Wołoszański Bogusław Sensacje XX wieku Skorzeny cz 1

Aktorzy:

Otto Skorzeny z SS - Jerzy Bo

czak

Adolf Hitler - Jan Peszek
Benito Mussolini - Marek Perepeczko
Król Emanuel III - Witold Pyrkosz

Pasa

erski Junkers zni

ył lot, zatoczył du

e koło nad drzewami, mi

dzy którymi połyskiwała tafla jeziora. Jedyny pasa

er na

pokładzie tego samolotu, SS-Hauptsturmführer Otto Skorzeny, przywarł do prostok

tnego okna, aby lepiej widzie

niewielkie

lotnisko, jakie nagle wyłoniło si

spo

ród drzew.

Wezwanie do stawienia si

w kwaterze Hitlera w Gierło

y otrzymał niespodziewanie w południe 26 lipca, gdy w berli

skim

hotelu "Eden" spo

ywał obiad z przyjacielem. Zadzwonił do jednostki, któr

dowodził, gdzie sekretarka podekscytowanym

głosem, niemal

e krzycz

c do słuchawki oznajmiła,

e jak najszybciej musi pojecha

na lotnisko, gdzie ju

czeka na niego

samolot.

Zastanawiał si

, co mogło by

powodem nagłego wezwania do Hitlera, jednak

adna sensowna odpowied

nie przychodziła

mu do głowy. Dopiero na lotnisku jego zast

pca poinformował go,

e we Włoszech nast

piła zmiana rz

du. Benito Mussolini,

wierny sojusznik Hitlera, został odsuni

ty od władzy i aresztowany, a jego miejsce zaj

ł generał Pietro Badoglio, skłonny do

rokowa

z aliantami. Có

jednak wspólnego z tym wydarzeniem mogło mie

wezwanie do kwatery Hitlera?

Po trzech godzinach lotu wyładował na lotnisku w Gierło

y, sk

d samochodem dotarł do Wilczego Sza

ca. Podjechali do

drewnianego pawilonu nazywanego "herbaciarni

W przedpokoju siedziało kilku oficerów, podobnie jak Skorzeny, wezwanych nagle z ró

nych jednostek. Po kilku minutach

adiutant wprowadził ich do gabinetu führera, du

ego pokoju o wymiarach sze

ść

na dziewi

ęć

metrów. Po

rodku stał masywny

stół pokryty mapami, a pod

cian

, naprzeciwko okien zasłoni

tych jednobarwnymi storami - okr

gły stolik i pi

ęć

wygodnych

krzeseł. Hitler wszedł, gdy tylko zd

ąż

yli ustawi

w półkole. Po krótkiej prezentacji oficerów zapytał:

Hitler: Który z panów zna Włochy?

Odezwał si

tylko Skorzeny.

Skorzeny: Dwukrotnie tam byłem, nie dalej jednak ni

w Neapolu, mein Führer.

Hitler: A co pan s

dzi o Włoszech?

Skorzeny: Jestem Austriakiem, mein Führer.

Miało to oznacza

: "a jaki Austriak mo

e nie mie

za złe Włochom zabrania południowego Tyrolu, najpi

kniejszej krainy na tej

ziemi".

Hitler: Inni panowie mog

odej

ść

. Chc

, aby pan pozostał, Hauptsturmführer Skorzeny.

Hitler poprawnie wymówił nazwisko esesmana. Jego przodkowie ze Skorz

cina na Pomorzu i przenie

li si

do Austrii. Tam

poprawnie wymawiano je "Sko

eny", za

Niemcy, którzy nie potrafili wypowiedzie

", mówili: "Skorceny".

Hitler: Mam dla pana bardzo wa

misj

. Mussolini, mój przyjaciel i nasz lojalny towarzysz broni, został

wczoraj zdradzony przez króla i aresztowany przez rodaków. Ja nie mog

i nie pozostawi

najwi

kszego

syna Włoch w potrzebie. Dla mnie duce jest wcieleniem staro

ytnej wielko

ci Rzymu. Włochy pod nowym

dem opuszcz

nas! Wierz

tylko mojemu staremu sprzymierze

cowi i drogiemu przyjacielowi. On musi

szybko uratowany, gdy

w przeciwnym wypadku wydadz

go aliantom. Powierzam panu misj

, której

przeprowadzenie ma wielkie znaczenie dla dalszego biegu wojny. Musi pan zrobi

wszystko, co tylko w

skiej mocy, aby wykona

rozkaz. Je

eli je pan wykona, nagroda pana nie minie!

Skorzeny, gł

boko przej

ty pierwszym spotkaniem z führerem, słuchał tych słów jak urzeczony, gotów natychmiast wyruszy

do walki o wolno

ść

Mussoliniego.

25 lipca Wielka Rada Faszystowska uznała,

e duce nie powinien dłu

ej kierowa

stwem, gdy

skutki jego rz

dów były

opłakane. Armie włoskie ponosiły ogromne straty na froncie wschodnim i w Afryce Północnej.

Flota włoska zaopatruj

ca wojska walcz

ce w Afryce ponosiła tak wielkie straty na Morzu

ródziemnym,

e minister

eglugi

obawiał si

, i

wkrótce nie b

dzie co wysyła

na morze. Nadmiar goryczy przepełniały ameryka

skie bombowce atakuj

włoskie miasta.

Król Wiktor Emanuel III, gdy przyj

ł Mussoliniego popołudniem 25 lipca, miał wszelkie prawo, aby powiedzie

Król Wiktor Emanuel III: Jest pan najbardziej znienawidzonym człowiekiem we Włoszech.

Zwolnił go ze stanowiska szefa rz

du i wydał rozkaz aresztowania.

Hitler: A teraz najwa

niejsza cz

ęść

. Jest szczególnie wa

ne,

eby cała sprawa pozostała w absolutnej

tajemnicy. Oprócz pana wie o tym tylko pi

ęć

osób. Zostanie pan oddelegowany do Luftwaffe i oddany pod

rozkazy generała Studenta. Nie wolno panu z nikim innym rozmawia

i od niego otrzyma pan szczegółowe

informacje. Musi pan równie

omówi

z nim wszystkie wojskowe przygotowania aby by

gotowym w sytuacji,

gdyby Włosi raptem nas opu

cili. Nie mo

emy straci

Rzymu.

SS-Hauptsturmführer Otto Skorzeny, dowódca specjalnej jednostki komandosów, po odebraniu rozkazu od
Hitlera uwolnienia Benito Mussoliniego skontaktował si

z generałem Kurtem Studentem, który miał dowodzi

cał

operacj

Był to jowialny oficer, którego umiej

tno

ci i odwaga stały si

legend

w Wehrmachcie. Dowodzone przez

niego oddziały spadochroniarzy walczyły w maju 1940 roku w Belgii i Holandii odnosz

c du

e sukcesy. On

sam 14 maja 1940 r. w Rotterdamie odniósł powa

ran

kolana. W maju 1941 r. dowodził oddziałami

powietrznodesantowymi, które dokonały inwazji na Kret

. W 1943 na czele swoich oddziałów walczył na

Sycylii.

Skorzeny nie był zadowolony,

e oddano go pod komend

tego oficera. Jak si

zorientował generał, Student

zamierzał przeprowadzi

tylko przy pomocy swoich

ołnierzy, nie przewidywał udziału komandosów z SS,

Skorzenemu wyznaczył rol

ochroniarza uwolnionego Mussoliniego. Nie zaprotestował, ale pó

nym

wieczorem zadzwonił do swojego zast

pcy do Berlina.

Skorzeny: Mamy rozkaz wyruszy

jutro rano…

Mówił o planie wyruszenia do Rzymu, co miało nast

27 lipca o godzinie 8 rano.

Skorzeny: Nie mog

powiedzie

nic wi

cej. Musz

to wszystko przemy

i zadzwoni

do ciebie pó

niej.

Jedno, co powiem, to to,

e tej nocy nie b

dziecie spokojnie spali. Przygotuj transport, gdyby

my mieli zabra

nasz ekwipunek. Wybierz pi

ęć

dziesi

ciu ludzi, tylko najlepszych i wszystkich, którzy znaj

włoski. Przeka

mi,

których oficerów masz zamiar wybra

, a ja powiem ci o moim wyborze. Po

żą

dany ekwipunek tropikalny.

dziemy musieli skaka

i ka

dy musi mie

racje

elazne. Wszystko musi by

gotowe na pi

rano.

Skorzeny chciał postawi

generała Studenta przed faktem dokonanym licz

e ten nie b

dzie chciał zadziera

z esesmanem

wykonuj

cym rozkaz führera. Nie mylił si

. Generał Student niech

tnie zaakceptował udział komandosów Skorzenego. Nikt

jednak nie wiedział, gdzie Włosi ukryli Mussoliniego. Niemcy musieli czeka

, a

wywiad ustali miejsce uwi

zienia dyktatora.

Napływały informacje,

e widziano Mussoliniego na wyspie Ponza, pó

niej w Santa Maddalena na Sardynii. Było to zgodne z

prawd

, gdy

dyktatora cz

sto przewo

ono w ró

ne miejsca, co wynikało z obawy,

e Niemcy zechc

go uwolni

Na pocz

tku wrze

nia niemiecki nasłuch radiowy wykrył wzmo

prac

włoskiej radiostacji w rejonie góry Gran Sasso, co

mogło wskazywa

e tam wła

nie uwi

ziono obalonego dyktatora. Wkrótce wywiad ustalił,

e wi

zieniem duce jest hotel

"Campo Imperatore", wybudowany w 1938 roku na szycie tej góry.

Bez w

tpienia miejsce wybrano znakomicie, gdy

prowadziła tam tylko jedna droga: kolejka linowa, któr

oczywi

cie łatwo było

zablokowa

. Ponadto Niemcy bardzo mało wiedzieli o tym obiekcie, cho

udało im si

odnale

źć

turyst

, który przed wojn

dzał zimowy urlop w hotelu "Campo Imperatore". Niewiele jednak pami

tał i jedynym wyj

ciem z sytuacji było

przeprowadzenie lotu rozpoznawczego. To jednak rodziło niebezpiecze

stwo zaalarmowania stra

ników Mussoliniego.

Zdecydowano,

e bombowiec Heinkel He 111, wyposa

ony w kamer

, lecie

dzie na wysoko

ci ponad 5000 metrów, co

uchroni go przed zidentyfikowaniem przez Włochów, za

teleobiektyw umo

liwi zrobienie zdj

ęć

wystarczaj

co dokładnych, aby

rozpozna

wszystkie obiekty na szczycie góry.

8 wrze

nia 1943 roku Skorzeny i jego zast

pca Karl Radl wystartowali do lotu, który okazał si

ść

dramatyczny. Trzydzie

kilometrów przed celem odkryli,

e kamera nie pracuje, prawdopodobnie ze wzgl

du na nisk

temperatur

, do której nie była

przystosowana. Pozostało wi

c robienie zdj

ęć

innym aparatem przez dziur

, jaka powstała po wypchni

ciu okienka w podłodze

kadłuba.

aden z nich nie był jednak przygotowany do zimna, jakie panowało na tej wysoko

ci.

Mieli na sobie letnie mundury, a w kadłubie Heinkla panowała temperatura bliska zeru, za

lodowaty wiatr, jaki wpadał przez

otwór w kadłubie, sprawiał,

e w skostniałych dłoniach trudno było utrzyma

kamer

. Mimo to zrobili kilkadziesi

t zdj

ęć

czasie dwóch przelotów nad szczytem Gran Sasso.

Skorzeny przygl

dał si

górze z ogromnym niepokojem. Urwiste

ciany skalne były nadzwyczaj trudne do sforsowania.

Komandosi musieliby wspina

przez wiele godzin i łatwo było ich wypatrzy

. Dotarcie w pobli

e hotelu na spadochronach,

nawet je

eli skok miał nast

z najmniejszej mo

liwej wysoko

ci 60 metrów, było absolutnie niewykonalne, gdy

teren, na

którym mogli l

dowa

, był za mały. Nagle w pewnym momencie, patrz

c przez celownik aparatu, Skorzeny dostrzegł niewielk

w pobli

u budynku łagodnie opadaj

w stron

skalnej kraw

dzi. Było to jedyne miejsce w tej okolicy, na którym mogłyby

wyl

dowa

szybowce.

Tego dnia czekała ich jeszcze jedna niespodzianka. Wracaj

c zauwa

yli formacj

alianckich samolotów, które odlatywały po

zbombardowaniu ich lotniska, ale ich piloci, na szcz

ęś

cie dla Skorzenego, nie dostrzegli samotnego Heinkla 111. Okazało si

ponadto,

e szkody, jakie wyrz

dziły bomby, były niewielkie i nie przeszkodziły w przygotowaniach do operacji, która miała

odby

12 wrze

nia o godzinie 14.00.

O godzinie 13.00 w trzech grupach wystartowały szybowce, którymi dowodził porucznik von Berlepsch. Spadochroniarze
generała Kurta Studenta lecieli w szybowcach pierwszej i trzeciej grupy, za

esesmani Skorzenego w drugiej. Zapewne generał

podj

ł tak

decyzj

, gdy

chciał aby to jego

ołnierze wyl

dowali pierwsi i zanim esesmani zdołaliby wyswobodzi

szybowców, spadochroniarze dopadliby ju

do hotelu i oswobodzili Mussoliniego. Nie s

dził jednak,

e Skorzeny i tym razem

go przechytrzy.

Kapitan Langguth, pilot samolotu Junkers 52/3m holuj

cego pierwszy szybowiec z niepokojem obserwował góry pi

trz

ce si

na wysoko

ść

1300 metrów nieopodal lotniska. Jego samolot nabierał wysoko

ci powoli i istniało niebezpiecze

stwo,

e nie

zdołaj

osi

ąć

wymaganej wysoko

ci, zanim zbli

żą

ciany gór. Dlatego postanowił kr

ąż

do czasu, a

wzbije si

bezpieczny pułap. Musiał zachowa

absolutn

cisz

radiow

, lecz był przekonany,

e inne samoloty powtórz

jego manewr.

Nagle ze zdziwieniem dostrzegł,

e samoloty i szybowce drugiej grupy, w których lecieli komandosi Skorzenego nie pod

ąż

yły

jego

ladem, lecz skierowały si

najkrótsz

drog

w stron

gór. Piloci na rozkaz Skorzenego podj

li ryzyko przelotu nad

szczytami. Ten niebezpieczny manewr udał si

i w ten sposób komandosi Skorzenego wysforowali si

daleko do przodu, przed

ołnierzy generała Studenta.

Kilkana

cie kilometrów przed celem szybowce zwolniły liny holownicze i rozpocz

ły swobodny lot w stron

celu, jakim była ł

przy hotelu "Campo Imperatore".

Byli blisko, gdy Skorzeny zorientował si

e l

dowisko, które wybrał, jest o wiele bardziej niebezpieczne, ni

spodziewał.

Powierzchnia była bardzo nierówna, a nachylenie wi

ksze ni

oceniali. Nie mieli jednak wyboru. Skorzeny krzykn

ł do pilota

porucznika Meyer-Wehnera:

Skorzeny: L

dowanie awaryjne! Jak najbli

ej hotelu! Jak najbli

ej!

Pilot pochylił szybowiec na prawe skrzydło i gwałtownie opadaj

c zbli

ał si

do ł

ki, która z tej wysoko

ci wygl

dała jak skalna

półka. Tu

przed dotkni

ciem ziemi wypu

cił spadochrony, które miały skróci

dowanie.

Gwałtowny wstrz

s rzucił ich na bok. Trzask łamanych drewnianych wr

g i pruj

cego si

poszycia tworzył niesamowity hałas.

Mieli wra

enie,

e za chwil

samolot rozpadnie si

na kawałki.

Szybowiec przez kilkana

cie sekund posuwał si

do przodu, podskakuj

c na nierówno

ciach gruntu, a

przechylił si

skrzydło i znieruchomiał. Komandosi, którzy skryli głowy w ramionach chroni

c si

uderzeniem, zerwali si

z drewnianej

ławeczki biegn

cej przez

rodek samolotu i przez drzwi po obydwu stronach kadłuba wyskoczyli na muraw

. Przywarli do

ziemi, z broni

gotow

do strzału, aby osłania

dowanie innych szybowców, ale z budynku nie padły strzały.

Dalszy przebieg wypadków trudno odtworzy

, gdy

relacje s

sprzeczne.

Prawdopodobnie komandosi Skorzenego, nie czekaj

c a

z l

duj

cych szybowców wydostan

spadochroniarze Studenta

ruszyli w stron

hotelu, krzycz

c "Mani in alto" do przera

onych włoskich karabinierów, którzy oniemiali stali przed wej

ciem z

opuszczon

broni

, nie wiedz

c, czy maj

strzela

, czy zastosowa

do wezwania i podnie

ść

ce do góry. Komandosi

zabrali im karabiny, kazali poło

na podłodze i wysadzili kopniakami z futryny drzwi do hollu, gdzie zobaczyli

radiotelegrafist

, grzebi

cego rozdygotanymi r

kami przy nadajniku. Jeden z komandosów kopn

ł krzesło, Włoch przewrócił si

na podłog

, za

Skorzeny kilkoma strzałami roztrzaskał radiostacj

. Szybko zorientowali si

e znale

li si

w pomieszczeniu, z

którego nie mo

na było dosta

na wy

sze pi

tra hotelu. Wybiegli przed drzwi. Na polance l

dowały nast

pne szybowce.

Pilot jednego z nich zbyt gwałtownie posadził swój samolot na niebezpiecznym l

dowisku i całkowicie go rozbił, jednak

e nikt

nie zgin

ł.

Skorzeny uznał,

e wej

cie do hotelu znajduje si

za rogiem budynku i pobiegli w tamt

stron

. Wybrali zł

drog

. Stok urywał

gwałtownie, a drzwi nie było. Przed nimi pi

trzył si

mur tarasu wysoki na około 3 metry. Jeden z

ołnierzy pochylił si

oparł r

kami o

cian

. Skorzeny, najwy

szy z całej gromady, przerzucił pistolet maszynowy przez rami

, wskoczył mu na plecy

i chwycił r

kami za balustrad

. Podci

ł si

i przeło

ył nog

na drug

stron

. Przez kilkana

cie sekund zwisał tak bezbronny,

zanim udało mu si

stan

ąć

na tarasie i uj

ąć

bro

. Na jego szcz

ęś

cie Włosi byli zbyt zaskoczeni, aby zorganizowa

obron

aden z nich nie pojawił si

w szeroko otwartych drzwiach. Było cicho, a jedynie zza pleców dobiegały komendy dowódców

duj

cych spadochroniarzy.

Rozejrzał si

po fasadzie domu. Na pierwszym pi

trze w otwartym oknie dostrzegł znajom

sylwetk

Mussoliniego, który, jakby

nie

wiadom niebezpiecze

stwa, przygl

dał si

z zainteresowaniem działaniom niemieckich komandosów. Skorzeny krzykn

do niego:

Skorzeny: Dalej od okna!

Na taras wdarło si

kilku innych komandosów i razem skierowali si

do drzwi, ale w tej samej chwili pojawił si

w nich tłum

włoskich

ołnierzy, w panice wybiegaj

cych z budynku. Po kilku strzałach oddanych w powietrze rozst

pili si

, a Skorzeny na

czele kilku

ołnierzy, gdy pozostali rozstawiali na tarasie karabin maszynowy zacz

ł wspina

tymi schodami na pierwsze

tro. Po kilku minutach przedzierania si

przez korytarz zatłoczony przez włoskich oficerów i

ołnierzy Skorzeny odnalazł

pokój, w którym wi

ziono Mussoliniego.

Skorzeny: Duce, führer przysłał mnie! Jest pan wolny.

Podobno Mussolini obj

ł go i powiedział:

Mussolini: Wiedziałem,

e mój przyjaciel Adolf Hitler nie pozostawi mnie w potrzebie.

Sytuacja była opanowana. Bez wzgl

du na to, ile w relacji Skorzenego było niech

ci i pogardy dla

ołnierzy włoskich,

aden z

nich nie u

ył broni, a jedyne rany niemieccy

ołnierze odnie

li w trakcie l

dowania.

Skorzeny opracował kilka wersji odwrotu. Pierwsza przewidywała,

e z uwolnionym Mussolinim zjad

na dół kolejk

opanowan

przez

ołnierzy majora Morsa i rusz

w stron

pobliskiego lotniska w Aquila de Abruzzi, które wcze

niej zostanie

zaj

te i utrzymane do momentu, a

wyl

duj

tam trzy samoloty He 111, z których jeden zabrałby duce i

ołnierzy, za

pozostałe, kr

ążą

c w powietrzu, osłaniałyby odwrót i utrzymywały wojska włoskie w odpowiedniej odległo

ci od pasa startowego.

Jednak

e nie udało si

nawi

czno

ci radiowej z oddziałem, który miał opanowa

lotnisko. W tej sytuacji z takiego planu

nale

ało zrezygnowa

Drugi wariant przewidywał,

e na polu przy dolnej stacji kolejki linowej wyl

dowałby niewielki samolot Fieseler Storch, do

którego wsiadłby Mussolini. Było to najbezpieczniejsze rozwi

zanie, lecz Skorzeny rozmawiaj

c przez telefon z

ołnierzami

obsadzaj

cymi doln

stacj

dowiedział si

e samolot, który tam wyl

dował, uległ uszkodzeniu. Pozostał wi

c trzeci wariant.

Nad hotelem kr

ąż

ył drugi Fieseler Storch, pilotowany przez kapitana Gerlacha, uwa

anego za

wietnego pilota. Jednak

zadanie, jakie miał wykona

, było karkołomne. Niewielka ł

ka przy hotelu była zasłana wrakami szybowców. Co prawda, cz

ęść

z nich udało si

przy pomocy włoskich

ołnierzy usun

ąć

, lecz pozostawał problem startu. L

dowisko stromo opadało w

przepa

ść

, a droga startu była bardzo krótka. Gerlach uznał jednak,

e uda mu si

wystartowa

. Zdziwił si

, gdy do kabiny

niewielkiego samolotu, oprócz duce, wgramolił si

zwalisty Skorzeny - 120 kilogramów

ywej wagi.

Ryzyko, e nie uda im si

wzbi

w powietrze, zwi

kszało si

niepomiernie. Skorzeny nie miał zamiaru rezygnowa

ze wspólnego

lotu z Mussolinim. W pami

tniku tak przedstawił ryzykown

decyzj

Skorzeny: Rozwa

yłem ka

dy aspekt tej sprawy najbardziej starannie i w pełni zdawałem sobie spraw

wielkiej odpowiedzialno

ci, jak

niosło doł

czenie do pozostałych dwóch ludzi w kabinie. Ale czym mógłbym

wytłumaczy

e pozwoliłem duce wylecie

samotnie z Gerlachem? Je

eli wydarzyłoby si

nieszcz

ęś

cie,

wszystko, co pozostałoby mi, to kula z mojego własnego rewolweru; Adolf Hitler nigdy nie wybaczyłby mi
takiego zako

czenia całego przedsi

wzi

cia. Je

eli nie było innej mo

liwo

ci dostarczenia duce bezpiecznie

do Rzymu, to lepiej było dzieli

z nim niebezpiecze

stwo, nawet je

eli moja obecno

ść

je zwi

kszała. Je

eli

nie udałoby si

, spotkałby nas ten sam los.

W rzeczywisto

ci Skorzeny nie chciał wypu

z r

k nagród, jakie miał otrzyma

zwyci

zca z Gran Sasso. Wiedział,

e gdy

obok duce stanie przed Hitlerem i powie "To moja zasługa. Ja go uwolniłem", nikt ju

nie b

dzie dociekał, ile w tym prawdy.

Hitler w pierwszym odruchu rado

ci nagrodzi go, a potem nikt nie b

dzie miał

miało

ci, aby zakwestionowa

decyzj

Historia na zawsze zapami

ta jego nazwisko. Postawił wi

c wszystko na jedn

kart

: musi polecie

z duce, a co stanie si

potem, nie było wa

ne. Nikt nie

miał protestowa

, gdy

Skorzeny zapewne powoływał si

na osobisty rozkaz Hitlera

nakazuj

cy wła

nie jemu dbanie o bezpiecze

stwo uwolnionego.

Wsiedli do ciasnej kabiny: Skorzeny z tyłu, duce tu

za pilotem. Sam był lotnikiem i wiedział jak ryzykowna jest to operacja.

Silnik ryczał na pełnych obrotach przez kilkana

cie sekund, zanim

ołnierze trzymaj

cy za ko

cówki skrzydeł pu

cili je. Pilot

chciał wykorzysta

efekt katapulty, ale niewiele to pomogło. Samolot potoczył si

po pochyłej ł

ce i szybko zacz

ł zbli

przepa

ci. Zbyt szybko. Nie nabrał dostatecznej pr

dko

ci, która umo

liwiłaby wzbicie si

w powietrze! Pas startowy sko

czył

i samolot zacz

ł opada

gwałtownie, jednak

e po kilku sekundach zbawienny podmuch wiatru lub pr

d powietrza uniósł go.

Nie na długo. Po chwili opadł o par

metrów i lewe koło uderzyło o skał

. Dziób pochylił si

gwałtownie i wydawało si

samolot, jak ptak z przetr

conym skrzydłem zwali si

w przepa

ść

. Nikt nie wiedział, jakim cudem udało im si

ponownie

wznie

ść

, a tym razem powietrze uniosło ich i niebezpiecze

stwo, jakie tworzyły ostre kraw

dzie skał Gran Sasso, pozostawało

szybko za nimi. Lec

c na wysoko

ci 30 metrów dotarli do lotniska Practica di Mare, gdzie prze

yli jeszcze moment grozy

duj

c z uszkodzonym podwoziem, ale ponownie Gerlach wykazał mistrzostwo osadzaj

c samolot tak,

e nadwer

ęż

ony gole

wytrzymał zderzenie z betonem pasa. Tam czekał ju

na nich He 111, który natychmiast zabrał duce i Skorzenego do Wiednia,

d po krótkim odpoczynku mieli polecie

do Wilczego Sza

ca.

Ledwo Skorzeny wszedł do hotelu w Wiedniu, zadzwonił Himmler, aby mu pogratulowa

. Potem przyszedł dowódca

miejscowego garnizonu i stwierdzaj

e działa na rozkaz führera odznaczył esesmana

elaznym Krzy

em. Wreszcie

zatelefonował sam führer.

Hitler: Wykonał pan wojskowe przedsi

wzi

cie, które stanie si

ęś

historii. Zwrócił mi pan mojego

przyjaciela Mussoliniego. Odznaczyłem pana Krzy

em Rycerskim i promuj

pana do stopnia

Sturmbannführera. Najserdeczniejsze gratulacje.

Wydawałoby si

e Hitler odzyskuje kontrol

nad sytuacj

we Włoszech, które tak łatwo wy

lizgn

ły mu si

z r

k, i

e b

dzie

tam mógł zada

aliantom pot

ęż

ny cios. Jego wojska opanowały Rzym, główne miasta i punkty strategiczne kraju. Mussolini

miał poprowadzi

do walki swoich zwolenników, których miał jeszcze wielu. Górzysty teren i silnie rozbudowane linie obronne

przecinaj

ce Półwysep Apeni

ski sprawiały,

e dla wojsk alianckich droga na północ mogła si

okaza

bardzo krwawa. A Hitler

zamierzał zaskoczy

dy Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych jeszcze jednym

miałym przedsi

wzi

ciem, sprzecznym z

wszelkimi zasadami cywilizowanego

wiata, ale nazistowskie Niemcy nie respektowały

adnych zasad: uwi

zienie Ojca

tego. Hitler w jaki

sposób stawał si

prekursorem terrorystów z lat sze

ść

dziesi

tych i siedemdziesi

tych, którzy porywali

polityków, generałów, przemysłowców, aby wstrz

ąć

opini

publiczn

i zmusi

dy pa

stw do uległo

ci.

Ta sama my

l kierowała Hitlerem, gdy planował wzi

cie tak wa

nego zakładnika. Cho

wydał rozkaz wkroczenia oddziałów SS

do Watykanu i uprowadzenia Piusa XII do Luksemburga, rozkaz ten nie został wykonany. Dowódca SS, Karl Wolff, który miał
przeprowadzi

operacj

, zdołał przekona

Hitlera,

e to przedsi

wzi

cie nie ma szans realizacji. Tymczasem Skorzeny

otrzymał nast

pne zadania: uprowadzenia marszałka Petaina, zamordowania przywódcy jugosłowia

skich partyzantów Josipa

Broz-Tito i uprowadzenia admirała Horthy'ego, dyktatora W

gier.