasze Ja – to to samo co było w przeszłości, latało we śnie i pojawi się w
przyszłości.

Kiedy próbujemy opisać co widzieliśmy we śnie, musimy to brać pod uwagę, ponieważ
istnieją tam inne prawa fizyki. Świat snów jest zbiorem samo przenikających się
równoległych światów o innej przestrzeni i czasie, w których wszystko co niemożliwe w
świecie materialnym, staje się możliwe. Sen to postrzeganie tego, co wykracza poza to, co
możliwe. Niektórzy uważają, że sny – to iluzje, inni twierdzą, że nasze życie nie jest niczym
innym, jak snem.

Jak mówi Wadim Zeland: „Jawa to sen na jawie, a zwykły sen to sen we śnie. Sen może być
świadomy lub nieświadomy. Sen i rzeczywistość są prawie takie same, tylko w różnych
wymiarach….

Świat snów jest tak samo rzeczywisty jak i ten co istnieje, ale w innej przestrzeni. Zasypiając i
budząc się, poruszamy się z jednej przestrzeni do drugiej. Sen i następnie przebudzenie są
sprawami tego samego planu, co życie i śmierć.

Życie to sen, śmierć — przebudzeniem, a nie odwrotnie.

Czas jest wieczny. A z Wieczności można dojść gdzie chcemy i kiedy chcemy. W archiwum
Wieczności filmy ułożone są równolegle, — Wadim Zeland.

Kwantowy świat snów

Zachowanie materii opisywane przez mechanikę kwantową i teorię względności, zawiera dwa
punkty widzenia — świat codziennej rzeczywistości i świat snów. W świecie kwantowym,
podobnie jak w Alicji w Krainie Czarów, nie ma konkretnych znaczeń dla takich pojęć jak
przeszłość i przyszłość. Zamiast tego reguły zdarzeń w świecie kwantowym opisywane są za
pomocą formuł matematycznych.

Sny są sumą wszystkich naszych równoległych światów, które pod pewnymi względami są
podobne do równoległych światów fizyki kwantowej. Każdy materialny obiekt ma stany
kwantowe i równoległe. W ten sam sposób każdy nasz ruch wypełniony jest równoległymi
światami. Sen jest właściwie bramą do innej rzeczywistości.

Naukowcy uważają, że nasz widzialny świat nie jest jedynym we wszechświecie. Czas nie
jest liniowy, warstwy czasu nakładają się na siebie, a my żyjemy w nich w tym samym czasie
z tysiącami żyć, w tysiącach różnych epok z przeszłości i przyszłości.

W każdej chwili żyjemy w więcej niż jednym świecie

Hugh Everett stworzył koncepcję, że nasz świat istnieje w niezliczonych równych kopiach a
my widzimy tylko jedną z nich. Nasza świadomość wybiera jeden scenariusz świata z
różnych innych światów. Każde wydarzenie kardynalne tworzy przejście kwantowe, w
którym świat ponownie dzieli się na wiele identycznych kopii (z wyjątkiem jednego
szczegółu), z których świadomość ponownie wybiera tylko jedną. Nie możemy przymocować
podziału świata, ponieważ świadomość podążając za sztywnymi przepływami związków
przyczynowo skutkowych, za każdym razem znajduje się w jednej z możliwych gałęzi. W ten
sposób świat można interpretować jako przejście świadomości z jednej gałęzi świata do
drugiej.

Wszystko jest z góry określone

Znany holenderski teoretyk kosmologii Gerard ‚t Hooft przedstawił nowy pomysł, który
wywołał krytykę wielu naukowców: wszystkie wydarzenia w naszym Wszechświecie mogą
być całkowicie z góry określone, nie ma ani wolnej woli, ani możliwości boskiej interwencji
w nią. Gerard ‚t Hooft uważa, że można pogodzić mechanikę kwantową i teorię względności
nie wprowadzając dodatkowych wymiarów i światów równoległych – jedna i druga teoria
będą współistnieć ze sobą gdy w tym przypadku absolutnie wszystkie zdarzenia we
Wszechświecie zostały określone od samego początku jego istnienia. I w związku z tym
wszystkie wyniki zdarzeń kwantowych, a także działania ludzi będą też zgodnie z tym
prawem wszechświata i początkowymi warunkami narodzin Wszechświata, o których jeszcze
nie wiemy.

Jak mówi Vadim Zeland: „Może nam się wydawać, że sami jesteśmy sobie gospodarzami i
działamy świadomie. W rzeczywistości jesteśmy świadomi siebie w momencie, gdy zadajemy
sobie takie pytanie. Cała reszta naszego umysłu śpi i podlega zewnętrznemu scenariuszowi”.

Śmierć jest złudzeniem

Zwolennicy biocentryzmu twierdzą, że wszystko wokół jest uporządkowane i przewidywalne,
że świat wokół nas jest fantazją wprawioną w ruch przez umysł. Robert Lanza jest
przekonany, że życie tworzy wszechświat, a nie na odwrót. Przestrzeń i czas nie są
namacalnymi obiektami, po prostu uważamy, że one istnieją. Wszystko, co widzimy, to wir
informacji przechodzących przez świadomość, rzeczywistość jest procesem wymagającym
udziału naszej świadomości. Zgodnie z teorią biocentryzmu śmierć, taką jaką my rozumiemy,
jest iluzją stworzoną przez naszą świadomość.

Budda mówił, że gdy człowiek umiera, jego wszystkie zgromadzone przez całe życie
pragnienia, wspomnienia, karmy całego jego życia „skaczą” jak fala energii w nowe życie. To
skok. W fizyce jest na to precyzyjne określenie — „skok kwantowy” – „skok czystej energii,
w której nie ma substancji”.

Walentyna Żytańska

źródło

źródło2