Suwmiarka
Wstęp.
Suwmiarką nazywamy przyrząd pomiarowy z noniuszem, używany do pomiaru
wymiarów zewnętrznych, wewnętrznych, a gdy suwmiarka ma wysuwkę
głębokościomierza  również do pomiaru głębokości oraz do pomiaru gwintów. Możemy
wyróżnić suwmiarki dzielące się na te z odczytem analogowym jak i elektronicznym.
Schemat budowy.
Rys. 1. Schemat budowy suwmiarki z odczytem analogowym. [1]
1-Stała szczęka do pomiaru wymiarów zewnętrznych; 2 Suwak ze szczęką do pomiaru
wymiarów zewnętrznych; 3-Głębokościomierz do pomiarów głębokości i wymiarów
mieszanych; 4-Podziałka milimetrowa; 5-Podziałka calowa; 6 - Noniusz zwiększający
dokładność pomiarową do dwóch miejsc po przecinku [mm]; 7 - Noniusz zwiększający
dokładność pomiarową do 1/128 cala 8 - Dz
wignia zacisku ustalającego położenie
przesuwnej szczęki; 9 - Stała szczęka do pomiaru wymiarów wewnętrznych; 10 - Suwak
ze szczęką do pomiaru wymiarów wewnętrznych;
1
Prawidłowy sposób pomiaru.
Pomiaru suwmiarką dokonuje się przez łagodne zaciśnięcie szczęk na mierzonym
przedmiocie (pomiar powierzchni zewnętrznych), przez maksymalne rozwarcie szczęk
wewnętrznych (pomiar powierzchni wewnętrznych) lub przez oparcie prowadnicy o
powierzchnię przedmiotu i przesunięcie listwy głębokościomierza do oporu (pomiar
głębokości). Suwak wyposażony jest w dz
wignię zacisku (lub śrubę zaciskową), przy
pomocy której ustala się jego położenie.
Rys. 2. Ilustracja prawidłowego pomiaru suwmiarką przedmiotu cylindrycznego.[2]
Na skali głównej odczytujemy całkowitą ilość milimetrów, odpowiadających
danemu wymiarowi. Wskazuje ją zerowa kreska noniusza. Jeśli jednak nie pokrywa się
ona dokładnie z żadną kreską skali głównej, do odczytu przyjmujemy liczbę całkowitych
milimetrów, odpowiadającą najbliższej podziałce poprzedzającej zero noniusza. Następnie
ustalamy, która z kolejnych kresek noniusza pokrywa się dokładnie z kreską skali
głównej. Jej miejsce, w kolejności liczonej od zera, wyraża liczbę dziesiętnych,
dwudziestych lub pięćdziesiątych (zależnie od wspominanej dokładności) części
milimetra, którą należy dodać do odczytanej poprzednio całkowitej liczby milimetrów.
Miejsce pokrycia się kreski podziałki głównej z kreską podziałki noniusza nazywamy
punktem koincydencji.
2
Rys. 3. Sposób odczytu wartości wskazanych na suwmiarce. [3]
Należy zwrócić uwagę na sposób zapisu pomiaru. Jeżeli  tak jak w powyższym
przykładzie korzystamy ze suwmiarki z dokładnością 0,05mm, wyniki zawsze zapisujemy
do tysięcznej części milimetra ( może ona wynieść - zgodnie z odczytem 0 lub 5)
Znacznym ułatwieniem w przeprowadzaniu pomiarów są suwmiarki zaopatrzone w
czujnik zegarowy lub czujnik elektroniczny.
Literatura.
Strony internetowe:
[1] http://vernier-caliper.com/images/products/800px-vernier_caliper.png
[2] http://www.samochodowka.koszalin.pl/warsztaty/inne/metro/suwmiarki.htm
[3] http://en.wikipedia.org/wiki/File:Using_the_caliper_new_en.gif
3