zycie ludzkie w perspektywie





Życie ludzkie w perspektywie wieczności (homilia pogrzebowa) : Kazania, Homilie, Liturgia - Biblioteka Kaznodziejska



































Strona główna





Redakcja





Historia Pisma





Prenumerata





Kontakt






Bieżące wydanie
 
Archiwum
  Polecamy książki
  Sympozjum homiletyczne











W numerze





marzec/kwiecień 2011

spis treści
zamów prenumeratę



 









Ankieta





Czy wraz z drukowaną wersją chciałbyś otrzymać wersję elektroniczną naszego czasopisma?






TAK

NIE





 



 

wyniki | poprzednie

 

Głosów: 2669




 






wrzesień/październik 2007  FORUM HOMILETYCZNE  Życie ludzkie w perspektywie wieczności (homilia pogrzebowa) Drukuj



Mdr 3,2-4; Ap 14,13; J 14,1-3; 2 Kor 5,1
 
Z wielkim bólem stajemy przy tej trumnie, ale i z wiarÄ…, bo ona nam mówi, że Å›mierć nie jest żaÅ‚osnym koÅ„cem czÅ‚owieka, lecz wÅ‚aÅ›ciwym poczÄ…tkiem i narodzinami dla nieba. To, co zwiemy Å›mierciÄ… jest tylko pomostem, bramÄ…, tunelem, przez który trzeba przejść, by dotrzeć do domu Ojca w niebie. Nad każdÄ… trumnÄ…, nad każdym grobem unoszÄ… siÄ™ sÅ‚owa nadziei: „Ja jestem zmartwychwstanie i życie”. „Dusze sprawiedliwych sÄ… w rÄ™ku Boga” (Mdr 3,2-3). ChrzeÅ›cijanin umiera w Panu. „BÅ‚ogosÅ‚awieni, którzy umierajÄ… w Panu” (Ap 14,13). „Gdy zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, bÄ™dziemy mieli mieszkanie od Boga” (2 Kor 5,1). A zatem w górÄ™ serca, podnieÅ›my gÅ‚owy! „Pan jest i wzywa nas”. GÅ‚os Jego rozlega siÄ™ także tu przy tej trumnie, na którÄ… z bólem ale i nadziejÄ… patrzymy. Do czego nas wzywa? Do ujmowania życia w perspektywie wiecznoÅ›ci. Wzywa nas Chrystus do tego, „abyÅ›my siÄ™ nie smucili jak wszyscy, którzy nie majÄ… nadziei” (1 Tes 4,13). „CzÅ‚owiek zmysÅ‚owy nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. GÅ‚upstwem mu siÄ™ to wydaje i nie jest zdolny pojąć, bo tylko Duchem można to zrozumieć” (1 Kor 2,14). Pan Jezus daÅ‚ tyle dowodów na to, że jest życie wieczne. Na Górze Tabor ukazaÅ‚ nam rÄ…bek bóstwa, Å›wiatÅ‚oÅ›ci wiekuistej, niewypowiedzianego szczęścia, a także rozmawiaÅ‚ z Mojżeszem i Eliaszem, których przywoÅ‚aÅ‚ z tego drugiego Å›wiata. Po zmartwychwstaniu, niewiasty zobaczyÅ‚y w grobie „dwóch anioÅ‚ów w bieli”, którzy mówili do nich: „nie bójcie siÄ™, szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego: wstaÅ‚, nie ma Go tu”. To Å›wiatÅ‚o, chwaÅ‚Ä™ Boga ujrzaÅ‚ pod gradem kamieni Å›w. Szczepan. ÅšwiÄ™ty PaweÅ‚ chÅ‚ostany, przeÅ›ladowany, peÅ‚en utrapieÅ„ przeżyÅ‚ wizjÄ™ nieba. ÅšwiÄ™ty Jan, „towarzysz utrapienia” na wygnaniu, oglÄ…daÅ‚ w wizji wspaniaÅ‚ość niebieskiego Jeruzalem” (Ap 21,9). Åšmierć nie jest wiÄ™c zapadniÄ™ciem siÄ™ w beznadziejnÄ… przepaść, lecz wzniesieniem do życia wiecznego. „Niech siÄ™ nie trwoży serce wasze” (J 14,1-3). Åšmierć nie może zabić duszy nieÅ›miertelnej. Duch nie może zginąć. Tylko ciaÅ‚o zamiera. UstajÄ… procesy fizyko-chemiczne, ale nie ginie dusza. „Dusze sÄ… w rÄ™ku Boga”. Jest to rÄ™ka wszechmocnego Pana nad życiem i Å›mierciÄ…. „W rÄ™ku Jego jest moc i wÅ‚adanie nad wszystkim” (1 Krn 29,12). „Kto we mnie wierzy, choćby i umarÅ‚, żyć bÄ™dzie”. ÅšwiÄ™ta Teresa, po przyjÄ™ciu Wiatyku powiedziaÅ‚a: „przyszÅ‚a ta upragniona godzina, gdy ciÄ™ Jezu zobaczÄ™”. A Å›w. Tomasz Akwinu wyznaje: „wkrótce bÄ™dÄ™ miaÅ‚ w nadmiarze wszystko, czego serce pragnąć może”. A jak my wierzymy? PamiÄ™tajmy, że najwiÄ™cej o Bogu wiedzÄ… ci, którzy siÄ™ modlÄ…, kochajÄ… Boga, zachowujÄ… Jego przykazania. Ci, którzy pogÅ‚Ä™biajÄ… swojÄ… wiedzÄ™ religijnÄ…: czytajÄ… Pismo ÅšwiÄ™te, książki religijne, korzystajÄ… z sakramentów Å›w. „JeÅ›li chcesz siÄ™ przekonać o prawdach odwiecznych, nie gromadź dowodów, lecz poskramiaj swoje namiÄ™tnoÅ›ci”. „A gdy siÄ™ odwróci bezbożny od swej bezbożnoÅ›ci, którÄ… popeÅ‚niÅ‚, a bÄ™dzie czyniÅ‚ sÄ…d i sprawiedliwość, ożywi duszÄ™ swojÄ…” (Ezechiel). Å»ycie zna awarie i ciemnoÅ›ci także w dziedzinie wiary. Tak byÅ‚o w życiu SzawÅ‚a, Marii Magdaleny, Å›w. Augustyna i tylu innych. WspóÅ‚pracujÄ…c z Å‚askÄ… Bożą, ożywili swoje dusze, zmartwychwstali duchowo. Byli umarli, a znów stali siÄ™ żywi (por. Ap 3,1). Niech i ten pogrzeb N.N. bÄ™dzie dla nas ożywieniem duszy, a może nawet wstrzÄ…sem ku duchowemu przebudzeniu siÄ™.

autor: ks. Kazimierz Siemieński




« poprzedni następny  wróć










Redakcja | Historia Pisma | Prenumerata | Kontakt



.ecreo h1 { font-size:11px; color:#999; font-weight:normal; font-family:Tahoma, Arial, sans-serif; display:inline; clear:none; background:none; padding:0px; margin:0px;}
.ecreo strong { font-size:11px; color:#999; font-weight:normal; font-family:Tahoma, Arial, sans-serif; display:inline; clear:none; background:none; padding:0px; margin:0px;}
.ecreo a { font-size:11px; color:#999; font-weight:normal; font-family:Tahoma, Arial, sans-serif; display:inline; clear:none; background:none; padding:0px !important; margin:0px !important;}


strony internetowe
Agencja Reklamowa Poznań









var art = "art-1";
if(art!="art0")
highSubItem( 'art-1' );
else
highSubItem( 'cat-1' );

















_uacct = "UA-4028585-2";
urchinTracker();


var gaJsHost = (("https:" == document.location.protocol) ? "https://ssl." : "http://www.");
document.write(unescape("%3Cscript src='" + gaJsHost + "google-analytics.com/ga.js' type='text/javascript'%3E%3C/script%3E"));


var pageTracker = _gat._getTracker("UA-4028585-2");
pageTracker._initData();
pageTracker._trackPageview();





Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Życie ludzkie
ŻYCIE WE WSZECHŚWIECIE(1)
ŻYCIE I MISJA ŚW BERNADETTY SOUBIROUS
02 Życie polityczne
Samoswiadomosc i unikalnosc osob ludzkich
czuly;dotyk;przez;cale;zycie,artykul,10012
06 Narracja, perspektywa i instancja narracyjna

więcej podobnych podstron