Ustawa prawo prasowe

background image

Dz.U.84.5.24

1989-01-01

zm. Dz.U.88.41.324

art.43

1989-06-06

zm. Dz.U.89.34.187

art.1

1990-06-07

zm. Dz.U.90.29.173

art.1

1992-02-07

zm. Dz.U.91.100.442

art.50

1996-12-28

zm. Dz.U.96.114.542

art.2

1997-10-22

zm. Dz.U.97.121.770

art.30

1998-09-01

zm. Dz.U.97.88.554

art.5§2 pkt17

2000-05-09

zm. Dz.U.99.90.999

art.16

2002-01-01

zm. Dz.U.01.112.1198

art.24

2004-01-01

zm. Dz.U.02.153.1271

art.12

2004-05-14

zm.wyn.z Dz.U.04.111.1181

ogólne

USTAWA

z dnia 26 stycznia 1984 r.

Prawo prasowe.

(Dz. U. z dnia 7 lutego 1984 r.)

Rozdział 1

Przepisy ogólne.

Art. 1. Prasa, zgodnie z Konstytucj

ą

Rzeczypospolitej Polskiej, korzysta z wolno

ś

ci wypowiedzi i urzeczywistnia

prawo obywateli do ich rzetelnego informowania, jawno

ś

ci

ż

ycia publicznego oraz kontroli i krytyki społecznej.

Art. 2. Organy pa

ń

stwowe zgodnie z Konstytucj

ą

Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej stwarzaj

ą

prasie warunki

niezb

ę

dne do wykonywania jej funkcji i zada

ń

, w tym równie

ż

umo

ż

liwiaj

ą

ce działalno

ść

redakcjom dzienników i

czasopism zró

ż

nicowanych pod wzgl

ę

dem programu, zakresu tematycznego i prezentowanych postaw.

Art. 3. Pracownik poligrafii oraz kolporta

ż

u nie mo

ż

e ogranicza

ć

ani w jakikolwiek inny sposób utrudnia

ć

drukowania i nabywania przyj

ę

tych przez przedsi

ę

biorstwo do druku i rozpowszechniania dzienników, czasopism lub

innych publikacji prasowych z powodu ich linii programowej albo tre

ś

ci.

Art. 3a. W zakresie prawa dost

ę

pu prasy do informacji publicznej stosuje si

ę

przepisy ustawy z dnia 6 wrze

ś

nia

2001 r. o dost

ę

pie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198).

Art. 4. 1. Przedsi

ę

biorcy i podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych oraz niedziałaj

ą

ce w celu

osi

ą

gni

ę

cia zysku s

ą

obowi

ą

zane do udzielenia prasie informacji o swojej działalno

ś

ci, o ile na podstawie odr

ę

bnych

przepisów informacja nie jest obj

ę

ta tajemnic

ą

lub nie narusza prawa do prywatno

ś

ci.

2. (skre

ś

lony).

3. W przypadku odmowy udzielenia informacji, na

żą

danie redaktora naczelnego, odmow

ę

dor

ę

cza si

ę

zainteresowanej redakcji w formie pisemnej, w terminie trzech dni; odmowa powinna zawiera

ć

oznaczenie organu,

jednostki organizacyjnej lub osoby, od której pochodzi, dat

ę

jej udzielenia, redakcj

ę

, której dotyczy, oznaczenie

informacji b

ę

d

ą

cej jej przedmiotem oraz powody odmowy.

4. Odmow

ę

, o której mowa w ust. 3, lub niezachowanie wymogów okre

ś

lonych w tym przepisie, mo

ż

na

zaskar

ż

y

ć

do s

ą

du administracyjnego w terminie 30 dni; w post

ę

powaniu przed s

ą

dem stosuje si

ę

odpowiednio

przepisy o zaskar

ż

aniu do s

ą

du decyzji administracyjnych.

5. (skre

ś

lony).

6. (skre

ś

lony).

Art. 5. 1. Ka

ż

dy obywatel, zgodnie z zasad

ą

wolno

ś

ci słowa i prawem do krytyki, mo

ż

e udziela

ć

informacji

prasie.

background image

2. Nikt nie mo

ż

e by

ć

nara

ż

ony na uszczerbek lub zarzut z powodu udzielenia informacji prasie, je

ż

eli działał w

granicach prawem dozwolonych.

Art. 6. 1. Prasa jest zobowi

ą

zana do prawdziwego przedstawiania omawianych zjawisk.

2. Organy pa

ń

stwowe, przedsi

ę

biorstwa pa

ń

stwowe i inne pa

ń

stwowe jednostki organizacyjne oraz organizacje

spółdzielcze s

ą

obowi

ą

zane do udzielenia odpowiedzi na przekazan

ą

im krytyk

ę

prasow

ą

bez zb

ę

dnej zwłoki, nie

ź

niej jednak ni

ż

w ci

ą

gu miesi

ą

ca.

3. Przepis ust. 2 stosuje si

ę

odpowiednio do zwi

ą

zków zawodowych, organizacji samorz

ą

dowych i innych

organizacji społecznych w zakresie prowadzonej przez nie działalno

ś

ci publicznej.

4. Nie wolno utrudnia

ć

prasie zbierania materiałów krytycznych ani w inny sposób tłumi

ć

krytyki.

Art. 7. 1. Ustawa reguluje prasow

ą

działalno

ść

wydawnicz

ą

i dziennikarsk

ą

.

2. W rozumieniu ustawy:

1) prasa oznacza publikacje periodyczne, które nie tworz

ą

zamkni

ę

tej, jednorodnej cało

ś

ci, ukazuj

ą

ce si

ę

nie

rzadziej ni

ż

raz do roku, opatrzone stałym tytułem albo nazw

ą

, numerem bie

żą

cym i dat

ą

, a w szczególno

ś

ci:

dzienniki i czasopisma, serwisy agencyjne, stałe przekazy teleksowe, biuletyny, programy radiowe i telewizyjne
oraz kroniki filmowe; pras

ą

s

ą

tak

ż

e wszelkie istniej

ą

ce i powstaj

ą

ce w wyniku post

ę

pu technicznego

ś

rodki

masowego przekazywania, w tym tak

ż

e rozgło

ś

nie oraz tele- i radiow

ę

zły zakładowe, upowszechniaj

ą

ce

publikacje periodyczne za pomoc

ą

druku, wizji, fonii lub innej techniki rozpowszechniania; prasa obejmuje

równie

ż

zespoły ludzi i poszczególne osoby zajmuj

ą

ce si

ę

działalno

ś

ci

ą

dziennikarsk

ą

,

2) dziennikiem jest ogólnoinformacyjny druk periodyczny lub przekaz za pomoc

ą

d

ź

wi

ę

ku oraz d

ź

wi

ę

ku i obrazu,

ukazuj

ą

cy si

ę

cz

ęś

ciej ni

ż

raz w tygodniu,

3) czasopismem jest druk periodyczny ukazuj

ą

cy si

ę

nie cz

ęś

ciej ni

ż

raz w tygodniu, a nie rzadziej ni

ż

raz w roku;

przepis ten stosuje si

ę

odpowiednio do przekazu za pomoc

ą

d

ź

wi

ę

ku oraz d

ź

wi

ę

ku i obrazu innego ni

ż

okre

ś

lony

w pkt 2,

4) materiałem prasowym jest ka

ż

dy opublikowany lub przekazany do opublikowania w prasie tekst albo obraz o

charakterze informacyjnym, publicystycznym, dokumentalnym lub innym, niezale

ż

nie od

ś

rodków przekazu,

rodzaju, formy, przeznaczenia czy autorstwa,

5) dziennikarzem jest osoba zajmuj

ą

ca si

ę

redagowaniem, tworzeniem lub przygotowywaniem materiałów

prasowych, pozostaj

ą

ca w stosunku pracy z redakcj

ą

albo zajmuj

ą

ca si

ę

tak

ą

działalno

ś

ci

ą

na rzecz i z

upowa

ż

nienia redakcji,

6) redaktorem jest dziennikarz decyduj

ą

cy lub współdecyduj

ą

cy o publikacji materiałów prasowych,

7) redaktorem naczelnym jest osoba posiadaj

ą

ca uprawnienia do decydowania o całokształcie działalno

ś

ci redakcji,

8) redakcj

ą

jest jednostka organizuj

ą

ca proces przygotowywania (zbierania, oceniania i opracowywania) materiałów

do publikacji w prasie.

Art. 8. 1. Wydawc

ą

mo

ż

e by

ć

osoba prawna, fizyczna lub inna jednostka organizacyjna, cho

ć

by nie posiadała

osobowo

ś

ci prawnej. W szczególno

ś

ci wydawc

ą

mo

ż

e by

ć

organ pa

ń

stwowy, przedsi

ę

biorstwo pa

ń

stwowe,

organizacja polityczna, zwi

ą

zek zawodowy, organizacja spółdzielcza, samorz

ą

dowa i inna organizacja społeczna oraz

ko

ś

ciół i inny zwi

ą

zek wyznaniowy.

2. Organizacja polityczna, zwi

ą

zek zawodowy, przedsi

ę

biorstwo pa

ń

stwowe, organizacja spółdzielcza,

samorz

ą

dowa i inna organizacja społeczna oraz ko

ś

ciół i inny zwi

ą

zek wyznaniowy mo

ż

e realizowa

ć

uprawnienia

wydawnicze bezpo

ś

rednio lub za po

ś

rednictwem wydawnictw własnych, jak równie

ż

innych wydawnictw, działaj

ą

cych

jako nakładca.

Art. 9. Przepisów niniejszej ustawy nie stosuje si

ę

do:

1) Dziennika Ustaw Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Dziennika Urz

ę

dowego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

"Monitor Polski" oraz innych urz

ę

dowych organów publikacyjnych,

2) Diariusza Sejmowego i własnych sprawozda

ń

z działalno

ś

ci Sejmu i jego organów, a tak

ż

e wewn

ę

trznych

wydawnictw rad narodowych,

3) orzecznictwa s

ą

dów oraz innych urz

ę

dowych publikacji o tym charakterze,

4) wydawnictw prasowych obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urz

ę

dów konsularnych i organizacji

mi

ę

dzynarodowych, które na podstawie ustaw, umów i zwyczajów mi

ę

dzynarodowych korzystaj

ą

z prawa

prowadzenia działalno

ś

ci wydawniczej.

Rozdział 2

Prawa i obowi

ą

zki dziennikarzy.

background image

Art. 10. 1. Zadaniem dziennikarza jest słu

ż

ba społecze

ń

stwu i pa

ń

stwu. Dziennikarz ma obowi

ą

zek działania

zgodnie z etyk

ą

zawodow

ą

i zasadami współ

ż

ycia społecznego, w granicach okre

ś

lonych przepisami prawa.

2. Dziennikarz, w ramach stosunku pracy, ma obowi

ą

zek realizowania ustalonej w statucie lub regulaminie

redakcji, w której jest zatrudniony, ogólnej linii programowej tej redakcji.

3. Działalno

ść

dziennikarza sprzeczna z ust. 2 stanowi naruszenie obowi

ą

zku pracowniczego.

Art. 11. 1. Dziennikarz jest uprawniony do uzyskiwania informacji w zakresie, o którym mowa w art. 4.
2. Informacji w imieniu jednostek organizacyjnych s

ą

obowi

ą

zani udziela

ć

kierownicy tych jednostek, ich

zast

ę

pcy, rzecznicy prasowi lub inne upowa

ż

nione osoby, w granicach obowi

ą

zków powierzonych im w tym zakresie.

3. Kierownicy jednostek organizacyjnych s

ą

obowi

ą

zani umo

ż

liwia

ć

dziennikarzom nawi

ą

zanie kontaktu z

pracownikami oraz swobodne zbieranie w

ś

ród nich informacji i opinii.

4. Rada Ministrów, w drodze rozporz

ą

dzenia, okre

ś

la organizacj

ę

i zadania rzeczników prasowych w urz

ę

dach

organów administracji rz

ą

dowej.

Art. 12. 1. Dziennikarz jest obowi

ą

zany:

1) zachowa

ć

szczególn

ą

staranno

ść

i rzetelno

ść

przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałów prasowych, zwłaszcza

sprawdzi

ć

zgodno

ść

z prawd

ą

uzyskanych wiadomo

ś

ci lub poda

ć

ich

ź

ródło,

2) chroni

ć

dobra osobiste, a ponadto interesy działaj

ą

cych w dobrej wierze informatorów i innych osób, które

okazuj

ą

mu zaufanie,

3) dba

ć

o poprawno

ść

j

ę

zyka i unika

ć

u

ż

ywania wulgaryzmów.

2. Dziennikarzowi nie wolno prowadzi

ć

ukrytej działalno

ś

ci reklamowej wi

ążą

cej si

ę

z uzyskaniem korzy

ś

ci

maj

ą

tkowej b

ą

d

ź

osobistej od osoby lub jednostki organizacyjnej zainteresowanej reklam

ą

.

Art. 13. 1. Nie wolno wypowiada

ć

w prasie opinii co do rozstrzygni

ę

cia w post

ę

powaniu s

ą

dowym przed

wydaniem orzeczenia w I instancji.

2. Nie wolno publikowa

ć

w prasie danych osobowych i wizerunku osób, przeciwko którym toczy si

ę

post

ę

powanie przygotowawcze lub s

ą

dowe, jak równie

ż

danych osobowych i wizerunku

ś

wiadków, pokrzywdzonych i

poszkodowanych, chyba

ż

e osoby te wyra

żą

na to zgod

ę

.

3. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 2, nie narusza przepisów innych ustaw. Wła

ś

ciwy prokurator lub s

ą

d

mo

ż

e zezwoli

ć

, ze wzgl

ę

du na wa

ż

ny interes społeczny, na ujawnienie danych osobowych i wizerunku osób,

przeciwko którym toczy si

ę

post

ę

powanie przygotowawcze lub s

ą

dowe.

Art. 14. 1. Publikowanie lub rozpowszechnianie w inny sposób informacji utrwalonych za pomoc

ą

zapisów

fonicznych i wizualnych wymaga zgody osób udzielaj

ą

cych informacji.

2. Dziennikarz nie mo

ż

e odmówi

ć

osobie udzielaj

ą

cej informacji autoryzacji dosłownie cytowanej wypowiedzi, o

ile nie była ona uprzednio publikowana.

3. Osoba udzielaj

ą

ca informacji mo

ż

e z wa

ż

nych powodów społecznych lub osobistych zastrzec termin i zakres

jej opublikowania.

4. Udzielenia informacji nie mo

ż

na uzale

ż

nia

ć

, z zastrze

ż

eniem wynikaj

ą

cym z ust. 2, od sposobu jej

skomentowania lub uzgodnienia tekstu wypowiedzi dziennikarskiej.

5. Dziennikarz nie mo

ż

e opublikowa

ć

informacji, je

ż

eli osoba udzielaj

ą

ca jej zastrzegła to ze wzgl

ę

du na

tajemnic

ę

słu

ż

bow

ą

lub zawodow

ą

.

6. Nie wolno bez zgody osoby zainteresowanej publikowa

ć

informacji oraz danych dotycz

ą

cych prywatnej sfery

ż

ycia, chyba

ż

e wi

ąż

e si

ę

to bezpo

ś

rednio z działalno

ś

ci

ą

publiczn

ą

danej osoby.

Art. 15. 1. Autorowi materiału prasowego przysługuje prawo zachowania w tajemnicy swego nazwiska.
2. Dziennikarz ma obowi

ą

zek zachowania w tajemnicy:

1) danych umo

ż

liwiaj

ą

cych identyfikacj

ę

autora materiału prasowego, listu do redakcji lub innego materiału o tym

charakterze, jak równie

ż

innych osób udzielaj

ą

cych informacji opublikowanych albo przekazanych do

opublikowania, je

ż

eli osoby te zastrzegły nieujawnianie powy

ż

szych danych,

2) wszelkich informacji, których ujawnienie mogłoby narusza

ć

chronione prawem interesy osób trzecich.

3. Obowi

ą

zek, o którym mowa w ust. 2, dotyczy równie

ż

innych osób zatrudnionych w redakcjach,

wydawnictwach prasowych i innych prasowych jednostkach organizacyjnych.

Art. 16. 1. Dziennikarz jest zwolniony od zachowania tajemnicy zawodowej, o której mowa w art. 15 ust. 2, w

razie gdy informacja, materiał prasowy, list do redakcji lub inny materiał o tym charakterze dotyczy przest

ę

pstwa

okre

ś

lonego w art. 254 Kodeksu karnego albo autor lub osoba przekazuj

ą

ca taki materiał wył

ą

cznie do wiadomo

ś

ci

dziennikarza wyrazi zgod

ę

na ujawnienie jej nazwiska lub tego materiału.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy równie

ż

innych osób zatrudnionych w redakcjach,

wydawnictwach prasowych i innych prasowych jednostkach organizacyjnych.

background image

3. Redaktor naczelny powinien by

ć

w niezb

ę

dnych granicach poinformowany o sprawach zwi

ą

zanych z

tajemnic

ą

zawodow

ą

dziennikarza; powierzon

ą

mu informacj

ę

albo inny materiał mo

ż

e ujawni

ć

jedynie w wypadkach

okre

ś

lonych w ust. 1.

Rozdział 3

Rada Prasowa.

Art. 17. 1. Tworzy si

ę

Rad

ę

Prasow

ą

.

2. Rada Prasowa działa przy Prezesie Rady Ministrów. Członków Rady powołuje Prezes Rady Ministrów na

okres 3 lat.

3. Rada Prasowa wybiera ze swego grona przewodnicz

ą

cego, jego zast

ę

pc

ę

oraz sekretarza Rady.

4. Rada Prasowa ma charakter opiniodawczy i wnioskuj

ą

cy w sprawach dotycz

ą

cych prasy i jej roli w

ż

yciu

społeczno-politycznym kraju.

5. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporz

ą

dzenia, okre

ś

la tryb powoływania i działania Rady Prasowej oraz

nadaje jej statut.

6. W składzie Rady Prasowej powinny by

ć

reprezentowane stowarzyszenia i zwi

ą

zki dziennikarskie lub

zrzeszaj

ą

ce dziennikarzy.

Art. 18. (skre

ś

lony).

Rozdział 4

Organizacja działalno

ś

ci prasowej.

Art. 19. (skre

ś

lony).

Art. 20. 1. Wydawanie dziennika lub czasopisma wymaga rejestracji w s

ą

dzie wojewódzkim wła

ś

ciwym

miejscowo dla siedziby wydawcy, zwanym dalej "organem rejestracyjnym". Do post

ę

powania w tych sprawach stosuje

si

ę

przepisy Kodeksu post

ę

powania cywilnego o post

ę

powaniu nieprocesowym, ze zmianami wynikaj

ą

cymi z

niniejszej ustawy.

2. Wniosek o rejestracj

ę

, o której mowa w ust. 1, powinien zawiera

ć

:

1) tytuł dziennika lub czasopisma oraz siedzib

ę

i dokładny adres redakcji,

2) dane osobowe redaktora naczelnego,
3) okre

ś

lenie wydawcy, jego siedzib

ę

i dokładny adres,

4) cz

ę

stotliwo

ść

ukazywania si

ę

dziennika lub czasopisma.

3. Postanowienia zarz

ą

dzaj

ą

ce wpis do rejestru s

ą

d uzasadnia tylko na wniosek.

4. Wydawanie dziennika lub czasopisma mo

ż

na rozpocz

ąć

, je

ż

eli organ rejestracyjny nie rozstrzygn

ą

ł wniosku o

rejestracj

ę

w ci

ą

gu 30 dni od jego zgłoszenia.

5. O zmianie danych, o których mowa w ust. 2, nale

ż

y zawiadomi

ć

niezwłocznie organ rejestracyjny.

Art. 21. Organ rejestracyjny odmówi rejestracji, je

ż

eli wniosek nie zawiera danych, o których mowa w art. 20

ust. 2, lub jej udzielenie stanowiłoby naruszenie prawa do ochrony nazwy istniej

ą

cego ju

ż

tytułu prasowego.

Art. 22. Organ rejestracyjny mo

ż

e zawiesi

ć

wydawanie dziennika lub czasopisma na czas okre

ś

lony, nie

dłu

ż

szy ni

ż

rok, je

ż

eli w ci

ą

gu roku co najmniej trzykrotnie w tym dzienniku lub czasopi

ś

mie zostało popełnione

przest

ę

pstwo.

Art. 23. Rejestracja dziennika lub czasopisma traci wa

ż

no

ść

w razie niewydania dziennika lub czasopisma

przez okres roku od dnia nabycia uprawnie

ń

do ich wydawania na czas nie oznaczony lub przerwy w ich wydawaniu

przez okres roku, je

ż

eli redakcja nie wyst

ą

piła o zachowanie rejestracji.

Art. 23a. Minister Sprawiedliwo

ś

ci okre

ś

li, w drodze rozporz

ą

dzenia, wzór i sposób prowadzenia rejestru

dzienników i czasopism.

Art. 24. Przepisy dotycz

ą

ce rejestracji działalno

ś

ci prasowej nie maj

ą

zastosowania do działalno

ś

ci antenowej

Komitetu do Spraw Radia i Telewizji "Polskie Radio i Telewizja" oraz do działalno

ś

ci Polskiej Agencji Prasowej i

Polskiej Kroniki Filmowej, których działalno

ść

reguluj

ą

odr

ę

bne przepisy.

Art. 25. 1. Redakcj

ą

kieruje redaktor naczelny.

background image

2. Redaktorem naczelnym dziennika lub czasopisma mo

ż

e by

ć

osoba, która ma pełn

ą

zdolno

ść

do czynno

ś

ci

prawnych, posiada obywatelstwo polskie i nie jest pozbawiona praw publicznych.

3. Redaktorem naczelnym dziennika lub czasopisma nie mo

ż

e by

ć

osoba skazana za zbrodnie przeciwko

podstawowym interesom politycznym i gospodarczym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, je

ż

eli nie upłyn

ą

ł okres 10

lat od zako

ń

czenia odbywania kary, oraz osoba skazana za wyst

ę

pki tego samego rodzaju, je

ż

eli nie upłyn

ą

ł okres 3

lat od zako

ń

czenia odbywania kary, osoba skazana za przest

ę

pstwo popełnione z niskich pobudek, a tak

ż

e osoba,

która co najmniej trzykrotnie była karana za przest

ę

pstwa okre

ś

lone w ustawie - Prawo prasowe. Organ rejestracyjny

w uzgodnieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych mo

ż

e zwolni

ć

redaktora naczelnego od wymogu posiadania

obywatelstwa polskiego.

4. Redaktor naczelny odpowiada za tre

ść

przygotowywanych przez redakcj

ę

materiałów prasowych oraz za

sprawy redakcyjne i finansowe redakcji w granicach okre

ś

lonych w statucie lub wła

ś

ciwych przepisach. Jest równie

ż

obowi

ą

zany do dbania o poprawno

ść

j

ę

zyka materiałów prasowych oraz przeciwdziałania jego wulgaryzacji.

4a. W wypadku gdy redaktor naczelny uzyskuje immunitet procesowy, obowi

ą

zany jest wskaza

ć

redaktora, który

ponosi odpowiedzialno

ść

okre

ś

lon

ą

w art. 49a.

5. Redaktora naczelnego powołuje i odwołuje wydawca, organ zało

ż

ycielski wydawnictwa lub inny wła

ś

ciwy

organ.

6. Przy redakcji działa kolegium redakcyjne, je

ż

eli statut redakcji lub wła

ś

ciwe przepisy tak stanowi

ą

.

7. Przy redakcji mo

ż

e te

ż

działa

ć

rada redakcyjna (programowa, naukowa), jako organ opiniodawczo-doradczy

redaktora naczelnego.

Art. 26. (skre

ś

lony).

Art. 27. 1. Na ka

ż

dym egzemplarzu druków periodycznych, serwisów agencyjnych oraz innych podobnych

druków prasowych nale

ż

y w widocznym i zwyczajowo przyj

ę

tym miejscu poda

ć

:

1) nazw

ę

i adres wydawcy lub innego wła

ś

ciwego organu,

2) adres redakcji oraz imi

ę

i nazwisko redaktora naczelnego,

3) miejsce i dat

ę

wydania,

4) nazw

ę

zakładu wykonuj

ą

cego dany druk prasowy,

5) (skre

ś

lony),

6) mi

ę

dzynarodowy znak informacyjny,

7) bie

żą

c

ą

numeracj

ę

.

2. Przepis ust. 1 stosuje si

ę

odpowiednio do nagra

ń

radiowych i telewizyjnych oraz kronik filmowych.

Art. 28-30. (skre

ś

lone).

Rozdział 5

Sprostowania i odpowiedzi.

Art. 31. Na wniosek zainteresowanej osoby fizycznej, prawnej lub innej jednostki organizacyjnej redaktor

naczelny redakcji wła

ś

ciwego dziennika lub czasopisma jest obowi

ą

zany opublikowa

ć

bezpłatnie:

1) rzeczowe i odnosz

ą

ce si

ę

do faktów sprostowanie wiadomo

ś

ci nieprawdziwej lub nie

ś

cisłej,

2) rzeczow

ą

odpowied

ź

na stwierdzenie zagra

ż

aj

ą

ce dobrom osobistym.

Art. 32. 1. Sprostowanie lub odpowied

ź

nale

ż

y opublikowa

ć

w:

1) dzienniku - w ci

ą

gu 7 dni od dnia otrzymania sprostowania lub odpowiedzi,

2) czasopi

ś

mie - w najbli

ż

szym lub jednym z dwóch nast

ę

puj

ą

cych po nim przygotowywanych do druku numerów,

3) innym ni

ż

dziennik przekazie za pomoc

ą

d

ź

wi

ę

ku oraz d

ź

wi

ę

ku i obrazu - w najbli

ż

szym analogicznym

przekazie, nie pó

ź

niej jednak ni

ż

w ci

ą

gu 14 dni od dnia otrzymania sprostowania lub odpowiedzi.

2. Sprostowanie lub odpowied

ź

dotycz

ą

ce wiadomo

ś

ci lub stwierdzenia zamieszczonych w kronice filmowej

nale

ż

y opublikowa

ć

, na koszt wydawcy kroniki filmowej, w ci

ą

gu miesi

ą

ca, w dzienniku o zasi

ę

gu ogólnokrajowym;

informacja o tym powinna by

ć

podana w najbli

ż

szej kronice filmowej.

3. Sprostowanie lub odpowied

ź

nale

ż

y dodatkowo opublikowa

ć

w odpowiednim dzienniku, w ci

ą

gu miesi

ą

ca, na

wniosek zainteresowanej osoby, na koszt wydawcy, gdy mo

ż

liwy termin opublikowania sprostowania lub odpowiedzi

przekracza 6 miesi

ę

cy.

4. Terminy, o których mowa w ust. 1-3, nie maj

ą

zastosowania, je

ż

eli strony na pi

ś

mie umówiły si

ę

inaczej.

5. Sprostowanie w drukach periodycznych powinno by

ć

opublikowane lub przynajmniej zasygnalizowane w tym

samym dziale równorz

ę

dn

ą

czcionk

ą

oraz pod widocznym tytułem; w pozostałych publikacjach powinno by

ć

nadane

w zbli

ż

onym czasie i w analogicznym programie.

6. W tek

ś

cie nadesłanego sprostowania lub odpowiedzi nie wolno bez zgody wnioskodawcy dokona

ć

skrótów

ani innych zmian, które by osłabiały jego znaczenie lub zniekształcały intencj

ę

autora sprostowania; tekst

background image

sprostowania nie mo

ż

e by

ć

komentowany w tym samym numerze lub audycji; nie odnosi si

ę

to do odpowiedzi; nie

wyklucza to jednak prostej zapowiedzi polemiki lub wyja

ś

nie

ń

.

7. Tekst sprostowania lub odpowiedzi nie mo

ż

e by

ć

dłu

ż

szy od dwukrotnej obj

ę

to

ś

ci fragmentu materiału

prasowego, którego dotyczy; redaktor naczelny nie mo

ż

e wymaga

ć

, aby sprostowanie lub odpowied

ź

były krótsze ni

ż

pół strony znormalizowanego maszynopisu.

8. Ograniczenia, o których mowa w ust. 7, nie dotycz

ą

sprostowania lub odpowiedzi pochodz

ą

cych od

naczelnych i centralnych organów pa

ń

stwowych, w tym pochodz

ą

cych od naczelnych i centralnych organów

administracji pa

ń

stwowej, je

ż

eli zostały nadesłane przez rzecznika prasowego rz

ą

du.

Art. 33. 1. Redaktor naczelny odmówi opublikowania sprostowania lub odpowiedzi, je

ż

eli:

1) nie odpowiadaj

ą

wymaganiom okre

ś

lonym w art. 31,

2) zawieraj

ą

tre

ść

karaln

ą

lub naruszaj

ą

dobra osób trzecich,

3) ich tre

ść

lub forma nie jest zgodna z zasadami współ

ż

ycia społecznego,

4) podwa

ż

aj

ą

fakty stwierdzone prawomocnym orzeczeniem.

2. Redaktor naczelny mo

ż

e odmówi

ć

opublikowania sprostowania lub odpowiedzi, je

ż

eli:

1) sprostowanie lub odpowied

ź

nie dotyczy tre

ś

ci zawartych w materiale prasowym,

2) sprostowanie lub odpowied

ź

jest wystosowana przez osob

ę

, której nie dotycz

ą

fakty przytoczone w

prostowanym materiale, chyba

ż

e sprostowania lub odpowiedzi, po

ś

mierci osoby bezpo

ś

rednio

zainteresowanej, dokonuje osoba zainteresowana w zwi

ą

zku ze stosunkiem słu

ż

bowym, wspóln

ą

prac

ą

lub

działalno

ś

ci

ą

albo w zwi

ą

zku z wi

ę

zami pokrewie

ń

stwa lub powinowactwa,

3) sprostowanie odnosi si

ę

do wiadomo

ś

ci poprzednio sprostowanej,

4) sprostowanie lub odpowied

ź

została nadesłana po upływie miesi

ą

ca od dnia opublikowania materiału

prasowego, chyba

ż

e zainteresowana osoba nie mogła zapozna

ć

si

ę

wcze

ś

niej z tre

ś

ci

ą

publikacji, nie pó

ź

niej

jednak ni

ż

w ci

ą

gu 3 miesi

ę

cy od dnia opublikowania materiału prasowego,

5) sprostowanie lub odpowied

ź

nie jest zgodna z wymaganiami okre

ś

lonymi w art. 32 ust. 7 lub nie została

podpisana w sposób umo

ż

liwiaj

ą

cy redakcji identyfikacj

ę

autora.

3. Odmawiaj

ą

c opublikowania sprostowania lub odpowiedzi redaktor naczelny jest obowi

ą

zany przekaza

ć

niezwłocznie wnioskodawcy pisemne zawiadomienie o odmowie i jej przyczynach. Je

ż

eli odmowa nast

ą

piła z

przyczyn wymienionych w ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1-3, nale

ż

y wskaza

ć

fragmenty, które nie nadaj

ą

si

ę

do publikacji; do

poprawionego w ten sposób sprostowania lub odpowiedzi termin okre

ś

lony w ust. 2 pkt 4 biegnie na nowo od dnia

dor

ę

czenia zawiadomienia o odmowie i jej przyczynach. Redakcja nie mo

ż

e odmówi

ć

zamieszczenia sprostowania

lub odpowiedzi, je

ż

eli zastosowano si

ę

do jej wskaza

ń

.

4. Je

ż

eli zasadne sprostowanie nadesłane przez osob

ę

zainteresowan

ą

nie mo

ż

e by

ć

opublikowane z przyczyn

okre

ś

lonych w ust. 1 i 2, redaktor naczelny, za zgod

ą

tej osoby, mo

ż

e zamie

ś

ci

ć

własne wyja

ś

nienie czyni

ą

ce zado

ść

funkcji sprostowania.

5. Sprostowanie lub odpowied

ź

mog

ą

by

ć

podpisane pseudonimem, gdy podstaw

ą

sprostowania lub odpowiedzi

jest zagro

ż

enie dobra zwi

ą

zanego z pseudonimem; nazwisko podaje si

ę

wtedy tylko do wiadomo

ś

ci redakcji.

Rozdział 6

Komunikaty i ogłoszenia.

Art. 34. 1. Redaktor naczelny jest obowi

ą

zany opublikowa

ć

nieodpłatnie, w miejscu i w czasie wła

ś

ciwym ze

wzgl

ę

du na tematyk

ę

i na charakter publikacji, komunikat urz

ę

dowy pochodz

ą

cy od naczelnych i centralnych organów

pa

ń

stwowych, w tym pochodz

ą

cy od naczelnych i centralnych organów administracji pa

ń

stwowej, je

ż

eli został

nadesłany przez rzecznika prasowego rz

ą

du ze wskazaniem,

ż

e publikacja jest obowi

ą

zkowa.

2. Obowi

ą

zek okre

ś

lony w ust. 1 dotyczy równie

ż

wydanych na podstawie ustaw obwieszcze

ń

, uchwał lub

zarz

ą

dze

ń

pochodz

ą

cych od terenowych organów władzy i administracji pa

ń

stwowej stopnia wojewódzkiego,

nadesłanych w formie zwi

ę

złych komunikatów przez wła

ś

ciwego przewodnicz

ą

cego wojewódzkiej rady narodowej lub

wojewod

ę

w celu ogłoszenia w dzienniku lub odpowiednim czasopi

ś

mie na terenie jego działania.

3. Komunikaty, o których mowa w ust. 1 i 2, nale

ż

y opublikowa

ć

, w uzgodnionym terminie, bez dokonywania

zmian, zamieszczania uwag i zaprzecze

ń

, a w razie braku uzgodnienia terminu - w najbli

ż

szym przygotowywanym

wydaniu.

Art. 35. 1. Redaktor naczelny dziennika jest obowi

ą

zany opublikowa

ć

odpłatnie we wskazanym lub

uzgodnionym terminie:
1) prawomocny wyrok s

ą

du lub inne orzeczenie zawieraj

ą

ce klauzul

ę

o opublikowaniu,

2) ogłoszenie s

ą

du lub innego organu pa

ń

stwowego.

2. Redaktor naczelny dziennika jest obowi

ą

zany opublikowa

ć

nieodpłatnie, we wskazanym lub uzgodnionym

terminie, list go

ń

czy.

background image

Art. 36. 1. Prasa mo

ż

e zamieszcza

ć

odpłatne ogłoszenia i reklamy.

2. Ogłoszenia i reklamy nie mog

ą

by

ć

sprzeczne z prawem lub zasadami współ

ż

ycia społecznego.

3. Ogłoszenia i reklamy musz

ą

by

ć

oznaczone w sposób nie budz

ą

cy w

ą

tpliwo

ś

ci, i

ż

nie stanowi

ą

one materiału

redakcyjnego.

4. Wydawca i redaktor maj

ą

prawo odmówi

ć

zamieszczenia ogłoszenia i reklamy, je

ż

eli ich tre

ść

lub forma jest

sprzeczna z lini

ą

programow

ą

b

ą

d

ź

charakterem publikacji.

5. Na

żą

danie organów upowa

ż

nionych do tego na podstawie odr

ę

bnych przepisów wydawca lub redaktor s

ą

obowi

ą

zani do ujawniania posiadanych nazw i adresów przedsi

ę

biorców lub osób fizycznych, zamieszczaj

ą

cych

odpłatne ogłoszenia lub reklamy w sprawach działalno

ś

ci gospodarczej. W tym wypadku art. 15 ust. 1 i 2 nie stosuje

si

ę

.

Rozdział 7

Odpowiedzialno

ść

prawna.

Art. 37. Do odpowiedzialno

ś

ci za naruszenie prawa spowodowane opublikowaniem materiału prasowego

stosuje si

ę

zasady ogólne, chyba

ż

e ustawa stanowi inaczej.

orzeczenia s

ą

dów

Art. 37a. W razie skazania za przest

ę

pstwo popełnione przez opublikowanie materiału prasowego, s

ą

d mo

ż

e

orzec jako kar

ę

dodatkow

ą

przepadek materiału prasowego.

Art. 37b. S

ą

d przekazuje wła

ś

ciwemu organowi rejestracyjnemu zawiadomienie o wyroku skazuj

ą

cym za

przest

ę

pstwa, o których mowa w niniejszym rozdziale, niezwłocznie po uprawomocnieniu.

Art. 38. 1. Odpowiedzialno

ść

cywiln

ą

za naruszenie prawa spowodowane opublikowaniem materiału prasowego

ponosz

ą

autor, redaktor lub inna osoba, którzy spowodowali opublikowanie tego materiału; nie wył

ą

cza to

odpowiedzialno

ś

ci wydawcy. W zakresie odpowiedzialno

ś

ci maj

ą

tkowej odpowiedzialno

ść

tych osób jest solidarna.

2. Przepis ust. 1 stosuje si

ę

odpowiednio do odpowiedzialno

ś

ci cywilnej za naruszenie prawa spowodowane

ujawnieniem materiału prasowego przed jego publikacj

ą

.

Art. 39. 1. Osoba zainteresowana mo

ż

e dochodzi

ć

roszczenia o opublikowanie sprostowania lub odpowiedzi,

je

ż

eli redaktor naczelny odmówił opublikowania sprostowania lub odpowiedzi albo s

ą

one niewystarczaj

ą

ce b

ą

d

ź

nie

ukazały si

ę

w terminie okre

ś

lonym w art. 32 ust. 1-4.

2. Roszcze

ń

, o których mowa w ust. 1, nie mo

ż

na dochodzi

ć

po upływie roku od dnia opublikowania materiału

prasowego.

Art. 40. (skre

ś

lony).

Art. 41. Publikowanie zgodnych z prawd

ą

i rzetelnych sprawozda

ń

z jawnych posiedze

ń

Sejmu i rad

narodowych oraz ich organów, a tak

ż

e publikowanie rzetelnych, zgodnych z zasadami współ

ż

ycia społecznego

ujemnych ocen dzieł naukowych lub artystycznych albo innej działalno

ś

ci twórczej, zawodowej lub publicznej słu

ż

y

realizacji zada

ń

okre

ś

lonych w art. 1 i pozostaje pod ochron

ą

prawa; przepis ten stosuje si

ę

odpowiednio do satyry i

karykatury.

Art. 42. 1. Redaktor nie ponosi odpowiedzialno

ś

ci za tre

ść

publikacji nadesłanych przez Polsk

ą

Agencj

ę

Prasow

ą

oraz za tre

ść

komunikatów urz

ę

dowych, o których mowa w art. 34, jak równie

ż

za tre

ść

orzecze

ń

i ogłosze

ń

,

o których mowa w art. 35.

2. Wydawca i redaktor nie ponosi odpowiedzialno

ś

ci za tre

ść

ogłosze

ń

i reklam opublikowanych zgodnie z art.

36.

Art. 43. Kto u

ż

ywa przemocy lub gro

ź

by bezprawnej w celu zmuszenia dziennikarza do opublikowania lub

zaniechania opublikowania materiału prasowego albo do podj

ę

cia lub zaniechania interwencji prasowej

- podlega karze pozbawienia wolno

ś

ci do lat 3.

Art. 44. 1. Kto utrudnia lub tłumi krytyk

ę

prasow

ą

- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno

ś

ci.

2. Tej samej karze podlega, kto nadu

ż

ywaj

ą

c swego stanowiska lub funkcji działa na szkod

ę

innej osoby z

powodu krytyki prasowej, opublikowanej w społecznie uzasadnionym interesie.

background image

Art. 45. Kto wydaje dziennik lub czasopismo bez rejestracji albo zawieszone
- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno

ś

ci.

Art. 46. 1. Kto wbrew obowi

ą

zkowi wynikaj

ą

cemu z ustawy uchyla si

ę

od opublikowania sprostowania lub

odpowiedzi, o których mowa w art. 31, albo publikuje takie sprostowanie lub odpowied

ź

wbrew warunkom okre

ś

lonym

w ustawie

- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno

ś

ci.

2. Je

ż

eli pokrzywdzonym jest osoba fizyczna,

ś

ciganie odbywa si

ę

z oskar

ż

enia prywatnego.

Art. 47. Kto wbrew obowi

ą

zkowi wynikaj

ą

cemu z art. 34 i 35 uchyla si

ę

od opublikowania komunikatu

urz

ę

dowego, ogłoszenia s

ą

du lub innego organu pa

ń

stwowego, jak równie

ż

listu go

ń

czego

- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno

ś

ci.

Art. 48. Kto rozpowszechnia materiał prasowy obj

ę

ty przepadkiem lub pras

ę

zabezpieczon

ą

jako dowód

rzeczowy

- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno

ś

ci.

Art. 49. Kto narusza przepisy art. 3, 11 ust. 2, art. 14, 15 ust. 2 i art. 27
- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno

ś

ci.

Art. 49a. Redaktor, który nieumy

ś

lnie dopu

ś

cił do opublikowania materiału prasowego zawieraj

ą

cego znamiona

przest

ę

pstwa, o którym mowa w art. 37a

- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno

ś

ci.

Rozdział 8

Post

ę

powanie w sprawach prasowych.

Art. 50. Post

ę

powanie w sprawach wynikaj

ą

cych z niniejszej ustawy prowadzi si

ę

na zasadach okre

ś

lonych w

odr

ę

bnych przepisach, chyba

ż

e ustawa stanowi inaczej.

Art. 51. (skre

ś

lony).

Art. 52. Roszczenia o opublikowanie sprostowania lub odpowiedzi, o których mowa w art. 39, podlegaj

ą

rozpoznaniu przez s

ą

d.

Art. 53. 1. Sprawy o przest

ę

pstwa okre

ś

lone w art. 43 i 44 podlegaj

ą

rozpoznaniu przez s

ą

d wojewódzki, a

okre

ś

lone w art. 45-49a oraz o przest

ę

pstwa popełnione w prasie - przez s

ą

d rejonowy.

2. Minister Sprawiedliwo

ś

ci, w drodze rozporz

ą

dzenia, mo

ż

e wyznaczy

ć

s

ą

dy rejonowe wła

ś

ciwe do

rozpoznawania spraw o przest

ę

pstwa, o których mowa w art. 45-49a, oraz o przest

ę

pstwa popełnione w prasie - na

obszarze wła

ś

ciwo

ś

ci danego s

ą

du wojewódzkiego.

3. W sprawach o przest

ę

pstwa popełnione przez opublikowanie materiału prasowego lub przest

ę

pstwa

okre

ś

lone w niniejszej ustawie wła

ś

ciwo

ść

miejscow

ą

s

ą

du ustala si

ę

według siedziby redakcji, a nast

ę

pnie

wydawnictwa, a gdy ta siedziba nie jest znana lub znajduje si

ę

za granic

ą

- według miejsca ujawnienia lub

rozpowszechniania materiału prasowego. Je

ż

eli w tej samej sprawie wszcz

ę

to post

ę

powanie w kilku s

ą

dach,

wła

ś

ciwy jest ten s

ą

d, w którym najpierw wszcz

ę

to post

ę

powanie.

Art. 54. W razie odmowy wszcz

ę

cia post

ę

powania karnego przeciwko dziennikarzowi o przest

ę

pstwo okre

ś

lone

w ustawie oraz o przest

ę

pstwo popełnione w prasie lub inny czyn zwi

ą

zany z wykonywaniem zawodu

dziennikarskiego albo umorzenia takiego post

ę

powania, s

ą

d lub prokurator mo

ż

e przekaza

ć

spraw

ę

do rozpoznania

jedynie wła

ś

ciwemu s

ą

dowi dziennikarskiemu.

Art. 54a. W razie uniewinnienia lub umorzenia post

ę

powania z powodu braku w czynie popełnionym znamion

czynu zabronionego, przysługuje od Skarbu Pa

ń

stwa odszkodowanie w wysoko

ś

ci rzeczywi

ś

cie poniesionych strat.

Art. 54b. Przepisy o odpowiedzialno

ś

ci prawnej i post

ę

powaniu w sprawach prasowych stosuje si

ę

odpowiednio

do narusze

ń

prawa zwi

ą

zanych z przekazywaniem my

ś

li ludzkiej za pomoc

ą

innych ni

ż

prasa

ś

rodków

przeznaczonych do rozpowszechniania, niezale

ż

nie od techniki przekazu, w szczególno

ś

ci publikacji

nieperiodycznych oraz innych wytworów druku, wizji i fonii.

background image

Rozdział 9

Zmiany w przepisach obowi

ą

zuj

ą

cych oraz przepisy przej

ś

ciowe i ko

ń

cowe.

Art. 55. W ustawie z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła (Dz. U. z 1983 r. Nr 7, poz.

40) w rozdziale 1 po art. 3 dodaje si

ę

art. 3

1

w brzmieniu:

"Art. 3

1

.

Sprawy wydawania zezwole

ń

na wykonywanie rzemiosła w zakresie małej poligrafii dla celów

handlowych i reklamowych oraz rejestrowania i kontroli zakładów usługowych i znajduj

ą

cych si

ę

w

nich urz

ą

dze

ń

okre

ś

laj

ą

przepisy Prawa prasowego; w pozostałym zakresie do działalno

ś

ci tych

zakładów stosuje si

ę

przepisy niniejszej ustawy."

Art. 56. W ustawie z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalno

ś

ci

przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej (Dz. U. z 1983 r. Nr 43, poz. 193) wprowadza si

ę

nast

ę

puj

ą

ce zmiany:

1) w art. 3:

a) w ust. 4 wyrazy "sztuki, przedsi

ę

biorstw fonografii i poligrafii" zast

ę

puje si

ę

wyrazami "sztuki i przedsi

ę

biorstw

fonografii",

b) dodaje si

ę

ust. 6 w brzmieniu:

"6. Sprawy wydawania uprawnie

ń

do prowadzenia działalno

ś

ci w zakresie poligrafii oraz rejestrowania i

kontroli przedsi

ę

biorstw i urz

ą

dze

ń

poligraficznych okre

ś

laj

ą

przepisy Prawa prasowego; w pozostałym

zakresie do działalno

ś

ci tych przedsi

ę

biorstw stosuje si

ę

przepisy niniejszej ustawy.",

2) w art. 4 w ust. 1 w pkt 3 wyrazy " i poligrafii" skre

ś

la si

ę

.

Art. 57. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk (Dz. U. Nr 20, poz. 99 i z 1983 r. Nr 44,

poz. 204) wprowadza si

ę

nast

ę

puj

ą

ce zmiany:

1) w art. 2 skre

ś

la si

ę

pkt 7;

2) w art. 3 dodaje si

ę

ust. 3 i 4 w brzmieniu:

"3. Do wła

ś

ciwo

ś

ci Głównego Urz

ę

du nale

żą

tak

ż

e sprawy udzielania i cofania zezwole

ń

na prowadzenie

prasowej działalno

ś

ci wydawniczej lub nakładczej oraz na wydawanie dzienników i czasopism w zakresie i

na zasadach okre

ś

lonych w Prawie prasowym.

4. W sprawach, o których mowa w ust. 3, Główny Urz

ą

d współdziała z Narodow

ą

Rad

ą

Kultury, Rad

ą

Prasow

ą

, Polsk

ą

Akademi

ą

Nauk, wła

ś

ciwymi ministrami, kierownikami urz

ę

dów centralnych, z centralnymi

organami organizacji politycznych, zwi

ą

zków zawodowych, organizacji spółdzielczych, samorz

ą

dowych i

innych organizacji społecznych oraz ko

ś

ciołów i innych zwi

ą

zków wyznaniowych.";

3) w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Sprawy zastrze

ż

one w przepisach szczególnych do wła

ś

ciwo

ś

ci Głównego Urz

ę

du Kontroli Publikacji i

Widowisk i jego organów terenowych przechodz

ą

odpowiednio do wła

ś

ciwo

ś

ci Głównego Urz

ę

du oraz

okr

ę

gowych urz

ę

dów.";

4) w art. 23 ko

ń

cowe wyrazy "z wyj

ą

tkiem przepisów dotycz

ą

cych udzielania zezwole

ń

na wydawanie czasopism,

jak równie

ż

rejestracji i kontroli zakładów poligraficznych, zakładów wytwarzaj

ą

cych piecz

ą

tki, zakładów

wytwarzaj

ą

cych publikacje i ilustracje sposobem

ś

wiatłoczułym oraz aparatów do powielania" skre

ś

la si

ę

.

Art. 58. 1. Post

ę

powanie w sprawach wynikaj

ą

cych z niniejszej ustawy, z zastrze

ż

eniem ust. 2, wszcz

ę

te przed

dniem wej

ś

cia w

ż

ycie ustawy i do tego czasu nie zako

ń

czone, toczy si

ę

do zako

ń

czenia w danej instancji według

przepisów dotychczasowych.

2. Sprawy dotycz

ą

ce wydawania zezwole

ń

na prowadzenie działalno

ś

ci usługowej w zakresie małej poligrafii, w

których post

ę

powanie wszcz

ę

te przed dniem wej

ś

cia w

ż

ycie niniejszej ustawy nie zostało do tego czasu zako

ń

czone,

podlegaj

ą

przekazaniu do dalszego post

ę

powania organowi wła

ś

ciwemu w my

ś

l tej ustawy; post

ę

powanie toczy si

ę

z

uwzgl

ę

dnieniem jej przepisów.

3. (skre

ś

lony).

Art. 59. 1. Działaj

ą

cy w dniu wej

ś

cia w

ż

ycie ustawy wydawcy dzienników i czasopism zachowuj

ą

dotychczasowe uprawnienia, je

ż

eli w terminie 6 miesi

ę

cy od dnia jej wej

ś

cia w

ż

ycie o

ś

wiadcz

ą

w Głównym Urz

ę

dzie

Kontroli Publikacji i Widowisk gotowo

ść

prowadzenia tej działalno

ś

ci oraz wska

żą

dane okre

ś

lone w art. 19 ust. 3.

2. Przepis ust. 1 stosuje si

ę

odpowiednio do zezwole

ń

na wydawanie okre

ś

lonego dziennika lub czasopisma, z

tym

ż

e wskazanie dotyczy danych okre

ś

lonych w art. 20 ust. 2.

3. Wydane do dnia wej

ś

cia w

ż

ycie ustawy zezwolenia na prowadzenie działalno

ś

ci poligraficznej oraz

usługowej w zakresie małej poligrafii zachowuj

ą

wa

ż

no

ść

, je

ż

eli w terminie 6 miesi

ę

cy od dnia jej wej

ś

cia w

ż

ycie

osoby prowadz

ą

ce tak

ą

działalno

ść

o

ś

wiadcz

ą

Ministrowi Kultury i Sztuki gotowo

ść

prowadzenia tej działalno

ś

ci oraz

wska

żą

dane okre

ś

lone w przepisach wydanych na podstawie art. 30 ust. 6.

background image

Art. 60. Z dniem wej

ś

cia w

ż

ycie ustawy trac

ą

moc wszelkie przepisy dotycz

ą

ce przedmiotów w niej

unormowanych, a w szczególno

ś

ci traci moc dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 listopada 1938 r. - Prawo

prasowe (Dz. U. Nr 89 poz. 608).

Art. 61. Ustawa wchodzi w

ż

ycie z dniem 1 lipca 1984 r.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
USTAWA prawo prasowe, USTAWA
Ustawa Prawo prasowe, ◉ --> E - B O O K I, ◉ --> Prawo prasowe
Ustawa prawo prasowe, Ustawy
Prawo prasowe Ustawa
prawo prasowe ustawa
Prawo prasowe
97 USTAWA PRAWO WODNE id 48767
1 USTAWA Prawo budowlane [7 07 Nieznany
Prawo prasowe
Prawo prasowe
Zagadnienia egzaminacyjne Prawo Prasowe
Prawo Prasowe(1)
Test ustawa Prawo o ustroju sądów?ministracyjnych
ustawa prawo budowlane WTLESYSWET3NXCQ2DFNOBZBBHPQLJ4BYESMQQ7A

więcej podobnych podstron