Wersja UNIX









Dalej: traceroute
Wyżej: ping
Poprzednio: Wersja PC/TCP

Wersja UNIX

Dosyć trudno opisywać komendę ping na komputerach UNIXowych. Z tego co wywnioskowałem przeglądając strony manuala
kilku systemów UNIX każdy z nich realizuje komendę nieco
inaczej. Być może wynika to z faktu, że zosyała ona wymyślona i
opracowana jako program Public Domain i zaimplementowana na
różny sposób w różnych wersjach UNIXa.

Najprostsze użycie:
ping host [packetsize] [count]
gdzie:
host
nazwa (lub numer IP) oddalonego komputera,
packetsize
długość pakietu w bajtach, minimalna długość
- 8 bajtów, domniemana 64 bajty, maksymalna 4096 bajtów, gdy długość
pakietu jest krótsza niż 16 bajtów nie ma w nim miejsca na
umieszczenie informacji związanych z czasem - nie będzie można
określić czasu podróży pakietu (,,round-trip''),
count
liczba pakietów, które ma wysłać ping; z
domniemania wysyła je tak długo, aż zostanie przerwany.



W niektórych systemach, jeżeli ping zostanie wywołany jedynie z
parametrem host odpowiada: ,,host is alive'' gdy uzyskał
odpowiedź lub sygnalizuje przekroczenie czasu (time-out) gdy
odpowiedzi nie uzyskał. W innych realizacjach wypisuje numer pakietu
i czas podróży, a po przerwaniu podaje statystykę: liczbę pakietów
wysłanych, liczbę, która powróciła, minimalny, średni i maksymalny
czas podróży. Pakiety, które nie wróciły nie są zaznaczane w żaden
sposób.

Z dodatkowych opcji, które realizuje ping w systemie HP-UX
można polecić [-o]. Gdy zostanie ona użyta program umieszcze w
wysyłanych pakietach żadanie, aby każdy z routerów, przez który
pakiet przechodzi dopisywał w nim swój adres. Pozwala to śledzić
drogę pakietu (ale tylko na krótkich dystansach). Zwracam uwagę, że
nie wszystkie routery realizują taką możliwość.

Niektóre implementacje programu ping mogą wysyłać następny
pakiet niezwłocznie po powrocie poprzedniego. W szczególnych
warunkach może to prowadzić do wysycenia przepustowości sieci.



Wojciech Myszka
pią, 14 lis 1997 11:12:41