CaitlinCrews

Zakochanyszejk

Tłu​ma​cze​nie:
EwaPa​we​łek

ROZDZIAŁPIERWSZY

Nicnatoniewska​zy​wa​ło.Zu​peł​nienic.Wcie​niudrzewpodru​giejstro​nieuli​cy

nie skry​wał się ża​den smęt​ny typ z prze​ni​kli​wym spoj​rze​niem za czar​nym szkłem
oku​la​rów.Kie​dywe​szładoka​wiar​niwma​leń​kiejwio​scewKo​lum​biiBry​tyj​skiej,nikt
nieprze​rwałroz​mo​wy,niktnieod​wró​ciłwzro​ku.Niebyłota​jem​ni​czychte​le​fo​nów
aniżad​nychin​nychzda​rzeń,któ​rewska​zy​wa​ły​bynato,żepę​tlasięza​ci​ska.

Za​mó​wi​ła wiel​ki ku​bek go​rą​cej kawy. Czu​ła prze​ni​kli​wy chłód póź​nej je​sie​ni.

Cien​kawar​stwaśnie​gupo​kry​łajuższczy​tyka​na​dyj​skiejczę​ściGórSka​li​stych,tuż
nad ko​ły​ska​mi do​lin za​wi​sły wiel​kie cięż​kie chmu​ry, po​tę​gu​ją​ce uczu​cie zim​na.
Ciast​ko,któ​repo​da​nojejdokawy,byłomdlą​cosłod​kie,zja​dłajejed​nakwca​ło​ści.
Po​tem po​spiesz​nie spraw​dzi​ła pocz​tę. Po​sta​no​wi​ła chwi​lo​wo zi​gno​ro​wać wia​do​-
mośćgło​so​wąodstar​sze​gobra​ta,Ri​ha​da,iza​dzwo​nićdonie​gopóź​niej,kie​dybę​-
dziepew​na,żejegolu​dzienieda​dząradyjejwy​tro​pić.

Na​głyruchpo​wie​trzawo​kółniejspra​wił,żeznie​ru​cho​mia​ła,po​ra​żo​nazłymprze​-

czu​ciem.Gdyunio​sławzrok,onsie​działjużna​prze​ciw​ko.Bez​rad​nośćwy​peł​ni​łają
nie​mymkrzy​kiem.

‒Wi​taj,Amaya–po​wie​działzwy​czu​wal​nąwgło​siesa​tys​fak​cją.–Niesą​dzi​łem,

żetaktrud​nobę​dziecięzna​leźć.

Wy​glą​da​lira​zemtak,jak​bytospo​tka​niewka​fej​cewdzi​kiejczę​ściKa​na​dy,gdzie

mia​łana​dzie​jęsku​tecz​niesięukryć,sta​no​wi​łoichco​dzien​nyzwy​czaj.Jak​byonnie
byłjed​nymznaj​bar​dziejnie​bez​piecz​nychlu​dziświa​ta–tym,któ​rydzier​żyłjejży​cie
wswo​ichpo​kry​tychbli​zna​miizna​mio​na​mirę​kach,te​razle​ni​wiespo​czy​wa​ją​cychna
sto​le.Takjak​bynieucie​kłaJegoKsią​żę​cejWy​so​ko​ściszej​ko​wiKa​via​no​wiibnZay​-
ed al Ta​la​asa, wład​cy pu​styn​nej twier​dzy Daar Ta​la​as, może nie bez​po​śred​nio
sprzedoł​ta​rza,alenie​malsprzedoł​ta​rza,mniejwię​cejpółrokutemu.

Odtam​tejporyukry​wa​łasię.Prze​trwa​ładzię​kigo​tów​cewport​fe​lu,umie​jęt​no​ści

nie​po​zo​sta​wia​niaśla​dóworazzna​jo​mymoso​bomnaświe​cie,któ​repo​zna​ławcza​-
siemło​dzień​czychwę​dró​wekubokuwiecz​nienie​za​do​wo​lo​nejmat​ki.No​co​wa​łana
pod​ło​dzewob​cychdo​machlubuprzy​ja​ciółdaw​nychprzy​ja​ciół,ano​ca​miprze​mie​-
rza​łaki​lo​me​try,bywkom​plet​nychciem​no​ściachopu​ścićmia​sta,wktó​rychmógłją
wy​tro​pić.Te​raz,gdydo​padłjąwma​leń​kimKa​slo,pra​gnę​łaje​dy​niepo​biecwkie​run​-
kuje​zio​raKo​ote​nayiza​nu​rzyćsięnaza​wszewjegolo​do​wa​tychwo​dach.Wie​dzia​ła
jed​nak,żetymra​zemniepo​zwo​lił​byjejuciec.Za​drża​łanamyśl,żeschwy​tał​byją
wła​sny​mirę​ka​mi.

Opa​nujsię,upo​mnia​łasamąsie​bie.Ka​vianwy​glą​dał,jak​byusły​szałjejmy​śli.
‒Wy​glą​dasznaza​sko​czo​nąmojąobec​no​ścią–rzu​ciłbez​tro​sko.
‒Oczy​wi​ście,żeje​stemza​sko​czo​na.–Amayasamaniewie​dzia​ła,jakzdo​ła​ławy​-

do​byćzsie​bietekil​kasłów.Przezgło​węprze​mknę​łajejdłu​gali​stapo​my​słównato,
copo​win​nazro​bić,gdy​bynada​rzy​łasięoka​zja,gdy​byist​nia​łaja​kaśszan​sapo​now​-
nej uciecz​ki. Gdy​by… Tym ra​zem Ka​vian był na to przy​go​to​wa​ny. Nie od​wró​ci​ła

wzro​ku,do​kład​nietakjakostat​nio,pod​czasichza​aran​żo​wa​nychza​rę​czynwpa​ła​cu
jejbra​ta,po​ło​żo​nymnapo​łu​dnieodpu​styn​ne​gokró​le​stwaKa​via​na.–By​łampew​na,
żeprzezostat​niepółrokuzro​zu​mia​łeś,żeniechcęcięwię​cejwi​dzieć.

‒Na​le​żyszdomnie–po​wie​działztąsamąmro​żą​cąkrewwży​łachpew​no​ściąsie​-

bie, któ​rej do​świad​czy​ła pod​czas pa​mięt​nych za​rę​czyn w Pa​ła​cu Kró​lew​skim Ba​-
kriansześćmie​się​cytemu.–Wąt​pi​łaśwto,żecięznaj​dę?Dlamnietobyłooczy​wi​-
ste,niewie​dzia​łemtyl​ko,kie​dysiętosta​nie.

Tymra​zemwjegogło​sieza​brzmiałpo​zor​nyspo​kój,cowca​leniezmniej​szy​łopo​-

czu​cia wład​czej mocy, któ​ra ema​no​wa​ło z jego do​sko​na​le umię​śnio​ne​go cia​ła, bu​-
dzącstrachifa​scy​na​cjęjed​no​cze​śnie.Ob​ser​wo​wałjąlo​do​wa​tosza​ry​miocza​mi,ani
na chwi​lę nie od​ry​wa​jąc od niej wzro​ku. Przy​cią​gał uwa​gę nie​co​dzien​nym wy​glą​-
dem na tle obec​nych w ka​fej​ce męż​czyzn z ob​fi​ty​mi bro​da​mi i w gru​bych kra​cia​-
stych kurt​kach chro​nią​cych przed zim​nem. Ubra​ny był w wą​skie czar​ne spodnie
opi​na​ją​cejegosil​nenogiiwy​god​neczar​netrze​wi​ki.Podnie​do​pię​tąskó​rza​nąkurt​-
ką miał mod​ny czar​ny pod​ko​szu​lek, któ​ry jed​no​cze​śnie osła​niał i eks​po​no​wał jego
im​po​nu​ją​cąklat​kępier​sio​wą.Naj​wy​raź​niejprzy​ciąłswo​jegę​steczar​newło​sy;krót​-
kie strzy​że​nie uwy​pu​kla​ło znie​wa​la​ją​ce pięk​no jego twa​rzy, od szczę​ki wo​jow​ni​ka
po​kry​tejdwu​dnio​wymza​ro​stem,po​przeznos,doza​ry​supo​licz​ków,zaktó​renie​je​-
denmo​delod​dał​byży​cie.Wy​glą​dałjakza​ma​cho​wiec,niejakkról.Czyteżmożejak
królpodpo​sta​ciąkosz​ma​ru,jejkosz​ma​ru.Takczyina​czej,zde​cy​do​wa​nieniepa​so​-
wałdotegomiej​scanakoń​cuświa​ta,da​le​koodDaarTa​la​as,gdziejegowła​dzawy​-
da​wa​ła się tak oczy​wi​sta i na​tu​ral​na, jak brak ży​cia na pu​sty​ni i zło​wro​ga po​tę​ga
na​gichgórwo​kółniej.

Naj​gor​sze, że pew​nie sły​szał bi​cie jej ser​ca, co​raz gło​śniej​sze z se​kun​dy na se​-

kun​dę.Swo​jąobec​no​ściąprzy​wo​łałnie​chcia​newspo​mnie​niaznie​go​ścin​nejpu​sty​ni,
gdziesięuro​dzi​łaigdziespę​dzi​łapierw​szelataży​cia,znie​wo​lo​naupa​łem,wszech​-
obec​nympia​skiemipo​ra​ża​ją​cymbla​skiemsłoń​ca.

Amayanie​na​wi​dzi​łapu​sty​ni.
‒Spryt​naje​steś.
Czypo​win​natouznaćzakom​ple​ment?Niezestro​nymęż​czy​zny,któ​rytak​so​wał

jąwzro​kiem,jak​bybyłama​szy​ną,któ​rątrze​baspraw​dzićprzeduży​ciem.

‒Małobra​ko​wa​ło,ado​pa​dli​by​śmycięwPra​dzedwamie​sią​cetemu.
‒Nie​moż​li​we,ni​g​dynieby​łamwPra​dze–za​pro​te​sto​wa​ła.
Wy​razjegotwa​rzyświad​czyłotym,żedo​sko​na​lewie​dział,żeskła​ma​ła.
‒Je​steśzsie​biedum​na?–za​py​tał.Wtymmo​men​ciezo​rien​to​wa​łasię,żeodpo​-

cząt​ku spo​tka​nia na​wet nie drgnął, sie​dział nie​ru​cho​mo, sku​pio​ny jak war​tow​nik,
czymożera​czejjaksnaj​per.–Swo​jąuciecz​kąna​ra​zi​łaśkrajnanie​da​ją​cesięopi​sać
stra​ty.Skan​dalmógłdo​pro​wa​dzićdoupad​kudwóchkró​lestw,tym​cza​semtysie​dzisz
so​bie spo​koj​nie w ka​na​dyj​skiej głu​szy, po​pi​ja​jąc kawę i okła​mu​jąc mnie w żywe
oczy,jak​byniebyłocizna​nepo​czu​cieod​po​wie​dzial​no​ści.

Te sło​wa za​bo​la​ły jak cios po​ni​żej pasa. To praw​da, że była przy​rod​nią sio​strą

kró​laBa​kri.Aleniemiesz​ka​ławpa​ła​cu,małotego,zo​sta​ławy​cho​wa​napozagra​ni​-
ca​mi kra​ju. Mat​ka za​bra​ła ją ze sobą, kie​dy opu​ści​ła ów​cze​sne​go wład​cę, ojca
Amai,bywkrót​cesięznimroz​wieść.Amayado​ra​sta​ławięcwdro​dze,nie​razwy​-
czer​pa​nauciecz​kąicią​głymczu​wa​niemmat​ki,któ​rarazporazzmie​nia​łamiej​sca

po​by​tu.Tro​chętu,tro​chętam,najach​tachweFran​cjilubMia​mi,wko​mu​niear​ty​-
stówwNo​wymMek​sy​ku,wku​ror​tachBali,wdro​gichpeł​nychbla​skuho​te​lachwiel​-
kichmiastinacuch​ną​cychby​dłembo​ga​tychfar​mach.Do​kąd​kol​wieklosrzu​całjej
mat​kę, Eli​za​ve​tę al Ba​kri, gdzie tyl​ko znaj​do​wa​li się lu​dzie, któ​rzy ją ad​o​ro​wa​li,
tam rów​nież wę​dro​wa​ła Amaya. W ro​zu​mie​niu dziew​czyn​ki jej mat​ka szu​ka​ła re​-
kom​pen​sa​tyzalatabezmi​ło​ści,któ​rejni​g​dyniedałjejbyłymąż;szu​ka​łaza​po​mnie​-
niagdzie​kol​wiek,bylejaknaj​da​lejodznie​na​wi​dzo​ne​goBa​kri.

To,żena​mó​wio​naprzezRi​ha​dawró​ci​ładoBa​kripośmier​cikró​la,sta​łosiępo​wo​-

demozię​bie​niasto​sun​kówzEli​za​ve​tą,któ​rauczest​nic​twoAmaiwpo​grze​bieojca,
ajejby​łe​gomęża,uzna​łazazdra​dę.

Amaya wie​dzia​ła, że praw​da wy​glą​da​ła ina​czej. Eli​za​ve​ta na​dal ko​cha​ła swe​go

kró​la.Niemia​łacodotegożad​nychwąt​pli​wo​ści.Tyletyl​ko,żewrazzupły​wemlat
niepo​tra​fi​łajużod​róż​nićmi​ło​ściodnie​na​wi​ści.

Te​razjed​nakniebyłosen​suanisprzy​ja​ją​cychoko​licz​no​ścinata​kieroz​wa​ża​nia.
‒Masznamy​ślipo​czu​cieod​po​wie​dzial​no​ściiobo​wiąz​kimo​je​gobra​ta,praw​da?–

od​po​wie​dzia​łabezmru​gnię​ciaokiem,wy​trzy​mu​jącnie​wzru​szo​nespoj​rze​nieKa​via​-
na,jak​byjegoobec​nośćwogó​lejejniedo​ty​czy​ła.–Boprze​cieżniemoje–do​da​ła.

‒ Sześć mie​się​cy temu by​łem przy​go​to​wa​ny na to, że będę mu​siał uzbro​ić się

wcier​pli​wość,de​cy​du​jącsięnaży​cieutwo​je​goboku–po​wie​dział,za​cho​wu​jącspo​-
kój.–Wie​dzia​łem,jakzo​sta​łaśwy​cho​wa​na,wie​dzia​łem,żenieznaszdzie​jówswe​go
kra​ju,żetwo​jeży​ciebyłonie​ustan​nąwę​drów​ką.Wie​dzia​łem,żeniebę​dzienamła​-
twodojśćdopo​ro​zu​mie​nia,alechcia​łempod​jąćtowy​zwa​nie,zcałąmoż​li​wąostroż​-
no​ścią.

Po​czu​ła, że świat wo​kół niej się kur​czy. W oczach Ka​via​na po​ja​wi​ły się nie​bez​-

piecz​nebły​ski.Prze​ni​kałjąwzro​kiem,za​da​jącbólniedoznie​sie​nia.

‒ Taki tro​skli​wy by​łeś sześć mie​się​cy temu? – wy​du​si​ła z tru​dem. – Szko​da, że

wte​dymitegoniepo​wie​dzia​łeś.Za​ją​łeśsiępo​zo​wa​niemdozdjęć,udzie​la​niemwy​-
wia​dów, gra​niem pod pu​blicz​kę. A na przy​ję​ciu za​rę​czy​no​wym słu​ży​łam ci je​dy​nie
jakoele​mentde​ko​ra​cji.

‒Czyż​byśbyłatakpróż​najaktwo​jamat​ka?–Tymra​zemwjegogło​sieniebyło

spo​ko​ju.–Szko​da,bopu​sty​nianiezno​sipróż​no​ści,zresz​tąsamazo​ba​czysz,jakpo​-
tra​fiobe​drzećzeskó​ry,ob​na​żyćwszel​kiesła​bo​ści.

‒ Do​praw​dy za​chę​ca​ją​ca wi​zja – za​kpi​ła. Wła​ści​wie to nie ro​zu​mia​ła, dla​cze​go

jesz​czeniewsta​łainiewy​szła,tyl​koga​wę​dzi​łaznim.Ga​wę​dzi​ła?Dla​cze​gowjego
obec​no​ści czu​ła się jak spa​ra​li​żo​wa​na? Pa​mię​ta​ła, że to samo przy​da​rzy​ło jej się
wdniuza​rę​czyn.Za​nimna​stą​pi​łocośjesz​czegor​sze​go,coś,oczymniechcia​łamy​-
śleć.Zwłasz​czate​raz,gdysie​dzącna​prze​ciw​konie​go,mu​sia​łazno​sićjegospoj​rze​-
nia.–Ktonamoimmiej​scuniechciał​bysięna​tych​miastudaćnapu​sty​nię,byod​być
takcu​dow​nąpo​dróżma​ją​cąnacelupo​zna​niesa​me​gosie​bie.

Ka​vianpo​ru​szyłsięgwał​tow​nieiwstałzmiej​sca.Amaizestra​chuza​czę​łypul​so​-

waćskro​nie,za​schłojejwgar​dle,cze​ka​ławna​pię​ciu,jakmu​chawsie​ci,któ​rawi​-
dzizbli​ża​ją​ce​gosiępa​ją​ka.Onpo​chy​liłsię,chwy​ciłjejrękęibezuprze​dze​niapo​-
cią​gnąłzcałąmocą,zmu​sza​jącdowsta​nia.Nieopie​ra​łasię.Niewy​ry​wa​ła.Na​wet
niepró​bo​wa​ła.Do​tykjegoszorst​kiejmoc​nejdło​nispra​wił,żewszyst​kowniejza​-
czę​łopło​nąć.Wspię​łasięnapal​ceiza​chwia​ła,przezcozna​la​złasięnie​bez​piecz​nie

bli​skoczło​wie​ka,któ​re​goniemo​gła,niechcia​łapo​ślu​bić.

‒Puśćmnie–wy​szep​ta​ła.
‒Aje​ślinie?
Jegogłosbrzmiałspo​koj​nie,po​nie​ważjed​naksta​łatużobok,wy​dałjejsięgło​śny

jakka​te​dral​nydzwon.Miałskó​ręobar​wiecy​na​mo​nu,czu​łabi​ją​ceodnie​gocie​pło.
Byłodniejznacz​niewyż​szy‒gło​wąsię​ga​łamuza​le​d​wiedora​mion–iwy​śmie​ni​cie
zbu​do​wa​ny, z cia​łem wy​ćwi​czo​nym przez lata tre​nin​gów i licz​ne wal​ki. Te​raz wy​-
raź​nie wi​dzia​ła bli​znę prze​ci​na​ją​cą jego szy​ję. Na​wet nie chcia​ła pró​bo​wać wy​-
obra​zić so​bie, w ja​kich oko​licz​no​ściach mógł otrzy​mać tę ranę. Ten męż​czy​zna
funk​cjo​no​wał jak wo​jen​na ma​szy​na. Ka​vian to przed​sta​wi​ciel sta​rej szko​ły, w każ​-
dym tego sło​wa zna​cze​niu, tłu​ma​czył jej kie​dyś brat. I tak wła​śnie było. Mo​gła to
po​twier​dzić.Nieprze​wi​dzia​łaje​dy​nie,jaktonaniąpo​dzia​ła.Czu​ła,jak​byzbli​ży​ła
siędopło​ną​ce​googni​ska,któ​reijąwy​peł​ni​łopło​mie​nia​mi.

Ka​vianmoc​niejści​snąłjejrękę,byzna​la​złasięjesz​czebli​żejjegopier​si,po​chy​lił

gło​wę.

‒Bę​dzieszkrzy​czeć?‒wy​szep​tałpro​stowjejucho.–Po​pro​siszopo​moctychob​-

cychlu​dziwo​kół?Jakmy​ślisz,cosięsta​nie,je​ślitozro​bisz?Nieje​stemcy​wi​li​zo​wa​-
ny, Amaya. Nie żyję we​dług wa​szych za​sad. Po​stę​pu​ję tak samo, nie​za​leż​nie od
tego,ktowcho​dzimiwdro​gę.

Za​drża​ła, sama nie wie​dzia​ła dla​cze​go, czy od po​wie​wu jego od​de​chu, czy od

słów,któ​rewła​śnieusły​sza​ła,czyodcie​płajegocia​ła.Amożewspo​mnie​nietego,co
sta​ło się sześć mie​się​cy temu, i cze​mu w ża​den spo​sób nie sta​ra​ła się za​po​biec,
przy​pra​wi​łojąodresz​cze.Pu​styn​nesza​leń​stwo,nicwię​cej,jakpóź​niejtłu​ma​czy​ła
samaso​bie.Iwtakąwer​sjęchcia​ławie​rzyć,każ​dainnaniemia​łasen​su.

‒Wie​rzęci–wy​ce​dzi​ła.–Niewiemtyl​ko,czynapew​nochcesztra​fićdowie​czor​-

nychwia​do​mo​ści.Zgo​dziszsięchy​ba,żewy​wo​ła​ło​bytonie​ma​łyskan​dal.

‒Chcia​ła​byśspraw​dzić,ilepraw​dyjestwtejteo​rii?
Gwał​tow​nym ru​chem uwol​ni​ła się z jego rąk, choć mia​ła wra​że​nie, że to on po​-

zwo​liłjejod​su​nąćsięodsie​bie,żecałyczaskon​tro​lo​wałwszyst​ko,zjejza​cho​wa​-
niem włącz​nie. Ro​zej​rza​ła się wo​kół i z roz​cza​ro​wa​niem stwier​dzi​ła, że jak na
wcze​sne po​po​łu​dnie ka​wiar​nia była za​ska​ku​ją​co pu​sta. Nie​licz​ni miej​sco​wi klien​ci
od​wra​ca​li od nich wzrok w tak nie​na​tu​ral​ny spo​sób, że wnio​sek był pro​sty: albo
ktośimka​załtakzro​bić,alboimzatoza​pła​cił.Za​uwa​ży​łateżdwóchubra​nychna
czar​no męż​czyzn z cy​na​mo​no​wą cerą, ze wzro​kiem utkwio​nym we wła​snych bu​-
tach.Za​ję​lipo​zy​cjetużprzydrzwiach,zaktó​ry​mi,nakra​węż​ni​ku,cze​kałza​par​ko​-
wa​nyczar​nySUV.Cze​kałnanią.Prze​nio​sławzroknaKa​via​na.

‒Jakdłu​gomnieśle​dzi​łeś?
‒ Od kie​dy uda​ło nam się cie​bie zlo​ka​li​zo​wać w Mont-Trem​blant dzie​sięć dni

temu‒po​wie​działKa​vianspo​koj​nie.Jak​że​byina​czej.Prze​cieżwy​grał.Czymmiał​-
bysięde​ner​wo​wać?–Niepo​win​naśbyłatamwra​cać,je​ślirze​czy​wi​ścieniechcia​-
łaśsiędaćzła​pać.

‒By​łamtamtyl​koprzeztrzydni.–Amayazmarsz​czy​łabrwi.–Trzydniwcią​gu

sze​ściumie​się​cy.

‒Mont-Trem​blanttoprze​cieżtwójulu​bio​nyku​rort,two​jamat​kaprzy​jeż​dża​łatu

za​wsze,ile​kroćna​bie​ra​łaocho​tynaniż​szetem​pe​ra​tu​ryigór​skieho​te​lepeł​nenar​-

cia​rzy. Za​kła​dam, że wła​śnie dla​te​go wy​bra​łaś stu​dia w Mont​re​alu, by w każ​dej
chwi​limóctuwpaść.Poprze​stu​dio​wa​niutwo​ichru​chówuzna​li​śmy,żeje​że​limia​ła​-
byśgdzieśwró​cić,napew​nowy​bie​rzeszMont-Trem​blant.Niepo​my​li​li​śmysię.

‒Jakdłu​gomniestu​dio​wa​łeś?
Ka​vianuśmiech​nąłsięwspo​sób,któ​ryspra​wił,żeza​czę​łapo​wąt​pie​waćwpra​wi​-

dło​wefunk​cjo​no​wa​niewła​snychzmy​słów.Tensamuśmiechspra​wiłrów​nież,żeza​-
chwia​łasięnano​gachwsku​tekna​głe​goprzy​pły​wuemo​cji,któ​rewy​mknę​łysięspod
kon​tro​li.

‒Niesą​dzę,że​byśbyłago​to​watousły​szeć–po​wie​dział,ajegotwarzpu​styn​ne​go

wo​jow​ni​kaska​mie​nia​ła.Miałra​cję,niechcia​łategousły​szeć.Nietuiniete​raz.

‒Wy​da​jemisię,żeza​słu​gu​jęnato,bywie​dzieć,ja​kie​goro​dza​juprze​śla​dow​cąje​-

steś.Przy​go​tu​jęsię.

Nie​malsięza​śmiał.Wi​dzia​łatowjegooczachiwpra​wienie​zau​wa​żal​nymru​chu

ust,niewy​dałjed​nakżad​ne​godźwię​ku.

‒ Za​słu​gu​jesz je​dy​nie na to, że​bym prze​rzu​cił cię przez ra​mię i wy​niósł z tego

miej​sca.

Amayado​zna​łaszo​ku.Ni​g​dywcze​śniejniesły​sza​ławjegogło​sieażtaknie​na​tu​-

ral​niebrzmią​ce​gospo​ko​ju,takhip​no​ty​zu​ją​cejsiły.Sku​pi​łasięiuważ​niero​zej​rza​ła
wo​kół.

‒Niepo​peł​nijbłę​du–kon​ty​nu​owałKa​vian.–Gdy​bymdo​padłcięwin​nymmiej​scu,

nie tra​cił​bym cza​su na grzecz​no​ścio​we roz​mo​wy. Moja cier​pli​wość do cie​bie wy​-
czer​pa​łasięsześćmie​się​cytemu,Amaya.

‒Gro​ziszmi,adzi​wiszsię,dla​cze​goucie​kam.
‒ Nie ob​cho​dzi mnie, dla​cze​go ucie​kasz – od​po​wie​dział nie​spo​dzie​wa​nie chłod​-

nym gło​sem, po​zba​wio​nym ja​kich​kol​wiek emo​cji. – A te​raz masz wy​bór. Mo​żesz
wyjśćiwsiąśćdosa​mo​cho​du,któ​rystoizadrzwia​mi,albopo​zwo​lićmi,że​bymcię
tamwrzu​cił.De​cy​duj.

‒Niero​zu​miem.–Amayana​wetniesta​ra​łasięza​tu​szo​waćgo​ry​czywgło​sie.–

Mo​żeszmiećkaż​dąko​bie​tęnaświe​cie,mi​lio​nyznichspę​dza​jąbez​sen​nenoce,ma​-
rzącokró​lu,któ​rywło​żyko​ro​nęnaichgło​wę.Apo​li​ty​ka?Mógł​byśbezpro​ble​mu
sprzy​mie​rzyćswo​jekró​le​stwozpań​stwemmo​je​gobra​ta,na​praw​dęnieje​stemcido
tegopo​trzeb​na.

‒Aletocie​biechcę–od​po​wie​dział,rzu​ca​jącwjejstro​nęzło​wro​giespoj​rze​nie.–

Atoozna​cza,żewra​ca​mydopunk​tuwyj​ścia.

Ka​via​no​wi wy​da​wa​ło się, że Amaya ze​rwie się do uciecz​ki, mimo oczy​wi​ste​go

bez​sen​su ta​kie​go ru​chu. Ca​łym swo​im wnę​trzem, nie​okieł​zna​ną dzi​ko​ścią ser​ca,
nie​po​skro​mio​nąna​tu​rąsynapu​sty​ni,ciem​niej​sząniżnoc,pra​gnął,bycho​ciażspró​-
bo​wa​ła. Nie był czło​wie​kiem, któ​re​go – jak są​dzi​ła ‒ zna​ła. Har​to​wa​ły go stal
iśmierć,spi​skiizdra​dawo​kół,krwa​wotłu​mio​nere​be​lie.Samsie​bieukształ​to​wał
we​długmo​de​lu,któ​re​gonie​na​wi​dził‒bychro​nićlu​dzi,zaktó​rychjakowład​caod​-
po​wia​dał.Chy​bażetakijużbył,zmrocz​nądu​szą,zły.Moż​li​we,żegdy​bypo​now​nie
pró​bo​wa​łauciec,nietyl​kości​gał​byjądoupa​dłe​go,aledo​brzebysięba​wiłjejudrę​-
ką.

Naj​wy​raź​niejAmayawy​czy​ta​łatozjegotwa​rzy,bona​glepo​bla​dła–jegoza​gi​nio​-

naksięż​nicz​ka,któ​ratakdłu​goisku​tecz​niesięukry​wa​ła,byniestaćsiętąkró​lo​-

wą,któ​rejKa​vianpra​gnął.

Takgło​śnowes​tchnę​ła,zre​zy​gno​wa​na,żewy​wo​ła​łape​łensa​tys​fak​cjiuśmiechbe​-

stii,któ​rasięwnimobu​dzi​ła.

‒Pro​szę,ucie​kaj.–Za​pro​siłtymsa​mymru​chemręki,któ​rymkie​dyśza​chę​całjed​-

ne​gozeswo​ichry​wa​lidoprze​ję​ciatro​nu.Pa​mię​ta​ła,jaktra​gicz​neskoń​czyłtam​ten
ka​rie​ro​wicz.–Zo​ba​czy​my,coztegowyj​dzie.

Ka​viansamniewie​dział,cze​gosięponiejspo​dzie​wać.Sta​łaprzednimzza​ci​śnię​-

ty​miwpię​ścidłoń​miwspar​ty​minabio​drach,jakgdy​byza​mie​rza​łaude​rzyćgowtej
chwi​li,przywszyst​kich.Wła​ści​wietochciał,bytozro​bi​ła.

Po​my​ślał,żeztakąuro​dąpo​win​nabyćroz​piesz​cza​na,jakwszyst​ko,code​li​kat​ne,

trzy​ma​na pod klo​szem, gdzieś na naj​wyż​szej pół​ce. Czcił​by ją wte​dy. Tym​cza​sem
sta​ła przed nim wy​pro​sto​wa​na, nie drża​ła, nie omdle​wa​ła ze stra​chu, co prze​cież
nie​jed​no​krot​nieprzy​da​rza​łosiędo​ro​słymmęż​czy​znomwjegoobec​no​ści.Nado​da​-
tek,znaj​do​wa​łasięzbytbli​sko,tłu​miąctymsa​mymjegowście​kłość.Zresz​tą,wście​-
kłośćtonie​zbytdo​bresło​wo.Li​czyłnapo​skro​mie​niejej,oswo​je​nie,przy​go​to​wa​nie
do roli, któ​rą dla niej za​pla​no​wał. Co z tego, że była je​dy​ną, któ​ra go od​rzu​ca​ła,
któ​rawal​czy​łatam,gdziewszy​scyinnina​tych​miastsiępod​da​wa​li?Wście​kłość?Ow​-
szem,zwście​kło​ściąprzy​znał,żewła​śnietanie​sub​or​dy​na​cjamusięwniejpo​do​ba​-
ła.Immoc​niejgood​trą​ca​ła,tymbar​dziejjejpra​gnął.

Już przy ich pierw​szym spo​tka​niu po​ra​zi​ła go swą uro​dą. Po​zna​li się dzię​ki jej

bra​tu,Ri​ha​do​wi,na​stęp​cytro​nuBa​kri.

‒Pra​gnie​cieso​ju​szu?–spy​tałbezzbęd​nychwstę​pów,gdytyl​kowpro​wa​dzo​noRi​-

ha​da do sali tro​no​wej w pa​ła​cu sta​ro​żyt​ne​go mia​sta Daar Ta​la​as, któ​re w cią​gu
wie​kówprze​kształ​ci​łosięwtwier​dzę.Ka​vianmiałna​dzie​ję,żebu​dow​laprze​trwa
ko​lej​nestu​le​cia.

‒Tak.
‒Coztegobę​dziemiałmójkraj?Cojazy​skam?
Ri​haddłu​goiszcze​gó​ło​woopi​sy​wałmusy​tu​acjępo​li​tycz​nąwre​gio​nie,zwra​ca​jąc

uwa​gęnawid​mowoj​ny.So​juszbyłswe​goro​dza​jugwa​ran​cjąpo​ko​ju.Ka​vianwdu​-
chuprzy​zna​wałmura​cję,samwo​lałsaleba​lo​weodpolabi​twy,ata​niecodśmier​ci.

‒Pozatymmamsio​strę–do​dałRi​had,jak​bywuzu​peł​nie​niuswejdłu​giejwy​peł​-

nio​nejpo​li​ty​kąwy​po​wie​dzi.

‒Wie​lumęż​czyznmasio​stry–za​śmiałsię.‒Tyl​koniekaż​dyznichmaoprócz

tegokró​le​stwo,wktó​rymprzy​da​ła​bysiępo​mocmo​jejar​mii.

Kraj Ka​via​na może nie na​le​żał do naj​po​tęż​niej​szych, ale za​sły​nął z tego, że od

pięt​na​ste​gowie​kuni​ko​munieuda​łosięgopod​bić.

Pokrót​kiejwy​mia​nieopi​niiiuprzej​mo​ści,Ri​hadwy​cią​gnąłta​bletiwci​snął„Play”.
‒Mojasio​stra–po​wie​działpopro​stu,kła​dącta​bletprzedKa​via​nem.
Oczy​wi​ście, była pięk​na. Ale Ka​via​na przez całe ży​cie ota​cza​ły rze​sze pięk​nych

ko​biet.Pre​zen​to​wa​nomujeni​czymde​se​ry,doskosz​to​wa​niaalbodoko​lek​cji.Jego
ha​rembyłjakskar​biec,wy​peł​nio​nynie​zwy​kły​miko​bie​ta​mizróż​nychstronświa​ta.

Tajed​nabyłainna,zwy​zy​wa​ją​cymspoj​rze​niem,in​try​gu​ją​coaro​ganc​ka,bezśla​du

ule​gło​ści,nie​po​kor​na.Wy​jąt​ko​wa.Sta​łanie​wzru​szo​na,zpro​stosple​cio​nymwar​ko​-
czemprze​rzu​co​nymprzezdo​sko​na​lewy​rzeź​bio​nera​mię,zoliw​ko​wąskó​rąwi​docz​-
ną spod de​li​kat​nej bluz​ki. Nie zna​la​zł​by się na świe​cie męż​czy​zna, któ​ry umiał​by

ode​rwaćodniejwzrok.Byłowjejcze​ko​la​do​wychoczachcoś,coprzy​cią​ga​łospoj​-
rze​nia, elek​try​zo​wa​ło. Jej ak​cent, bez pół​noc​no​ame​ry​kań​skich na​le​cia​ło​ści, da​le​ki
od eu​ro​pej​skie​go, wła​ści​wie nie​okre​ślo​ny, był rów​nie in​try​gu​ją​cy, jak jej oczy. Gdy
mó​wi​ła,wjejgło​siesły​chaćbyłopa​sję,emo​cje,któ​ry​mina​wetskrom​nychimil​czą​-
cychwcią​gnę​ła​bywroz​mo​wę.Jejśmiechbyłjakźró​dla​nawoda,orzeź​wia​ją​cy,po​-
bu​dza​ją​cypra​gnie​nie,któ​renie​spo​dzie​wa​niegoopę​ta​ło.

‒Niechzgad​nę–po​wie​dzia​ła.Tam​te​godniaKa​vianporazpierw​szyusły​szałjej

głos.Ztru​demtłu​ma​czyłsamso​bie,żedziew​czy​nazekra​nuniemó​wi​ładonie​go,
żenapre​zen​to​wa​nymfil​mieroz​ma​wia​łazbra​tem.–Pew​niewład​cakró​le​stwaBa​-
kriniejestfa​nemHar​ry’egoPot​te​ra.

Byłajakpo​tęż​neude​rze​niepro​stowskroń;za​wi​ro​wa​łomuwgło​wie.Przezmyśl

prze​bie​ga​łomuna​tręt​nietyl​kojed​nosło​wo,takjak​byinnenieist​nia​ły.Moja.

Gdyfilmsięskoń​czył,Ka​vianuśmiech​nąłsiędoRi​ha​da.
– Nie wiem, czy obec​nie po​trze​bu​ję żony – po​wie​dział. Za​raz po​tem roz​po​czę​ły

sięne​go​cja​cje.Ktomógłprze​wi​dzieć,żewefek​ciedo​pro​wa​dzągodonie​go​ścin​nej
ka​na​dyj​skiejgłu​szy,dospo​wi​tejmgłągór​skiejwio​ski.

Po​dzi​wiałjejnie​za​leż​ność,nie​po​kor​nąna​tu​rę.By​ła​bydo​sko​na​łą,nie​złom​nąkró​-

lo​wąujegoboku.Jed​nak​żepo​trze​bo​wałteżżony,któ​raby​ła​bymupo​słusz​na.Mógł
wpraw​dziepo​stą​pićjakjegooj​ciec,miećkil​każon,każ​dądoin​ne​goza​da​nia,alenie
chciałpo​peł​niaćjegobłę​dów.Byłpe​wien,żewszyst​ko,cze​goszu​ka,znaj​dziewjed​-
nejko​bie​cie.Niemiałwąt​pli​wo​ści,żetąko​bie​tąjestAmaya.

‒Po​słu​chajmnie–po​wie​dzia​ła,wciążzrę​ko​manabio​drach,zunie​sio​nympod​-

bród​kiem.–Gdy​byśsłu​chałmniewcze​śniej,towszyst​kobysięniewy​da​rzy​ło.

Prze​cież słu​chał jej w Ba​kri, czy też może miał taki za​miar, ale wte​dy ucie​kła.

Jaki sens ma dal​sze wsłu​chi​wa​nie się w jej sło​wa? Czy​na​mi prze​ma​wia​ła gło​śno
iwy​raź​nie.

‒Na​stęp​nymra​zem,gdyzde​cy​du​jęsięcie​biesłu​chać,bę​dzie​myjużwmoimkra​-

ju.Bę​dzieszmo​głaso​biekrzy​czećdowoli,ajapo​słu​cham,sko​rojużbędęmu​siał–
po​wie​dział.–Dal​szyciągznasz.Skoń​czyszzgod​niezmoimsce​na​riu​szem,ato,co
wy​da​rzy​łosięwtakzwa​nymmię​dzy​cza​sie,jesttyl​kobez​sen​sow​nymprze​ryw​ni​kiem
wdro​dzedonie​unik​nio​ne​go.

ROZDZIAŁDRUGI

Ka​vian ru​szył w kie​run​ku drzwi, wie​dząc, że wszyst​kie wyj​ścia są ob​sta​wio​ne

przezjegolu​dzi.Amayaniemia​łajakuciec.Mimotowciążży​wiłna​dzie​ję,żespró​-
bu​je.Zcałąpo​wa​gą.Cza​ją​casięwnimbe​stiaprzy​go​to​wa​łasięnałowy.

‒Wy​cho​dzi​my,Amaya.Wtenczyinnyspo​sób.Je​ślichcesz,że​bymcięzmu​sił,to

takwła​śniezro​bię.Niepo​cho​dzęztwo​je​goświa​ta.Znamtyl​kotopra​wo,któ​resam
usta​no​wi​łem.

Pew​nymru​chemotwo​rzyłdrzwi,wpusz​cza​jącdownę​trzaka​fej​kiświe​że,mroź​ne

po​wie​trze. Wy​mie​nił po​ro​zu​mie​waw​cze spoj​rze​nia ze swo​imi ludź​mi, by wresz​cie
od​wró​cićsięispoj​rzećnako​bie​tę,któ​rejtaktrud​nobyłoprzy​jąćdowia​do​mo​ści,że
na​le​żydonie​go;żeje​dy​nieopóź​niato,coza​pi​sałjejlos.

Amayaza​ci​snę​łapię​ści.Alena​wette​raz,bez​sen​sow​nieupar​ta,zezło​ściąwy​pi​sa​-

nąnatwa​rzy,wy​da​łamusięnie​wy​obra​żal​niepięk​na,znie​dba​lesple​cio​nymwar​ko​-
czemprze​rzu​co​nymprzezra​mię,jak​byna​gleprze​sta​łojąob​cho​dzić,jakwy​glą​da.
Pa​mię​tał,żewdniuza​rę​czynjejwar​koczsple​cio​notak,byprzy​po​mi​nałdro​go​cen​ną
ko​ro​nę.Iwte​dy,ite​razpra​gnąłroz​pleśćgo,byuwol​nićbu​rzęczar​nychlśnią​cych
wło​sów,wktó​rychmógł​byza​nu​rzyćtwarzichło​nąćjejnie​po​wta​rzal​nyza​pach.Nie
prze​szka​dza​łomu,żeAmayamia​łanaso​bieubra​nie,któ​retakwy​ra​zi​ściekon​tra​-
sto​wa​łozjejde​li​kat​nąskó​rąiwża​denspo​sóbniepa​so​wa​łodooso​by,któ​rajużnie​-
dłu​gomia​łazo​staćjegokró​lo​wą.Wy​tar​tedżin​syicięż​kiezno​szo​nebuty,luź​nablu​-
zaskry​wa​ją​cado​sko​na​leukształ​to​wa​necia​łoipu​cho​wa,zbytdużakurt​kaspra​wia​-
ły,żeAmayawy​glą​da​łajakuro​cza,nie​za​moż​nastu​dent​ka.Itakipew​niebyłjejza​-
miar.

Ka​vianpra​gnąłokryćjąje​dwa​bia​miiza​rzu​cićklej​no​ta​mi,bykro​czącujegoboku,

wy​so​kono​si​łagło​wę.Po​da​ro​wał​byjejcałezło​toświa​taibu​do​wałjejpa​ła​ce,jakkie​-
dyśczy​ni​liza​ko​cha​nibezpa​mię​ciwład​cyjegokra​ju.Pra​gnąłsil​nejipięk​nejżony.
Wmy​ślachba​dałkaż​dyskra​wekjejcia​łaroz​pa​lo​ny​midłoń​mi,usta​mi,ję​zy​kiem…

Naj​pierwjed​naktrze​babyłowja​kiśspo​sóbza​braćjązKa​na​dydodomu.
‒Jaktozro​bi​my?–za​py​tał,niezwa​ża​jącnaobec​nośćprzy​pad​ko​wychsłu​cha​czy.

–Mamcięwzo​rembar​ba​rzyń​cówprze​rzu​cićprzezra​mię?Wiesz,żesięnieza​wa​-
ham.

Za​drża​ła.Od​dał​bykró​le​stwo,bywie​dzieć,czytozpo​wo​dupo​żą​da​nia,czyod​ra​zy

wsto​sun​kudojegooso​by.Strasz​ne,żeznałjąnatylesła​bo,bynieroz​róż​niaćtych
uczuć.Tomu​sia​łosięzmie​nić.Niewie​działtyl​kojak,sko​roswo​jąuciecz​kąpo​zba​-
wi​łagoresz​tekcie​płaide​li​kat​no​ści.Te​razbyłzim​nyjakka​mień.

Amayachwy​ci​łakurt​kę,prze​rzu​ci​łator​bęprzezra​mięipo​zo​sta​łanaswo​immiej​-

scu,niero​biącanikro​kuwjegokie​run​ku.

‒Je​śliztobąpo​ja​dę,czyobie​caszmi…
‒Nie.
‒Niewiesz,cochcia​łampo​wie​dzieć–ob​ru​szy​łasię.

‒Aja​kietomazna​cze​nie?Zło​ży​łemciwie​leobiet​nicprzedna​szy​miza​rę​czy​na​-

mi.Niepo​win​naśsiędo​ma​gaćni​cze​gowię​cej.Pozatymtyrów​nieżwie​lemiobie​ca​-
łaśiniedo​trzy​ma​łaśsło​wa.Obo​jeniepo​win​ni​śmysza​fo​waćobiet​ni​ca​mi.

‒Ale…
‒Toniesąne​go​cja​cje–po​wie​działspo​koj​nie,koń​czącroz​mo​wę.
Za​bo​la​ło ją to, w wi​docz​ny spo​sób, bo wy​pro​sto​wa​ła się, uno​sząc gło​wę i od​dy​-

cha​jącszyb​ciej.Byłatakapięk​na.Mógłbyćnaniązły,aleprzedewszyst​kimtkwił
wnimmęż​czy​znazkrwiiko​ści,któ​rydo​sko​na​lezda​wałso​biespra​węztego,ilezy​-
skał​by,ma​jąctakąpięk​nośćuswe​goboku.Jegokró​lo​wapo​win​nabyćsil​na,wprze​-
ciw​nym ra​zie, ni​czym jego mat​ka, nie znio​sła​by tru​dów, ja​kie przy​no​si pu​sty​nia,
stra​ci​ła​byocho​tędoży​ciaprzypierw​szejbu​rzy.Boży​cie,toprzedewszyst​kimbu​-
rze,anieblasksłoń​ca.

Ka​vianbyłwład​cą–wo​jow​ni​kiem.Amayamia​łabyćjegokró​lo​wą–wo​jow​nicz​ką,

nie​za​leż​nieodtego,jakbar​dzonie​na​wi​dzi​łategowszyst​kie​go,coro​bił,byjądotej
roliprzy​go​to​wać,icojemuda​wa​łotakdużosa​tys​fak​cji.

‒Żad​ne​gosprze​ci​wu,żad​nychne​go​cja​cji–po​wtó​rzył,możetro​chęzbytsta​now​-

czo. – Nie masz wy​bo​ru, co​kol​wiek zro​bisz, wszyst​kie dzia​ła​nia będą wio​dły do
tegosa​me​gocelu.

Spo​dzie​wałsiękłót​ni,ztegopro​ste​gopo​wo​du,żedo​tych​czasza​wszesiękłó​ci​ła,

akie​dywresz​ciezdo​łałjąuci​szyćwje​dy​nyzna​nyso​biespo​sób,wzię​łanogizapas
iucie​kłanasześćmie​się​cy.Po​tem,kie​dyjąod​na​lazł,byłgo​tówna​wetpo​dzi​wiaćją
za od​wa​gę i de​spe​ra​cję. Tym​cza​sem dziś jego wo​jow​nicz​ka po​now​nie sta​wi​ła mu
opór.

‒ To zło​wiesz​cze sło​wa – po​wie​dzia​ła. – Za​ło​żysz mi na gło​wę wo​rek po kar​to​-

flach?Za​kle​iszmiustata​śmą?Sta​redo​breme​to​dypo​ry​wa​czy?

Ka​vianniepo​wi​nienbyłsięuśmiech​nąć.Byłświa​dom,żewtenspo​sóbpro​sisię

okło​po​ty,aleniemógłsiępo​wstrzy​mać,zwłasz​czagdywy​szedł​szynauli​cę,mi​nę​ła
go,jak​bychcia​ła,byspoj​rzałnaniązin​nejper​spek​ty​wyido​ce​niłwar​tośćob​ci​słych
dżin​sównaide​al​niezbu​do​wa​nejko​bie​cie.

Po​czuł pul​so​wa​nie w skro​niach, nie​po​ha​mo​wa​ną po​trze​bę przy​cią​gnię​cia jej do

sie​bie,byznówspraw​dzićdłoń​mikształtjejpo​ślad​ków,byskoń​czyćtam,gdziezna​-
leź​lisięprzedsze​ścio​mamie​sią​ca​mi,takbyniemu​siećje​dy​niewspo​mi​nać,jakto
ro​biłkaż​de​godniaodchwi​li,gdyucie​kła.

‒DoCal​ga​rylecisiękrót​ko,bio​rącpoduwa​gę,żemamydodys​po​zy​cjihe​li​kop​ter

–po​wie​dział.–Apo​temza​le​d​wiepięt​na​ściego​dzindoDaarTa​la​as.Odcie​bieza​le​-
ży,czyspę​dziszpo​dróżzwor​kiempokar​to​flachnagło​wieita​śmąnaustach.Mogę
cię też czymś na​szpry​co​wać, je​śli to ci po​mo​że czuć się bar​dziej po​krzyw​dzo​ną
iprze​śla​do​wa​ną.We​dleży​cze​nia,mojakró​lew​no.

Za​trzy​ma​łasię,tkwi​łanie​ru​cho​monauli​cyma​łe​gomia​stecz​kawśrod​kuka​na​dyj​-

skiejgłu​szy.Po​temod​wró​ci​łasiępo​wo​li,jak​bywciążprze​twa​rza​jącwy​po​wie​dzia​ne
szorst​kimto​nemsło​waKa​via​na.Gdywresz​ciespoj​rza​łamuwoczy,nieod​wró​ci​ła
wzro​ku.

‒Niemogębyćtwo​jąkró​lo​wą–po​wie​dzia​łaci​chut​ko.–Mu​sisztowie​dzieć.Je​-

stempew​na,żewresz​cietozro​zu​mia​łeś,potylumie​sią​cach.

Na​wet nie pró​bo​wał trzy​mać się od niej z da​le​ka. Schwy​cił jej war​kocz i po​cią​-

gnąłlek​ko.Gdy​bychciał,przy​du​sił​byją,przy​ci​snąłdosie​bie,ca​ło​wałjejma​li​no​we
peł​ne usta. Wi​zja na​mięt​ne​go po​ca​łun​ku uno​si​ła się mię​dzy nimi. Nie​ste​ty, wraz
z nią po​ja​wi​ło się draż​nią​ce wspo​mnie​nie tego, co sta​ło się w pa​ła​cu jej bra​ta;
wspo​mnie​nie,któ​repo​bu​dzi​łokrew,spra​wia​jąc,żeobo​jeob​la​lisięru​mień​cemzu​-
peł​nienie​przy​sta​ją​cymdozim​ne​godnia.

‒ Obie​cy​wa​łaś – przy​po​mniał jej. – Ty skła​da​łaś przy​się​gi, ja je ak​cep​to​wa​łem.

Od​da​łaś się w moje ręce, Amaya. Mo​żesz to na​zy​wać, jak chcesz, wy​mu​szo​ny​mi
zrę​ko​wi​na​mi, dy​plo​ma​tycz​ny​mi za​rę​czy​na​mi, za​aran​żo​wa​nym mał​żeń​stwem… Ja​-
kich​kol​wiekokre​śleńuży​jesz,totyniedo​trzy​ma​łaśsło​wa.Dla​te​gouwa​żam,żena​-
daldomniena​le​żysz,ni​g​dynieprze​sta​łaśbyćmoja…

‒Niemogętegoza​ak​cep​to​wać–wy​szep​ta​łaroz​pacz​li​wie.
Za​sko​czy​ła go – tym, cze​go się spo​dzie​wał, a cze​go w tej chwi​li nie zro​bi​ła: nie

wy​ry​wa​łasię,nieszlo​cha​ła,nieuni​ka​łajegospoj​rze​nia.

‒Tonietwo​jejak​cep​ta​cjipo​trze​bu​ję–po​wie​działtwar​do.–Tyl​kocie​bie.

Dosta​ro​żyt​ne​gopu​styn​ne​gomia​staztwier​dząikró​lew​skimpa​ła​cemniewio​dły

żad​nedro​gi.Takprzy​naj​mniejodwie​kówgło​si​łyle​gen​dyiopo​wie​ściprze​ka​zy​wa​ne
na te​mat Daar Ta​la​as przez han​dla​rzy i po​ko​na​nych ry​wa​li tam​tej​sze​go wład​cy.
Taką praw​dę uwiecz​nio​no w bo​jo​wych pie​śniach i epic​kich po​ema​tach. Obec​nie,
wcza​sachob​ser​wa​cjisa​te​li​tar​nychiszpie​gow​skichdro​nów,niebyłomoż​li​wo​ściza​-
ta​je​nia jego lo​ka​li​za​cji, co wca​le nie ozna​cza​ło, że do​stęp do nie​go sta​wał się ła​-
twiej​szy. Licz​ne dro​gi pro​wa​dzą​ce od gra​nic pań​stwa na​dal koń​czy​ły się na​gle
wser​cupu​sty​ni,wnie​okre​ślo​nymmiej​scupo​śródwę​dru​ją​cychpia​sków.Krajprze​-
ci​na​łypo​nad​tonie​wi​docz​neznie​bata​jem​ni​czetu​ne​lepodpo​tęż​ny​migó​ra​mi,gdzie
miesz​kań​cyzwy​kleskry​wa​lisięprzedna​jeźdź​ca​mi.Nie​zwy​kłakra​inatyl​kopo​zor​-
nieotwie​ra​łasięnaświat,je​ślitenmiałod​wa​gębłą​dzićwjejpo​zba​wio​nychży​cia
prze​strze​niach.Ta​jem​ni​czasie​dzi​bawład​cównie​zmien​nie,odpra​daw​nychcza​sów,
fa​scy​no​wa​łajakfa​ta​mor​ga​naitakjakonapo​zo​sta​łaza​rów​nonie​zba​da​na,jaknie​-
zdo​by​ta.DaarTa​la​asniemoż​nabyłoza​ata​ko​waćzlądu.Niemoż​nateżbyłostam​-
tąduciec.

Amayanieroz​wa​ża​łapo​zo​sta​nianatejzie​mi,coniezna​czy,żeniesta​ra​łasięjej

po​znaćpo​przezlek​tu​rędo​stęp​nychma​te​ria​łów.Nawszel​kiwy​pa​dek.

Mały sa​mo​lot o szla​chet​nych kształ​tach wła​śnie wy​lą​do​wał. Amaya sta​nę​ła na

szczy​cieschod​ków,bez​rad​niero​zej​rza​łasięwo​kół.Ka​vianpo​dą​żałtużzanią,jak
pa​sterz czu​wa​ją​cy nad sta​dem owiec, przy​go​to​wa​ny na ich de​spe​rac​ką uciecz​kę
wpie​kłoota​cza​ją​cejtomiej​scepu​sty​ni.

‒Tuniebę​dzieszpo​trze​bo​wa​łastraż​ni​ka.‒Ka​vianchy​baczy​tałwjejmy​ślach,

gdyzre​zy​gna​cjąza​pa​trzy​łasięwbez​kre​snepia​ski.–Samdamso​bieztobąradę.
Jużwiem,jakpo​stę​po​waćzko​bie​ta​mi,zwłasz​czatakprze​bie​gły​mi.Wy​obraźso​bie,
comożesięstać,gdy​byśpró​bo​wa​ła.

Niemu​sia​łaso​biewy​obra​żać.Ostat​niesześćmie​się​cyspę​dzi​ła,pró​bu​jącwy​rzu​-

cićzpa​mię​ciwspo​mnie​nietam​tejnocywpa​ła​cujejbra​ta.

‒Tosięwię​cejniepo​wtó​rzy–za​pew​ni​łago.
Gdyze​ska​ki​wa​łanapły​tęka​me​ral​ne​golot​ni​ska,Ka​vianpo​ło​żyłjejdłońnakar​ku,

lek​kimuści​skiempo​ma​ga​jącza​cho​waćrów​no​wa​gę.Nieza​brałręki,gdyszlipopły​-

cielot​ni​ska.Po​chy​liłsię,mu​ska​jącusta​mijejpo​li​czek.Amayabyłaprze​ko​na​na,że
do​sko​na​le wie​dział, co robi; wie​dział, że tym do​ty​kiem za​mie​nia jej cia​ło w oce​an
wrzą​cychpło​mie​ni.Prze​sta​łaod​dy​chać.

‒Ależpo​wtó​rzysię–po​wie​dział.–Itoczę​sto.Jużwkrót​ce…
Za​drża​ła, na​wet nie pró​bu​jąc so​bie tłu​ma​czyć, że to tyl​ko strach… Za​śmiał się,

wciążjąprzy​trzy​mu​jąc,na​wetkie​dydo​szlidoocze​ku​ją​ce​gonanichhe​li​kop​te​ra.

‒Niewy​sko​częwcza​sielotu–za​pew​ni​łago.
‒Niewąt​pię.
Tobyłkrót​ki,nie​rów​nylot.Wznie​ślisięnie​malpio​no​wonaznacz​nąwy​so​kość,by

po​tem prze​le​cieć nad łań​cu​cha​mi zło​wro​gich gór i wy​lą​do​wać po ich prze​ciw​nej
stro​nie.Amayaprzy​glą​da​łasięzgóryka​mien​nymbu​dyn​kom,ba​śnio​wymogro​dom,
wie​życz​komimi​na​re​tompo​tęż​ne​gomia​sta,za​sta​na​wia​jącsię,cojątamcze​ka.Gdy
wy​lą​do​wa​li, Ka​vian po​now​nie chwy​cił ją za kark, jak nie​sfor​ne​go ko​cia​ka. Chcia​ła
za​pro​te​sto​wać,alepo​wstrzy​ma​łasię,wi​dzącjegotrium​fu​ją​cyuśmiech.Kil​kamie​-
się​cytemuobie​całjej,żejątuspro​wa​dzi,iwła​śnietozro​bił.Za​schłojejwgar​dle.
Nieodpu​styn​ne​gopo​wie​trza,alenamyślotym,któ​rychjesz​czeobiet​nicza​mie​rza
do​trzy​maćpu​styn​nyksią​żę.

Pew​niewszyst​kich.Do​trzy​makaż​dejobiet​ni​cy,któ​rązło​żył.
He​li​kop​terwy​lą​do​wałnada​chupo​tęż​ne​gogma​chu,naj​wy​żejpo​ło​żo​ne​gomiej​sca

wtejczę​ścido​li​ny.Kie​dyopu​ści​lipo​jazd,Ka​vianmoc​nochwy​ciłjązarękę,po​cią​ga​-
jąc za sobą, nie zwa​ża​jąc na to, że na​rzu​ca zbyt szyb​kie tem​po; mu​sia​ła pra​wie
biec. Prze​mie​rza​li la​bi​rynt ko​ry​ta​rzy, set​ki wi​ją​cych się mar​mu​ro​wych scho​dów,
salewy​kła​da​nemo​zai​ka​miipo​ko​jezrzeź​bio​ny​misu​fi​ta​mi.Wnę​trzepa​ła​cuda​wa​ło
wra​że​nieotwar​to​ści,dzię​kiwol​nymprze​strze​niomidu​żejilo​ściświa​tła.Mi​ja​lidys​-
kret​nie prze​miesz​cza​ją​cych się lu​dzi, za​pew​ne słu​żą​cych, któ​rym Ka​vian wy​da​wał
szyb​kie, krót​kie in​struk​cje. Wszy​scy na​po​tka​ni po​ro​zu​mie​wa​li się z Ka​via​nem po
arab​sku. Uczy​ła się tego ję​zy​ka w dzie​ciń​stwie, mo​gła więc zro​zu​mieć więk​szość
roz​mów, choć bez szcze​gó​łów. Wspo​mi​na​li coś o pół​noc​nej gra​ni​cy, coś o ja​kiejś
uro​czy​sto​ści. Po dro​dze pod​cho​dzi​li do Ka​via​na jego urzęd​ni​cy, chwi​lę po​dą​ża​li
ujegoboku,wsku​pie​niuprze​ka​zu​jącin​for​ma​cje,byza​raz,od​da​le​niru​chemwład​-
czejręki,znówznik​nąćwpa​ła​co​wychza​uł​kach.

Amayapa​trzy​łanaichtwa​rzeico​razpeł​niejdo​cie​ra​łodoniejto,couświa​do​mi​ła

so​biepółrokutemuicze​gosięwów​czaswy​stra​szy​ła.Ka​vianbyłnie​po​wstrzy​ma​ną
siłą;brał,cochciał,nieto​le​ru​jącopo​ru.

Za​trzy​ma​lisięwresz​cieiKa​vianpu​ściłrękęwy​czer​pa​nejbie​giemAmai,któ​rapo​-

chy​li​łasię,byza​czerp​nąćpo​wie​trza.Wte​dyzo​rien​to​wa​łasię,żebylisami.

Wy​glą​da​łonato,żeznaj​do​wa​lisięwogrom​nejpie​cza​rzeoświe​tlo​nejla​tar​nia​mi

i po​chod​nia​mi umiesz​czo​ny​mi na ka​mien​nych ścia​nach. W od​da​li do​strze​gła roz​le​-
głepo​dwó​rzeską​pa​newja​snympu​styn​nymsłoń​cu.Zo​ba​czy​łateżwy​peł​nio​newodą
ba​se​nytwo​rzą​cekrąg,zfon​tan​na​miwkształ​cieka​mien​nychsmo​kówilwów.

‒Gdzieje​ste​śmy?–za​py​ta​ła,aechood​bi​ja​łojejsło​waodpo​tęż​nychścianwo​kół.
‒Tosąłaź​nieha​re​mu.
Amayaze​sztyw​nia​ła.Ha​rem.
‒ Ha​rem skła​da się z wie​lu wię​cej po​miesz​czeń, zo​ba​czysz sama, zaj​mu​je całe

skrzy​dłopa​ła​cu–tłu​ma​czyłda​lejKa​vian.

‒Tujestpu​sto,ni​ko​goniema–po​wie​dzia​ła,zmu​sza​jącsię,bysięro​zej​rzećwo​-

kół.Wła​ści​wie,cojątoob​cho​dzi​ło.Nieza​le​ża​łojejnanim,więcwczymmo​gła​by
jej prze​szka​dzać obec​ność in​nych. Jej oj​ciec był taki sam. Spę​dzi​ła dzie​ciń​stwo
wśródjegoko​biet,zktó​rychkaż​dabyłaosob​nąprzy​czy​nącier​pie​niajejmat​ki.Pa​-
mię​ta​łajejsło​wa.„Ko​chaćta​kie​goczło​wie​kajaktwójoj​ciecozna​czazre​zy​gno​wać
z sie​bie. Kie​dy wi​dzisz, jak ad​o​ru​je inne, coś w to​bie bez​pow​rot​nie umie​ra”. Nie
zdzi​wi​ła​bysię,gdy​byKa​vianbyłule​pio​nyztejsa​mejgli​ny,cojejoj​ciec.‒Ni​ko​go
niema.Ha​rembezha​re​mu?

‒Przy​po​mnijso​biena​sząroz​mo​węwpa​ła​cutwo​je​gobra​ta.
‒Niewiem,oczymmó​wisz‒od​po​wie​dzia​ła,tu​szu​jącpraw​dębez​rad​nymuśmie​-

chem,choćwrze​czy​wi​sto​ścipa​mię​ta​łakaż​desło​wo.

‒Obo​jewie​my,żetokłam​stwo.Na​uczy​łaśsiężyć,oszu​ku​jącsamąsie​bie.Imnie.
‒Aje​ślina​praw​dęniepa​mię​tam?Możetymra​zemniematużad​ne​gopod​stę​pu?

Nieprzy​szłocidogło​wy,żeroz​mo​wyztobąniesądlamnienatyleważ​ne,byjepa​-
mię​tać?

‒Przy​po​mnęciwta​kimra​zie.Po​wie​dzia​łaśmiwte​dy,żeniepo​ślu​biszmęż​czy​zny

z ha​re​mem, zwłasz​cza że sama się w ta​ko​wym uro​dzi​łaś. Obie​ca​łem ci wte​dy, że
opróż​nięswój.Pa​mię​taszjuż?Mamcijesz​czeopo​wie​dzieć,coro​bi​li​śmywmo​men​-
cie,gdycitęobiet​ni​cęskła​da​łem?

Od​wró​ci​ławzrok,byukryćemo​cjewy​wo​ła​newspo​mnie​nia​mi.
‒Pew​nieni​g​dyniemia​łeśha​re​mu–bąk​nę​łapodno​sem.‒Mójbratnaprzy​kład

niema.

‒Jateżniemam.Odsze​ściumie​się​cy–skwi​to​wał.–Czujsięjakusie​bie.Wi​taj

wdomu.

Amaya pró​bo​wa​ła się opa​no​wać, zro​zu​mieć, co tak na​praw​dę się dzie​je. Ka​vian

za​śmiał się, wi​dząc wy​raz jej twa​rzy. Usiadł na ka​mien​nej ła​wie i zrzu​cił kurt​kę
iko​szu​lę,od​sła​nia​jąctors.

Amayaprze​czy​ta​łachy​bawszyst​kiemityipóź​niej​szeopo​wie​ścioha​re​mach.Wie​-

dzia​ła,jakfunk​cjo​nu​ją.Wie​dzia​ła,jaknie​wie​letrze​ba,bywpaśćwpu​łap​kęipo​zo​-
staćwniejprzezresz​tęży​cia,wsłuż​biekró​lówpie​kła.Nie,dzię​ku​ję.Toniemo​gło
byćjejprze​zna​cze​nie,niechcia​łapo​dzie​lićlosumat​ki.

Niena​dą​ża​łazanim.Bałasiępo​ru​szyć.Po​my​śla​ła,żeje​ślitozro​bi,po​tęż​nesu​fi​-

tynadjejgło​wąruną,grze​biącjąijejma​rze​nia.Byćmożebałasięcze​gośjesz​cze,
cze​go nie chcia​ła na​zwać, wie​dząc, gdzie się to koń​czy. Wi​dzia​ła to jako dziec​ko.
Prze​ży​łato.Nie​waż​ne,jakmoc​nobiłojejser​ce.Swo​jewie​dzia​ła.

‒ Ile ko​biet tu trzy​ma​łeś? ‒ za​py​ta​ła, sta​ra​jąc się, by za​brzmia​ło to jak do​bry

żart.

‒Sie​dem​na​ście.
‒Sie…Żar​tu​jesz,praw​da?Totwójnowyspo​sóbnaprze​ko​ma​rza​niesięzemną?
‒Czyjawy​glą​damnażar​tow​ni​sia?–spy​tałspo​koj​nie,choćwy​da​wa​łojejsię,że

wjegogło​sieza​brzmiałcy​nizmpo​łą​czo​nyzeznie​cier​pli​wie​niem.

‒Trzy​ma​łeśtusie​dem​na​ścieuwię​zio​nychko​biet?Czyty…Czy…nocąlubkie​dy​-

kol​wiek…Czyty…?

Niezdo​ła​łaskoń​czyćtegopy​ta​nia.Byłozbytin​tym​ne,izbyttrud​ne.Amożebała

siętego,cousły​szywod​po​wie​dzi.

‒Czyupra​wia​łemznimiseks?–do​koń​czyłzanią,mrocz​nymgło​sem.–Czywła​-

śnietochceszwie​dzieć,Amaya?Sło​woseksnieprze​cho​dziciprzezusta?

‒Nie.Nicniechcęwie​dzieć.Nieob​cho​dzimnieto.Niein​te​re​su​jemnie,coro​-

bisz.

‒Nieza​da​wajpy​tań,je​śliniemo​żeszznieśćod​po​wie​dzi.Zwłasz​czażenieza​mie​-

rzamni​cze​goukry​waćaniteżuła​twiaćciży​ciacu​kier​ko​wy​miwer​sja​mizda​rzeń–
mó​wiłtwar​dymgło​sem.–Nieczasnaza​zdrośćifo​chydo​bredlana​sto​la​tek.Je​steś
kró​lo​wąDaarTa​alas,anieano​ni​mo​wąna​łoż​ni​cą.

‒Nieje​stemżad​nąkró​lo​wą!–wy​krzy​cza​ła.Po​de​szłabli​żej,byrzu​cićmutesło​-

wapro​stowtwarz.Błąd.Ka​vianmiałnaso​biejużtyl​kokrót​kiespoden​kieks​po​nu​-
ją​ce ma​syw​ne uda. Czy to dla​te​go jej gło​wę wy​peł​ni​ła te​raz nie​okre​ślo​na pust​ka?
Niemaha​re​mu.Niemana​łoż​nic.Jesttyl​koon.Ka​vian.Pięk​nyKa​vian,przyktó​rym
mię​kły jej nogi, a cia​ło prze​szy​wa​ły nie​po​ha​mo​wa​ne dresz​cze. Ka​vian sta​now​czy
ibez​li​to​sny,ajed​no​cze​śniede​li​kat​nyjakwierszpi​sa​nyowscho​dziesłoń​ca.Ka​vian.
Przy​ci​snę​łaobiedło​niedoser​ca,byniepo​zwo​lićmuwy​rwaćsięzpier​si.

‒ Mam na​dzie​ję, że prze​sta​niesz za​da​wać mi py​ta​nia, na któ​re, jak przy​pusz​-

czam,znaszwszyst​kieod​po​wie​dzi–po​wie​działtrium​fu​ją​cymto​nem,nie​malde​lek​-
tu​jącsięjejudrę​ką,ob​ser​wu​jąc,jaktra​cikon​tro​lęnadwła​snymcia​łem,któ​reza​-
cho​wy​wa​łosiętak,jak​byna​le​ża​łoniedoniej,leczdonie​go,takjakkie​dyś.–Ate​-
razsięroz​bierz.

ROZDZIAŁTRZECI

Mu​sia​łasięprze​sły​szeć.Nie​moż​li​we,bytopo​wie​dział.
‒Oso​bi​ściemamocho​tęzdjąćzsie​biewszyst​ko,alebojęsię,żewte​dypad​niesz

tru​pem. Mar​mur pod na​szy​mi sto​pa​mi jest bar​dzo twar​dy. Mo​gła​byś zro​bić so​bie
krzyw​dę,mdle​jączwra​że​nia.

‒Nieze​mdla​ła​bym–rzu​ci​ła,wy​dy​ma​jąclek​ce​wa​żą​cowar​gi.‒Wi​dzia​łamtłu​my

na​gichmęż​czyznprze​wi​ja​ją​cychsięprzezmojełóż​ko.Je​denwię​cejnierobiróż​ni​-
cy.

‒Nie​praw​da–rzu​ciłkrót​ko,zpew​no​ściąsie​bie,przy​su​wa​jącsiębli​żej.–Niewi​-

dzia​łaś.

Wszyst​kowniejchcia​łoza​pro​te​sto​wać,sprze​ci​wićsięjegosło​wom,alezga​siłte

my​śli nie​ustę​pli​wym spoj​rze​niem ciem​nych oczu. I jesz​cze bar​dziej się zbli​żył, był
tuż obok. Gdy​by te​raz ode​tchnę​ła, do​tknę​ła​by jego zło​ci​stej skó​ry. Mia​ła przed
sobąklat​kępier​sio​wąwo​jow​ni​ka,ide​al​niewy​kształ​co​nemię​śnie,któ​rede​li​kat​nym
drże​niembła​ga​łyjejręceopiesz​czo​tę.

‒Po​wie​dzia​łem,że​byśzdję​łaubra​nie,aziz​ty–po​wtó​rzyłznie​cier​pli​wio​ny.Po​czu​-

ła jego od​dech, in​ten​syw​ny zwłasz​cza w mo​men​cie, gdy wy​po​wia​dał nie​zna​ne jej
sło​wo.Bałasię.Zdru​giejstro​ny,gdy​byte​razzro​bi​łaje​denkrokdoprzo​du,mo​gła​-
bypo​sma​ko​waćjegoust.Niewie​dzia​ła,wjakispo​sóbzdo​ła​łasiępo​wstrzy​mać,bo
prze​cieżpra​gnę​łategowta​kimsa​mymstop​niu,wja​kimsięoba​wia​ła.

‒Nieje​stemzbytdo​brawwy​peł​nia​niupo​le​ceń–wy​du​si​łaześci​śnię​tymgar​dłem.
‒Jesz​czenie.Nara​zienie–po​wie​działzde​cy​do​wa​nymgło​sem.–Alejużwkrót​ce

bę​dzieszule​głaipo​słusz​na.Będęna​le​gał.

Czassięza​trzy​mał,utknąłwma​łejprze​strze​nimię​dzynimi,prze​szłośćmie​sza​ła

się z te​raź​niej​szo​ścią, spra​wia​jąc, że Amaya sama nie do koń​ca wie​dzia​ła, co się
zniądzie​jete​raz,acosięzda​rzy​łownocichza​rę​czyn.Pa​mię​ta​ławszyst​ko,choć
przezsześćmie​się​cysta​ra​łasięza​po​mnieć.

Wewło​sachwciążczu​łajegoręce,wple​cio​newwar​kocz.Przy​trzy​małjejwte​dy

gło​wę, się​ga​jąc usta​mi jej ust ni​czym wy​głod​nia​łe zwie​rzę, w pry​wat​nej kom​na​cie
Pa​ła​cuKró​lew​skie​goBa​krian,do​kąduda​lisię,by„prze​dys​ku​to​wać”ofi​cjal​neprzy​-
rze​cze​nia, któ​re wcze​śniej pu​blicz​nie so​bie zło​ży​li. Znów go po​czu​ła, po​zwa​la​jąc
cia​łusta​nąćwpło​mie​niachpodwar​stwąroz​pa​lo​nejskó​ry,gdyeks​plo​do​wałża​rem,
któ​rypo​zba​wiłichświa​do​mo​ści.

Takbyłosześćmie​się​cytemu.Takza​czy​na​łosiędziaćte​raz,właź​niachha​re​mu,

zktó​re​gościanspo​glą​da​łynanichnie​wi​docz​neoczysie​dem​na​stuod​trą​co​nychna​-
łoż​nic.

Amayaspo​dzie​wa​łasię,żeKa​viantakjakwte​dyschy​lisięijąpo​ca​łu​je,żeusły​szy

zwie​rzę​cypo​mruk,naktó​re​gowspo​mnie​nieprze​szy​wałjadreszcz.

Tymra​zemni​cze​gota​kie​goniezro​bił.Przy​klęk​nąłprzednią,jak​bynaznakpod​-

dań​stwa.

Ma​jąckró​laustóp,po​win​nasiębyłapo​czućjakpo​tęż​nawład​czy​ni.Za​miasttego

po​czu​łasiękru​cha,wiot​kainie​pew​na.Onzaśwy​dałjejsiębar​dziejpo​tęż​nyiprze​-
ra​ża​ją​cy.Toniemia​łosen​su.Jejser​ceprze​sta​łojużuda​wać,żebije.Byłojakra​kie​-
tapró​bu​ją​cawy​rwaćsięzpier​si.

Do​pie​rowte​dyzo​rien​to​wa​łasię,żeKa​viannieukląkłprzednią,tyl​koschy​liłsię,

byzdjąćjejbutyiskar​pet​ki.Zim​nyka​mieńpo​sadz​kipodbo​sy​misto​pa​miprzy​wró​cił
jejprzy​tom​nośćumy​słu.

Te​raz to ona schy​li​ła się, by go ode​pchnąć, tak przy​naj​mniej za​mie​rza​ła. Może

uczy​ni​łatotyl​kopoto,bygodo​tknąć,bypo​czućmocpo​tęż​nychra​mion?Czywogó​-
lewie​dzia​ła,corobi?Cochcezro​bić?Niepo​wstrzy​ma​łago.Na​wetniespró​bo​wa​ła
gopo​wstrzy​mać.

Do​tarł dłoń​mi do pa​ska jej spodni i za​nim zdo​ła​ła po​now​nie ode​tchnąć, dżin​sy

spły​nę​łyzniejła​god​nie,za​trzy​mu​jącsięwkost​kach.Aonana​dalniepró​bo​wa​łago
po​wstrzy​mać.

‒Pro​szę–wy​szep​ta​ła.–Niemogę.
Po​wie​dzia​ła,copo​wie​dzia​ła,niezabar​dzobyłaświa​do​matego,cochcia​łapo​wie​-

dzieć. Ka​vian nie pie​ścił jej, on ją po pro​stu roz​bie​rał, z zim​nym wy​ra​cho​wa​niem.
Przy​kuc​nął,ob​jąłjejbio​dra,uniósłimoc​noprzy​cią​gnąłdosie​bie.Nie,niepoto,by
jąko​ły​saćwra​mio​nach,leczbydzię​kitemumócpo​zbyćsięjejdżin​sów.Gdysięzo​-
rien​to​wa​ła, że wspar​ła się o jego pierś, by za​cho​wać rów​no​wa​gę, on de​li​kat​nie
chwy​ciłjązakark,spra​wia​jąc,żeświatza​wi​ro​wałjejprzedocza​mi.

‒Cze​goniemo​żesz?–za​py​tał,od​dy​cha​jąccięż​ko.–Je​steśpew​na?
Wod​po​wie​dziwy​ko​na​łaruch,jak​bychcia​ławkle​ićsięwjegocia​ło,jejpier​sinie​-

malpro​si​łyotakąsamąbli​skość,któ​rąwciążpa​mię​ta​łaposze​ściumie​sią​cach.

Ka​vianza​śmiałsięizu​peł​nienie​ocze​ki​wa​niewy​pu​ściłjązrąk.Gdy​byniepo​tęż​ny

fi​larzajejple​ca​mi,za​pew​neupa​dła​by,roz​bi​ja​jącgło​węomar​mu​ro​wąpo​sadz​kę.

‒Resz​tęzdej​mijzsie​biesama.–Tymra​zemnie​zno​szą​cysprze​ci​wugłosKa​via​na

nie po​zo​sta​wiał wąt​pli​wo​ści; było to zde​cy​do​wa​ne kró​lew​skie po​le​ce​nie, roz​kaz,
któ​ryna​le​ża​łonie​zwłocz​niewy​ko​nać.

‒Niewi​dzępo​wo​du,dlaktó​re​gomia​ła​bymtozro​bić.Coważ​niej​sze,niechcęjuż

nicwię​cejzsie​biezdej​mo​wać.

‒Ko​lej​nekłam​stwo.
‒Toniekłam​stwo.Topopro​stucoś,cze​goniechceszusły​szeć–od​rze​kłamoc​-

nym gło​sem, opa​no​wu​jąc drże​nie ły​dek. – Póki co jesz​cze nie za​wład​ną​łeś moim
umy​słem.Niemo​żeszna​ka​zaćmimy​ślećwe​długtwo​ichza​sadczyupodo​bań.

Oczymuza​lśni​ły–sza​ro​ściąme​ta​lu.Owie​leprzy​stęp​niej​szeicie​plej​szeodjego

spoj​rze​niabyłyod​la​nezbrą​zupo​mni​ki,któ​rewi​dzia​ławca​łejEu​ro​pie.

‒ Kła​miesz, po​nie​waż wbrew temu, co mó​wisz, bar​dzo pra​gniesz zdjąć z sie​bie

wszyst​ko.Ma​rzyszteżotym,byod​daćmisiętakjakwte​dy,tyletyl​ko,żeniewse​-
kret​nej al​ko​wie. Prze​cież wi​dzę, że chcesz być mio​dem prze​le​wa​ją​cym się przez
mojeręce,gdyciępo​sią​dęraz,dru​gi,trze​ci…

‒Nie.–Jejgłospo​zo​stałnie​sły​szal​nyna​wetdlaniejsa​mej.
‒ Je​steś moja, Amaya. Dla​cze​go w to wąt​pisz? Prze​cież na​wet te​raz, gdy tyl​ko

roz​ma​wia​my,drżyszzpod​nie​ce​nianasamąmyślotejchwi​li.

‒Ni​g​dynieby​łamtwo​jaini​g​dyniebędę…Jabędę…

‒Ci​cho…‒prze​rwałjej,zpo​wa​gąnapięk​nejtwa​rzy,prze​su​wa​jącdło​niąpojej

po​licz​ku.–Przy​rze​kam,żeniemia​łempo​ję​cia,żewte​dyby​łaśdzie​wi​cą,Amaya.Ni​-
g​dybymsięniepo​su​nąłtakda​le​ko,gdy​bymwie​dział.Niemu​sia​łaśucie​kać,aziz​ty,
mo​głaśmipopro​stupo​wie​dzieć.

Comia​łamupo​wie​dzieć?Żejużwów​czasniemo​głanicpo​ra​dzićnatouczu​cie,do

któ​re​goaniwte​dy,anite​razniemo​głasięprzy​znać?Prze​ra​ża​łająmyśl,żeKa​vian
wy​czy​tatozognia,któ​rynie​wąt​pli​wiecza​iłsięwjejoczach.Od​su​nę​łasię,od​trą​ca​-
jącjegorękę,jak​byza​da​wa​łajejból.

‒Ja…
Nie mo​gła. Sy​tu​acja sta​ła się zbyt trud​na, by ją kon​tro​lo​wać. Wspo​mnie​nia

iobec​neranysta​łysiębo​le​snąca​ło​ścią.Mu​sia​łaskła​maćpo​now​nie,byzra​zićgodo
sie​bie.

‒Nieby​łamnie​win​nąpa​nien​ką.Na​zy​wa​nomnieSukąMont​re​alu,gdytamstu​dio​-

wa​łam.Spa​łamzkaż​dymmęż​czy​znąnapół​ku​lipół​noc​nej,jakimisięna​wi​nął.Wte​-
dyucie​kłam,bonu​dzi​łamsię…

‒Ate​razza​nu​dzaszmnie–od​rzekłKa​vianbez​barw​nymgło​sem,wzro​kiemwbi​ja​-

jącjąwfi​larzajejple​ca​mi.Za​nimzdą​ży​łaza​sta​no​wićsięnadod​po​wie​dzią,Ka​vian
od​wró​ciłsię,sta​nąłnakra​wę​dziba​se​nuiza​nur​ko​wałwpach​ną​cągłę​bię.

Po​win​nabyłaode​tchnąćzulgą,wy​ko​rzy​staćchwi​lęsa​mot​no​ścinaza​sta​no​wie​nie

się, prze​my​śle​nie swo​je​go po​stę​po​wa​nia. Za​miast tego za​czę​ła mu się przy​glą​dać
wskraj​niebez​po​śred​nispo​sób,zpro​stac​kącie​ka​wo​ścią.Byłjaknie​znisz​czal​nama​-
szy​na, z pięk​nym, pręż​nym cia​łem ob​da​rzo​nym siłą mi​tycz​ne​go he​ro​sa. Za​bój​czo
nie​bez​piecz​nypa​so​wałdotegomiej​sca,doat​mos​fe​rysta​ro​żyt​ne​gopa​ła​cu.

Wy​nu​rzyłsię,od​rzu​ca​jącmo​krewło​syzczo​ła.Wy​cią​gnąłdo​sko​na​lewy​rzeź​bio​ną

rękę i od​rzu​cił coś na dru​gi kra​niec ba​se​nu. To​wa​rzy​szy​ła wzro​kiem le​cą​ce​mu
przed​mio​to​wiażdomo​men​tu,gdyosiadłnawo​dzie.Wte​dyzprze​ra​że​niemzo​rien​-
to​wa​łasię,żetymprzed​mio​tembyłyjegobok​ser​ki,coozna​cza​ło,żepo​zo​stałpod
wodącał​ko​wi​cienagi.Za​razpo​temwy​sko​czyłista​nąłnabrze​guba​se​nu,byznów
za​nur​ko​waćipochwi​lisięwy​nu​rzyć.Kil​kame​trówodniej.Nie​ma​łotru​dukosz​to​-
wa​łojąutrzy​ma​niesięnano​gachzwra​że​nia.

‒Niero​zu​miem,cosiędzie​je–wy​mam​ro​ta​ła,za​cho​wu​jącpo​zo​ryspo​ko​juwgło​-

sie.

‒Do​praw​dy?Tro​chędziw​nare​ak​cjajaknaSukęMont​re​alu.Wi​dokna​gie​gomęż​-

czy​znyniepo​wi​niencięde​pry​mo​wać.

Niedo​ty​kałjej,niewię​ził,nieprzy​gnia​tałcię​ża​remcia​ładomar​mu​ro​we​gofi​la​ru,

na​wetniestałobokniej.Niebyłoza​tempo​wo​du,byna​dalsta​łanakra​wę​dziba​se​-
nuiwpa​try​wa​łasięwnie​go.

‒Czyto…Czyna​praw​dęchcesz…‒plą​tałjejsięję​zyk.‒Wła​śnietu?Wy​cią​gną​-

łeśmniezsa​mo​lo​tu,żeby…

Ka​viannieznałuczu​ciali​to​ści.Nieod​po​wie​dział.Pa​trzyłnanią,za​pew​neśmie​jąc

sięwdu​chuzjejna​iw​no​ściibez​rad​no​ści.Amayanie​na​wi​dzi​łasa​mejsie​bie,amimo
tona​wetniedrgnę​ła,po​zo​sta​łanamiej​scuwy​pro​sto​wa​na,jak​bywocze​ki​wa​niuna
sądosta​tecz​ny.Albonajegoko​lej​nepo​le​ce​nie.Wiesz,do​kądtopro​wa​dzi–po​my​-
śla​ła–kimsięsta​niesz,je​śliznówmunatopo​zwo​lisz.

Tyletyl​ko,żewszyst​kieślu​by,któ​reso​biezło​ży​ła,obiet​ni​ce,żejużni​g​dynieda

siętakomo​tać–wjegoobec​no​ścista​wa​łysięnie​waż​ne.Dla​te​gosta​łatak,wchło​-
pię​cychszor​tachiko​szul​ce,po​środ​kuha​re​muszej​ka,ocze​ku​jącnanie​wia​do​mą.

‒ To tyl​ko ką​piel – po​wie​dział ła​god​nie. – Chcę zmyć z sie​bie za​pach sa​mo​lo​tu,

azcie​bieostat​niesześćmie​się​cy.

Amayaza​drża​ła,conieumknę​łojegooczom,jed​no​cze​śniebu​dzącwnimpo​żą​dli​-

wą be​stię, któ​ra naj​chęt​niej już te​raz zjed​no​czy​ła​by się z jej cia​łem. Mimo to nie
zro​biłni​cze​go,byjąspło​szyć.Byłajegokró​lo​wą,przy​szłąmat​kąjegosy​nówina​-
stęp​ców tro​nu. Za​słu​gi​wa​ła na sza​cu​nek. Ka​vian wie​dział, do cze​go zmie​rza, wie​-
dział też, że ten cel osią​gnie, dla​te​go po​sta​no​wił cier​pli​wie cze​kać. Pierw​szy raz
wży​ciu,gdyżwcze​śniejzwy​klena​tych​miastotrzy​my​wałto,copra​gnąłmieć.Zko​-
bie​ta​mi włącz​nie. To one za​wsze za​bie​ga​ły o jego wzglę​dy. Dla​te​go obec​na sy​tu​-
acja, pró​ba od​zy​ska​nia ko​bie​ty, któ​ra ośmie​li​ła się go po​rzu​cić, była zu​peł​nie no​-
wym do​świad​cze​niem w jego ży​ciu i wiel​ką pró​bą cha​rak​te​ru. Naj​waż​niej​sze jed​-
nak,żemiałjąprzyso​bie.

‒Każ​dyba​senmainnątem​pe​ra​tu​ręwody–po​wie​działznu​dzo​nymgło​semwy​pa​-

lo​ne​go prze​wod​ni​ka tu​ry​stycz​ne​go, tak jak​by ten ogień, któ​ry roz​ry​wał jego wnę​-
trze,nieist​niał.–Obokba​se​nówznaj​dzieszwszel​kieak​ce​so​riapo​trzeb​nedoką​pie​-
li, po​cząw​szy od ręcz​nie wy​ra​bia​nych u nas my​de​łek, aż po luk​su​so​we pro​duk​ty
spro​wa​dza​nezDu​ba​ju.

Byłatakapięk​na,cho​ciażwy​raź​niezde​ner​wo​wa​naispe​szo​na,byćmożezpo​wo​-

du zbyt ob​ci​słe​go pod​ko​szul​ka, pod któ​rym nic już nie mia​ła, i zbyt krót​kich szor​-
tów,któ​reeks​po​no​wa​łyjejnie​wia​ry​god​niedłu​gie,zgrab​nenogi,zpa​znok​cia​mistóp
wko​lo​rzela​zu​ro​we​gonie​ba.

‒Wejdźdowody,Amaya–za​pro​siłjąski​nie​niemręki.–Zo​ba​czysz,żepo​czu​jesz

sięle​piej.

‒Obie​cu​jesz,żemnieniedo​tkniesz?
Byłajegoma​rze​niem,ni​cze​gotakniepra​gnął,jakza​nu​rzyćdło​niewjejwło​sach,

austa​mipie​ścićnie​wiel​kiepier​sizsut​ka​minie​malprze​bi​ja​ją​cy​mide​li​kat​nątka​ni​nę
ko​szul​ki.Jak​żepra​gnąłpo​czućsmakjejdziew​czę​cejskó​rypodje​dwab​nąbie​li​zną.

‒Nie–od​po​wie​dział.–Zde​cy​do​wa​nienie.
Za​chwia​ła się, by po chwi​li, ku jego za​sko​cze​niu, przejść kra​wę​dzią ba​se​nu do

sze​ro​kichschod​kówwio​dą​cychdowody.

‒Niemamnicprze​ciw​kood​świe​ża​ją​cymką​pie​lom–uśmiech​nę​łasię.
‒Aprze​ciw​koszej​kom?
‒ O tak! Szej​kom, kró​lom i pu​styn​nym pa​ła​com – do​da​ła, wcho​dząc głę​biej do

wody,wciążwszor​tachiko​szul​ce,jak​byza​po​mnia​ła,żetonieko​stiumką​pie​lo​wy.

‒Cozapech–za​kpił.–Wy​bra​łemcięzgro​naksięż​ni​czek,zktó​rychwięk​szość

na​tych​miastzgo​dzi​ła​bysięza​stą​pićcięwtejroliiprze​jąćcię​żar,któ​ryzta​kimbó​-
lemdźwi​gasz.

Amayaza​nu​rzy​łasiępopas,trzy​ma​jącsięjaknaj​da​lejodKa​via​na,któ​ry,gdy​by

tyl​kochciał,mógł​bysiędoniejzbli​żyćwułam​kuse​kun​dy.Tym​cza​semje​dy​nieodro​-
bi​nę prze​su​nął się w jej kie​run​ku. Pa​trzy​ła na nie​go z en​tu​zja​zmem nur​ka, któ​ry
spo​ty​kare​ki​na.

‒Ileichbyło?–za​py​ta​łana​gle.–Księż​ni​czek,któ​rezmie​ni​łeśwkró​lo​we?
Wsu​mieniebyłowtymnicroz​ryw​ko​we​go,aleKa​vianwy​śmie​ni​ciesięba​wił,by

nie po​wie​dzieć de​lek​to​wał róż​ny​mi for​ma​mi opo​ru i nie​po​słu​szeń​stwa, któ​ry​mi
Amayapo​słu​gi​wa​łasięwkon​tak​tachznim.

Nieod​po​wie​dział.Zbytlu​biłtopy​ta​nie.Wie​lemó​wi​łooniejiAmayachy​baza​czę​-

łatoso​bieuświa​da​miać.Ta​necz​ny​miru​cha​miod​su​nę​łasięodnie​go,apo​temzu​peł​-
nie nie​ocze​ki​wa​nie scho​wa​ła gło​wę pod po​wierzch​nią wody. Przez chwi​lę wi​dział
tyl​kociem​nąpla​męjejwło​sówuno​szą​cychsięnapo​wierzch​ni.Wte​dyjesz​czebar​-
dziejnie​ocze​ki​wa​niewy​sko​czy​łazwody,lek​kojakdel​fin.Be​stiawnimwy​da​łanie​-
sły​szal​nynaze​wnątrzpo​mruklu​bież​ne​goza​do​wo​le​nia,gdyuj​rzałmo​krypod​ko​szu​-
lekeks​po​nu​ją​cykaż​dycaljejpięk​ne​gocia​ła,przy​le​ga​ją​cydopier​sizpo​draż​nio​ny​mi
wodąijegoobec​no​ściąsut​ka​mi,któ​rezda​wa​łysiężyćswo​imży​ciem.Zroz​pusz​czo​-
ny​mimo​kry​miwło​sa​miwy​glą​da​łajaknim​fa,amożejaksy​ren​kazjegosnów.Ka​vian
do​pie​ro te​raz zro​zu​miał, że jego sy​ren​ka mia​ła twarz Amai. Pa​trzył, jak wy​cie​ra
twarz,agdyskoń​czy​ła,krzyk​nę​ła,za​sko​czo​na,amożewy​stra​szo​najegobli​sko​ścią.

Po​ło​żył dło​nie na jej bio​drach i przy​cią​gnął ją do sie​bie, by czuć jej cia​ło ca​łym

swo​imcia​łem.Ta​kiewła​śniewspo​mnie​niesprzedsze​ściumie​się​cywy​peł​nia​łojego
my​śli, nie​jed​no​krot​nie unie​moż​li​wia​jąc mu sen czy sku​pie​nie się na obo​wiąz​kach.
Te​razprze​ży​wałtopo​now​nie,wrze​czy​wi​stymświe​cie.Przy​ci​snąłjąmoc​niejdosie​-
bie,bymo​głapo​czućogieńwjegoży​łachizro​zu​mieć,jakbar​dzojejpra​gnął.

Amayamil​cza​ła,schy​li​łagło​wę,gdyonusta​miszu​kałjejust.Jejcia​łopod​da​wa​ło

się jego cia​łu, czuł, wie​dział, że ich cia​ła pra​gną tego sa​me​go. Amaya zdo​ła​ła się
opa​no​wać.

‒Niewy​obra​żamso​bie,żemo​gła​bympo​ca​ło​waćczło​wie​ka,któ​rytrzy​małtusie​-

dem​na​ścieko​biet–mó​wi​łapo​wo​li,aonod​bie​rałkaż​dejejsło​worów​niewy​raź​nie,
jakwy​raź​nieod​czu​wałuciskjejtwar​dychsut​kównaswo​jejpier​si.–Niemogęsię
ztympo​go​dzić,na​wetje​śliopróż​ni​łeśjużha​rem.

‒ W ta​kim ra​zie rze​czy​wi​ście – syk​nął ‒ nie ska​laj się. Mo​żesz tu so​bie stać

icier​pieć.Niemamnicprze​ciw​ko.

Jak​byprze​czącswo​imsło​wom,zgar​nąłwrękęjejwło​syipo​now​nie,jesz​czemoc​-

niej,przy​cią​gnąłjądosie​bie.Za​nimzdą​ży​łaod​po​wie​dzieć,za​mknąłjejustapo​ca​-
łun​kiem.

ROZDZIAŁCZWARTY

Po​ca​łu​nek był jak bom​ba. Eks​plo​do​wał we​wnątrz niej, wy​peł​nia​jąc ją świa​tłem,

lę​kiem, roz​ko​szą i po​żą​da​niem. Wtu​li​ła się w nie​go. Nie my​śla​ła. Nie chcia​ła my​-
śleć.

Od​da​łapo​ca​łu​nek.Do​kład​nietaksamojakpółrokutemujegopo​ca​łu​nekprze​nik​-

nąłprzeznią,jakbu​rzaprzezmło​dylas.Ka​vianniesta​rałsiębyćde​li​kat​ny,niebył
teżwżad​nejmie​rzemiłyczyuprzej​my.Jegopo​ca​łu​nekoka​załsiębru​tal​niecie​le​sny,
byłjaksa​dy​stycz​nieeks​cy​tu​ją​ceza​pro​sze​niedopo​sma​ko​wa​niabólu.Do​świad​czy​ła
tegotyl​koraz,iwciążnie​zbytdo​brzero​zu​mia​ła.Alewła​śnietegopra​gnę​ła.

Prze​su​nąłręce,bymoc​noza​ci​snąćdło​nienajejpier​siach.Niebyłowtymnicde​-

li​kat​ne​go.Wręczprze​ciw​nie–na​zwa​ła​bytoczy​stą,nie​po​skro​mio​nądzi​ko​ścią,któ​-
rapod​nie​ca​łają,cał​ko​wi​cieido​głęb​nie.Po​mrukwy​do​by​wa​ją​cysięzgar​dłaKa​via​-
na,gdyza​ta​piałjejustawswo​ich,spra​wił,żeczu​łasiępięk​naiuwiel​bia​na,cozko​-
lei wznie​ci​ło w niej we​wnętrz​ny po​żar, w tym sa​mym stop​niu wy​dzie​la​ją​cy cie​pło
istrach.Ogieńtań​czyłwniej,chło​nę​łażarisło​waza​pew​nie​nia,żena​le​żytyl​kodo
nie​go.

Amayazi​gno​ro​wa​łaświatwo​kółichsple​cio​nychciał.Zi​gno​ro​wa​łateżjegotłu​mio​-

ny śmiech, w któ​rym brzmia​ła nut​ka nie​wąt​pli​we​go trium​fu. Za​drża​ła z pod​nie​ce​-
nia.Wy​glą​da​łototak,jak​byjegozwy​cię​stwoda​wa​łorów​nieżjejpo​wóddora​do​ści.
Wy​gię​łasię,gdyusta​mido​się​gnąłjejszyi,bywresz​ciepod​daćsięma​gicz​nejwła​dzy
jegowpraw​nychrąk.

To samo zro​bi​ła pół roku temu, gdy spra​wił, że żą​dzą za​stą​pi​ła my​śle​nie. Tyl​ko

wte​dyczu​łasięwol​na,dzi​ka,sek​sow​na–wspo​sób,któ​re​goni​g​dywcze​śniejso​bie
niewy​obra​ża​ła.

Ka​viando​sko​na​lewie​dział,corobi.Na​chy​liłsięizę​ba​michwy​ciłjejpe​łenocze​ki​-

wa​nia su​tek. Po​tem uniósł ją ła​two ni​czym odro​bi​nę pu​chu i po​sa​dził okra​kiem na
swo​jejtwar​dejjakstalno​dze,bynie​malwtejsa​mejchwi​liwbićdłońpodjejspoden​-
ki i za​nu​rzyć ją w pul​su​ją​cej, roz​ża​rzo​nej ot​chła​ni mię​dzy jej uda​mi. Jed​no​cze​śnie
gwał​tow​niessałuwię​zio​nywustachsu​tek.ŚwiatAmaiod​pły​nąłwnie​ist​nie​nie.

Ka​vianba​wiłsięjejcia​łem,wciążokry​tymko​szul​kąispoden​ka​mi.Usta​mi,zę​ba​-

mi, dłoń​mi zdo​by​wał ko​lej​ne prze​strze​nie, wy​wo​łu​jąc jej spa​zmy. Amaya zna​la​zła
się w cen​trum bu​rzy, ra​żo​na pio​ru​na​mi raz, dru​gi, trze​ci… Się​ga​ła nie​ba, by po
chwi​liza​pa​daćsięwpło​ną​cąot​chłań.Po​my​śla​ła,żeniktniemógł​bytegoprze​żyć,
żeje​śliumrze,cóż,bę​dziewar​to.Ka​vianbyłwszyst​kim,cze​gochcia​ła.

Kie​dyoprzy​tom​nia​ła,niósłją,roz​pa​lo​nąidrżą​cą,wkie​run​kuwy​god​nychsie​dzisk

wcen​tral​nejczę​ścipo​miesz​cze​nia.Owi​nię​tawde​li​kat​nyręcz​nik,spo​czę​łanaroz​ło​-
ży​stejoto​ma​nie.Niemo​głazła​paćtchu.Za​fa​scy​no​wa​naprze​bie​giemzda​rzeńprzy​-
glą​da​ła się Ka​via​no​wi, gdy opla​tał swój ręcz​nik wo​kół bio​der, pod​kre​śla​jąc za​le​ty
do​sko​na​lewy​rzeź​bio​ne​gocia​ła.

Po​win​nacośpo​wie​dzieć,zro​bić,co​kol​wiek.Niemo​gła.Ca​łymcia​łemcze​ka​ła,by

wró​ciłipopro​studo​koń​czyłdzie​ła.Niedo​cze​ka​łasię.

Ka​vian pod​szedł do ni​skie​go sto​li​ka za​sta​wio​ne​go ta​ca​mi peł​ny​mi wy​kwint​nych

po​traw.Przy​siadłnawy​god​nej ła​wiewzdłużsto​łui de​lek​to​wałsięlo​kal​ny​mi przy​-
sma​ka​mi, po​wo​li, roz​ko​szu​jąc się każ​dym kę​sem. Jed​no​cze​śnie przez cały czas
bacz​niesięjejprzy​glą​dał.

Amayaniero​zu​mia​ła,cosiędzie​je.Niemo​głaopa​no​waćpul​so​wa​niawzłą​cze​niu

nóg.Ser​cenieprze​sta​wa​łojejbićjakopę​ta​ne.

‒Czynieza​mie​rzasz…?
Byławście​kłanasamąsie​bie.Dałasięośmie​szyć,zmie​nićwją​ka​ją​cąsięzpo​żą​-

da​niaibez​rad​no​ściidiot​kę.Cze​mutozro​bił?

‒Tonie​zbytza​chę​ca​ją​ce,je​śliniepo​tra​fiszlubbo​iszsięna​zwaćrze​czypoimie​-

niu–po​wie​działła​god​nie,od​wró​ciłsięipo​now​nieod​dałsięprzy​jem​no​ścije​dze​nia,
sta​ran​niedo​bie​ra​jącka​wa​łecz​kipo​traw.Czypo​win​natoode​braćjakosu​ro​wąlek​-
cję,de​mon​stra​cjęrze​czy​wi​stejwła​dzy?

Byławście​kła,wbrewsa​mejso​bie.Pró​bo​wa​łasie​dziećspo​koj​nie,choćprzezjej

cia​ło na​dal prze​pły​wa​ły dresz​cze eks​ta​tycz​ne​go unie​sie​nia, do któ​re​go ją przed
chwi​lądo​pro​wa​dził,byza​razzo​sta​wić,jakar​ty​stanie​do​koń​czo​nedzia​ło.

‒ Nie mam po​ję​cia, ja​kie są two​je ocze​ki​wa​nia – sta​ra​ła się mó​wić spo​koj​nie. –

Upra​wia​li​śmy seks je​den raz, tro​chę przy​pad​ko​wo, po​tem przez pół roku ści​ga​łeś
mnie po ca​łym świe​cie, roz​po​wia​da​jąc, że na​le​żę do cie​bie, że się to​bie od​da​łam.
Na​stęp​nie po​ry​wasz mnie, do​pro​wa​dzasz do or​ga​zmu i po​rzu​casz, by coś prze​ką​-
sić.Ro​bisztowpod​ziem​nychłaź​niach,gdziejesz​czenie​daw​nowię​zi​łeśsie​dem​na​-
ścieko​biet.Niero​zu​miemme​cha​ni​zmówtwo​je​gopo​stę​po​wa​nia,niewiem,cojesz​-
czeje​steśwsta​niezro​bić.Oka​zu​jesię,żewogó​lecięnieznam.

Jejsło​waniewy​war​łynanimżad​ne​gowra​że​nia,takprzy​naj​mniejmo​głosięwy​-

da​wać.Po​zo​stałnie​ru​cho​my,ni​czymrzeź​baupro​guświą​ty​ni.Pa​trzącnanie​go,my​-
śla​łaosta​ro​żyt​nychwład​cach,ry​cer​zachiepic​kichbi​twachjakzpo​wie​ściTol​kie​na.
Za​schłojejwgar​dle,znówniemo​głaod​dy​chać.Pochwi​liusły​sza​łajegogłos.

‒Ni​ko​gotunieprze​trzy​my​wa​łemsiłą.Tomiej​sceniejestwię​zie​niem,jesz​czenie

za​uwa​ży​łaś?

‒Za​pa​mię​tamtonawy​pa​dek,gdy​byśjesz​czekie​dyścośwspo​mniałoobiet​ni​cach

–od​burk​nę​ła.

Amayazda​wa​łaso​biespra​wę,żezbli​żasiędogra​ni​cyjegocier​pli​wo​ści.Po​czu​ła

nie​po​kój. Była pół​na​ga i cał​ko​wi​cie bez​bron​na w pa​ła​cu oto​czo​nym pu​sty​nią. Ka​-
vianjed​naknieru​szyłsięzmiej​scaprzysto​le,co–pa​ra​dok​sal​nie–wca​leniepo​pra​-
wi​łojejna​stro​ju.Chcia​ła,bysięniezbli​żał,alecier​pia​ła,gdytegoniero​bił.

‒ Je​steś je​dy​ną zna​ną mi ko​bie​tą, któ​rej nie cie​szy moż​li​wość dzie​le​nia ze mną

kró​lew​skie​gołoża–oznaj​miłna​gle.

‒ O ile wiesz wszyst​ko… Pa​mię​taj, że lu​dzie kła​mią, zwłasz​cza przed ob​li​czem

okrut​ne​gowład​cypu​sty​ni,któ​ryza​gra​żana​wetpo​wie​trzu,któ​rymod​dy​cha​ją.

‒Tegoaku​ratje​stempe​wien.Dla​cze​go?Za​py​tajsamąsie​bie–za​chę​cał,nieod​-

ry​wa​jącodniejwzro​ku.–Za​py​tajsamąsie​bie,skądtapew​nośćwy​ni​ka.

Amaya mil​cza​ła. Nie wie​dzia​ła, co ta​kie​go wy​czy​tał z jej twa​rzy, że uśmiech​nął

sięwspo​sób,któ​rypo​now​niepo​zba​wiłjąpew​no​ścisie​bie.

‒Niemu​siszsięza​sta​na​wiać,ja​kiesąmojeocze​ki​wa​nia–po​wie​działwspo​sób,

w jaki inni męż​czyź​ni zwy​kle ko​men​tu​ją po​go​dę, ceny pa​liw lub wy​ni​ki ich ulu​bio​-
nychklu​bów.–Niedzia​łampod​stęp​nie,pokry​jo​mu.Po​wiemci,cze​gochcę.Daszmi
to,takczyina​czej.Pro​ste?

‒Przyto​bienicniejestpro​ste–od​par​ła,pa​trzącnanie​go,gdymie​rzyłjąwzro​-

kiem. Wzię​ła głę​bo​ki od​dech. ‒ Nie chcę tu zo​stać. Zro​zum wresz​cie. Chcę do
domu.

‒ Jak so​bie ży​czysz – od​rzekł bez wa​ha​nia, cie​pło, przy​jaź​nie. Ser​ce za​bi​ło jej

moc​niej.–Comasznamy​śli,mó​wiąc„dom”?–spy​tałzuśmie​chem,któ​ryzmro​ził​by
dnopie​kła.

Wtymmo​men​ciepo​czu​ła,jakbar​dzomo​gła​bygoznie​na​wi​dzić.Kil​ko​masło​wa​mi

wdep​tałjąwzie​mię,prze​nik​nąłdoszpi​kuko​ści.Tomu​sia​łabyćnie​na​wiść.

‒Od​wieźmniezpo​wro​temdoKa​na​dy,domiej​sca,wktó​rymmniezna​la​złeś.Po​-

ra​dzęso​bie.

‒Ka​na​daniejesttwo​imdo​mem.Uro​dzi​łaśsięwBa​kri,gdziespę​dzi​łaśosiemlat

dzie​ciń​stwa.Przezko​lej​nedzie​sięćlatbłą​ka​łaśsięwrazzmat​kąpoświe​cie.Do​kąd
wiatrza​wiał,tamszły​ście.Naj​dłu​żejprze​by​wa​ły​ściewpo​sia​dło​ściwła​ści​cie​lawin​-
ni​cy na Po​łu​dnio​wej Wy​spie No​wej Ze​lan​dii. Czy to miej​sce na​zy​wasz do​mem?
Wta​kimra​ziezprzy​kro​ściąza​wia​da​miam,żedżen​tel​men,uktó​re​gomiesz​ka​ły​ście,
jużdaw​noprze​stałbyćod​por​nynawdzię​kitwo​jejmat​kiiza​ło​żyłro​dzi​nę,zktó​rą
jestszczę​śli​wy.

Amaya przy​po​mnia​ła so​bie zi​mo​we po​ran​ki w No​wej Ze​lan​dii, gdy z mat​ką i jej

ko​chan​kiemprze​mie​rza​lipolapo​kry​tewi​no​ro​ślą.Tam​tenmęż​czy​znaprzy​naj​mniej
na chwi​lę spra​wił, że Eli​za​ve​ta czu​ła się spo​koj​na i ra​do​sna, wresz​cie za​czę​ła się
uśmie​chać. Pa​mię​ta​ła po​kry​te bia​ły​mi cza​pa​mi śnie​gu góry i dro​gi pro​wa​dzą​ce do
mo​rza, owce i cie​kaw​skie ja​gniąt​ka na pa​stwi​skach w Par​ku Na​ro​do​wym Rich​-
mond.Przedewszyst​kimjed​nakwspo​mi​na​łaczar​nejakak​sa​mitnoce,gdynie​bopo​-
kry​wa​ły mi​lio​ny gwiazd. Czy​sta ma​gia. To wte​dy tak trud​no było jej uwie​rzyć, że
mimowszyst​kooby​dwiebyłytakbar​dzosa​mot​ne.Amayauświa​do​mi​łaso​bie,żejuż
daw​nootymniemy​śla​ła.Mat​kabyła,jakabyła;Amayaczu​ła,żejużniktniepo​tra​fi
po​skła​daćtego,cowniejznisz​czyłmąż,wład​caBa​kri.Czyte​razKa​vian,wład​casą​-
sied​niejkra​iny,robitosamozjejudrę​czo​nądu​szą?

‒Byćmożeszu​ka​ła​byśdomuwMont​re​alu,gdziestu​dio​wa​łaś?–Ka​viannie​zra​żo​-

nyjejmil​cze​niemkon​ty​nu​owałbo​le​snewy​li​cza​nie.–Chy​bajed​naknie,bio​rącpod
uwa​gę,jakczę​stostam​tąducie​ka​łaś,wgóry,doEu​ro​py,naKa​ra​iby.AcozEdyn​-
bur​giem?Totampra​co​wa​łaśwba​rze,jak​żenie​od​po​wied​niemiej​scedlawy​kształ​-
co​nejdamy…

Amayapra​gnę​łauci​szyćgoge​stemręki,alepo​wstrzy​ma​łasię,ztru​dem.Nie​mal

wbi​łaso​biepa​znok​ciewskroń,bybó​lempo​bu​dzićsiędomó​wie​nia.

‒ Nie ty bę​dziesz de​cy​do​wał, co jest dla mnie do​mem, a co nie. Moje ży​cie nie

wy​ma​garów​nieżtwo​je​gore​cen​zo​wa​nia–sta​ra​łasięniepod​no​sićgło​su.–Pozatym
onicni​g​dycięniepro​si​łam.

‒Rze​czy​wi​ście,tonietwo​japroś​ba,tomójwy​bór,po​zna​waćioce​niaćcię.Dla​te​-

go po​wiem ci wprost. Nie masz domu, Amaya – stwier​dził bru​tal​nie. ‒ Ni​g​dy nie
mia​łaś.Ażdote​raz.Nieob​cho​dzimnie,czyje​steśgo​to​wa,bytoza​ak​cep​to​wać,czy
nie.

Tylemocybyłowjegogło​sie,żeznównie​malprze​sta​łaod​dy​chać.Czu​ła​bysiępo​-

dob​nie,gdy​bystrą​ciłjązwy​so​kichscho​dównaka​mien​nypo​dest–zprze​trą​co​nym
krę​go​słu​pem,beztchu.

‒Chcębyćgdzie​kol​wiek,gdzieniemacie​bie.
‒Do​my​ślamsię‒od​parłzprze​ką​sem.‒Nie​ste​ty,tejopcjiniemaszdowy​bo​ru.
‒Towiel​kipa​łac.Musitubyćja​kieśmiej​sce,wktó​rymmógł​byśmnieza​mknąć,

zdalaodwszyst​kichiwszyst​kie​go.Możebyćloch,bylezdalaodcie​bie.

Mu​sia​łagdzieśwspo​ko​juprze​my​śleć,coro​bićda​lej.
‒Jesttuwie​leta​kichkom​nat,aletyza​miesz​kaszwmo​jej.
Pa​trzyłnaniąbezcie​niali​to​ściwoczach.Samaniewie​dzia​łate​raz,cojestgor​-

sze–pło​mieńprze​szy​wa​ją​cyjejcia​łoczydrże​nie,któ​re​goniemo​głaopa​no​wać.

‒Nie.Niezga​dzamsię.
‒Wy​bacz,aleje​stemnie​costa​ro​świec​ki.Nieuwie​rzę,pókiniedo​tknę.Dla​te​go

mu​szęcięmiećwswo​imłóż​ku.

Łóż​ko.Tosło​wowy​bu​chłowniejjakbom​bawrę​kachsa​pe​ra.
‒Niemamowy.Niechcęsięzna​leźćna​wetwpo​bli​żutwo​je​gołóż​ka.Do​tych​czas

ro​bi​łeśtozemnąwin​nychmiej​scach,wal​ko​wie,wba​se​nie–wy​krzy​ki​wa​łanie​mal
hi​ste​rycz​nie.–Niechtakzo​sta​nie.Wogó​lenatympo​prze​stań​my.

Ka​via​no​wi za​pło​nę​ły oczy, ale nie za​re​ago​wał. Prze​ciw​nie. Mil​czał przez dłu​gą

chwi​lę,bywresz​cieprze​mó​wić:

‒Kie​dyna​stęp​nymra​zemcięzdo​bę​dę,będąmu​sia​łybyćspeł​nio​nedwawa​run​ki.

Po pierw​sze, zro​bi​my to tra​dy​cyj​nie, w łóż​ku. Po​wo​li, a na​wet bar​dzo po​wo​li. –
Uśmiech​nąłsię,wi​dząc,jakAmayasta​rasięopa​no​waćdrże​nie.‒Podru​gie,masz
prze​stać mó​wić do mnie tak, jak​bym nie miał imie​nia. Może to sło​wo ja​koś przej​-
dzieciprzezgar​dło.Znacz​niezmniej​szy​ło​bytody​stansmię​dzynami.

‒Niewiem,oczymmó​wisz.Czę​stouży​wamtwo​je​goimie​nia,gdyklnę.
‒ Do​syć. Bę​dziesz uży​wać mo​je​go imie​nia i spać w moim łóż​ku. Od​dasz mi się.

Cał​ko​wi​cie.Nicnasnieroz​dzie​li,Amaya.Jabędęmiałży​cze​nia,tybę​dzieszjespeł​-
niać.Jawy​ma​gam,tywy​ko​nu​jesz.

‒ Chy​ba po mo​jej ry​chłej sa​mo​bój​czej śmier​ci, je​śli bę​dzie to je​dy​ny spo​sób na

wy​rwa​niesięstąd–po​wie​dzia​łado​bit​nieiwy​raź​nie,byza​głu​szyćprze​ra​ża​ją​cogło​-
śnebi​cieser​ca,któ​rewocze​ki​wa​niunanie​zna​newy​ry​wa​łojejsięzpier​si.Ka​vian
za​śmiałsię,jak​bytosły​szał.Jak​bydo​sko​na​lewie​dział.

ROZDZIAŁPIĄTY

Amayanieza​mie​rza​łaza​snąć.
Gru​pauśmiech​nię​tych,leczsku​pio​nychsłu​żą​cychcze​ka​łananiąwholu,gdywy​-

bie​gła,nie​malwy​ry​wa​jącażu​ro​wedrzwizozdob​nychfra​mug.Oto​czy​lijąipo​pro​-
wa​dzi​lila​bi​ryn​temko​ry​ta​rzy.Niebyławsta​niezo​rien​to​waćsię,co,byćmoże,było
ichza​mie​rze​niem,któ​rę​dysięprze​miesz​cza​li.Chy​bażepa​ła​co​wewnę​trzabyłydla
wszyst​kichtaktrud​nedozna​le​zie​nia,adys​kret​nieukry​teprzej​ścianie​moż​li​wedo
za​pa​mię​ta​nia.

Jak​kol​wiekbytotłu​ma​czyć,Amayazna​la​złasięwresz​ciewapar​ta​men​tach,któ​re

nie​wąt​pli​wiena​le​ża​łydokró​la.Do​sko​na​lewy​ćwi​cze​nistraż​ni​cyuda​wa​li,żeniero​-
zu​mie​ją,gdypo​pro​si​ła,byjąza​bra​liwinnemiej​sce.

‒Niechcętuzo​stać–po​wta​rza​ławkół​ko,pró​bu​jącwy​czy​taćcośznie​prze​nik​-

nio​nychtwa​rzystraż​ni​ków.–Po​szu​kaj​ciemo​je​gopo​ko​ju.Tomusibyćja​kaśpo​mył​-
ka.Niezo​sta​nętu.

Straż​ni​cyod​wra​ca​liwzrok,pew​nierów​nieżdla​te​go,żemia​łanaso​bieje​dy​niede​-

li​kat​nątu​ni​kę,wktó​rąubra​łyjąsłu​żą​ce.

‒ O tym moż​na roz​ma​wiać tyl​ko z kró​lem, je​śli uwa​ża pani, że w ogó​le moż​na

kwe​stio​no​wać jego de​cy​zje – ode​zwał się wyż​szy ze straż​ni​ków, za​pew​ne su​ge​ru​-
jąc,żeAmayaza​cho​wu​jesięskan​da​licz​nienie​po​praw​nie.Chy​bażewe​długnie​goto
wła​śnieonajakoje​dy​namapra​wone​go​waćsło​wowład​cy–wkoń​cujestksięż​nicz​-
ką,któ​rarazjużośmie​li​łasięprze​ciw​sta​wićjegopanu.Takczyina​czej,znimnie
było już co dys​ku​to​wać i zre​zy​gno​wa​na Amaya we​szła do pierw​szej kom​na​ty, za​-
trza​sku​jączasobądrzwi.Te​razmu​sia​ławspo​ko​juprze​my​śleć,jakigdziesięscho​-
wać,byKa​vianpo​now​niejejnieod​na​lazł.

Zdru​giejstro​ny,prze​cieżKa​vianniebyłbar​ba​rzyń​cą,my​śla​ła,wę​dru​jącwsku​-

pie​niuszla​kiemkró​lew​skichkom​nat.Mi​nę​ładwalubtrzyele​ganc​kiesa​lo​ny,po​dzi​-
wia​ła gu​stow​ne ta​ra​sy z wi​do​kiem na naj​pięk​niej​sze miej​sca w do​li​nie, wy​kła​da​ny
mar​mu​ra​miholpro​wa​dzą​cynaroz​le​głepo​dwó​rzezeszla​chet​ne​gokształ​tufon​tan​-
nąpo​środ​ku,licz​nepo​ko​jedzien​ne,do​sko​na​lewy​po​sa​żo​nąbi​blio​te​kęiwy​kła​da​ną
je​dwa​bia​mija​dal​nię.

Cały czas szu​ka​ła za​kąt​ka, w któ​rym mo​gła​by bez​piecz​nie prze​trwać naj​bliż​sze

go​dzi​ny.Ka​vianwpraw​dzieumie​jęt​niesta​rałsięjąwy​stra​szyć,zda​wa​łaso​biejed​-
nakspra​węztego,żewbrewtemu,comó​wił,ni​g​dyniepró​bo​wałni​cze​goosią​gnąć
siłą.Praw​dabyłataka,żetoonasamazgo​dzi​łasięgopo​ślu​bić,po​dej​mu​jącwten
spo​sóbża​ło​snąpró​bęprzy​po​do​ba​niasiębra​tu,czyteżna​wetzmar​łe​muojcu.

Je​śli cho​dzi o fi​zycz​ny aspekt spra​wy, Amaya nie mu​sia​ła się oba​wiać Ka​via​na.

Oba​wia​łasięna​to​miastsie​biesa​mej,wła​snejpo​trze​byule​ga​niamu.Całyczasja​kaś
jejczęśćpra​gnę​łapaśćprzednimnako​la​na,wy​ra​zićsa​tys​fak​cjęzjegodo​mi​na​cji
inadewszyst​kopo​zwo​lićmuza​po​znaćjąztrud​nąsztu​kąby​ciapo​słusz​ną.

Prze​stań,skar​ci​łasamąsie​bie,kon​ty​nu​ującwę​drów​kę.Była,docho​le​ry,ko​bie​tą

wy​zwo​lo​ną.Tożedałasiębra​tuna​mó​wićnapo​wrót,byłochwi​lo​wąsła​bost​ką.Pu​-
sty​niatoniejejświat.Po​nad​tozbytdo​brzepa​mię​ta​łazła​ma​neser​ceizmar​no​wa​ne
ży​ciemat​ki.

We​szła do po​miesz​cze​nia, któ​re mu​sia​ło słu​żyć kró​lo​wi za pry​wat​ne biu​ro. Na

ścia​niewi​siałjegopor​tret,olejnapłót​niewim​po​nu​ją​cychra​mach.Spoj​rza​ławtym
kie​run​kuiznówniedałaradypo​wstrzy​maćprzy​spie​szo​ne​gobi​ciaser​ca.Przy​ło​ży​ła
dłońdopier​si,bysięuspo​ko​ić.Byłazłanasłu​żą​ce,któ​reubra​łyjąwtakde​li​kat​nie
cie​niut​ką tu​ni​kę, że rów​nie do​brze mo​gły​by uło​żyć ją na srebr​nej tacy, by uła​twić
ichwład​cysię​gnię​cieponią.Po​now​niezer​k​nę​łanaob​raz.Całejejcia​łodo​dat​ko​wo
chło​dzo​neje​dwa​biempo​kry​łosięgę​siąskór​ką.Niechtoszlag.

Amaya do​tar​ła do kró​lew​skiej gar​de​ro​by – ogrom​ne​go po​miesz​cze​nia znacz​nie

więk​sze​goodsy​pial​niwha​re​mie,ajużnapew​ne​goodjejmiesz​ka​niawEdyn​bur​gu,
gdziedlaoszczęd​no​ściza​miesz​ka​ławrazztrój​kąprzy​ja​ciół.

Zi​gno​ro​wa​łarzę​dyszy​tychnamia​ręgar​ni​tu​rówznaj​lep​szychdo​mówmodywEu​-

ro​pie, szyb​ko prze​szła obok se​tek tu​nik z naj​szla​chet​niej​szych tka​nin, po któ​rych
od​ru​cho​wo prze​su​nę​ła dłoń​mi. Sta​ra​ła się uspo​ko​ić roz​ko​ła​ta​ne ser​ce i ner​wo​wo
kur​czą​cy się żo​łą​dek, gdy ogar​nia​ła wzro​kiem przy​tła​cza​ją​cy wo​kół prze​pych.
Wszyst​koprzy​po​mi​na​łoojegoist​nie​niu,mo​gła​byprzy​siąc,żestałtużobokiob​ser​-
wo​wałjejzma​ga​niazesobą.Wśli​znę​łasięwnaj​ciem​niej​szykątisku​li​ławmiej​scu,
gdzienadko​lek​cjązi​mo​wychbu​tówwi​sia​łynie​zli​czo​necie​płepłasz​cze,zaktó​ry​mi
za​mie​rza​ła się schro​nić, prze​cze​kać, by zo​ba​czyć, co zro​bi Ka​vian, gdy wró​ci do
swo​je​goapar​ta​men​tu.Niemia​łajed​nakwpla​nachza​pad​nię​ciawgłę​bo​kisen.

Obu​dzi​łojąszarp​nię​cie,przezmo​mentspa​ni​ko​wa​ła,niemo​gącprzy​po​mniećso​-

bie, gdzie była i co tam ro​bi​ła. Ka​vian po​chy​lił się nad nią, wziął ją w ra​mio​na
iuniósł.

‒Wciążmasznapo​licz​kuod​ciskmo​je​gobuta–po​wie​działła​god​nie,choćznut​ką

kpi​ny.–Peł​negod​no​ścioby​cza​je,mojatyksięż​nicz​ko.

Amaya mia​ła ocho​tę wy​ja​śnić mu, że aż tak próż​na nie jest, w koń​cu jej mat​ka

wmło​do​ścipra​co​wa​łajakomo​del​ka.Nieode​zwa​łasięjed​nak,obez​wład​nio​naza​pa​-
chemjegocia​ła,doktó​re​goprzy​lgnę​ła,oto​czo​nasil​ny​mira​mio​na​mi.

‒Czyktościjużpo​wie​dział,żeje​steśpo​two​rem?
Wie​dzia​ławpraw​dzie,żeroz​draż​nia​niegota​ki​mipy​ta​nia​mi,zwłasz​czagdydopo​-

wierzch​ni zie​mi mia​ła do​bre pół​to​ra me​tra, nie było zbyt roz​sąd​ne, ale nie mo​gła
siępo​wstrzy​mać.

‒Botyl​koprzedpo​two​remdziew​czę​tacho​wa​jąsięwsza​fie–brnę​łada​lej.
‒ Do​praw​dy? – Ka​vian wes​tchnął cięż​ko. – Wy​obra​żasz so​bie, że je​śli bę​dziesz

sięza​cho​wy​waćjakroz​ka​pry​szo​nedziec​ko,towła​śnietakbędęciętrak​to​wał?Nie
jakko​bie​tę.Nicztego.

‒Ni​g​dynietwier​dzi​łam,żeje​stemdziec​kiem–za​pro​te​sto​wa​ła.
‒Bar​dzospryt​ne,zwłasz​czażede​fi​ni​cjedziec​kawna​szychświa​tachbar​dzosię

róż​nią.Mynieniań​czy​mydwu​dzie​sto​lat​ków,za​chę​ca​mymło​dychlu​dzidowcze​sne​-
gowkra​cza​niawdo​ro​słość.Samzo​sta​łemżoł​nie​rzemjakotrzy​na​sto​la​tek.Dzie​ciń​-
stwawogó​leniepa​mię​tam.

‒Je​że​lisą​dzisz,żemnieroz​piesz​cza​nonaja​kim​kol​wieketa​piemo​je​goży​cia,to

bar​dzosięmy​lisz–rzu​ci​łaszorst​ko,mru​żącoczy.

‒Do​sko​na​lewiem,kimje​steśijakaje​steś–za​ko​mu​ni​ko​wał,prze​no​szącjąprzez

prógwiel​kiejsy​pial​ni,ześcia​na​mizciem​ne​godrew​na,wy​ło​żo​ny​mizło​temipur​pu​-
rą.–Two​jeme​lo​dra​ma​tycz​nescen​kinadniesza​fyczyuciecz​kama​ją​canaceluupo​-
ko​rze​niemnienaoczachświa​ta,niemajądlamniezna​cze​nia.Za​koń​częwszyst​ko
tuite​raz.

Po​sa​dziłjąnałóż​kutak,jak​bysta​wiałkrop​kęnakoń​cuzda​nia.Bezemo​cji.
Amayaspo​dzie​wa​łasię,żekrólzgod​niezza​po​wie​dziąprzy​kry​jejąswo​imcia​łem,

aleoczy​wi​ścietegoniezro​bił.Stałobok,wluź​nychbia​łychspodniach,dzi​kiipięk​-
ny, bar​dziej kró​lew​ski i bar​dziej pu​styn​ny niż kie​dy​kol​wiek wcze​śniej. Skrzy​żo​wał
ra​mio​nanapier​siispo​glą​dałnaniązgóry.

Chcia​łaze​rwaćsięiuciec.Wy​obra​ża​łaso​bie,żedo​bie​gadokra​wę​dziokna,wy​-

bie​ga na ta​ras i ska​cze… Roz​pły​nę​ła​by się w ciem​no​ści, nie zna​la​zł​by jej. Co za
bzdu​ra.

Na​wet nie drgnę​ła, wbi​ta w atła​sy jego spoj​rze​niem. Znów prze​sta​ła od​dy​chać.

Po​czu​ła przy tym dziw​ny ból, któ​ry umiej​sco​wił się w dość szcze​gól​nym miej​scu.
Wy​raz twa​rzy Ka​via​na świad​czył, że do​sko​na​le o tym wie​dział, jak​by czy​tał w jej
my​ślachicie​le.

‒Niemu​sia​łeśmnieści​gać–Amayaniezabar​dzowie​dzia​ła,comówi.–Po​wi​nie​-

neśbyłpo​zwo​lićmiodejść.

Chcia​łaod​wró​cićjegouwa​gę,aleKa​viandrą​żyłda​lej.
‒Je​steśmo​kra?
Przez chwi​lę Amaya nie zro​zu​mia​ła. Ką​pa​ła się wie​ki temu, ra​zem z nim, i już

daw​nozdą​ży​łasięwy​su​szyć…Wtymmo​men​cieprzy​szłoolśnie​nie.Po​ję​ła.Ido​słow​-
niesta​nę​ławpło​mie​niach.Żarwznie​co​nyza​wsty​dze​niemwy​peł​niłjejcia​łoiwy​pły​-
nął zdro​wą, in​ten​syw​ną czer​wie​nią na twarz. Pró​bo​wa​ła od​dy​chać, ale nie dała
rady,pró​bo​wa​łaod​wró​cićwzrok,alewszyst​kowniejska​mie​nia​łozza​że​no​wa​nia.

‒Uznamtozapo​twier​dze​nie–kon​ty​nu​owałzroz​ba​wie​niem.–Aprze​cieżna​wet

wto​bienieby​łem.

Po​win​nabyłaze​rwaćsięzłóż​ka,pod​bieciude​rzyćgo,na​wy​zy​wać,co​kol​wiek…

Uświa​do​mić mu, że nie ak​cep​tu​je jego za​cho​wa​nia, że nie po​wi​nien trak​to​wać jej
wtenspo​sób.Niezro​bi​łajed​nakżad​nejztychrze​czy.Je​dy​niebez​myśl​niepa​trzy​ła
nanie​go,czu​jącna​ra​sta​ją​cy,pa​lą​cybólwtymsa​mymmiej​scu.

‒Chcęwi​dziećcięnagą–po​wie​działsta​now​czo.
‒Niechcę…
‒Już,te​raz,Amaya–roz​ka​zał.–Jużrazciędzi​siajro​ze​bra​łem,niezmu​szajmnie,

bym zro​bił to po​now​nie. Po​każ mi, aziz​ty. Po​każ mi, że je​steś tak samo dum​na ze
swejuro​dyjakja.

Tobyłojaksen.I,praw​dęmó​wiąc,takwła​śniewy​glą​da​łyjejsny,za​wsze,każ​dej

nocyodcza​suuciecz​kizza​rę​czynsześćmie​się​cytemu.Wewszyst​kichwi​zjachpo​-
ja​wiałsięmniejlubbar​dziejob​na​żo​nyKa​vian,nie​wia​ry​god​niemę​ski,choćmu​sia​ła
przy​znać,żewrze​czy​wi​sto​ściwy​glą​dałna​wetbar​dziejko​rzyst​nie.Za​rów​nowtych
sen​nychob​ra​zach,jakiwobec​nejsy​tu​acjido​zna​wa​łata​kichsa​mychwe​wnętrz​nych
spa​zmów,czu​łaprze​cho​dzą​ceprzezcia​łofalego​rą​caizim​na,czu​łanie​zna​nywcze​-
śniejbóloraz…nie​po​skro​mio​nążą​dzę.Tak–żą​dzę.Tonapew​notyl​koko​lej​nysen,
uzna​ła.

Asko​rotosen,tonicniemazna​cze​nia.Sko​rozaśniemazna​cze​nia,todla​cze​go

bytegoniezro​bić.Jakwtran​siezdję​łazsie​bieje​dwab​nątu​ni​kęiod​rzu​ci​łająna
pod​ło​gę. Usia​dła na kra​wę​dzi łóż​ka, zu​peł​nie spo​koj​na i cał​ko​wi​cie naga. Tak jak
so​bietegoży​czył.Cotam…Prze​cieżtotyl​kosen,niemazna​cze​nia.Dzie​wic​two?
Stra​ci​łajeztymsa​mymmęż​czy​znąpółrokutemu,wpo​śpie​chu,wubra​niu.Dziśnie
mia​ła już nic do stra​ce​nia. Zdu​mie​wa​ją​ce, jak przy​jem​nie było sie​dzieć przed nim
nago,porazpierw​szy.

‒ Nie garb się jak na​sto​lat​ka – po​le​cił. ‒ Cze​mu się cho​wasz, jak​byś nie zna​ła

swo​jejwar​to​ści?Takmisięod​da​jesz?Skru​szo​na?

‒Niemamzacoprze​pra​szać.
‒Do​praw​dy?Nie​któ​reżół​wiemor​skiecho​wa​ją​cesięwewła​snychsko​ru​pachwy​-

glą​da​jąbar​dziejku​szą​coodcie​bie.Usiądźpro​sto,gło​wadogóry,chcęwi​dzieć,jak
je​steśdum​nazeswo​ichpier​si.

‒Obo​jedo​sko​na​lewie​my,żeniemasięczymchwa​lić.Niebędęeks​po​no​waćcze​-

goś,cze​goniepo​sia​dam.

‒Two​jaopi​nianate​mattwo​ichpier​simnieniein​te​re​su​je–pod​su​mo​wał.–Waż​ne,

co ja o nich są​dzę. A ja cały czas pa​mię​tam ich smak w swo​ich ustach. I pro​szę
owię​cej.

Do​pie​rogdyskoń​czył,Amayazo​rien​to​wa​łasię,żezro​bi​łato,ocopro​sił,wy​gię​ła

siędotyłu,wy​pi​na​jącpier​siwjegokie​run​ku.Wło​syopa​dłyjejnara​mio​na,atorów​-
nieżspra​wia​łomuprzy​jem​ność.Przezdłu​gąchwi​lę,możeprzezcałąwiecz​ność,po
pro​stupa​trzyłnanią.Nieczu​łaza​że​no​wa​niaaniwsty​du,anizło​ści.Czu​łaje​dy​nie
nie​moż​li​wedozwal​cze​niapo​żą​da​nie.

‒Nopo​patrz‒po​wie​działzza​do​wo​le​niem.‒Od​dy​chaszco​razszyb​ciej.Wy​raź​-

niepło​niesz.Gdy​bymte​razza​nu​rzyłdłońwmiej​scemię​dzytwo​imiuda​mi,cobym
tamzna​lazł?

Mil​cza​ła,drżąc.
‒ Zo​bacz, jak stward​nia​ły ci sut​ki. Po​myśl o tym wszyst​kim, co mógł​bym z nimi

zro​bić,ileprze​żyćbymitodo​star​czy​ło.

Po​win​nabyłamuod​po​wie​dzieć,zdy​stan​so​waćgo,ode​pchnąć.Zno​wuniezna​la​zła

wso​biedośćsiły,bytozro​bić.Ła​twiejbyłowy​ko​ny​waćjegopo​le​ce​nia.

‒Uklęk​nij,tamgdzieje​steś.
‒Niebędęklę​kaćioniccięniepo​pro​szę,nielicz,żeza​cznęciębła​gać–wy​krzy​-

cza​ła.Ka​vianniewy​da​wałsięza​in​te​re​so​wa​nyjejpro​te​stem.

‒Oczy​wi​ście,żenie.Je​steśobu​rzo​namoimza​cho​wa​niem.
‒Do​kład​nie.
‒Tak,oczy​wi​ście,wi​dzę–za​kpił.‒Ate​razuklęk​nijiniedajsięwię​cejpro​sić.
Na​de​szłachwi​lapraw​dy.Niezabar​dzoro​zu​mia​ła,cosiędzie​je,gdyzdej​mo​wa​ła

zsie​bieubra​nie,alete​razwszyst​kobyłoja​sne.Trze​bawy​zna​czyćmugra​ni​cę.To
ta​kiebez​na​dziej​niepro​ste.Wy​star​czywstać,ubraćsięiodejść.Niemia​ławąt​pli​-
wo​ści, że Ka​vian po​zwo​lił​by na to; w koń​cu nie był bru​ta​lem. Mu​sia​ła tyl​ko zejść
ztegołóż​ka.Amó​wiącbar​dziejpre​cy​zyj​nie,mu​sia​łatyl​kochciećzejśćztegołóż​-
ka.

Po​ru​szy​łasięnie​pew​nie,choćmia​ławra​że​nie,żejejcia​łoniena​le​żydoniej,sta​ło

się jej obce, nie​po​słusz​ne, nad​mier​nie wraż​li​we. Re​ago​wa​ło na wszyst​ko, na de​li​-

kat​nypo​wiewcie​płe​gowia​tru,jegood​dech,do​tykpo​ście​li.Pew​niedla​te​goniewie​-
dzia​ła, co robi, i za​nim od​zy​ska​ła świa​do​mość, klę​cza​ła przed nim, tak jak ka​zał.
Mało tego, gdy tyl​ko na nią spoj​rzał, wy​gię​ła się w kształt do​sko​na​łe​go łuku, naj​-
moc​niejjakmo​gławy​py​cha​jącpier​siwjegokie​run​ku.Po​da​łamusie​bieni​czymkró​-
lew​skide​sernasrebr​nejtacy.

Ka​vian pa​trzył, jak prze​ni​ka​ją ją dresz​cze, jak każ​dą czę​ścią cia​ła za​pra​sza go

wsie​bie.Icze​kał.Niewia​do​monaco.Popro​stuspo​koj​niecze​kał.

Amayawi​dzia​łajegoza​mglo​nespoj​rze​nie,czu​łajegopra​gnie​nie,któ​respra​wia​ło,

żewiot​cza​łainapew​nonieutrzy​ma​ła​bysięnano​gach,gdy​bymu​sia​łate​razwstać.
Ma​rzy​ła,byjejdo​tknął,byjąpo​siadł,jakprzedkil​ko​mamie​sią​ca​mi,bywró​ciłKa​-
vianzba​se​nusprzedkil​kugo​dzin.Po​żą​da​łagokaż​dymmi​li​me​tremcia​ła.

‒Wta​kimra​zie,aziz​ty,po​wiedztosło​wo,ibę​dzieszmniemieć.
W tym mo​men​cie Amaya zro​zu​mia​ła, że to, co przed chwi​lą uwa​ża​ła za wła​sne

my​śli, wy​po​wie​dzia​ła na głos. Za​schło jej w gar​dle, jak​by wchło​nę​ła w sie​bie cały
pia​sekzpu​sty​niwo​kółpa​ła​cu.Za​czę​łasiętrząśćiniedałaradytegoopa​no​wać.To
mu​sia​ła być gra​ni​ca, któ​rej nie wol​no jej było prze​kro​czyć, by cof​nąć się w prze​-
szłość.Po​wro​tupopro​stuniebyło.

‒Pro​szę–wy​szep​ta​ła.
Nieotosło​womucho​dzi​ło.
‒Po​wiedzto–roz​ka​zał.
Nieuda​wa​ła,żewciążwal​czy,żetojesz​czenieka​pi​tu​la​cja.
„Podru​gie,maszprze​staćmó​wićdomnietak,jak​bymniemiałimie​nia.Możeto

sło​woja​kośprzej​dzieciprzezgar​dło”‒takbrzmiałjegodru​giwa​ru​nek.Dla​cze​go
mia​ła​bygoniespeł​nić?

‒Pro​szę–po​wtó​rzy​ła.–Ka​vian,pro​szę.
Uśmiech​nął się, jesz​cze bar​dziej mę​ski niż zwy​kle, w peł​ni usa​tys​fak​cjo​no​wa​ny.

Amaya za​czę​ła we​wnętrz​nie pło​nąć. Ka​vian wy​cią​gnął do niej rękę, a po​tem było
jużtyl​kogo​rzej.

ROZDZIAŁSZÓSTY

Ka​vianchciałza​nu​rzyćsięwniej–na​tych​miast,uga​sićtowy​nisz​cza​ją​cepra​gnie​-

nie,przezktó​rebłą​dziłpoświe​ciepółroku,szu​ka​jącjejwnaj​dziw​niej​szychza​kąt​-
kach na​szej pla​ne​ty. Ku jego za​sko​cze​niu po tam​tej pa​mięt​nej nocy, gdy po​siadł ją
porazpierw​szy,uświa​do​miłso​bie,żetyl​koonabę​dziesięli​czyć,żeniein​te​re​su​ją
goinneko​bie​ty.Chciałtyl​kojej,zcia​łemidu​szą.Niemógłsiędo​cze​kać,byjączcić,
od​da​waćjejhołd,wiel​bić.Na​le​ża​ładonie​go.

Ka​vianbyłkró​lem,jegozie​miawy​ma​ga​łaobec​no​ściwład​cy,niemógłspę​dzićży​-

ciawpo​go​nizaucie​ka​ją​cąna​rze​czo​ną.Tronwy​wal​czyłso​biesiłąikrwią.Rzą​dził
kra​iną Daar Ta​la​as i bro​nił jej z ca​łym po​świę​ce​niem. Mu​siał od​na​leźć Amayę, by
niestaćsięobiek​temdrwinswo​je​goludu.Pozatympra​gnąłjejisą​dził,żeza​wsze
takbę​dzie.Na​le​ża​ładonie​go.Dotejmy​śliwy​raź​niesięprzy​zwy​cza​ił.

Ujął ręką jej kształt​ny pod​bró​dek, spra​wia​jąc, że unio​sła gło​wę i spoj​rza​ła mu

woczy.Czuł,jakza​drża​łapodwpły​wemjegodo​ty​ku.Wjejoczachwy​czy​tałtę​sk​no​-
tęzanim,chło​nąłobez​wład​nia​ją​cyza​pachjejcu​dow​niede​li​kat​nejskó​ryiwło​sów,
któ​retakuro​czoulo​ko​wa​łysięnajejra​mio​nach.Czułteżnie​cobar​dziejin​ten​syw​ny
za​pachbę​dą​cywy​ni​kiemsil​ne​gopod​nie​ce​nia.Amaya.Pozanią,tyl​kotro​nupra​gnął
rów​niemoc​no.Zdo​byłgodzię​kide​ter​mi​na​cji,jużjakodwu​dzie​sto​la​tek.Te​raztam​-
tenwy​czynwy​da​wałsiębła​host​ką.Otosie​dzia​łaprzednimje​dy​napraw​dzi​wazdo​-
bycz,nagaipo​nęt​na,po​słusz​naiule​gła.Per​so​ni​fi​ka​cjama​rzeń.

Zróbtote​razijużni​g​dyniebę​dzieszmu​siałsiębać,żestra​ciszprzezniątron,

tłu​ma​czyłsamso​biewmy​ślach.

Za​wszejejpra​gnął,odchwi​li,gdyjejbratza​pre​zen​to​wałmuna​gra​nievi​deozjej

udzia​łem.Jużwte​dywie​dział,żebę​dziepart​ner​kąide​al​ną,za​rów​nojakożona,jak
ikró​lo​wa.Te​raztyl​kosięupew​nił,żenicsięniezmie​ni​ło.Byłtegope​wienwtym
sa​mymstop​niu,wja​kimznałswo​jeimię.

Półrokutemuichwza​jem​nafa​scy​na​cjasta​nę​ławpło​mie​niach,gdyprzy​je​chałdo

pa​ła​cujejbra​ta,byjąza​brać,jużjakona​rze​czo​ną.Tam​te​godniamia​łopo​łą​czyćsię
ży​ciedwoj​galu​dzi,adwapań​stwaza​pla​no​wa​łyza​wrzećzesobąso​jusz.Ce​re​mo​nia
uświet​nia​ją​catobez​pre​ce​den​so​wewichhi​sto​riiwy​da​rze​nieoka​za​łasięofi​cjal​ną,
bar​dzoele​ganc​kąuro​czy​sto​ścią,zudzia​łemrze​szydo​stoj​nychgo​ściitłu​musta​ran​-
nie wy​se​lek​cjo​no​wa​nych re​por​te​rów, któ​rzy mie​li w usta​lo​ny spo​sób opo​wie​dzieć
otym,conawła​sneoczywi​dzie​li.Ka​vianmu​siałpod​pi​saćset​kido​ku​men​tów,zło​żyć
licz​neprzy​się​giiślu​bo​wa​nia.Ko​bie​ta,któ​rąmiałpo​ślu​bić,zo​sta​łaubra​nawbia​łą
suk​nię, któ​ra spra​wia​ła, że wy​glą​da​ła jak nie​po​ka​la​na pu​styn​na księż​nicz​ka. Roz​-
ma​wia​li ze sobą tak, jak na​ka​zy​wa​ła dwor​ska ety​kie​ta, nie​ustan​nie ob​ser​wo​wa​ni
przezwszyst​kichobec​nych.Po​temtrze​babyławy​gło​sićprze​mó​wie​nie,jed​nozse​-
tekprze​mó​wień,takjak​bykaż​dyszlach​ciczkró​le​stwaDaarTa​la​aspo​sta​no​wiłudo​-
wod​nić,żeumieczy​tać.Niezna​leź​licza​suanimiej​scanapraw​dzi​wąroz​mo​wę,na
to,bysiębli​żejpo​znać.

Za​rę​czy​nyod​by​łysięna​stęp​ne​godnia,uro​czy​stośćmia​łamiej​scewsaliba​lo​wej

udra​po​wa​nejzło​tem,wobec​no​ścitłu​mówise​tekbły​ska​ją​cychfle​szy,wśródszme​ru
plot​ku​ją​cychary​sto​kra​tów,ko​men​tu​ją​cychkaż​dygestikaż​desło​wo,że​ru​ją​cychna
nichni​czympa​dli​no​żer​cynatru​pie.

‒Wmoimkra​ju‒tłu​ma​czyłjejwów​czasKa​vian,gdyra​zemzo​sta​lipod​da​niofi​-

cjal​nej pre​zen​ta​cji ‒ nie ma ce​re​mo​nii ślub​nych. Li​czy się zo​bo​wią​za​nie, de​kla​ra​-
cja,aniecałabiu​ro​kra​cja,któ​rapo​temna​stę​pu​je.Ślubtoza​mie​ra​ją​cyoby​czaj.

‒Pań​stwomo​je​gobra​taniena​le​żydonaj​bar​dziejno​wo​cze​snych,dla​te​gowo​li​my

le​ga​li​zo​waćkró​lew​skiezwiąz​ki.Oso​bi​ścieteżtopo​pie​ram–od​po​wie​dzia​łamuwte​-
dy.Ka​vian,słu​cha​jącjej,za​to​piłsięwbla​skujejcze​ko​la​do​wychoczuiob​fi​to​ściust.
Po​żą​dałjejroz​pacz​li​wie.Touczu​cie,któ​renieopusz​cza​łogoodchwi​li,gdyporaz
pierw​szyuj​rzałjejtwarz,zdo​mi​no​wa​łojegoży​cieiosa​cza​łogokaż​de​godnia.

‒Jakso​bieży​czysz–od​po​wie​działipo​my​ślał,żeod​dał​bywszyst​kozamoż​li​wość

po​now​ne​gozer​k​nię​ciawjejoczy.Do​słow​niewszyst​ko.Ty​tu​ły,sta​no​wi​ska,towia​do​-
mo. Kró​le​stwo, bo​gac​two, zie​mie – bez​względ​nie. Krew. Cia​ło. Ży​cie. Cze​go​kol​-
wiekbyso​bieza​ży​czy​ła.

Tym​cza​semAmayabar​dziejsku​pia​łasięnace​re​mo​niiniżnanim,roz​glą​da​jącsię

wo​kół.Ategonie​na​wi​dził.

Wy​mie​ni​liwstęp​neprzy​się​gimał​żeń​skiewobec​no​ścipo​kaź​nejlicz​bywład​cówsą​-

sied​nich kró​lestw, szej​ków, suł​ta​nów, wszel​kich ofi​cje​li, mi​ni​strów, wy​so​kiej ran​gi
ary​sto​kra​tówiczłon​kówrzą​dupań​stwaBa​kri.Jejbrat.Jegolu​dzie.

Kie​dyko​lej​nigo​ściewy​gła​sza​lipło​mien​neprze​mó​wie​niaozna​czą​cejroliso​ju​szu,

Ka​vianwy​pro​wa​dziłna​rze​czo​nąpozaza​sięgka​meriludz​kichoczu,bymo​gliwresz​-
cie,wresz​cie!,cie​szyćsięchoć​bychwil​kądlasie​bie.

Ka​vianni​cze​goniepla​no​wał.Chciałje​dy​nieodro​bi​nypry​wat​no​ści,parumi​nuttyl​-

koznią.Chciałzo​ba​czyć,jaksiębędączu​liwswo​jejobec​no​ści,beztłu​muwo​kół.
Po​gra​tu​lo​wał so​bie wiel​ko​dusz​no​ści, był dum​ny z sie​bie, że po​sta​no​wił zdo​by​wać
wzglę​dytejko​bie​typo​wo​liibar​dzoostroż​nie,żenieza​cho​wałsięjakjegoprzod​ko​-
wie,któ​rzynajegomiej​scupopro​stuprze​rzu​ci​li​byjąprzezsio​dłoiwy​wieź​linapu​-
sty​nię. Nie miał za​mia​ru od​gry​wać roli bar​ba​rzyń​skie​go kró​la w sto​sun​ku do wy​-
cho​wa​nejnaZa​cho​dzieko​bie​tyjakAmaya,któ​raza​pew​neocze​ki​wa​łacy​wi​li​zo​wa​-
ne​go za​cho​wa​nia. Ni​g​dy. Za​pla​no​wał po​dej​mo​wać ją wy​twor​ny​mi obia​da​mi, roz​-
piesz​czać,za​pew​nićjejstylży​cia,któ​rytoonauznazaod​po​wied​ni.Byłgo​tówzro​-
bić wszyst​ko, co w jego mocy, by ją do sie​bie przy​wią​zać, by pra​gnę​ła na za​wsze
po​zo​staćujegoboku,ko​chaćgoisłu​żyćmu.

We​szlidoroz​le​głejal​ko​wy,Amayausia​dła,aKa​vianprzy​glą​dałjejsię,sto​jąc.Nie

uśmie​chałsię.Pa​trzyłtakin​ten​syw​nie,jak​bypró​bo​wałwej​rzećwjejser​ce,amoże
popro​stupo​rów​ny​wałżywyob​razztym,któ​rypa​mię​tałzfil​mówizdjęć.Po​wo​lido​-
cie​ra​łodonie​go,żetapięk​nośćna​le​ża​ładonie​go,nie​za​leż​nieodtego,jakpo​stą​pi.
Taświa​do​mośćwy​peł​ni​łagoży​cio​daj​nymświa​tłem,ra​do​ściąiulgą.

‒Nocóż…‒toonaode​zwa​łasiępierw​sza.‒Otoje​ste​śmytura​zem,ofi​cjal​nie

za​rę​cze​nina​rze​cze​ni,jak​żeso​bieobcy.

‒ Nie je​ste​śmy obcy – sko​ry​go​wał, bar​dziej szorst​kim gło​sem, niż tego chciał.

Zresz​tą,wogó​leniechciałnicmó​wić.Wy​star​czy​łomu,żemógłza​to​pićwzrokwjej
war​ko​czach,upię​tychjakko​ro​na.–Wkrót​cebędętwo​immę​żem.Jużje​steśmoja.

‒Jesz​czenie–za​pro​te​sto​wa​ła,uno​szącdum​niegło​wę.‒Po​wi​nie​neświe​dzieć,że

nie po​ślu​bię męż​czy​zny z ha​re​mem. Za​rę​czy​ny z przy​czyn po​li​tycz​nych to jed​no,
zwłasz​cza że mo​głam po​móc bra​tu, ale mał​żeń​stwo w ta​kich oko​licz​no​ściach? O,
nie.Od​ma​wiam.

Ka​vian na​dal się jej przy​glą​dał, z nie​ujarz​mio​nym uczu​ciem pra​gnie​nia, któ​re

wzbie​ra​łownimzkaż​dąmi​ja​ją​cąse​kun​dą.Lu​dziezwy​kleugi​na​lisiępodjegorzą​-
da​mi, wy​star​czy​ło sło​wo, tym​cza​sem Amaya wy​pro​sto​wa​ła się i wy​trzy​ma​ła jego
spoj​rze​nie, nie od​wra​ca​jąc oczu. Tym też mu za​im​po​no​wa​ła, na​wet za bar​dzo,
szcze​rzemó​wiąc.

‒Dlacie​bieopróż​nięha​rem–obie​cał.‒Otocicho​dzi?Rzeczmo​żeszuznaćza

wy​ko​na​ną,niemaha​re​mu,niemate​ma​tu.

Wrazzostat​nimsło​wempo​czułbe​stię,któ​rado​tych​czasspo​czy​wa​ławnimuśpio​-

na,ate​razbu​dzi​łasiędoży​cia.Niespró​bo​wałsięjejpo​zbyć.Imwięk​szepo​żą​da​-
niewo​bectejnie​zwy​kłejko​bie​tyro​dzi​łosięwjegoser​cu,tymbar​dziejbe​stiaro​sła
w siłę. Kie​dy na wspo​mnie​nie ha​re​mu Amaya ob​la​ła się ru​mień​cem za​że​no​wa​nia,
wy​glą​da​łatakpod​nie​ca​ją​co,żeniemiałjużsiłyutrzy​maćbe​stiipodkon​tro​lą.Mało
tego,cośmumó​wi​ło,żeAmayaprze​ży​wa​ławtejchwi​lipo​dob​neka​tu​sze.

Je​steśmoja,mó​wi​łojegocia​łokaż​dąko​mór​ką,każ​dymod​de​chem.
Ująłwdło​niejejgło​wę,po​czułcie​płojejskó​ry,po​sma​ko​wałjejporazpierw​szy.

Tachwi​lazmie​ni​ławszyst​ko.Wie​działjuż,żejegolosnaza​wszezwią​załsięzlo​sem
tejpięk​nejko​bie​ty.

Te​raz,gdymiałjąwswo​impa​ła​cu,wprostniemógłuwie​rzyćwswo​jeszczę​ście.
‒Cze​mutakmisięprzy​glą​dasz?–za​py​ta​ła,awjejgło​siesły​szałzde​ner​wo​wa​nie,

po​żą​da​nieico​razwięk​sząnie​cier​pli​wośćocze​ki​wa​nia.

Niemy​liłsięwte​dy, po​dej​rze​wa​jąc,żewy​czu​wal​nache​mia mię​dzyniminiebyła

przy​pad​kiem,niemy​liłsięrów​nieżte​raz,półrokupóź​niej.

‒Po​wta​rzamso​bie,żeniepo​wi​nie​nemsięspie​szyć–mó​wił,zbli​ża​jącsiędoniej.

–Żepo​wi​nie​nemza​cho​wy​waćsięjakdżen​tel​men,któ​rymprze​cieżnieje​stem.Wy​-
bacz,aziz​ty,aletonie​moż​li​we.Imdłu​żejpa​trzysznamnieswy​minie​win​ny​mioczy​-
ma,tymwię​cejpo​ku​sywnichdo​strze​gam.

‒Niemamnie​win​nychoczu.Sądzi​kie.Brud​neiroz​pust​nejakcałaresz​tamnie.

Usi​łu​jęcitopo​wie​dziećoddaw​na.

Znówsięza​czer​wie​ni​ła.Niepo​tra​fi​łakła​mać.Wte​dylek​kosięuśmiech​nął.
‒Zróbtopo​wo​li,pro​szę–wy​szep​ta​ła.
‒Nie–od​rzekłzkró​lew​skąsta​now​czo​ścią.–Bowca​letakniechcesz.
Po​ca​ło​wałją,po​zwa​la​jącza​wyćbe​stiiiwy​buch​nąćpło​mie​niom,któ​repo​chło​nę​ły

ichobo​je.

Ka​vian do​słow​nie po​żarł ją. Nie ma lep​sze​go sło​wa, by na​zwać to, co się sta​ło.

Trzy​małja,moc​noprzy​ci​ska​jąc,iuczto​wałusta​miwjejustach.Amayatouwiel​bia​-
ła. Im wię​cej brał, tym wię​cej da​wa​ła. Wy​gię​ła się, na​ci​ska​jąc pier​sia​mi na jego
umię​śnio​nąklat​kę.Wte​dyode​rwałustaodjejust.

‒Bądźcier​pli​wa,aziz​ty–wy​rzekłmrocz​nymgło​sem.Amayaniewie​dzia​ła,cze​-

mutaksięzniądraż​nił.Aleniemo​gła​bystwier​dzić,żesięjejtoniepo​do​ba​ło.

Ka​vianpie​ściłte​razkaż​dycen​ty​metrjejcia​ła,le​ni​wiesma​ku​jącszy​jęira​mio​na,

by zejść usta​mi do pier​si, do​pro​wa​dza​jąc ją do spa​zmów. Wo​dził ję​zy​kiem wo​kół

pęp​ka, po​tem ni​żej i ni​żej, jed​no​cze​śnie prze​su​wa​jąc dło​nią po jej cie​le w spo​sób,
któ​rydo​pro​wa​dzałjądowy​zwo​le​nia.Jegodo​tykspra​wiał,żeczu​łasiępięk​niej​sza,
bar​dziejcen​na,do​sko​nal​szaniżkie​dy​kol​wiekwcze​śniej.

‒Ka​vian.–Wca​leniechcia​łapo​wie​dziećjegoimie​nia.Sta​łosię,botakna​praw​dę

niezabar​dzowie​dzia​ła,cosiędzie​je,gdyuniósłjejbio​draiwswychpo​tęż​nychrę​-
kachtrzy​małjąunie​sio​nątużprzedsobą.Jak​byrze​czy​wi​ścietym,comiałdo​kład​-
nieprzedoczy​ma,pra​gnąłza​spo​ko​ićgłód.–Pro​szę.

‒ Po​do​ba mi się to – wy​znał. Amaya po​czu​ła te sło​wa wraz z jego od​de​chem

wnaj​bar​dziejin​tym​nejczę​ścicia​ła.Dresz​czeprze​ni​ka​łyprzeznią,pod​da​jącjąnie​-
kon​tro​lo​wa​nymemo​cjom.–Bła​gajmnie.

Wte​dywtar​gnąłję​zy​kiemdojejwnę​trza.Eks​plo​do​wa​ła.
Wy​da​wa​łojejsię,żewy​krzy​ki​wa​łajegoimię,moż​li​weteż,żebyłtowe​wnętrz​ny

spazm.Takczyina​czej,za​gu​bi​łasięwbu​rzydo​znań.Za​gu​bi​łasięcał​ko​wi​cie,bez​-
na​dziej​nie.Zo​sta​łazmie​cio​nazpo​wierzch​nirze​czy​wi​ste​goświa​ta,jejist​nie​nieule​-
gło nie​od​wra​cal​nej trans​for​ma​cji. W pew​nym sen​sie umie​ra​ła, wpro​wa​dzo​no ją
w stan ago​nii, zaś ona za​miast stra​chu od​czu​wa​ła ra​dość, pod​da​ła się temu z za​-
chwy​temcałąsobą.

Wrazzpo​wro​temświa​do​mo​ściod​zy​ska​ławzrok,pototyl​ko,byuj​rzećzu​peł​nie

na​gie​go Ka​via​na wni​ka​ją​ce​go w nią spo​koj​nie, raz za ra​zem, ze sku​pio​ną twa​rzą,
jak​byodtego,cowła​śniero​bił,za​le​ża​łylosyświa​ta.Byłnie​wia​ry​god​nie,do​sko​na​le
pięk​ny.

Amaya znów nie mo​gła od​dy​chać. Ka​vian wy​glą​dał, jak​by za​mie​rzał po​żreć ją

żyw​cem,awła​ści​wie,jak​byjużtozro​bił.

Chcia​łamupo​wie​dziećty​sią​cerze​czywty​sią​cachsłów.Pra​gnę​łaopi​sać,coznią

zro​bił,coczu​ła,cze​goniero​zu​mia​ła,jakza​pa​da​łasięwprze​paść.Chcia​ła,leczpo
razko​lej​nyzmy​słyod​mó​wi​łyjejpo​słu​szeń​stwa.Wte​dyKa​vianza​nu​rzyłtwarzwjej
dło​ni,od​cze​kałchwi​lęista​lo​wymude​rze​niemwbiłsię,prze​nik​nąłprzeznią.Przez
chwi​lę,amożeprzezrok,ży​cie,wiecz​ność,pa​trzy​liso​biewoczy,zjed​no​cze​ninie​-
ziem​skimdo​zna​niem.

Amaya zro​zu​mia​ła. Nie umia​ła już kon​tro​lo​wać ani jego, ani sie​bie. Wy​trwa​ła

dwa​dzie​ścia trzy lata bez sek​su, po​nie​waż ni​g​dy wcze​śniej nie czu​ła żad​nej wię​zi
zmęż​czy​zną.Po​tempo​ja​wiłsięKa​vianizbu​rzyłwzno​szo​nyprzezlataobron​nymur
wcią​gujed​ne​godnia.Byłaza​szo​ko​wa​naza​rów​noprze​bie​giemzda​rzeń,jakiswo​ją
po​sta​wą.Te​razpo​now​niemusięod​da​ła.Tymra​zemjed​nakza​sko​cze​niepo​cho​dzi​ło
odnie​go.

‒Śmia​ło–wy​szep​tał.–Niebójsiępo​szu​ki​wać.Po​sta​rajsięod​na​leźćto,codaje

cinaj​więk​sząprzy​jem​ność,aziz​ty,wczymnaj​le​piejinaj​bar​dziejswo​bod​niesięczu​-
jesz.

Po​szu​ki​wa​łaru​cha​micia​ła,do​ty​kiem,wzro​kiemisma​kiem.Od​da​la​łasięizbli​ża​-

ła,jak​byod​mie​rza​jącdłu​gośćza​nu​rzo​ne​gowniejupo​je​nia,docza​su,gdyjejcia​ło
wy​peł​ni​łosięobez​wład​nia​ją​cymdresz​czem.

‒Po​zwól–po​wie​dział.
Wsu​nąłręcepodjejbio​draiuniósłjąpo​nadsobą.To,costa​łosiępóź​niej,po​zwo​-

li​łojejzro​zu​miećróż​ni​cęmię​dzypło​mie​niemświe​cyapeł​nymbla​skiempu​styn​ne​go
słoń​ca. Sto​czy​li się na kra​wędź świa​ta i je​dy​nym, co do​tar​ło do oca​la​łych w niej

resz​tek świa​do​mo​ści, było jej imię, któ​re Ka​vian wy​krzy​ki​wał za każ​dym ra​zem,
gdyko​lej​nymude​rze​niemstrą​całichwbez​den​nąprze​paśćmi​ło​sne​goupo​je​nia.

Amaya mia​ła wra​że​nie, że wła​śnie na​ro​dzi​ła się po raz dru​gi. Jako ko​bie​ta pu​-

styn​ne​gowład​cy,jegonie​wol​ni​caijegokró​lo​wa.Niechcia​łatego,choćzda​wa​łaso​-
biespra​wę,żeniemożebyćina​czej.Na​le​ża​ładoKa​via​na.Dotwar​de​gowo​jow​ni​ka,
któ​rywsy​pial​nizmie​niałsięwnie​ustę​pli​we​gozmy​sło​we​goko​chan​ka.Przy​tu​li​łasię
donie​gozod​da​niem,za​pa​da​jącwdo​bro​czyn​nysen.

ROZDZIAŁSIÓDMY

Amaya już daw​no zro​zu​mia​ła, że Ka​vian na​le​ży do tych męż​czyzn, któ​rzy lu​bią

de​cy​do​wać o wszyst​kim, ale nie spo​dzie​wa​ła się, że aż na taką ska​lę. Uwa​żał, że
wienaj​le​piej,jakpo​win​nasięubie​rać,zkimspo​ty​kać,jakspę​dzaćwol​nyczaswpa​-
ła​cu,kie​dybyłasamaikie​dybyłprzyniej,copo​win​najeść,jakczę​stopo​win​naspa​-
ce​ro​waćporoz​le​głychogro​dach,iilekawdzien​niemożewy​pić.Wła​ści​wienieist​-
nia​łasfe​ra,októ​rejmo​gła​byde​cy​do​waćsama.Ka​vianwy​ja​śniłjej,żeniedzie​jesię
takdla​te​go,żecier​pinaob​se​sjękon​tro​li,alezpo​wo​duzbli​ża​ją​cejsięuro​czy​sto​ści
ślub​nej.Wkrót​cemia​łazo​staćjegożoną,atoozna​cza​ło,żekaż​dyjejkrokbę​dzie
ob​ser​wo​wa​nyiko​men​to​wa​ny,zwłasz​czaprzezta​blo​idy.

‒ To nie po​win​no cię ob​cho​dzić – stwier​dzi​ła nie​co roz​draż​nio​nym gło​sem, gdy

któ​re​gośpo​po​łu​dnia,zwró​ciłjejuwa​gę,żenielubi,gdywią​żewło​sywkoń​skiogon.
Wo​lał,gdyspla​ta​łajewwar​koczlubpo​zo​sta​wia​łaroz​pusz​czo​ne.Niepy​ta​jącopo​-
zwo​le​nie,ścią​gnąłgum​kęzjejwło​sówischo​wałdokie​sze​ni.

‒Taksą​dzisz?
‒ Masz kraj do rzą​dze​nia. To, jaką no​szę fry​zu​rę, po​win​no być two​im ostat​nim

zmar​twie​niem.Do​słow​nieostat​nim.

‒Wszyst​ko,comazwią​zekztobą,jestdlamnienapierw​szymmiej​scu,aziz​ty.–

Uśmiech, ja​kim ją ob​da​rzył, był jak pu​styn​ne słoń​ce, ja​sny, go​rą​cy i tak pięk​ny, że
chcia​ła,abytrwałwiecz​nie.–Wszyst​komnieob​cho​dzi,prze​cieżje​steśmojąkró​lo​-
wą.

Apo​temwziąłjąwra​mio​na,takpopro​stu,wsa​mymśrod​kuogro​du,ica​ło​wałtak

dłu​go,ażprzy​zna​ła,żewła​ści​wieniejestprzy​wią​za​nadono​sze​niaku​cy​kaimoże
osta​tecz​nieztejfry​zu​ryzre​zy​gno​wać.

I na​gle zda​ła so​bie spra​wę, że za​wsze się pod​da​wa​ła. I nie cho​dzi​ło wy​łącz​nie

o ule​głość wo​bec Ka​via​na. Całe jej ży​cie było se​rią po​dob​nych re​zy​gna​cji z wal​ki
oswo​je.Ła​twiejbyłona​giąćsiędosy​tu​acjiniżsta​wićzde​cy​do​wa​nyopór.Ła​twiej
pły​nąćzprą​demniżpodwiatr.

‒Niemaszpra​wade​cy​do​waćzamnie–po​wie​dzia​łaojcuprzedlaty,gdychcia​ła

prze​rwać stu​dia w Pa​ry​żu. On zaś żą​dał, by zdo​by​ła dy​plom, a przede wszyst​kim,
bypo​zo​sta​ławjed​nymmiej​scu.Po​dej​rze​wa​ła,żewtenspo​sóbła​twiejmubyłokon​-
tro​lo​wać jej wszyst​kie po​czy​na​nia. Ni​g​dy nie od​wa​ży​ła​by się na sprze​ciw, gdy​by
sta​łaznimtwa​rząwtwarz,aleprzezte​le​fonuprzej​mie,leczsta​now​czowy​ja​śni​ła
swo​jepo​wo​dy.

‒ Słu​cham? – Su​ro​wy i twar​dy ton gło​su sta​re​go szej​ka spra​wił, że na​tych​miast

opu​ści​łająod​wa​ga.–Je​stemtwo​imoj​cemikró​lem,Amaya.Cowię​cej,pła​cętwo​je
ra​chun​ki.Da​lejbę​dziesztwier​dzi​ła,żeniemampra​wa?

Pod​da​łasięwte​dy,tłu​ma​czącso​bie,żewy​bra​łaprak​tycz​neroz​wią​za​nie,żezro​bi​-

łato,copo​win​na,choćwgłę​biser​cawie​dzia​ła,żejesttchó​rzem.

Je​dy​nąoso​bą,któ​rejotwar​ciesięprze​ciw​sta​wi​ła,byłKa​vian,gdyucie​kłapoza​rę​-

czy​nach.Tenje​denrazpo​ka​za​ła,żemacha​rak​ter,któ​re​gobrakza​wszeza​rzu​ca​ła
jejmat​ka.Cóżztego,sko​roko​nieckoń​cówmu​sia​łaznówsiępod​dać.Wciążniemo​-
głaso​biepo​ra​dzićzesprzecz​ny​miuczu​cia​miwo​becprzy​szłe​gomęża.Oba​wia​łasię
gorów​niemoc​no,jakgopo​żą​da​ła.

Ka​vianbyłtakisamjakwszy​scymęż​czyź​niwjejży​ciu.Ana​wetgor​szy.Ocze​ki​wał

po​słu​szeń​stwanietyl​koodniej,aleodca​łe​goświa​ta,iza​wszedo​sta​wałto,cze​go
chciał.Zu​peł​niejakjejoj​ciec.JakjejbratRi​had,nowykrólBa​kri.Całedo​ro​słeży​-
cie uni​ka​ła ta​kich męż​czyzn – au​to​kra​tycz​nych, pew​nych sie​bie, nie​bez​piecz​nych,
prze​ko​na​nych, że wszyst​ko wie​dzą naj​le​piej. Za​czy​na​ło się od ku​cy​ka, a koń​czy​ło
naak​cep​ta​cjipo​li​ga​mii.

Todla​te​gomat​kapo​rzu​ci​łaojca.Szejkniemiałza​mia​ruogra​ni​czyćswychpo​za​-

mał​żeń​skichro​man​sówanizre​zy​gno​waćzpo​sia​da​niaha​re​mu.Ota​cza​łygopięk​ne,
zmy​sło​weko​bie​ty,go​to​weod​daćży​ciezajed​nąnoczwład​cą.Nicwięcdziw​ne​go,
żeEli​za​ve​taucie​kła.

Ztegosa​me​gopo​wo​duAmayaniechcia​ławy​cho​dzićzamążzaKa​via​na.Jużna

po​cząt​kuwzbra​nia​łasięprzedpo​ślu​bie​niemob​ce​goczło​wie​ka,awchwi​li,gdygo
po​zna​ła,niemia​łajużżad​nychwąt​pli​wo​ści,żemusipo​stą​pićjakmat​kaiuciec.Ka​-
vianbyłgor​szyniżjejoj​ciecibratra​zemwzię​ci.Tadyk​ta​tor​skapo​trze​baspra​wo​-
wa​niakon​tro​li,żą​dzawła​dzy,wście​kłość,gdyktośna​tych​miastniewy​peł​niłroz​ka​-
zu. Po​win​na być prze​ra​żo​na po spę​dze​niu z nim tych wszyst​kich ty​go​dni, tak jak
wnocichza​rę​czyn,gdyczu​łasięjakzwie​rzęschwy​ta​newpu​łap​kę.Pro​blempo​le​-
gał na tym, że za każ​dym ra​zem, gdy jej do​ty​kał, do​świad​cza​ła emo​cji, któ​re ze
stra​chem nie mia​ły nic wspól​ne​go. To była czy​sta ma​gia. Pró​bo​wa​ła so​bie wma​-
wiać, że to, co się mię​dzy nimi sta​ło, było nud​ne i prze​cięt​ne. Prze​cież nie mia​ła
moż​li​wo​ści,żebypo​rów​naćmi​ło​snedo​świad​cze​nia,boKa​vianbyłje​dy​nymmęż​czy​-
znąwjejży​ciu,je​dy​nym,któ​re​gopo​zna​ławtenspo​sób.Takna​praw​dęjegoapo​dyk​-
tycz​ność i sta​now​czość nie prze​szka​dza​ły jej aż tak bar​dzo, jak po​win​ny, a już
zwłasz​czawsy​pial​ni.

Na​stęp​ne​go ran​ka Ka​vian wstał z łóż​ka jesz​cze przed wscho​dem słoń​ca, ale po

kil​kugo​dzi​nachwró​ciłdosy​pial​niiobu​dziłAmayęwty​po​wydlasie​biespo​sób.Cza​-
sa​miuży​wałje​dy​niedło​ni,in​nymra​zemtyl​kowarg.Tegodniazła​pałjązabio​dra,
gdyle​ża​łaroz​cią​gnię​tanabrzu​chu,ipo​ca​ło​wałmoc​nowkark.

‒Chodźdomnie–za​żą​dałtwar​dym,bez​względ​nymgło​sem.–Te​raz.
Obu​dzo​nazesnupod​da​wa​łasięchęt​niepiesz​czo​tomipo​ca​łun​kom.Wy​star​czy​ło,

żepo​wie​działsło​wo,ajużbyłago​to​wa,bymuto​wa​rzy​szyć.

Tro​chę trwa​ło, za​nim pod​nio​sła się wresz​cie z łóż​ka i zna​la​zła dro​gę do łaź​ni.

Sta​łapodgo​rą​cymna​try​skiem,ob​ser​wu​jąc,jakkro​plewodyspły​wa​jąposkó​rze,co
po​zwo​li​łoostu​dzićnie​coroz​ko​ły​sa​neemo​cje.Po​temubra​łasięwje​dwab​nątu​ni​kę
iuda​łasięnaśnia​da​niedosło​necz​nejja​dal​nisą​sia​du​ją​cejzsy​pial​nią.

Z ja​sne​go prze​stron​ne​go sa​lo​nu moż​na było wyjść na roz​le​gły ta​ras, z któ​re​go

roz​cią​gałsiępięk​nywi​doknamo​nu​men​tal​negóryipu​sty​nię.Ka​vianzdą​żyłjużza​-
jąćmiej​sceprzysto​le.Wo​kółle​ża​łypo​roz​rzu​ca​nega​ze​ty,anaszkla​nymbla​cieza​-
miastta​le​rzaznaj​do​wałsięlap​top.By​wa​łychwi​le,gdyAmayaczu​łasięwpa​ła​cujak
wdomu,bez​piecz​nieiswo​bod​nie,alepa​trzącnaKa​via​na,wie​dzia​ła,żetotyl​kozłu​-

dze​nie. Ten męż​czy​zna był wiel​kim, cho​dzą​cym nie​bez​pie​czeń​stwem i ostrze​że​-
niem.Zwłasz​czagdyjegosza​reoczylśni​łynie​po​ko​ją​cymbla​skiem,gdynaniąspo​-
glą​dał,albogdyuno​siłką​cikwargwku​szą​cymuśmie​chu,któ​rytyledlaniejzna​czył.

‒Dziśwresz​ciezaj​mie​mysiętwo​jągar​de​ro​bą–po​wie​działnapo​wi​ta​nie.–Spro​-

wa​dzi​łemzWłochswo​ichulu​bio​nychkraw​ców.Cze​ka​jąnacie​biewsa​lo​nie.Przy​-
wieź​lizesobąkil​kago​to​wychstro​jów,aresz​tęuszy​jąnamiej​scu.

‒Acojestnietakzmo​imiubra​nia​mi?–Na​gleprzy​po​mnia​łaso​bie,żemanaso​-

bietyl​kocien​ką,je​dwab​nątu​ni​kę.Lek​kowil​got​newło​syopa​da​łyluź​nonara​mio​na
iple​cy.–Niemia​łamnamy​ślitegostro​ju.

‒Po​do​baszmisięwła​śnietaka–przy​znał.–Za​bił​bymjed​nakkaż​de​go,ktopoza

mnąoglą​dał​byciętakubra​ną.

Spu​ści​ławzrok,po​wstrzy​mu​jącsze​ro​kiuśmiech.Znówtopo​czu​ła.Roz​kosz​neza​-

do​wo​le​nie,żepo​do​bamusięwła​śnietaka.Tesło​wanamo​mentod​wró​ci​łyjejuwa​gę
odfak​tu,żespro​wa​dziłulu​bio​nychkraw​ców.

‒Ilesu​kie​nekka​za​łeśuszyć?–spy​ta​ła,pod​no​szącpo​wo​lioczy.Bar​dzopo​wo​li.–

Czynieprzy​pad​kiemsie​dem​na​ście?

Ka​vianpo​słałjejroz​ba​wio​nespoj​rze​nie.
‒Na​praw​dęchcesz,że​bymod​po​wie​działnatopy​ta​nie?
‒ Nie ro​zu​miem, dla​cze​go nie mogę cho​dzić w swo​ich zwy​kłych ubra​niach. Co

masz im do za​rzu​ce​nia? – od​po​wie​dzia​ła po​spiesz​nie, bo tak na​praw​dę wca​le nie
chcia​łaznaćod​po​wie​dzi.

‒Nicbymniemiałdoza​rzu​ce​nia,gdy​byśna​dalna​le​wa​łapiwowszkoc​kimpu​bie,

aletwo​jasy​tu​acjanie​cosięzmie​ni​ła.

‒ To był bar​dzo po​rząd​ny pub ‒ za​zna​czy​ła. ‒ A tak w ogó​le, co cię ob​cho​dzi,

gdziepra​co​wa​łam?

‒ Na​praw​dę uwa​żasz, że to było od​po​wied​nie miej​sce dla kró​lew​skiej cór​ki?

Księż​nicz​kiBa​kri?–Po​pa​trzyłnaniąwy​nio​śle.–Po​mi​ja​jącfakt,żekaż​de​gowie​czo​-
rapa​ra​do​wa​łaśprzedtłu​mempod​pi​tychSzko​tów,takapra​cabyłapopro​stuuwła​-
cza​ją​ca.

‒ Ty i Ri​had wciąż roz​pra​wia​cie o tym, że je​stem księż​nicz​ką. To iry​tu​ją​ce –

stwier​dzi​ła,wy​dy​ma​jąclek​ce​wa​żą​cowar​gi.–Totyl​kośmiesz​ny,nicnie​zna​czą​cyty​-
tuł,któ​ryno​si​łamjakodziec​koite​razdlako​rzy​ścipo​li​tycz​nychbra​ta.Nieje​stem
księż​nicz​ką.Ni​g​dynieczu​łamsięjakksięż​nicz​ka.

‒ W ta​kim ra​zie bez żalu roz​sta​niesz się z tym, jak to po​wie​dzia​łaś, śmiesz​nym

ty​tu​łem.Te​razje​steśkró​lo​wą,Amaya.Gwo​liści​sło​ści,mojąkró​lo​wą.

‒Ofi​cjal​nie,je​stemdo​pie​rotwo​jąna​rze​czo​ną.–Wes​tchnę​ła,gdyuświa​do​mi​łaso​-

bie,żebę​dziemu​sia​łabraćudziałwofi​cjal​nymży​ciuKa​via​na.–Mo​żeszsiębar​dzo
roz​cza​ro​wać.Niemampo​ję​cia,czyudamisięspro​staćtwo​imwy​ma​ga​niom.Skąd
mamwie​dzieć,jaksięza​cho​wy​wać,comó​wić?

‒Niemartwsię.Bę​dzieszmia​łado​rad​ców.Po​mo​gącile​piejzro​zu​miećobo​wiąz​ki

kró​lo​wejtejpięk​nejkra​iny.–Uśmiech​nąłsięcie​pło.‒Po​ra​dziszso​bie.Masztowe
krwi.

‒Pro​blemwtym,żeni​g​dysięniena​uczy​łam,jakbyćksięż​nicz​ką‒rze​kła,pod​-

no​szącdoustku​bekzkawą.‒Ni​g​dyniemy​śla​łamoso​biewtenspo​sóbini​g​dynie
by​łamtrak​to​wa​najakksięż​nicz​kaoddnia,wktó​rymopu​ści​łamBa​kri.‒Pa​mię​ta​ła,

że Eli​za​ve​ta wpa​da​ła w szał i ka​ra​ła ją za samo wy​po​wie​dze​nie sło​wa „księż​nicz​-
ka”. ‒ Mat​ka ro​bi​ła wszyst​ko, że​bym za​po​mnia​ła o daw​nym ży​ciu i za​cho​wy​wa​ła
sięjakzwy​kładziew​czy​na.

Po​pa​trzyłnaniąpo​waż​nie,marsz​czącbrwi.
‒Możedla​te​go,żeza​zdro​ści​łacity​tu​łu.Niechcia​ła,że​byśwja​ki​kol​wiekspo​sób

mia​łanadniąprze​wa​gę.

Amayanamo​mentza​nie​mó​wi​ła.Bar​dzoostroż​nieod​sta​wi​łaku​beknasto​lik,pró​-

bu​jącjed​no​cze​śnieod​na​leźćwsło​wachKa​via​naja​kiśsens.

‒My​liszsię–oznaj​mi​łasta​now​czo,niero​zu​mie​jąc,dla​cze​gogłosjejdrży.Czu​ła

siętak,jak​byzachwi​lęmia​łasięzmie​rzyćzczymśokrop​nyminie​bez​piecz​nym.–
Mojamat​kani​g​dyniedba​łaoty​tu​łyiza​szczy​ty.Opu​ści​łaBa​krizwła​snejwoli.Gdy​-
byjejza​le​ża​łonagod​no​ściach,zo​sta​ła​bywpa​ła​cu,gdziebyłakró​lo​wą.Onazaśwy​-
je​cha​ławnie​zna​nyiobcyświatbezpie​nię​dzyiwspar​cia.

‒Bezwspar​cia?–Po​krę​ciłgło​wą,wy​trzy​mu​jączdu​mio​neiskon​fun​do​wa​nespoj​-

rze​nie Amai. ‒ Two​ja mat​ka przez cały czas mia​ła przy so​bie żywą gwa​ran​cję na
bez​tro​skieiluk​su​so​weży​cie.Mia​łacie​bie.

‒Oczymtymó​wisz?–rzu​ci​łaostro,nie​na​tu​ral​niewy​so​kimgło​sem.
‒Są​dzi​łaś,żedo​breży​cieza​pew​niawamjejin​te​li​gen​cja?Urokoso​bi​styalbouro​-

da?Nie,Amaya.Je​steścór​kąkró​la.Ży​ły​ściezpie​nię​dzy,któ​reoj​ciecprze​sy​łałna
two​jeutrzy​ma​nie.

Amayaniemo​głamó​wić. Niemo​gławy​ko​naćżad​ne​go ru​chu,choćchcia​łakrzy​-

czećiod​rzu​cićtowstręt​neoskar​że​nie.Oj​ciecutrzy​my​wałjądo​pie​ronastu​diach.
Wcze​śniejniedo​sta​wa​łażad​nychpie​nię​dzy.Mat​kaniemo​gła​byjejoszu​kać.Prze​-
cieżza​wszepo​wta​rza​ła,żestra​ci​ływszyst​ko.

Na​gle z za​ka​mar​ków pa​mię​ci po​wró​ci​ły bo​le​sne wspo​mnie​nia. Eli​za​ve​ta rzad​ko

oka​zy​wa​łajejczu​łośćimat​czy​necie​pło.Wie​lerazyza​wsty​dza​łająprzyob​cychlu​-
dziach,twier​dząc,żeAmayajestcór​kąswo​je​goojca,cowjejustachbrzmia​łojak
naj​gor​szaobe​lga.Czę​stopo​wta​rza​ła,żejestroz​wy​drzo​nainie​wy​cho​wa​na,ze​psu​ta
przezwa​run​ki,wja​kichdo​ra​sta​ła.

‒ Mu​szę być dla cie​bie su​ro​wa – po​wie​dzia​ła pew​ne​go razu, gdy Amaya mia​ła

możezje​de​na​ścielat.–Trak​tu​jęcięjakdo​ro​słą,bowprze​ciw​nymra​ziewy​ro​sła​-
byśnaroz​piesz​czo​nąpan​ni​cę.Każ​dyczło​nekro​dzi​nyBa​kriuwa​ża,żewszyst​komu
się na​le​ży. Ty taka nie bę​dziesz. Mu​sisz zro​zu​mieć, że nic nie mamy. Na​sze ży​cie
za​le​żyodżycz​li​wo​ścido​brychlu​dzi.

Mia​ła na my​śli licz​nych ko​chan​ków. Z żad​nym z nich nie zwią​za​ła się jed​nak na

dłu​żej, bo nie chcie​li wy​cho​wy​wać ob​ce​go, wiecz​nie na​bur​mu​szo​ne​go dziec​ka.
Przy​naj​mniejtaktwier​dzi​łaEli​za​ve​ta.

‒Nieocze​ku​ję,żeoka​żeszmiwdzięcz​ność.Maszzbytwie​lezłychcechswo​je​go

ojca,bydo​ce​nić,jaksiędlacie​biepo​świę​cam,alemu​siszzro​zu​mieć,żeje​śliniebę​-
dzieszmipo​słusz​na,mo​że​mystra​cićto,comamy.Dachnadgło​wą,ubra​nia,któ​re
no​sisz.Czytegochcesz?

Tegoje​de​na​sto​let​niaAmayazde​cy​do​wa​nieniechcia​ła.Wi​zjaka​ta​stro​fyroz​ta​cza​-

nejprzezmat​kęprze​śla​do​wa​łająpo​temwkosz​ma​rachnoc​nych.Zcałąpew​no​ścią
Eli​za​ve​ta nie była ide​al​nym ro​dzi​cem. Ży​cie z nią by​wa​ło trud​ne, ale Amaya nie
mia​ładoniejżalu.Prze​ciw​nie,za​wszejejwspół​czu​łairo​zu​mia​ła,żeoschłośćmat​ki

nie jest wy​ni​kiem ce​lo​we​go okru​cień​stwa. Oj​ciec zła​mał jej ser​ce i za​truł du​szę,
dla​te​go Amaya sta​ra​ła się za bar​dzo nie brać so​bie do ser​ca tych wszyst​kich
ostrychsłów.

‒My​liszsię–po​wtó​rzy​ła,kie​dyod​zy​ska​łagłos.–Niewiem,ktocina​opo​wia​dał

tychbred​ni.

‒ Za​sta​nów się. Nie wy​szła za żad​ne​go z tych męż​czyzn, któ​rzy prze​wi​ja​li się

przezwa​szeży​cie.Awieszdla​cze​go?Mu​sia​ła​bywte​dyod​daćcięojcuiniemia​ła​by
jużpra​wadys​po​no​waćtwo​imipie​niędz​mi.Toniejestatakzmo​jejstro​ny.Przed​sta​-
wiamtyl​kozwy​kłefak​ty.Nieopie​ramtejwie​dzynaplot​kach.Wi​dzia​łemdo​ku​men​-
ty.

Amayapo​trzą​snę​łagło​wą,czu​jącprze​szy​wa​ją​cybólwpier​si.Niemo​głaza​ak​cep​-

to​waćwer​sjiprzed​sta​wio​nejprzezKa​via​na.

‒Towszyst​kokłam​stwa‒po​wtó​rzy​łapi​skli​wymgło​sem.‒Mojamat​kawszyst​ko,

co osią​gnę​ła, za​wdzię​cza tyl​ko so​bie. Była bied​ną dziew​czy​ną, gdy wy​jeż​dża​ła
zUkra​iny,aledzię​kipra​co​wi​to​ścitra​fi​ładonaj​lep​szychwło​skichdo​mówmody.Nie
mia​łanicpozain​te​li​gen​cją,uro​dąiod​wa​gą.Ztymza​so​bemwe​szławmał​żeń​stwo
z moim oj​cem. I tyl​ko z tym ode​szła. – Amaya sły​sza​ła swój wła​sny pod​nie​sio​ny
iner​wo​wygłos.

‒Za​po​mnia​łaś,żebyłateżbar​dzoam​bit​na–do​dałKa​vianspo​koj​nie.Jegoopa​no​-

wa​niedzia​ła​łonaniądraż​nią​co.–Opu​ści​łaBa​kri,boza​czę​łatra​cićwzglę​dyszej​ka.
Le​piej było odejść i opo​wia​dać przez te wszyst​kie lata smut​ną i łza​wą hi​sto​ryj​kę
otrud​nymży​ciuzty​ra​nemide​spo​tą.Le​piejbyłoza​braćzesobąkró​lew​skącór​kę
iwy​łu​dzaćpie​nią​dzeniżpo​zo​staćwBa​kriibyćza​nie​dby​wa​nążoną.Szejkode​słał​-
byjąnaj​pew​niejdoktó​rejśzre​zy​den​cji,da​le​koodpa​ła​cu.Stra​ci​ła​bywpły​wyido​-
brzeotymwie​dzia​ła.Tak,aziz​ty,am​bi​cjaniepo​zwa​la​łanatotwo​jejmat​ce.

Amayawbi​ławnie​gowście​kłespoj​rze​nie,sta​ra​jącsięniere​ago​waćtak,jakza​-

pew​netegoocze​ki​wał.Immniejemo​cji,tymle​piej.

‒Nicniewieszomo​jejmat​ce–wy​ce​dzi​łalo​do​wa​tymto​nem.–Toniebyłaam​bi​-

cja,tyl​komi​łość.Byłaza​ko​cha​na.

Niepo​win​nabyłategomó​wić.Niepo​win​nabyłaużyćta​kichsłów.NieprzyKa​via​-

nie. Jed​nak było już za póź​no, żeby je cof​nąć, choć bar​dzo tego pra​gnę​ła. Ci​sza,
któ​raza​le​gławpo​ko​ju,byłapeł​nana​pię​cia,nie​malbo​le​sna.Amayazmu​si​łasię,by
nieod​wra​caćgło​wy.Spo​koj​niewy​trzy​ma​łapo​waż​nespoj​rze​niesie​dzą​ce​gona​prze​-
ciw​komęż​czy​znyosza​rychoczach,wktó​rychwy​czy​ta​łairy​ta​cję.

‒Mójoj​ciecpo​tra​fiłbyćbar​dzoprze​ko​nu​ją​cymmęż​czy​zną,kie​dymutopa​so​wa​-

ło–do​da​ła,za​ci​ska​jącdło​nienako​la​nach.–Prze​ko​nałmło​dą,na​iw​nądziew​czy​nę,
żejąuwiel​bia,żezro​bidlaniejwszyst​ko,żezmie​nisiędlaniej.‒Niedo​da​ła,jak
zna​jo​mobrzmia​łyteza​pew​nie​nia.–Mójoj​cieckła​mał.Takna​praw​dęni​g​dymuna
ma​mienieza​le​ża​ło,choćonawie​rzy​ła,żena​praw​dęjąko​cha.Gorz​kosięroz​cza​ro​-
wa​ła. Oj​ciec ko​chał je​dy​nie zdo​by​wa​nie, ko​lek​cjo​no​wa​nie cen​nych tro​fe​ów, a po​-
tem,gdyosią​gałcel,szyb​kosięnu​dził.Tewszyst​kieko​bie​ty…Na​wetniechcemi
sięmy​śleć,jakmat​kamu​sia​łacier​pieć.

Za​mil​kła na dłu​gi mo​ment, czu​jąc w klat​ce pier​sio​wej mdły uścisk. W koń​cu za​-

czerp​nę​ła głę​bo​ko po​wie​trza, po​wta​rza​jąc so​bie, że po​ra​dzi so​bie z sy​tu​acją.
Znim.Wszyst​koprze​trzy​ma.

‒Czywła​śnietegosiębo​isz?–spy​tałKa​vian.
‒Niero​zu​miem–pró​bo​wa​łazy​skaćnacza​sie.
‒Mó​wiszoswo​jejmat​ce,Amaya?Czyra​czejoso​bie?
‒Dajspo​kójtympo​rów​na​niom.Nieje​stemtakajakona.
‒Wiem.Gdy​bybyłoina​czej,nieby​ło​byciętu​taj.–Nie​na​wi​dzi​łatego,wjakispo​-

sóbnaniąpa​trzył.Zu​peł​niejak​bydo​sko​na​leznałwszyst​kiejejmy​śli,wszyst​kiema​-
rze​nia i naj​czar​niej​sze se​kre​ty spy​cha​ne głę​bo​ko w pod​świa​do​mość. Jak​by ba​wi​ło
go ko​lek​cjo​no​wa​nie frag​men​tów jej du​szy. – Fa​scy​nu​ją​ca dys​ku​sja, ale wróć​my do
te​ma​tu. Po​trze​bu​jesz no​wych stro​jów. Mu​sisz wy​glą​dać jak moja kró​lo​wa. Szcze​-
gól​nienace​re​mo​niiślub​nej.

‒Niechcężad​nejce​re​mo​nii.
‒Niepy​ta​łem,czytegochcesz–stwier​dziłzlek​kimiro​nicz​nymuśmie​chem.‒Po​-

wie​dzia​łemcijuż,cona​le​żyzro​bićicze​goocze​ku​ję.Czymamciprzy​po​mnieć,ja​kie
będąkon​se​kwen​cje,je​ślibę​dzieszpro​te​sto​wa​ła?

Tak,zna​łatekon​se​kwen​cje.Koń​czy​łysięza​wszewłóż​ku,gdzienagaibez​bron​-

na, ogar​nię​ta sza​leń​czym po​żą​da​niem bła​ga​ła o li​tość. Szyb​ko pod​nio​sła fi​li​żan​kę
doustiupi​łaspo​ryłykkawy.

‒Nowestro​jedlakró​lo​wej?Jakwspa​nia​le.Niemogęsiędo​cze​kać–wy​re​cy​to​-

wa​łagład​kojakpil​nauczen​ni​ca.

‒Miłomi,żetakmy​ślisz–od​parłwtymsa​mymto​nie.–Ju​troranoporazpierw​-

szypo​ja​wiszsiępu​blicz​niejakokró​lo​wa.Niemogęsiędo​cze​kać,żebyzo​ba​czyćcię
wtejroli.

‒Jateż–po​wie​dzia​łasu​cho.–Do​brze,żeowszyst​koza​dba​łeś.
‒Ach,aziz​ty,prze​cieżwiesz,żeje​stemmęż​czy​zną,któ​rynicnierobipo​ło​wicz​-

nie.

ROZDZIAŁÓSMY

Na​stęp​ne​go ran​ka, gdy opusz​cza​li pa​łac, by po​le​cieć do stad​ni​ny na zbo​czach

zdra​dziec​kichpół​noc​nychgór,Ka​vianroz​my​ślał,żegdy​bybyłdo​brymczło​wie​kiem,
niezor​ga​ni​zo​wał​bytegoswo​iste​godniate​stów.Wogó​leniete​sto​wał​byAmai,tyl​ko
za​brał​byjądołóż​kaitrzy​małtamwnie​skoń​czo​ność.Za​gu​bił​bysięwsłod​kimsza​-
leń​stwiejejza​pa​chuido​ty​kugład​kiejskó​ry.Szczę​ście,któ​rezna​lazłwra​mio​nach
przy​szłej żony, było więk​sze, niż śmiał przy​znać. Nie był jed​nak do​brym czło​wie​-
kiem. Wła​ści​wie ni​g​dy nie miał szan​sy, by się nim stać. Do​bry czy zły, był przede
wszyst​kimkró​lemiro​biłto,cotrze​ba,dlaswo​je​goludu.

Pa​trzyłnaAmayęznie​ukry​wa​nąprzy​jem​no​ścią,gdysta​linaroz​le​głymdzie​dziń​cu

stad​ni​ny.Wo​kółnichuwi​ja​lisięjakwukro​piesłu​żą​cy,przy​go​to​wu​jącdoosio​dła​nia
naj​lep​szearab​skieko​nie.

‒Jeź​dzisz?–spy​tał,nieod​ry​wa​jącodniejwzro​ku.
Ubra​nabyłajakary​sto​krat​kakró​le​stwaDaarTa​la​asianwwy​szu​ka​nąsza​tę,za​-

kry​wa​ją​cąra​mio​nainogi,zcie​niut​kimwe​lo​nemnatwa​rzy.Spo​sób,wjakisiępo​ru​-
sza​ła,spra​wiał,żekrewbu​zo​wa​łaKa​via​no​wiwży​łach.Miałtoszczę​ście,żedo​sko​-
na​lewie​dział,ja​kiewdzię​kiskry​wa​jąsiępodmięk​kątka​ni​ną.

‒Jeź​dzi​łamjużkie​dyśkon​no,je​śliotopy​tasz.Je​stempew​na,żezo​sta​łeśpo​in​for​-

mo​wa​ny,żera​zemzmat​kąspę​dzi​ły​śmywie​lemie​się​cynaran​czuwAr​gen​ty​nie.

‒Spa​dłaśkie​dyś?
‒Acotomadorze​czy?
‒Wo​lał​bymwie​dzieć,czydaszradęutrzy​maćsięwsio​dle.Cze​kanasdłu​gajaz​-

da.

‒Bo​iszsię,żezła​mięso​biekark?
‒Apo​wi​nie​nemsiębać?
‒Nie–rzu​ci​łakrót​koipew​nie.‒Bar​dzodo​brzeso​biera​dzę.Po​wiedzmijed​nak

praw​dę, czy za​mie​rzasz wy​wieść mnie na pu​sty​nię, ze​pchnąć z ko​nia na wy​dmy,
apo​temtwier​dzić,żesamaspa​dłam?

‒ Prze​szło mi to przez myśl – przy​znał z po​wa​gą, za to z fi​glar​nym bły​skiem

woku.

Roz​ma​wia​lipoan​giel​sku,więcniktzesłuż​byniero​zu​miałanisło​wa,aleKa​vian

niemiałwąt​pli​wo​ści,żepo​uf​nege​styalbouśmie​chyzo​sta​ły​byza​uwa​żo​neidla​te​go
wo​lałichuni​kać.Wie​dział,żeprzezwro​gówzo​sta​ły​byod​czy​ta​nejakosła​bość.

Wy​dałroz​kazsta​jen​nymipochwi​lisie​działjużnagrzbie​ciepięk​ne​gowierz​chow​-

ca,spo​glą​da​jącnaAmayęzgóry.

‒Bawiciękwe​stio​no​wa​niemo​ichumie​jęt​no​ści?–spy​ta​ła.
‒Ow​szem.Je​stembar​dzowe​so​łymkró​lem.Mo​żeszspy​tać,kogochcesz–po​wie​-

dział,poczymwy​chy​liłsięzsio​dła,chwy​ciłjązara​mięiwcią​gnąłnako​nia,przed
sie​bie.Amayawy​da​łazsie​bietyl​koci​che,peł​neobu​rze​niasyk​nię​cie.

‒Od​wa​gi,aziz​ty–szep​nąłjejdoucha,obej​mu​jącjąmoc​nowpa​sie.–Dziśmu​sisz

udo​wod​nić,żeje​steśkró​lo​wą,najakąmoipod​da​niza​słu​gu​ją.

‒Ale…
‒Bezwzglę​dunato,czytegochcesz,czynie.Tuniecho​dziocie​bieaniomnie,

tyl​kooDaarTa​la​as.

Czuł,żewcią​gagwał​tow​niepo​wie​trze,jak​byza​mie​rza​ławy​to​czyćprze​ciwnie​mu

całyar​se​nałcię​tychsłów,aleniezro​bi​łatego.

Ka​vianza​ciąłko​niairu​szyłkłu​semnapu​sty​nię,wgłąbopusz​czo​nychpół​noc​nych

te​re​nów.Toniebyłała​twaprze​jażdż​kapodwie​lo​mawzglę​da​mi,aleAmayaniena​-
rze​ka​ła,zacobyłjejwdzięcz​ny.Wy​star​cza​ją​cojużsięmę​czył,ma​jącjejdo​sko​na​łe
cia​łomię​dzyswo​imino​ga​mi.Niemógłnieza​uwa​żyć,żepa​su​jądosie​bieide​al​nie.

Do​tar​li do obo​zo​wi​ska póź​nym po​po​łu​dniem po wie​lu go​dzi​nach jaz​dy. Wy​so​ki,

groź​niewy​glą​da​ją​cymęż​czy​zna,przed​sta​wi​cielple​mie​nia,przy​wi​tałich,po​słu​gu​jąc
siędia​lek​tem,któ​re​goAmayaniero​zu​mia​ła,ipo​pro​wa​dziłdomiej​sca,gdziesta​ły
na​mio​ty.

‒Pocomnietuprzy​wio​złeś?–usły​szałKa​vian,pró​bu​jącod​gad​nąć,jaktomiej​sce

wy​glą​da​łowoczachAmai.Gołazie​mia,ostrypiach,pu​styn​nypył.In​ten​syw​nawoń
świad​czą​ca o obec​no​ści ży​we​go in​wen​ta​rza – koni i wiel​błą​dów. Żad​nych udo​god​-
nień. Po​dejrz​li​we spoj​rze​nia lu​dzi, któ​rzy na​tych​miast się zo​rien​to​wa​li, że Amaya
niejestjed​nąznich.

Star​sza ko​bie​ta, sie​dzą​ca w gro​nie przy​ja​ció​łek przy ogni​sku, przy​go​to​wy​wa​ła

wie​czor​nypo​si​łek.Za​uwa​ży​łaprzy​by​łychgo​ści,alenieru​szy​łaimnaspo​tka​nie.

Ka​vian wie​dział coś, cze​go Amaya nie mo​gła wie​dzieć. Ubó​stwo tego ple​mie​nia

byłorów​niefał​szy​we,jakcałaresz​ta.Nicniebyłota​kie,ja​kiesięwy​da​wa​ło.Przy​-
jeż​dżałtuwy​star​cza​ją​coczę​sto,byotympa​mię​tać.

‒Prze​by​li​śmydłu​gądro​gę,bomu​szęod​byćważ​nąroz​mo​wę–od​parł,cobyłotyl​-

koczę​ściąpraw​dy.

‒Cho​dzioroz​wią​za​nieja​kie​gośspo​ru?–spy​ta​ła,niecze​ka​jąc,ażpo​twier​dzilub

za​prze​czy.–Królniefa​ty​go​wał​bysię,żebyroz​ma​wiaćopo​go​dzie.

Ka​vian ścią​gnął moc​no wo​dze i ze​sko​czył z ko​nia, kła​dąc w ge​ście wła​ści​cie​la

dłoń na no​dze Amai. Po​zdro​wił miesz​kań​ców ple​mie​nia i przed​sta​wił dziew​czy​nę
jako swo​ją kró​lo​wą. Chwi​lę trwa​ła wy​mia​na uprzej​mo​ści, po czym wódz obo​zo​wi​-
ska,jakna​ka​zy​wałoby​czaj,za​pro​po​no​wałswójna​miotdodys​po​zy​cjigo​ści.Do​pie​ro
wte​dyKa​vianod​wró​ciłsiędoAmayiizsa​dziłjązko​nia.

‒Toniebyłarab​ski,któ​ryznam–stwier​dzi​łaci​cho.–Wy​ła​pa​łamdwa,trzysło​wa

nadzie​sięć.

‒Do​my​ślamsię,któ​resło​wazro​zu​mia​łaś–po​wie​działztłu​mio​nymuśmie​chem.
‒ Przyj​miesz ofer​tę tego męż​czy​zny, któ​ry za​pro​po​no​wał ci dziew​czy​nę na wie​-

czór?–spy​ta​łapół​gło​sem–Pew​niesły​sze​li,żezre​zy​gno​wa​łeśzsie​dem​na​stukon​ku​-
binnarzeczjed​nej.Cozaob​ra​zadlatra​dy​cji.Popro​stutra​ge​diana​ro​do​wa–mruk​-
nę​ła,pró​bu​jącukryćza​zdrość.

Mógł zdjąć jej ten pro​blem z gło​wy. Mógł po​wie​dzieć, że dziew​czy​na, któ​rą mu

za​pro​po​no​wa​no,byłanie​maldziec​kiem.Wie​leta​kichza​bie​rałdopa​ła​cu,byza​pew​-
nić im lep​sze ży​cie, ale ni​g​dy z nimi nie sy​piał. Mógł po​wie​dzieć, że jego ha​rem
wwięk​szo​ściskła​dałsięwła​śniezta​kichmło​dziut​kichdziew​cząt,któ​reuczy​łysię
ina​bie​ra​łyogła​dy,aleni​g​dyniewcho​dzi​łydojegoal​ko​wy.Oczy​wi​ściezda​rza​łysię

teżdo​ro​słena​łoż​ni​ce.Cóż,niebyłświę​ty.Mógłjejpo​wie​dzieć,żenieprzy​jąłofer​ty,
że od kie​dy znów po​ja​wi​ła się w jego ży​ciu, nie chciał być z żad​ną inną ko​bie​tą.
Mógł,aletegoniezro​bił.

‒Tu​tej​siza​apro​bo​wa​limójwy​bór.Po​do​baszimsięjakoprzy​szłakró​lo​wa.Zo​sta​-

nie​mytunanoc–po​wie​dział.–Za​pro​po​no​wa​linammiej​scedospa​nia.Cóż,tonie
pa​łac,alemusiwy​star​czyć.

Ścią​gnę​łagniew​niebrwi,jak​byjąznie​wa​żył.
‒Za​po​mi​nasz,żeniena​wy​kłamdospa​niawpa​ła​cu.Mó​wi​łamci,żeby​łamksięż​-

nicz​ką tyl​ko z na​zwy. Być może to ty po​wi​nie​neś się mar​twić, jak prze​trwasz noc
w miej​scu, któ​re nie ocie​ka zło​tem i gdzie nie ma służ​by go​to​wej speł​niać każ​dą
two​jąza​chcian​kę.Jawie​lo​krot​niespa​łampodgo​łymnie​bem,pod​czaspie​szychwę​-
dró​wekpoEu​ro​pie.Bi​wa​ko​wa​łamnie​malwszę​dzie,więcnoc​legwna​mio​cieniejest
dlamnieni​czymno​wym.

Miałocho​tęzła​paćjąwra​mio​naica​ło​waćmoc​no,nieprzej​mu​jącsię,ktoichzo​-

ba​czyicoso​biepo​my​śli.Takbar​dzojejpra​gnął,aleniemógłniczro​bić.Nietu​taj.
Jesz​czenie.

‒Dlamnietoteżnicno​we​go,aziz​ty.Do​ra​sta​łemtu.

Amaya nie mia​ła po​ję​cia, jak Ka​vian zdo​łał zna​leźć to miej​sce na pu​sty​ni bez

mapy,po​dob​niejakniero​zu​mia​łatego,copo​wie​dział.Jakmógłtudo​ra​stać?Da​le​ko
od pa​ła​cu i świa​ta, do któ​re​go na​le​żał. Jej bra​ci ota​czał kró​lew​ski splen​dor. Mie​li
wszyst​ko,oczymtyl​komoż​nabyłoma​rzyć.Są​dzi​ła,żewszy​scyna​stęp​cytro​nubyli
wy​cho​wy​wa​niwtensamspo​sób.

Kie​dyKa​vianod​szedłnastro​nęzkil​ko​mamęż​czy​zna​miiwszedłdona​mio​tu,zo​-

sta​łasamanaśrod​kuobo​zo​wi​ska,niebar​dzowie​dząc,cozesobązro​bić.Niktnie
kwa​piłsię,żebyza​pro​po​no​waćjejchoć​byku​bekwodyalboza​chę​cićdoroz​gosz​cze​-
niasię.Czu​łasięob​ser​wo​wa​naioce​nia​najakpa​pu​gawklat​ce.Zro​zu​mia​ła,żeje​śli
niechcewyjśćnaroz​piesz​czo​nąksięż​nicz​kę,zajakąmiałjąKa​vian,musiprze​jąć
ini​cja​ty​wę. Po​de​szła do gru​py ko​biet przy ogniu z py​ta​niem, czy mo​gła​by po​móc
w przy​go​to​wa​niu po​sił​ku. Naj​star​sza z nich, praw​do​po​dob​nie ne​stor​ka ple​mie​nia,
ski​nę​łagło​wą,ro​biącmiej​sceoboksie​bie.Po​ro​zu​mie​wa​łysiębezsłów,jakwta​jem​-
nymkrę​gu,gdziekaż​dyznaswo​jemiej​sceiwie,cona​le​żyro​bić.

Kie​dy kil​ka go​dzin póź​niej Ka​vian wy​szedł z na​mio​tu, Amaya czu​ła dumę, że za

chwi​lępo​czę​stu​jegocie​płąko​la​cją,któ​rąprzy​go​to​wa​ławła​sny​mirę​ka​mi.Pie​czo​na
ja​gnię​ci​nazry​żemiwa​rzy​wa​miniebyłamożeszcze​gól​niewy​kwint​nąpo​tra​wą,ale
zpew​no​ściąsmacz​nąisy​cą​cą.Męż​czyź​niusie​dlinazie​miije​dli,pod​czasgdyko​-
bie​ty, jak było w zwy​cza​ju, cze​ka​ły na swo​ją ko​lej, ob​ser​wu​jąc ich z pew​ne​go dy​-
stan​suzpo​waż​ny​miiza​tro​ska​ny​mimi​na​mi.

Tak było, do​pó​ki dwaj star​si męż​czyź​ni sie​dzą​cy przy Ka​via​nie nie wy​pi​li ra​zem

kawy.Zda​wa​łosię,żecaławio​skaode​tchnę​łazulgą.Jed​nazko​biet,żywoge​sty​ku​-
lu​jąc,wy​tłu​ma​czy​łaAmai,żewspól​nepi​ciekawyozna​cza​ło,żekrólza​że​gnałkon​-
flikt.Mi​sjawy​ko​na​na,po​my​śla​ła,sia​da​jączta​le​rzemnaboku.Za​uwa​ży​ła,żenaj​-
star​szazko​biet,doktó​rejwszy​scyzwra​ca​lisięzwiel​kimsza​cun​kiem,uważ​niesię
jej przy​glą​da z ja​kimś nie​zwy​kłym, pro​mie​niu​ją​cych cie​płem w sza​rych mą​drych
oczach.Amayauśmiech​nę​łasięikiw​nę​łagło​wą,jak​bydzię​ko​wa​łazaprzy​ję​ciedo

wspól​no​ty.Ucie​szy​łasię,gdymło​dedziew​czę​ta,zktó​ry​migo​to​wa​ła,do​sia​dłysiędo
niej,śmie​jącsięiza​ga​du​jącją.Amayaniero​zu​mia​ławszyst​kie​go,alejed​nobyłoja​-
sne–zo​sta​łaza​ak​cep​to​wa​na.

Po​wo​linad​cią​ga​łanoc.Nie​boroz​bły​słoty​sią​cemgwiazd,iskryogni​skauno​si​łysię

wy​so​ko,apu​styn​nego​rą​coustą​pi​łomiej​scaożyw​czej,chłod​nejbry​zie.

‒ Do​brze się spi​sa​łaś ‒ po​wie​dział Ka​vian, pod​cho​dząc do niej wresz​cie, jak​by

przy​po​mniał so​bie o jej ist​nie​niu. Za​nim zdą​ży​ła od​po​wie​dzieć, chwy​cił ją za ręce
ipo​cią​gnąłdosie​bie,zmu​sza​jąc,żebywsta​ła.Ko​bie​tyza​czę​łyzna​czą​cochi​cho​tać
ipo​gwiz​dy​wać,aleniezwra​ca​łananieuwa​gi.Po​zwo​li​ła,byKa​vianpo​pro​wa​dziłją
wstro​nęna​mio​tów,da​le​koodludz​kichspoj​rzeńifry​wol​nychuwag.

‒Po​dob​nozro​bi​łaśwra​że​nienako​bie​tach‒po​wie​działzuzna​niem.‒Wbrewpo​-

zo​romwca​lenietakła​twoimza​im​po​no​wać.

‒Nicniezro​bi​łam,tro​chętyl​kopo​mo​głamprzygo​to​wa​niu.
‒Go​to​wa​łaś?
‒ A co? – Pod​nio​sła wy​zy​wa​ją​co pod​bró​dek. ‒ Uwa​żasz, że to nie​god​ne za​ję​cie

dlakró​lo​wej?Roz​cza​ro​wa​łamcię?

‒Je​stemczło​wie​kiemwoj​ny,Amaya–od​parłmięk​ko.–Po​trze​bu​jękró​lo​wej,któ​-

ra nie bę​dzie się bała po​bru​dzić rąk, któ​ra bę​dzie umia​ła wzbu​dzić u pod​da​nych
sza​cu​nek i po​dziw, któ​ra bę​dzie dla mnie wspar​ciem. Nie roz​cza​ro​wa​łaś mnie,
wręczprze​ciw​nie.Je​stemzcie​bieza​do​wo​lo​ny,mojakró​lo​wo,bar​dzoza​do​wo​lo​ny.

‒Nieje​stemtwo​jąkró​lo​wą.
‒Jesz​czenie–skwi​to​wałzpo​błaż​li​wymuśmie​chem.
Mu​sia​łaspu​ścićwzrok,bona​glezro​bi​łojejsiędziw​niebło​go.Chcia​łaza​słu​żyćna

uzna​nieKa​via​naiwgłę​bidu​szypra​gnę​łabyćjegokró​lo​wą,choćtrud​nojejsiębyło
dotegoprzy​znać.

‒Mó​wi​łeś,żedo​ra​sta​łeśtu​taj–po​wie​dzia​ła,byukryćza​kło​po​ta​nie.
Ski​nąłgło​wą,ge​stemza​pra​sza​jącjądośrod​kana​mio​tu.Za​ska​ku​ją​coszyb​kosię

ro​ze​brał,po​zo​sta​jącje​dy​niewbok​ser​kach,ana​stęp​nieod​wró​ciłsiędoniej.Wy​cią​-
gnął dłoń i po​wol​nym ru​chem roz​wią​zał szar​fę, któ​rą była prze​pa​sa​na, tak jak​by
roz​pa​ko​wy​wałpre​zent.Amayadrża​ła,gdyzsu​wałzniejtra​dy​cyj​nąsza​tę,któ​rąpo​-
przed​nie​godniado​sta​łaodpro​jek​tant​ki.Jesz​czeprzedchwi​lączu​łasięutru​dzo​na
dłu​gą jaz​dą, pró​bą zjed​na​nia so​bie sym​pa​tii miesz​kań​ców osa​dy, ale te​raz, sto​jąc
takbli​skoKa​via​na,czu​jącjegoza​pachizwin​nepal​cemu​ska​ją​ceoboj​czy​ki,ma​rzy​ła
tyl​kootym,bywziąłjąwra​mio​naiuczy​niłswo​jąko​bie​tą.Cze​ka​łanapo​ca​łu​nekjak
spę​ka​nasłoń​cempu​sty​nianadeszcz.Gdyjed​nakzo​sta​łaje​dy​niewbie​liź​nie,Ka​vian
cof​nąłsięnie​znacz​nie,ichoćwjegooczachwi​dzia​łapo​żą​da​nie,niepo​su​nąłsięda​-
lej.

‒Kie​dysięuro​dzi​łem,kró​lemDaarTa​la​asbyłmójwuj–po​wie​dział,na​wią​zu​jąc

dopy​ta​nia,ja​kieza​da​łamuprzedwej​ściemdona​mio​tu.Wy​cią​gnąłdłońiza​cząłna​-
wi​jaćnapa​lecko​smykjejwło​sów.Niepa​trzyłnanią,całąuwa​gęsku​pia​jącnamięk​-
kim pu​klu. – Był do​brym wład​cą i lud go ko​chał, a jed​nak mimo że po​sia​dał żony
iwie​lena​łoż​nic,niemiałsyna.Kie​dywięczmarł,wła​dzęprze​jąłjegomłod​szybrat.
Mójoj​ciec.

Amaya z tru​dem od​dy​cha​ła. Była przy​go​to​wa​na na to, że weź​mie ją w ra​mio​na,

alenienato,żeza​cznieprzedniąod​sła​niaćdu​szę.

‒Mójoj​ciecbyłmło​dyiam​bit​ny.Miałdwieżony,jed​nąwy​bra​nązewzglę​duna

płod​ność,dru​gązpo​wo​duosza​ła​mia​ją​cejuro​dy.Tapierw​szadałamuczte​rechsy​-
nów, mo​ich przy​rod​nich bra​ci. Pod​da​ni byli za​chwy​ce​ni, bo to ozna​cza​ło cią​głość
dy​na​stii,acozatymidziebez​pie​czeń​stwoista​bi​li​za​cję.

‒Dru​gażonabyłatwo​jąmat​ką–po​wie​dzia​łaci​chosamadosie​bie.
‒Tak.Byłabar​dzode​li​kat​nąko​bie​tą,któ​raniemia​łanicpozawiel​kąuro​dą–mó​-

wiłchłod​nymto​nemko​goś,ktoopo​wia​damit,le​gen​dę,aniehi​sto​rięwła​snejro​dzi​-
ny.–Oj​ciecza​pra​szałjączę​ściejdoal​ko​wyniżpierw​szążonę,alena​wetwte​dy,gdy
mat​kamnieuro​dzi​ła,niemo​głakon​ku​ro​waćzfak​tem,żetapierw​szadałamujuż
czte​rech na​stęp​ców tro​nu. Pierw​sza żona ojca była pro​stą ko​bie​tą, bez uro​dy,
wdzię​ku i in​te​li​gen​cji mo​jej mat​ki, ale to nie mia​ło zna​cze​nia. Była kró​lo​wą. Była
ko​cha​naiczczo​na.Jaby​łemza​le​d​wiepią​tymsy​nem,dru​giej,mniejważ​nejżony–
stwier​dziłzgo​ry​czą.

Amayazda​łaso​biespra​wę,jakmałowieotymmęż​czyź​nie.
‒Niemu​siszmitegomó​wić–po​wie​dzia​łapół​gło​sem.‒Niechcia​łamprzy​wo​ły​-

waćzłychwspo​mnień.

‒ Moja mat​ka wzię​ła so​bie ko​chan​ka – mó​wił da​lej twar​dym, su​ro​wym gło​sem.

Amayawy​czy​ta​łazjegotwa​rzy,żetahi​sto​rianiemia​łaszczę​śli​we​goza​koń​cze​nia.
Trud​no,je​ślimiałod​wa​gę,byopo​wie​dziećjejoprze​szło​ści,onawy​słu​chakaż​de​go
sło​wa.–Tenczło​wiekbyłjed​nymzmi​ni​strówojca,chci​wyiamo​ral​ny.Niewy​star​-
cza​łomuzhań​bie​nieżonykró​la,pra​gnąłcze​goświę​cej‒tro​nu.

‒Aleprze​cieżtonie​moż​li​we.Mu​siał​bynaj​pierw…
‒ …po​zbyć się pra​wo​wi​te​go kró​la i na​stęp​ców – do​koń​czył su​cho. – Po​de​rżnął

mo​je​muojcugar​dło,kie​dytenjadłko​la​cję,wchwi​ligdybyłbez​bron​nyiniespo​dzie​-
wałsięata​ku.Po​temza​biłmo​ichbra​ci.Jed​ne​gopodru​gim.Na​stęp​nieprzy​szłako​-
lejnażonyojca.

Amayaza​kry​łaustadło​nią,prze​peł​nio​nagro​zą.
‒Za​biłtwo​jąmat​kę?Prze​cieżbyłajegoko​chan​ką.
‒ Wła​śnie dla​te​go. W jego po​kręt​nym ko​dek​sie ho​no​ro​wym, o ile moż​na mó​wić

o ho​no​rze w od​nie​sie​niu do ko​goś, kto mor​du​je z ukry​cia, nie ist​nia​ły wzglę​dy dla
ko​bie​ty,któ​razdra​dzi​łaswo​je​gomężaikró​la,na​wetje​ślitoonsambyłpo​wo​dem
zdra​dy.

‒Dla​cze​gocięoszczę​dził?
‒Mojamat​kamia​łamło​dąsłu​żą​cą.Gdytazo​rien​to​wa​łasię,cosiędzie​je,ucie​kła

zpa​ła​cu,za​bie​ra​jącmniezesobą.Oca​li​łamiży​cie.

Amayado​my​śla​łasię,okimmó​wił.
‒Tako​bie​taosza​rychoczach,przyogni​sku.Wi​dzia​łam,żewszy​scyod​no​sząsię

doniejzwiel​kąes​ty​mą.

‒Jestżonąwo​dza–od​parł,po​twier​dza​jącjejdo​my​sły.–Wte​dyjed​nakbyłamło​-

dą,nie​za​męż​nąko​bie​tą.Wie​lery​zy​ko​wa​ła,za​bie​ra​jącmniedoobo​zuswo​je​goojca.
Byłasama,zma​łymdziec​kiem,iniepo​sia​da​łażad​nychdo​wo​dów,żeje​stemza​gi​nio​-
nym kró​lew​skim sy​nem. Star​szy​zna mo​gła nie dać wia​ry jej sło​wom. Po​sta​wi​ła na
sza​liwła​sneży​cieiho​norswo​jejro​dzi​ny,bymnieoca​lić.

‒Alejed​nakjejuwie​rzy​li.
‒Tak.–Ob​ser​wo​wałjejtwarz.‒Tosąpro​ścilu​dzie,bezty​tu​łówary​sto​kra​tycz​-

nych,alezatowie​dzą,czymjestho​nor.Wy​cho​wa​limnie,że​bymmógłpo​mścićswo​-
jąro​dzi​nę.

Amaya nie od​zy​wa​ła się przez dłuż​szą chwi​lę. Po​my​śla​ła o ma​łym, osie​ro​co​nym

chłop​cu,któ​rystra​ciłwszyst​ko.Ser​ceści​snę​łojejsięzewspół​czu​cia.

‒Bar​dzomiprzy​kro.
‒ Źle mnie zro​zu​mia​łaś. Nie opo​wie​dzia​łem ci tego dla​te​go, że uża​lam się nad

swo​imlo​sem.Wręczprze​ciw​nie.Uwa​żam,żemia​łemwie​leszczę​ścia.

‒Ate​razje​steśkró​lem.
‒Ow​szem.Iża​łu​jętyl​kotego,żeczło​wiek,któ​ryza​mor​do​wałmojąro​dzi​nę,nie

możeumrzećporazdru​gi.

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

To był test, przy​po​mniał so​bie Ka​vian. Bar​dzo waż​ny test. Wła​ści​wie wszyst​ko

byłopew​nymeg​za​mi​nem.Dłu​gapo​dróżnanaj​bar​dziejod​da​lo​nete​re​nykró​le​stwa
Daar Ta​la​as, zo​sta​wie​nie jej sa​mej, by zo​ba​czyć, jak po​ra​dzi so​bie pod bacz​nym
spoj​rze​niemko​bie​ty,októ​rejprzezdłuż​szyczasmy​ślał,żejestjegomat​ką.Ite​raz
to. Wpro​wa​dze​nie Amai w bo​le​sną hi​sto​rię wła​snej ro​dzi​ny, by się prze​ko​nać, jak
za​re​agu​je.Stałprzednią,ko​bie​tą,któ​rąwy​brałspo​śródwszyst​kichin​nych,ko​bie​-
tą, któ​ra uosa​bia​ła wszyst​ko, cze​go pra​gnął. Cze​kał w sku​pie​niu. Z ca​łe​go ser​ca
pra​gnął,abyAmayaoka​za​łasięgod​nąmia​nakró​lo​wej,żebybyłarów​nieod​waż​na,
jakjegoprzy​bra​namat​ka,któ​ranie​jed​ne​gomęż​czy​znęprze​wyż​sza​łahe​ro​izmem.

‒Ocze​ku​jesz,żechwy​cęsięzaser​ceize​mdle​ję?–spy​ta​łapodłu​giejchwi​limil​-

cze​nia.

‒Je​ślijużtonałóż​ko‒do​ra​dziłskwa​pli​wie.–Ko​bie​rzecniejesttakimięk​ki,jak

sięwy​da​je.

Znówza​pa​dłomil​cze​nie.Amayaprzezchwi​lęza​sta​na​wia​łasię,czypo​win​nadrą​-

żyćte​mat.Wy​zna​nieKa​via​nazro​bi​łonaniejwra​że​nie.

‒Ze​mści​łeśsię.–Niepy​ta​ła,popro​stustwier​dza​łafakt.–Tygoza​bi​łeś?
‒Tak.
‒Tor​tu​ro​wa​łeśgo?–spy​ta​ławkoń​cu.
‒Nie–od​parł,nie​coza​sko​czo​ny.–Toitakniezwró​ci​ło​bymiro​dzi​ny.Chcia​łem

tyl​kood​zy​skaćtron.

‒Tozro​zu​mia​łe.–Pochwi​lido​da​ła:–My​śliszotymczę​sto?Jestcoś,coniedaje

cispo​ko​ju?

Od​wró​ciłwzrok.
‒Nieża​łu​ję,żepo​mści​łemmojąro​dzi​nę,ale…‒za​wa​hałsię.–Ża​łu​ję,żesta​łem

siępo​dob​nydoczło​wie​ka,któ​ryza​biłmo​ichbli​skich.Je​stemmor​der​cą,takjakon.

‒Nie!–za​pro​te​sto​wa​łasta​now​czo.–Niemaszznimnicwspól​ne​go.Ni​g​dynie

bę​dziesztakijakon.Za​biłswo​je​gokró​la,nie​win​nedzie​cizpo​wo​ducho​rycham​bi​-
cji.Zro​bi​łeśto,comu​sia​łeś.Zli​kwi​do​wa​łeśtegopo​two​ra.

Ka​vian,do​pó​kinieusły​szałtychsłów,niezda​wałso​biespra​wy,jakbar​dzoichpo​-

trze​bo​wał.Cze​kałnado​wód,żeAmayajestdo​kład​nietaka,jakmy​ślałido​stałto,
cze​gochciał.Pa​trzy​łananie​gojaknabo​ha​te​ra,aniejaknałaj​da​ka,któ​rymmu​siał
zo​stać,bypo​mścićro​dzi​nę.Pa​trzy​łananie​go,jak​bygo…Nie,niepo​wi​nienzawie​le
so​biewy​obra​żać.Roz​cza​ro​wa​nieby​ło​byzbytbo​le​sne.

‒Po​ca​łujmnie–po​pro​sił,obej​mu​jącjąwta​lii.
Wspię​łasięnapal​ce.Jed​nąrękępo​ło​ży​łamunara​mie​niu,dru​gąpo​gła​ska​łapo​li​-

czek.

‒ Czy to ozna​cza, że zda​łam test? – spy​ta​ła z fi​glar​nym bły​skiem w oku. – Czy

możenadzi​siej​szywie​czórprzy​go​to​wa​łeświę​cejpu​ła​pek?

Uśmiech​nąłsię.Miałwra​że​nie,żeprze​peł​niagonietyl​kora​dośćina​glą​cepo​żą​-

da​nie,alecośjesz​cze,cze​goniepo​tra​fił,niechciałna​zwać.

‒Toozna​cza,żechcę,że​byśmniepo​ca​ło​wa​ła.Czyż​bymwy​ra​ziłsięnie​pre​cy​zyj​-

nie?

‒ Po​ca​łu​nek ma być moją je​dy​ną na​gro​dą za wie​lo​go​dzin​ną po​dróż na koń​skim

grzbie​cie i go​to​wa​nie przy ogni​sku? – draż​ni​ła go. – Bar​dzo się dziś na​mę​czy​łam,
żebycięza​do​wo​lić.Nieuwa​żasz,żete​raztwo​jako​lej?

‒ Po​ca​łuj mnie ‒ po​wtó​rzył ni​skim, lek​ko ochry​płym gło​sem. – Prze​ko​nasz się

wte​dy,jakbar​dzocięza​do​wo​lę,aziz​ty.

Niero​ze​śmia​łasię,amiałwra​że​nie,żepo​wie​trzemię​dzynimiwy​peł​niamu​zy​ka

i ma​gia oraz jej cie​pły, ser​decz​ny śmiech. Kie​dy ob​ję​ła go za szy​ję, wstrzy​mał od​-
dechicze​kał.Po​pa​trzy​łamuwoczyiroz​chy​li​ławar​gi.Jejod​dechomiótłmutwarz
ioczyina​gleKa​vianprzy​po​mniałso​bieichpierw​szespo​tka​nie.Wjejwzro​kubyła
tasamaobiet​ni​cacowte​dy.Pa​mię​tał,jaksiępo​czuł,gdyna​stęp​ne​goran​kajejbrat
po​wie​dział,żeAmayaucie​kłazpa​ła​cu,niewia​do​modo​kąd.

‒Niewy​ba​częcipo​now​nietakła​two,je​ślizła​mieszko​lej​nąobiet​ni​cę–wy​rwa​ło

musię.

‒Awięcwy​ba​czy​łeśmi?–spy​ta​ła,przy​wie​ra​jącdonie​gomoc​no.‒Prze​cieżty

nieda​jeszni​ko​mudru​giejszan​sy.

‒Je​steśje​dy​nąoso​bąnaświe​cie,dlaktó​rejzro​bi​łemwy​ją​tek–wy​znałszorst​ko

inie​spo​dzie​wa​nie.

‒Je​stemza​szczy​co​na–od​par​łauro​czy​ścieipo​ca​ło​wa​łagomoc​no.Jejustabyły

mięk​kieisłod​kieido​pro​wa​dza​łygodosta​nueu​fo​riipo​mie​sza​nejzbo​le​snąnie​cier​-
pli​wo​ścią.Kie​dyjużniemógłznieśćwię​cej,wplótłpal​cewjejwło​syiprze​jąłkon​-
tro​lę.Czassięza​trzy​mał.Gdy​byna​miotsięza​wa​liłalbosta​nąłwogniu,na​wetby
tegonieza​uwa​żył.

UniósłAmayę,aonana​tych​miastoplo​tłano​ga​mijegobio​dra.Nieprze​sta​wałjej

ca​ło​wać, jak​by jej war​gi były ży​cio​daj​nym elik​si​rem, któ​ry na​le​ża​ło wy​pić do dna.
Prze​niósłjąnałóż​koiuło​żyłwlek​kiejjakpa​ję​czy​napo​ście​li,wciążnieod​ry​wa​jąc
odniejust.

Obej​mo​wa​łagomoc​no,razporazgła​dzącdłoń​mina​pię​temu​sku​ły,sil​ne,po​kry​te

bli​zna​miręce,ple​cy,jak​byuczy​łasięnapa​mięćwszyst​kichszcze​gó​łówjegocia​ła.
Przyj​mo​wał te piesz​czo​ty z za​chwy​tem i ro​sną​cym na​pię​ciem. Wło​żył dłoń mię​dzy
jej uda i zsu​nął bie​li​znę. Szu​kał tego wraż​li​we​go i go​rą​ce​go miej​sca, aż wresz​cie
za​głę​bił w nim pal​ce. Usły​szał przy uchu przy​spie​szo​ny od​dech i ci​che jęki, któ​re
pod​nie​ca​ły go jesz​cze bar​dziej. Gdy wy​krzyk​nę​ła jego imię, zde​cy​do​wał, że nie
możedłu​żejcze​kać.Albojąbę​dziemiałna​tych​miast,alboumrze.Zrzu​ciłnazie​mię
bok​ser​ki,oparłsięnałok​ciachiwszedłwniązła​two​ścią.Po​ru​szy​łabio​dra​mi,za​-
chę​ca​jącgo,bysiępo​spie​szył,onjed​nakro​ze​śmiałsięci​choiza​trzy​małwpółdro​gi.
Wbi​ja​łapa​znok​ciewjegople​cy,wy​czer​pa​nator​tu​ra​mi,ja​kiejejza​fun​do​wał.Jed​no
po​wol​nepchnię​cieijesz​czewol​niej​szypo​wrót.Itakrazzara​zem,do​pro​wa​dza​jąc
ichobo​jedosza​leń​stwa.

‒Pro​szę–za​czę​łabła​gaćury​wa​nymszep​tem.–Pro​szę,Ka​vian.Pro​szę!
Wte​dyrzu​ciłsięgwał​tow​niewprzód,za​do​wa​la​jącjąbar​dziej,niżmo​głaso​biewy​-

ma​rzyć.

Dro​gapo​wrot​naprzezgo​rą​cąpu​sty​niębyłainna.Wszyst​kobyłoinne,po​my​śla​ła

Amaya. Sie​dzia​ła mię​dzy no​ga​mi Ka​via​na, pod​trzy​my​wa​na jego ra​mie​niem, ogier
ga​lo​po​wał lek​ko, jak​by bez wy​sił​ku, a ona pró​bo​wa​ła zro​zu​mieć uczu​cia, któ​re
wniejbu​zo​wa​łyiktó​rychniepo​tra​fi​łazde​fi​nio​wać.

Pu​sty​nia roz​cią​ga​ła się przed nimi i za nimi, pro​mie​niu​jąc nie​zno​śnym upa​łem.

Amayaza​wszenie​na​wi​dzi​łategopiasz​czy​ste​gobez​kre​su,aletymra​zemto​wa​rzy​-
szy​ły jej zu​peł​nie inne emo​cje. Pra​gnę​ła, żeby pu​sty​nia, roz​le​gła i ta​jem​ni​cza jak
mo​rze, ni​g​dy się nie koń​czy​ła. A może chcia​ła, żeby ta po​droż się nie koń​czy​ła?
Wciążżyławspo​mnie​niemna​mięt​nejnocyiniemniejna​mięt​ne​gopo​ran​ka,gdyKa​-
vian wziął ją na ręce i po​sa​dził w wiel​kiej, okrą​głej wan​nie, któ​rej po​przed​nie​go
wie​czo​raja​kośnieza​uwa​ży​ła.Wes​tchnę​łagło​śno,czu​jąc,jakotu​lającie​pła,skro​-
pio​na aro​ma​tycz​ny​mi olej​ka​mi woda. Po wie​lo​go​dzin​nej po​dró​ży w sio​dle ma​rzy​ła
oką​pie​li,alechoćbar​dzosta​ra​łasięzre​lak​so​wać,niepo​tra​fi​łausie​dziećspo​koj​nie,
czu​jąccia​łoKa​via​natużprzyswo​im.Ra​mio​na,któ​ry​mijąobej​mo​wałwpa​sie,były
twar​dejakstal,po​dob​niejakjegomę​skość,któ​rączu​łanaple​cach.Nanoworoz​go​-
rza​łowniejsza​leń​czepo​żą​da​nie,jak​byostat​nirazko​cha​lisięwie​kitemu.Napró​-
bę, de​li​kat​nie prze​su​nę​ła się w tył, po​tem w przód, cie​ka​wa, co z tego wy​nik​nie.
Dłu​goniemu​sia​łacze​kaćnaefekt.Ka​vianzła​pałjąswy​miwiel​ki​mi,sil​ny​midłoń​mi
wta​liiipo​sa​dziłnaso​bie,wcho​dzącwniąmoc​noigłę​bo​ko.

‒Mamza​miartaksie​dziećimo​czyćsięwtejwo​dziewnie​skoń​czo​ność‒rzu​cił

ochry​płymgło​sem.–Je​ślichceszcze​goświę​cej,mu​sisztoso​biewziąćsama‒mó​-
wiąctak,prze​su​nąłdło​nienajejpier​si,ma​su​jącpal​ca​mister​czą​cesut​ki.

Pod​ję​ła wy​zwa​nie i za​bra​ła ich obo​je w go​rą​cą, nie​spiesz​ną jaz​dę. De​lek​to​wa​ła

się każ​dym ru​chem, de​cy​du​jąc o sile i czę​sto​tli​wo​ści pchnię​cia, a świa​do​mość, że
tymra​zemtoonamawła​dzęnadKa​via​nem,prze​peł​nia​łająper​wer​syj​nąsa​tys​fak​-
cją.Tenmęż​czy​zna,któ​re​goimiębyłopo​stra​chemdlawro​gów,byłwjejmocy,pod​-
da​nycał​ko​wi​ciejejpra​gnie​niom.

Amayapo​wró​ci​ładorze​czy​wi​sto​ści.Znówpo​czu​łapul​su​ją​cego​rą​cowdolebrzu​-

cha,afakt,żesie​dzia​łaokra​kiemnako​niu,azaple​ca​miczu​łatwar​decia​łoKa​via​-
na,wca​leniepo​ma​gałopa​no​waćpod​nie​ce​nia.

‒Ni​g​dyniero​zu​mia​łamza​chwy​tównadpu​sty​nią–po​wie​dzia​ła,gdynaho​ry​zon​-

ciepo​ja​wi​łysiękró​lew​skiestaj​nie.Niewie​dzia​ła,czycie​szyćsię,żepo​dróżdo​bie​-
gakoń​ca,czyteżmar​twić.

‒ Ni​g​dy? Prze​cież je​steś cór​ką po​tęż​ne​go pu​styn​ne​go kró​la. To two​je dzie​dzic​-

two.Masztowekrwi,czychcesztego,czyteżnie.

‒Toniezna​czy,żemu​szęzmi​ło​ściąmy​ślećoto​nachpia​chu.
‒Pró​bu​jeszmniezde​ner​wo​wać?–rzu​ciłwy​zy​wa​ją​cozuda​wa​nądez​apro​ba​tą.
‒Nibyczym?
‒Pu​sty​niatocoświę​cejniżtonypia​chu–od​parłtymra​zempo​waż​nie.–Do​brze

otymwiesz.Na​le​żyszdotegoświa​ta,więcniepró​bujzno​wusta​wiaćmię​dzynami
muru.Imszyb​ciejpo​go​dziszsięzsy​tu​acją,tymle​piej.

‒ Je​steś prze​wraż​li​wio​ny – za​wo​ła​ła ze śmie​chem, czu​jąc, jak uścisk wo​kół ta​lii

przy​brałnasile.–Jatyl​kopo​wie​dzia​łam,żeniero​zu​miemza​chwy​tównadpu​sty​nią,
atyodrazuwie​trzyszwtymja​kiśspi​sek.

Ka​vian nie ode​zwał się już ani sło​wem. Kie​dy wje​cha​li na dzie​dzi​niec stad​ni​ny,

naj​pierwze​sko​czyłzsio​dła,apo​temwy​cią​gnąłra​mio​naiścią​gnąłjąnazie​mię.Sta​-
jen​niza​ję​lisięko​niem,aonizo​sta​lisami.

‒ Za dwa ty​go​dnie bę​dziesz moją żoną, Amaya – po​wie​dział, pa​trząc jej pro​sto

w oczy. Nie po​ca​ło​wał jej, choć bar​dzo tego pra​gnę​ła. Mia​ła wra​że​nie, że w jego
gło​siesły​szyostrze​że​nie,alegdyką​ci​kiwarguniósłwuśmie​chu,od​po​wie​dzia​łatym
sa​mym.Niebyłajesz​czepew​na,czyna​le​żydoświa​tapu​styn​ne​gokró​le​stwa,alenie
mia​ławąt​pli​wo​ści,żena​le​żydoKa​via​na.

ROZDZIAŁDZIESIĄTY

Na ty​dzień przed ce​re​mo​nią za​ślu​bin w sali tro​no​wej mia​ło się od​być spo​tka​nie

z ofi​cje​la​mi. Ka​vian po​in​for​mo​wał przy​szłą żonę, że po​wi​ta​ją go​ści w tra​dy​cyj​ny
spo​sóbinieprzej​mo​wałsięfak​tem,żeAmayitenpo​mysłnieprzy​padłdogu​stu.

‒Na​praw​dęmu​si​mysie​dziećnatro​nachiwy​ma​chi​waćber​ła​mi?–spy​ta​łazezde​-

gu​sto​wa​ną miną, sto​jąc na​prze​ciw nie​go w gar​de​ro​bie. Ka​vian przy​glą​dał się jej
z wy​raź​ną apro​ba​tą. Mia​ła na so​bie wy​szy​wa​ną ka​mie​nia​mi szla​chet​ny​mi suk​nię,
któ​rado​sko​na​lepod​kre​śla​łajejsmu​kłąsyl​wet​kę.Wło​sysple​cio​newwar​koczupię​te
były wy​so​ko na gło​wie na kształt ko​ro​ny. Wy​glą​da​ła wspa​nia​le, olśnie​wa​ją​co, do​-
stoj​nie i god​nie, tak jak ide​al​na kró​lo​wa po​win​na wy​glą​dać, tak jak Ka​vian so​bie
wy​ma​rzył.Cie​szyłsię,żezgo​dzi​łasięwejśćwrolę,jakąjejwy​zna​czył,aleniebył
natylenie​mą​dry,żebywie​rzyć,żeza​ak​cep​tu​jeocho​czowszyst​kiezwy​cza​je.

‒ Bę​dzie tyl​ko je​den tron – za​zna​czył ła​god​nie. – Ja na nim usią​dę, ale je​śli ży​-

czyszso​biedzier​żyćber​ło,je​stempe​wien,żeudasięja​kieśdlacie​biezna​leźć.

‒Niebądźśmiesz​ny–fuk​nę​ła.‒Niepo​trze​bu​jęber​ła.Wca​leniema​rzę,byod​-

gry​waćkró​lo​wąnazam​ku.

‒Tomaszpro​blem,aziz​ty,bochceszczynie,je​steśkró​lo​wąnietyl​kozam​ku,ale

tak​żetejzie​mi.

Pod​szedłbli​żejioparłdło​nienajejra​mio​nach.
‒Iuwa​żaj,boje​ślibę​dziesztaknamniepa​trzy​łapod​czasce​re​mo​nii,wobec​no​ści

go​ści,po​ża​łu​jesz–oznaj​miłta​kimto​nem,żeAmayapra​gnę​łapo​ża​ło​waćjużte​raz,
na​tych​miast,wgar​de​ro​bie.–Je​stemcy​wi​li​zo​wa​ny,aletosięmożezmie​nićwkaż​dej
chwi​li.

Cie​płojegodło​niroz​cho​dzi​łosiępoca​łymjejcie​le.
‒Niestraszmnie–ostrze​głasłod​kimto​nem,pa​trzącmupro​wo​ka​cyj​niewoczy.–

Itakjużża​łu​jęca​łejtejafe​ry.

‒Jacięniestra​szę.Jaciskła​damobiet​ni​cę.
Uśmiech​nę​łasię.
‒Trud​nood​róż​nićjed​nooddru​gie​go.
Do​tknął de​li​kat​nie jej po​licz​ka, a po​tem mu​snął kciu​kiem cie​płą skó​rę warg. Ta

ko​bie​tana​le​ża​ładonie​go.Wkaż​dymoż​li​wyspo​sób.Ślubbę​dzietegouko​ro​no​wa​-
niem.

‒Był​bymza​po​mniał.–Chrząk​nął,sta​ra​jącsięostu​dzićnie​coroz​pa​lo​neemo​cje.–

Two​ja mat​ka wy​lą​do​wa​ła na mię​dzy​na​ro​do​wym lot​ni​sku w Ras Ka​la​at i jest już
wdro​dzedopa​ła​cu.

Amayazbla​dła.Jejoczywy​ra​ża​łypa​ni​kę,amożestrach?Ka​vianniebyłpe​wien,

zatowi​dział,żetawia​do​mośćzcałąpew​no​ściąnieucie​szy​łaprzy​szłejżony.

‒Te​raz?–spy​ta​ła,prze​ły​ka​jącśli​nę.
‒Bę​dziewpa​ła​cuwprze​cią​gugo​dzi​ny.–Cof​nąłsięokrok,stu​diu​jącuważ​niejej

twarz.–Niewie​dzia​łaś,żeprzy​je​dzie?Zbla​dłaś.

‒ Wie​dzia​łam… To zna​czy, spo​dzie​wa​łam się, że ze​chce być na na​szym ślu​bie –

od​par​ła ostroż​nie. Nad wy​raz ostroż​nie, po​my​ślał. – Je​stem prze​cież jej je​dy​nym
dziec​kiem,aonamojąmat​ką.

Za​mru​ga​łapo​wie​ka​miiro​zej​rza​łasięwo​ko​ło,jak​byszu​ka​ławyj​ściaawa​ryj​ne​go.

Ka​vian znał to spoj​rze​nie i ten strach w oczach. Wi​dział to w dzień ich za​rę​czyn.
Na​stęp​ne​goran​kajużjejniebyło.

‒Amożesą​dzi​łaś,żeślubjed​nakniedoj​dziedoskut​ku?
‒Może–burk​nę​ła,choćjesz​czeprzedchwi​ląbyławbar​dzodo​brymhu​mo​rze.–

Czyto,żeślubniejesttym,cze​gochcę,madlacie​bieja​kie​kol​wiekzna​cze​nie?

‒Tyniewiesz,cze​gochcesz.
‒Tookrop​niepro​tek​cjo​nal​ne,na​wetjaknacie​bie.
Wzru​szyłra​mio​na​mi.
‒Ucie​kasz,ajacięła​pię.Za​wszecięzła​pię.Otofi​nał.
‒ Po​wi​nie​neś mieć na wzglę​dzie fakt, że ja wca​le nie chcia​łam być zła​pa​na –

oznaj​mi​łasta​now​czo.

‒Niechcia​łaś?Amniesięwy​da​je,żegdy​bymdałciwy​bór,wca​leniewró​ci​ła​byś

doKa​na​dyanitymbar​dziejdoMont-Trem​blant.

‒Amniesięwy​da​je,żegdy​byśdałmiwy​bór,mógł​byśsiębar​dzoroz​cza​ro​wać.
‒Niewalczzemną,boitakprze​grasz‒ostrzegł.
‒Odkie​dycięznam,nicin​ne​goniero​bię,tyl​kowal​czę.
‒Rze​czy​wi​ście–prych​nął,uśmie​cha​jącsięzna​czą​co.–Je​steśbar​dzowa​lecz​na,

szcze​gól​niewłóż​ku.By​łaśwa​lecz​natak​żenadba​se​nem,gdypły​wa​li​śmy.Zdra​dzisz
mi taj​ni​ki tej tak​ty​ki wo​jen​nej? ‒ Pod​szedł bli​żej, wbi​ja​jąc w nią spoj​rze​nie. – Lu​-
bisz,gdyciędo​ty​kamiod​wza​jem​niaszsię.Za​wsze‒pod​kre​ślił.

Niemo​głaztympo​le​mi​zo​wać,niemo​głaza​prze​czaćoczy​wi​stymfak​tom.
‒ Przy​po​mi​nam ci, że nie trzy​ma​łem cię tu pod klu​czem, nie ka​za​łem cię na​wet

pil​no​waćstra​żom.Mo​głaśwkaż​dejchwi​liuciec.

‒Prze​cieżitakbyśmniezła​pał‒wy​ra​zi​łaprze​ko​na​nie,czer​wo​najakbu​rak.
‒Tooczy​wi​ste,alepo​zo​sta​jepy​ta​nie,kie​dyigdzie.Wkoń​cu,zapierw​szymra​-

zemtrwa​łotosześćmie​się​cy.Możezadru​gimtrwa​ło​byrok?Niepod​ję​łaśwy​sił​ku,
żebysięprze​ko​nać.Na​wetniepró​bo​wa​łaśuciec.

‒Jakbę​dzieszmnietakku​sił,tomożespró​bu​ję.Rokbezcie​bietocał​kiemmiła

per​spek​ty​wa,Ka​vian.Amożewła​śnienatoli​czysz?Ajużmy​śla​łam,żechceszmi​łej,
po​słusz​nejżo​necz​ki,któ​rabę​dzienakaż​detwo​jeza​wo​ła​nie.

‒Czywiesz,żeporazpierw​szywy​po​wie​dzia​łaśmojeimię?Porazpierw​szy,gdy

cięniedo​ty​kam.Toja​kaśnowastra​te​gia?

‒Itutra​fi​łeśwsed​no–pod​chwy​ci​łaocho​czo.‒Stra​te​gie,pod​cho​dy,wal​ka,kal​-

ku​la​cje. Tym dla sie​bie je​ste​śmy. Prze​ciw​ni​ka​mi, któ​rzy za​wie​ra​ją po​li​tycz​ne mał​-
żeń​stwo.

‒Sko​rotakcituźle,mo​głaśsiępo​skar​żyćbra​tu.
Wie​dzia​ła,żetępo​tycz​kęprze​gra,alenieza​mie​rza​łasięjesz​czepod​da​wać.
‒Do​pie​rocosięoże​nił,niechcia​łamza​wra​caćmugło​wy.
‒Mo​głaśmniena​zwaćpo​two​rem,gdypo​wie​dzia​łemcipraw​dęoso​bie–spo​waż​-

niałna​gle.–Za​miasttegoko​cha​łaśsięzemną.Amaya,czytywieszwogó​le,cze​go
chcesz?Amożewiesziwła​śnietocięprze​ra​ża?

‒Nieuwa​żamcięzapo​two​ra,aletoniezna​czy,żechcęciępo​ślu​bić–od​par​łaci​-

cho.

‒Możeniechcesz‒zgo​dziłsię.–Nieza​prze​czyszjed​nak,żecośdomnieczu​-

jesz.Jaknapo​li​tycz​nyzwią​zektobar​dzowie​le.

‒Gdy​bynietwo​jegroź​by,gdy​byśmnienieści​gałiniezmu​szał,nieby​ło​byżad​ne​-

gozwiąz​ku.

‒Za​pa​mię​tam,comipo​wie​dzia​łaś.Na​stęp​nymra​zem,gdybę​dzie​mysięko​chać,

po​cze​kam,ażbę​dzieszkrzy​czećmojeimię,bła​ga​jącowię​cej,awte​dyprzy​po​mnę
citesło​wa.

Sły​szałjejod​dech.Zbytgło​śmyizbytszyb​ki.Pa​trzy​łananie​gozwście​kło​ścią,ale

wkoń​cuprze​mó​wi​ła.Jejgłosniezdra​dzałżad​nychemo​cji.

‒Cze​ka​jąnanaswsalitro​no​wej.
Wi​dział,ilekosz​to​wa​łojąza​cho​wa​niespo​ko​ju,imu​siałprzy​znać,żepo​dzi​wiajej

od​wa​gę. Im bar​dziej pró​bo​wa​ła udo​wod​nić, że do sie​bie nie pa​su​ją, tym bar​dziej
prze​ko​ny​wałsię,żesądlasie​biestwo​rze​ni.

‒Mogąnanasjesz​czetro​chępo​cze​kać.Docza​su,ażsiętampo​ja​wi​my,totyl​ko

wiel​kipo​kójzwiel​kimkrze​słem,któ​re​goniktniemożedo​ty​kać.

‒Zaktó​rymbędęmu​sia​łasta​nąć,jakprzy​sta​łonapo​kor​nążon​kę–rze​kłazka​-

mien​nątwa​rzą.Wy​mi​nę​łagoiru​szy​ładodrzwi.‒Cozawspa​nia​łedo​świad​cze​nie.
Niemogęsięjużdo​cze​kać‒za​koń​czy​ła,prze​wra​ca​jącocza​mi.

Szedłzaniądłu​gimko​ry​ta​rzemażdoofi​cjal​ne​goskrzy​dłapa​ła​cu,gdziemie​ści​ła

sięsalatro​no​wa.Za​ję​liswo​jemiej​sca,go​to​widoce​re​mo​nii.

‒Stańobokmnie,aniezamną‒po​wie​działjej.Wciążbyłabla​daimimożemia​-

ładum​nieunie​sio​nągło​wę,wy​da​łamusięna​glebez​bron​na,cogoroz​czu​li​ło.–Sil​ni
kró​lo​wiedzier​żąwła​dzę,alesil​nakró​lo​waubokukró​lawła​dakró​le​stwem.

Wjejoczachdo​strzegłja​kąście​płąiskrę.
‒Pro​szę,pro​szę,królpo​eta.Toniepa​su​jedomęż​czy​zny,któ​ryjakostat​nidzi​kus

wy​cią​gnąłmniezka​wiar​niwKa​na​dzie.

‒ Nie wy​my​ślaj. Opu​ści​łaś ka​wiar​nię z wła​snej woli – przy​po​mniał. – Tak jak

zwła​snejwolipo​je​cha​łaśzemnąnapu​sty​nię.Izwła​snejwoliprzej​dzieszzakil​ka
dnigłów​nąnawąizło​żyszprzy​się​gę.Mojakró​lo​wapod​po​rząd​ku​jesię,dla​te​goże
takzde​cy​du​je,aniedla​te​go,żejejkażę.

Na​gle straż​nik za​anon​so​wał przy​by​cie go​ścia. Ka​vian na​tych​miast za​uwa​żył

zmia​nęwza​cho​wa​niuAmai.Splo​tładło​nieprzedsobą,takmoc​no,żeażpo​bie​la​ły
kost​ki.

‒Bo​iszsięmat​ki‒stwier​dziłza​sko​czo​ny.–Dla​cze​go?
Niezdą​ży​łaod​po​wie​dzieć,bowichstro​nęsu​nę​łajużznie​wy​mu​szo​nągra​cjąEli​-

za​ve​ta. Ka​vian mu​siał przy​znać, że była pięk​na. Twarz o re​gu​lar​nych ry​sach za​-
chwy​ca​łaświe​żo​ścią.Gład​kaceraniewy​ma​ga​łacięż​kie​goma​ki​ja​żu,je​dy​niewy​so​-
kie ko​ści po​licz​ko​we mu​śnię​te były ró​żem. Gę​ste, ja​sne wło​sy spię​te na kar​ku
wnie​na​gan​nywę​zełod​sła​nia​łydłu​gąszy​ję.Trud​nobyłookre​ślić,ilemia​łalat,tyle
wniejbyłomło​dzień​cze​gowdzię​ku.Spra​wia​ławra​że​niede​li​kat​nejikru​chej,aleim
bar​dziejzbli​ża​łasiędotro​nutymbar​dziejKa​vianwzma​gałczuj​ność.Wjejbłę​kit​-
nych oczach, otwar​tych sze​ro​ko jak u dziec​ka, któ​re dzi​wi się ota​cza​ją​ce​mu je
świa​tu,byłocośnie​po​ko​ją​ce​go.Ja​kiśpa​skud​ny,prze​bie​głybłysk,któ​rypsułwra​że​-

nie.

‒Od​dy​chaj–na​ka​załpół​gło​semAmai.Wy​czu​wał,żezja​kie​gośpo​wo​duspo​tka​nie

z mat​ką jest dla niej trud​nym do​świad​cze​niem, choć nie chcia​ła się do tego przy​-
znać.

Eli​za​ve​taukło​ni​łasięzwy​stu​dio​wa​nymwdzię​kiemisłod​kimuśmie​chemnakar​mi​-

no​wychwar​gach.

‒Wa​szawy​so​kość–wy​po​wie​dzia​ła,zwra​ca​jąsiędoKa​via​na,alepochwi​liprze​-

nio​słauwa​gęnacór​kę.–Amaya,ko​cha​nie,mi​nę​łotylecza​su.

‒Mo​żeszdoniejiść.
Amayazocią​ga​niemzbli​ży​łasiędomat​ki,atauści​ska​łająpo​spiesz​nieizdaw​ko​-

wouca​ło​wa​ławobapo​licz​ki.Ka​via​no​wicałatasce​nawy​da​łasięja​kaśdziw​nainie​-
na​tu​ral​na,jak​byEli​za​ve​tagra​ławprzed​sta​wie​niu,wdo​dat​kubezżad​nychzdol​no​-
ści ak​tor​skich. Amaya nie wy​glą​da​ła na szczę​śli​wą, choć sta​ra​ła się za​cho​wy​wać
po​zo​ry.

‒Cie​szęsię,żeprzy​je​cha​łaś–po​wie​dzia​ładomat​ki.
‒Oczy​wi​ście,żeprzy​je​cha​łam–od​par​łapięk​niemo​du​lo​wa​nymgło​sem.–Niemo​-

gło​bymnieza​brak​nąćwtymnaj​waż​niej​szymdlacie​biedniu.

‒Tak,two​jatro​skaocór​kęjestle​gen​dar​na–za​drwiłzcierp​kąminą.Gdy​bynie

fakt,żebyłamat​kąAmai,prze​go​nił​byjązpa​ła​cu.–Światjestwiel​ki,aty,zda​jesię,
zwie​dzi​łaś każ​dy jego za​ką​tek, cią​ga​jąc ze sobą cór​kę. Dość nie​kon​wen​cjo​nal​na
for​maedu​ka​cjidlaksięż​nicz​ki.

Eli​za​ve​ta skło​ni​ła gło​wę z sza​cun​kiem, da​jąc do zro​zu​mie​nia, że przyj​mu​je jego

sło​wa,choćKa​vianniemiałwąt​pli​wo​ści,żetyl​kouda​jepo​kor​ną.Amayarzu​ci​łamu
zbo​la​łespoj​rze​nie,więcpo​wstrzy​małsięprzeddal​szy​miuszczy​pli​wo​ścia​mi.

‒Wkaż​dymra​ziewi​tajwDaarTa​la​as–po​wie​dział.Zro​biłtodlako​bie​ty,któ​ra

zakil​kadnimia​łazo​staćjegożoną,jegodo​sko​na​łąkró​lo​wą.Po​cze​kał,ażEli​za​ve​ta
pod​nie​sie gło​wą, i wte​dy do​dał z uśmie​chem. – Mam na​dzie​ję, że bę​dziesz się do​-
brzeczu​ławpa​ła​cu.Szko​datyl​ko,żezo​sta​jesztakkrót​ko.

‒Jestbar​dzoaro​ganc​ki,co?–stwier​dzi​łaEli​za​ve​ta,gdykil​kago​dzinpóź​niejpo

dy​plo​ma​tycz​nych prze​mo​wach i for​mal​nych po​wi​ta​niach zo​sta​ły z Amayą same. –
Na​wetjaknaszej​ka.Sły​sza​łamplot​ki–do​da​ła,zni​ża​jąckon​spi​ra​cyj​niegłos.–Za​-
wszejesttaki…au​to​ry​tar​ny?

Amayabyłapew​na,żemat​kanaj​chęt​niejuży​ła​byin​ne​gosło​wa.Sie​dzia​ływedwie

wma​łym,uro​czymogro​dzie,znaj​du​ją​cymsięprzyapar​ta​men​ciego​ścin​nymEli​za​ve​-
ty.Przedniminasto​li​kustałim​brykzher​ba​tąiróż​nesłod​ko​ściuło​żo​nenasrebr​nej
pa​te​rze.Amayabezżad​ne​goumia​ruwkła​da​ładoustjed​nociast​kozadru​gim,żeby
tyl​koniemu​sia​ładzie​lićsięzmat​kąprze​my​śle​nia​minate​matKa​via​na.

‒Jestkró​lemDaarTa​la​as–od​par​łala​ko​nicz​nie,prze​ły​ka​jącjed​no​cze​śnie.Mia​ła

wra​że​nie,żemat​kali​czywszyst​kiespo​ży​wa​neprzezniąka​lo​rieijużwi​dzijewdo​-
dat​ko​wych fał​dach na jej bio​drach i brzu​chu. Stop, upo​mnia​ła się. To nie wina
mamy,żejesttaka.Dużoprze​szła,dużowy​cier​pia​ła,amimotoprzy​je​cha​łanaślub.
Za​le​żyjejnamnie.–Musibyćzde​cy​do​wa​nyipew​nysie​bie,je​ślichcespraw​nierzą​-
dzićkró​le​stwem.

Eli​za​ve​ta roz​par​ła się w fo​te​lu, unio​sła do ust fi​li​żan​kę z her​ba​tą – czar​ną, bez

cu​kru‒nieod​ry​wa​jącchłod​ne​gospoj​rze​niaodtwa​rzycór​ki.

‒Opo​wiedz,coucie​bie–za​pro​po​no​wa​łana​tych​miastAmaya,oba​wia​jącsię,że

roz​mo​wazej​dzienatrud​nydlaniejte​mat.‒Daw​nonieroz​ma​wia​ły​śmy.

‒By​łaśtakaza​ję​ta.–Eli​za​ve​tawy​dę​ławar​gi,od​sta​wia​jącpor​ce​la​no​wąfi​li​żan​kę

na spodek. ‒ Przez ostat​nie sześć mie​się​cy cię​gle po​dró​żo​wa​łaś. Chcia​łaś się wy​-
sza​leć przed za​rę​czy​na​mi, któ​re za​aran​żo​wał twój brat? – Nie cze​ka​jąc na od​po​-
wiedź,do​da​łacierp​ko:–Mamna​dzie​ję,żedo​brzesięba​wi​łaś.Byćmożejużni​g​dy
nie bę​dziesz mia​ła ta​kiej oka​zji. Mu​sisz wie​dzieć, że po ślu​bie wszy​scy, łącz​nie
ztwo​immę​żem,będąocze​ki​wać,żeza​razzaj​dzieszwcią​żęiuro​dziszdziec​ko.Tak
dużodzie​ciitakszyb​ko,jaktotyl​kobę​dziemoż​li​we,żebyza​pew​nićcią​głośćdy​na​-
stii.Totwójnaj​waż​niej​szyobo​wią​zek.

‒Chy​bazawcze​śnie,żebyotymmy​śleć–bąk​nę​łaza​wsty​dzo​na,bona​gleuświa​-

do​mi​ła,żeanirazunieza​bez​pie​cza​lisięzKa​via​nem.Dla​cze​gowogó​leotymnie
po​my​śle​li?Nie,toonaniemy​śla​ła,boKa​viannapew​nowie​dział,corobi,tegobyła
pew​na.Ko​chałsięzniąześwia​do​mo​ścią,żemożezajśćwcią​żę.Po​czu​łasiętak,
jak​byspa​da​łagło​wąwdół,aleza​pa​no​wa​łanadsobą.Niechcia​ła,żebymat​kaco​-
kol​wiekza​uwa​ży​ła.–Zro​bię,codomniena​le​ży.

‒Pa​mię​taj,żekaż​dymęż​czy​znapra​gniena​stęp​cy.Takjużmają.Cór​kawła​ści​wie

nieprzed​sta​wiawar​to​ści–rze​kła,wzru​sza​jącra​mio​na​mi,aAmayaza​czę​łasięza​-
sta​na​wiać,czymat​kazda​jeso​biespra​wyzwła​sne​gookru​cień​stwaiczyce​lo​wowy​-
pusz​czaza​tru​teja​demstrza​ły.–Je​steśtakamło​dainie​doj​rza​ła.Chceszbyćmat​ką?
Maszpew​ność,żeje​steśgo​to​wanadziec​ko?

‒Tyzo​sta​łaśmat​kąwwie​kudzie​więt​na​stulat.
‒Imy​ślisz,żeby​łamszczę​śli​waztegopo​wo​du?‒prych​nę​łalek​ce​wa​żą​co.–Nie

mogępo​jąć,jakmo​głaś,potymwszyst​kim,cowbi​ja​łamciprzezlatadogło​wy,skoń​-
czyć w tej po​nu​rej pu​styn​nej twier​dzy. Ja nie mia​łam mat​ki, któ​ra by mnie prze​-
strze​gła. Mu​sia​łam wyjść za two​je​go ojca, gdy po​ja​wił się w moim ży​ciu ni​czym
ksią​żęzbaj​ki.Pięk​nywład​ca,któ​rychciałzemnieuczy​nićswo​jąkró​lo​wą.Ktoby
siętemuoparł.Za​ufa​łammuitobyłnaj​więk​szybłądmo​je​goży​cia.Ate​raztypo​-
wta​rzasztebłę​dy.Mia​łaśwy​bór,azde​cy​do​wa​łaśsięnamał​żeń​stwozszej​kiem.Ni​-
cze​gosięniena​uczy​łaś.

Amayasą​dzi​ła,żesło​wamat​kiniesąjużwsta​niejejza​bo​leć,żepo​tra​fisięnimi

nieprzej​mo​wać.Nie​ste​typo​my​li​łasię.

‒Mó​wi​łaśza​wsze,żemójoj​ciecza​wró​ciłciwgło​wie,żeby​łaśwnimza​ko​cha​na.
‒Tak–przy​zna​łaroz​ba​wio​na.–Opo​wia​da​łamcitęhi​sto​ryj​kę,bobyładużobar​-

dziejro​man​tycz​naodrze​czy​wi​sto​ści.

‒Nocóż,wkaż​dymra​zieniemasen​supro​wa​dzićda​lejtejdys​ku​sji.Mamdwa​-

dzie​ściatrzylata,aniedzie​więt​na​ście,inieje​stemwcią​ży.

Tegoniewiesz,usły​sza​ławgło​wiezło​śli​wyśmiech.Mo​żeszbyć.
‒Isłusz​nie.Pa​mię​taj,żekie​dyuro​dzisiędziec​ko,bę​dzieszjużzeswo​imszej​kiem

zwią​za​nanaza​wsze.

Amayaza​gry​zławar​gi,żebyniekrzy​czeć.Czymat​kani​g​dyniedajejspo​ko​ju?
‒Czybędęmia​ładziec​ko,czynie,toza​le​żytyl​koodemnie.
‒ Oczy​wi​ście, ko​cha​nie – ro​ze​śmia​ła się, nie ukry​wa​jąc szy​der​stwa. – Ni​g​dy

wcze​śniejniewi​dzia​łamcięwtra​dy​cyj​nymstro​ju.Na​wetgdymiesz​ka​ły​śmywBa​-

kri.

‒Toniejesttra​dy​cyj​nystrój‒za​prze​czy​ła.‒Pew​nieza​uwa​ży​łaś,żeniemamna

wło​sachwe​lo​nu.

‒Tak,możetwójna​rze​czo​nyjesz​czeniezmu​szacię,że​byśgono​si​ła,aletotyl​ko

kwe​stia cza​su. Za​pew​ne oma​mił cię, uda​jąc no​wo​cze​sne​go i po​stę​po​we​go, ale po
ślu​bie…

‒Mamo–prze​rwa​ła.‒Pro​szę,nieroz​ma​wiaj​myjużotym.
Eli​za​ve​ta po​sta​no​wi​ła zmie​nić tak​ty​kę. Pod​nio​sła się z fo​te​la i za​czę​ła prze​cha​-

dzaćwzdłużklom​bów.Po​chy​la​łasięnadkrze​wa​mi,uda​jąc,żewą​chakwia​ty.

‒Ślicz​neteróże.Wspa​nia​łyogród.Wła​ści​wie,wktó​rejczę​ścipa​ła​cuje​ste​śmy?
Amayazna​łaswo​jąmat​kęwy​star​cza​ją​codo​brze,bywie​dzieć,docze​gozmie​rza.
‒Wczę​ściprze​zna​czo​nejdlago​ści–od​par​łaznie​chę​cią.
Eli​za​ve​taspoj​rza​łanacór​kęiuśmiech​nę​łasię,choćjejoczypo​zo​sta​łyzim​nejak

stal.

‒Toofi​cjal​nana​zwa?Jakdziw​nie.
‒Napew​nodo​sko​na​lewiesz,żeteapar​ta​men​tyna​le​ża​łykie​dyśdoha​re​mu,ale

Ka​vianniemajużha​re​mu.

‒Te​razniema–pod​kre​śli​ła.
‒Miał,za​nimsiępo​zna​li​śmy.Wiemowszyst​kim,mamo.Ka​vianzresz​tąni​g​dynie

twier​dził,żeżyłjakmnich.

‒Aledlacie​biezre​zy​gno​wałzna​łoż​nic–po​wie​dzia​łazja​do​wi​tymuśmiesz​kiem.–

Je​stem pew​na, że to wy​star​czy​ło, aby zdo​być two​je ser​ce. Ja​kie z cie​bie na​iw​ne
dziec​ko.

Amayamia​łajejocho​tęwy​gar​nąć,żenicniewieanioKa​via​nie,anioichzwiąz​ku,

aleza​miasttegopo​sta​no​wi​łapo​su​nąćsiędonie​win​ne​gokłam​stwa.

‒Onjestbar​dzoro​man​tycz​ny‒za​pew​ni​ła.–Niezdra​dzasięztymprzedludź​mi,

alewierzmi,żecośotymwiem.Tobar​dzotwar​dymęż​czy​zna,któ​rymatyl​kojed​ną
sła​bość–mnie.

Ser​cepod​sko​czy​łojejwpier​si.Ileżbydałazato,żebytesło​wabyłypraw​dą.
‒Takcipo​wie​dział?–spy​ta​łazpo​wąt​pie​wa​niemEli​za​ve​ta.
‒Nieprzy​wią​zy​wa​ła​bymdotegożad​nejwagi,gdy​bymityl​kopo​wie​dział–stwier​-

dzi​ła i na​wet zdo​by​ła się na uśmiech. – Cze​goś się jed​nak od cie​bie na​uczy​łam.
„Czy​nywo​ła​jągło​śniejniżsło​wa”.Za​wszetopo​wta​rza​łaś,praw​da?

‒Gra​tu​lu​jęnie​za​chwia​nejpew​no​ścisie​bie.Te​razjestmiło,alecobę​dzie,kie​dy

zaj​dzieszwcią​żę?Kie​dybę​dzieszgru​ba,wiel​kajaksza​faizmę​czo​na?Po​wiemci.
Twój mąż swo​je po​trze​by za​spo​koi gdzie in​dziej. Bę​dzie sy​piał z każ​dą, tyl​ko nie
ztobą.Męż​czyź​nijużtacysą,ajużzwłasz​czaszej​ko​wie,któ​rzyniewie​dzą,coto
mo​no​ga​mia.Nieoszu​kujsię.

‒Przy​kromi,je​ślita​kiemaszdo​świad​cze​nie,mamo.Zemnątakniebę​dzie.
Do​pie​ro gdy po​wie​dzia​ła to na głos, zda​ła so​bie spra​wę, jak bar​dzo by chcia​ła,

żebyoka​za​łosiętopraw​dą.

‒Achtak?WięcKa​viancięko​cha?Czytyl​kotaktwier​dzi?
Amayadotejporytrzy​ma​łasiędziel​nie,alete​razzjejtwa​rzyopa​dłama​ska,od​-

sła​nia​jącwszyst​kielęki.Eli​za​ve​tęru​szy​łosu​mie​nieizwró​ci​łasiędocór​kinie​malze
współ​czu​ciem.

‒Ko​cha​nie,takjużjest.Ko​bie​tamusiwie​dzieć,naczymstoi,je​śliniechcespę​-

dzićży​cianako​la​nach.Atychy​bategoniechcesz,praw​da?

ROZDZIAŁJEDENASTY

Kie​dypóź​nymwie​czo​remAmayawró​ci​ładoichkom​nat,Ka​vianwi​dział,żeniepo​-

słu​ży​łojejpo​po​łu​dniespę​dzo​nezmat​ką.Byłama​ło​mów​naiza​my​ślo​na,agdyuda​ło
mu się uchwy​cić jej spoj​rze​nie, pa​trzy​ła na nie​go z zim​ną nie​chę​cią, jak​by mia​ła
ocośżal.Draż​ni​łogotoinie​po​ko​iło.Napo​cząt​kumiałna​dzie​ję,żemożetyl​komu
sięwy​da​je,alenie.Cośsięmię​dzynimizmie​ni​ło,aonniero​zu​miałdla​cze​go.

‒Ococho​dzi?–Amayamia​ładośćjegona​tar​czy​wychspoj​rzeń.‒Dla​cze​gotak

namniepa​trzysz?

‒ Jak pa​trzę? – spy​tał ła​god​nie. – Jak​bym są​dził, że zna​la​złaś nowy spo​sób, by

mniezdra​dzić?–Uważ​nieob​ser​wo​wałjejtwarz.–Mamra​cję?

‒Niemo​gła​bymcięzdra​dzić.Tonie​moż​li​wezbar​dzopro​ste​gopo​wo​du.Niełą​-

cząnasażtakbli​skiere​la​cje,żebymoż​nabyłomó​wićozdra​dzie.

‒Uwa​żaj,comó​wisz,Amaya–rzu​ciłsu​cho.–Wkoń​cumogęstra​cićcier​pli​wość.

Po​wiedzwresz​cie,ococho​dzi.

‒Spa​łeśzkaż​dąko​bie​tąwswo​imha​re​mie?–spy​ta​łaznie​nac​ka,wpra​wia​jącgo

wosłu​pie​nie.‒Zewszyst​ki​misie​dem​na​sto​ma?

‒Słu​cham?–Zmarsz​czyłgroź​niebrwi.
‒Topro​stopy​ta​nie.Takczynie?
Wes​tchnął,krę​cącgło​wązdez​apro​ba​tą.
‒ Dzie​sięć tak zwa​nych mo​ich na​łoż​nic mia​ło mniej niż pięt​na​ście lat. Były pre​-

zen​ta​mi od dzie​się​ciu ple​mion ży​ją​cych na pu​sty​ni. Przy​wio​złem je tu, żeby się
kształ​ci​łyiżebymia​łyszan​sęnainne,lep​szeży​cie.Częśćznichstu​diu​jete​razna
za​gra​nicz​nychuczel​niach,apo​zo​sta​łewy​szłybar​dzodo​brzezamąż.Inie,niespa​-
łemztymina​sto​lat​ka​mi,je​śliotochceszza​py​tać.Gu​stu​jęwdo​ro​słychko​bie​tach,
typo​win​naśchy​baotymwie​dziećnaj​le​piej.

‒Zo​sta​łasió​dem​ka.
‒ Po​słu​chaj, mój po​przed​nik trzy​mał mnó​stwo na​łoż​nic. Kie​dy się go po​zby​łem,

ode​sła​łem te ko​bie​ty wraz z ich dzieć​mi. Nie mo​głem po​zwo​lić, żeby zo​sta​ły pod
moimda​chem,aleniechcia​łemteżichskrzyw​dzić.Nie​któ​rzyuzna​litozasła​bość.
Wkaż​dymra​ziedo​pó​kiżyjązdalapo​li​tycz​nychin​tryg,mogąsięczućbez​piecz​ne.
Nieza​mie​rzamimszko​dzić.

‒Masznamy​ślito,żepo​zwo​liszimżyć,do​pó​kinieprze​ja​wiąchę​cipo​msz​cze​nia

ojcaswo​ichdzie​ci.

‒Tak–przy​znałbezwa​ha​nia.‒Od​strę​czacięto?Mó​wi​łemci,żeDaarTa​la​asto

nieKa​na​da.Turzą​dzisiłaibru​tal​ność.Mo​żeszpo​gar​dzaćmo​imime​to​da​mi,alenie
mamin​ne​gowy​bo​ru.

–Ro​zu​miem,żero​biszto,comu​sisz,aletoniezna​czy,żemisiętopo​do​ba.–Za​-

czerp​nę​łapo​wie​trzaido​da​łaszyb​ko:–Wszyst​kieko​bie​tyode​sła​łeś?

‒ Nie, dwie po​zo​sta​ły w pa​ła​cu, ale ni​g​dy ich nie tkną​łem. Le​d​wie to​le​ro​wa​łem

ichobec​ność,aleniemia​łyro​dzin,doktó​rychmo​gły​bywró​cić.Na​zwijtoak​temła​-

ski.

‒Acozpo​zo​sta​ły​mipię​cio​ma?Ichteżnietkną​łeś?
‒Dodia​ska,je​stemkró​lem,Amaya.My​ślisz,żemo​głemcho​dzićnarand​ki?Pro​-

wa​dzićnor​mal​neto​wa​rzy​skieży​cie?Jaktoso​biewy​obra​żasz?Mia​łemżyćwce​li​-
ba​cie?Amożepo​wi​nie​nembyłdaćogło​sze​niedoga​ze​ty:„Sa​mot​nyszejkpo​szu​ku​je
to​wa​rzysz​kidołóż​ka,któ​rabę​dziego​to​wawy​ko​naćkaż​dyroz​kaz,mał​żeń​stwowy​-
klu​czo​ne,prze​wi​dzia​neko​rzy​ścifi​nan​so​we”–ce​dziłzja​dli​wiekaż​desło​wo.–Ta​blo​-
idyby​ły​byza​chwy​co​ne.

‒Awięctepięćko​biet…
‒ Dość – prze​rwał szorst​ko. – Nie będę dłu​żej od​po​wia​dał na py​ta​nia zwią​za​ne

zha​re​mem,któ​ryroz​wią​za​łemnatwo​jewy​raź​neży​cze​nie.Obie​ca​łem,żetozro​bię
ido​trzy​ma​łemsło​wa.Oby​wa​łemsiębezko​bietprzezsześćmie​się​cy,kie​dyzmu​si​łaś
mniedoga​nia​niazatobąpoca​łymświe​cie.Na​praw​dęchceszda​lejdrą​żyćte​mat?

Zjejtwa​rzywciążnieznik​nąłwy​razwro​go​ści.
‒ Nie za​bez​pie​cza​li​śmy się ‒ syk​nę​ła ci​cho, jak​by z tru​dem prze​cho​dzi​ło jej to

przezgar​dło.

‒Nie.–Pa​trzyłjejpro​stowoczy.–Nieza​bez​pie​cza​li​śmysię.
‒ Tak to so​bie wy​kom​bi​no​wa​łeś? My​ślisz, że jak zaj​dę w cią​żę, nie będę mia​ła

wy​bo​ruiztobązo​sta​nę?Po​trze​bu​jeszgwa​ran​cji?

‒ Nie ro​zu​miem, skąd te pre​ten​sje. Nie za​słu​ży​łem so​bie na to. Za​wsze by​łem

wo​beccie​bieszcze​ry–mó​wiłpo​wo​li,zca​łychsiłpa​nu​jącnadsobą.–Cosięztobą
dzie​je?Oszu​ka​łemcięwja​kiśspo​sób?Jużro​zu​miem,pocoprzy​je​cha​łatwo​jamat​-
ka.Tażmi​jają​trzy.

‒Nieob​wi​niajjej.Chcedlamniejaknaj​le​piej.
‒Je​steśpew​na?Wiesz,jakijestjejcel?
Amaya nie mia​ła za​mia​ru od​po​wia​dać. Pa​trzy​ła na nie​go jak na prze​ciw​ni​ka,

zktó​rymcze​kająostrawal​ka.

‒Wy​ko​rzy​sta​łeś…
‒Twójbrakdo​świad​cze​nia?–Wszedłjejwsło​wozszy​der​czymuśmie​chem.–Te​-

razbę​dzie​myfor​so​waćtakąwer​sję?Przy​zwy​cza​iłemsięjużdoSukizMont​re​alu.

‒Wie​dzia​łeś,żeby​łamdzie​wi​cą.Wie​dzia​łeś,żenieprzy​wią​zu​jęuwa​gido…pew​-

nych spraw, do któ​rych po​win​nam. Wy​ko​rzy​sta​łeś to prze​ciw​ko mnie. – Im dłu​żej
mó​wi​ła,tymbar​dziejbyłazde​ner​wo​wa​na.‒Chceszmnietrzy​maćwpa​ła​cuwbrew
mo​jejwoli,chcesz,że​bymro​dzi​łacidzie​ciisie​dzia​łaci​cho!

‒Pro​szę,przy​po​mnijmi,Amaya,czykie​dy​kol​wiektwier​dzi​łem,żetegoniechcę?

Odsa​me​gopo​cząt​kuwie​dzia​łaś,naczymsto​isz.Je​stemłaj​da​kiem,bochcęcięprzy
so​bieza​trzy​mać?Bochcę,że​byśbyłamojąkró​lo​wą?Bochcęmiećztobądziec​ko?
Two​jama​mu​siaład​niesięna​pra​co​wa​ła,żebypo​mie​szaćciwgło​wie.

‒Jejwtoniemie​szaj.
‒Samasięwmie​sza​ła–rzu​ciłzwście​kło​ścią.‒Nieoszu​ki​wa​łemcię.Wie​dzia​łaś,

cze​gochcę.

‒Acobę​dziepo​tem,kie​dyjużdo​sta​nieszto,cze​gochcesz?‒Od​bi​łapi​łecz​kę.‒

Cosięsta​nie,kie​dydamcijużwszyst​ko,comam,kie​dymi​niepo​żą​da​nie,cowte​dy?
Czymogęli​czyćnaaktła​ski?

‒ Nie po​win​naś słu​chać tej zgorzk​nia​łej ko​bie​ty. Nie wiem, co ci na​opo​wia​da​ła,

aletowszyst​kobzdu​ra.Nieje​stemtakijaktwójoj​ciec.

‒Je​steśpe​wien?‒Zmru​ży​łapo​wie​kiiprze​chy​li​łagło​wę.–We​długmnieje​ste​ście

tacysami.

Wte​dypo​czuł,żecośwnimpęka,żewy​ła​ziznie​godzi​kabe​stia,go​to​wakaż​de​go

roz​szar​paćnastrzę​py.Do​padłdoniejizła​pałmoc​nozara​mio​na.

‒Ni​g​dywię​cejtakdomnieniemów,sły​szysz?Niebędęprze​pra​szałzacoś,cze​-

goniezro​bi​łem.‒Za​kląłsiar​czy​ście.–Onaza​pła​cimizato.

Pra​wądło​niąob​jąłjejszy​ję.Czułpodpal​ca​micie​płą,de​li​kat​nąskó​ręiprzy​spie​-

szo​ny puls. W jej oczach zna​lazł od​bi​cie wła​snych pra​gnień, scho​wa​nych za fu​rią,
któ​rasła​błazkaż​dąse​kun​dą.

‒Ka​vian…
Wie​dział,cochcia​łapo​wie​dzieć.
‒Mojamat​ka…
‒Do​pil​nu​ję,żebytażmi​jawy​nio​słasięzpa​ła​cuwcią​gugo​dzi​ny–oświad​czyłsta​-

now​czo,co​fa​jącdło​nie.‒Ona…

‒…jestmojąmat​ką–do​koń​czy​łabła​gal​nie.
‒Jestzłąmat​ką,któ​raprzy​je​cha​łaza​trućży​cieto​bieimnie.Tożmi​ja.Imda​lej

bę​dzieodnas,tymle​piej.Masięstądna​tych​miastwy​no​sić.

‒Nie.–Tymra​zemAmayaniebła​ga​ła.Jejgłosbyłsta​now​czy,jak​byprzej​mo​wa​ła

do​wo​dze​nie.

‒Copo​wie​dzia​łaś?
‒Sły​sza​łeśdo​brze.–Stałtakbli​sko,żemu​sia​łaza​drzećgło​wę,byspoj​rzećmu

wtwarz.–Niemo​żeszwy​rzu​cićmo​jejmat​kityl​kodla​te​go,żejejnielu​bisz.Wogó​-
lenieob​cho​dzimnieto,żejejnielu​bisz.

‒Tyteżjejnielu​bisz.
Ścią​gnę​łabrwiwzdu​mie​niu.
‒Tomojamat​ka.Ko​chamją.
‒Trud​nomiwtouwie​rzyć.Wca​lesięniecie​szy​łaś,żeprzy​je​cha​ła.Nie​waż​ne.–

Mach​nął ręką. – Ja jej nie cier​pię, nie mogę znieść. Ona ci za​zdro​ści, nie wi​dzisz
tego?Robiwszyst​ko,żebyznisz​czyćnaszzwią​zek.Są​czycidouchatru​ci​znę,pod​-
bu​rzaprze​ciw​komnie.Amaya,niemo​żeszjejufać,prze​cieżtysięjejbo​isz.

‒Toniestrach,tyl​kowspół​czu​cie.Szko​damijej.Daw​notemuzo​sta​łaskrzyw​dzo​-

naiwciążniepo​tra​fiso​bieztympo​ra​dzić.

‒Dajspo​kój–prych​nął.–Jestdo​ro​słąko​bie​tą,któ​rawie,corobi.Mo​to​remjej

dzia​łań wca​le nie jest po​czu​cie krzyw​dy. Całe ży​cie ma​ni​pu​lo​wa​ła in​ny​mi dla wła​-
snejko​rzy​ści.Niepo​zwo​lę,żebytosamoro​bi​łapodmoimda​chem.Dla​cze​gomiał​-
bymzno​sićjejobec​nośćtu​taj?

Amayaspoj​rza​łamuwoczyzpo​ko​rą,ajed​no​cze​śniede​spe​ra​cją.
‒Po​nie​ważcięotopro​szę–rze​kłaci​cho.
Ka​vian po​krę​cił prze​czą​co gło​wą. Nie za​mie​rzał ustą​pić pod żad​nym po​zo​rem.

Eli​za​ve​tamu​sia​łaopu​ścićpa​łac.Le​d​wieprzy​je​cha​ła,ajużzdą​ży​łana​mie​szać.Nie
mógł do​pu​ścić, by przez tę żmi​ję od​wró​ci​ła się od nie​go je​dy​na ko​bie​ta, na któ​rej
muza​le​ża​ło.

‒Przy​kromi,aleniezga​dzamsię.
‒ Oczy​wi​ście, two​je po​trze​by są waż​niej​sze niż moje. Czy nie mógł​byś cho​ciaż

razoka​zaćdo​brejwoli?

‒Prze​cieżwiesz,żechcętwo​je​godo​bra.
‒Tak?Udo​wod​nijto.Po​wie​dzia​łamci,cojestdlamnieważ​ne.Niemu​sisztego

ro​zu​mieć,popro​stucho​ciażrazmniepo​słu​chaj.

Chciałjużza​koń​czyćdys​ku​sjęsta​now​czym„nie”,alewoczachAmai,wjejgło​sie,

na​wetpo​sta​wiecia​łabyłotyleżar​li​wo​ści,żetymra​zempo​sta​no​wiłustą​pić.

‒ Je​śli wła​śnie tego chcesz, może zo​stać w pa​ła​cu ‒ orzekł bez en​tu​zja​zmu. –

Wkoń​cutotwo​jamat​ka.

OczyAmaiza​lśni​łyra​do​ścią.Chwi​lępóź​niejwy​cią​gnę​łaprzedsie​bierękęipo​ło​-

ży​łamudłońnapo​licz​ku.Czułtenpiesz​czo​tli​wydo​tykwszę​dzie,wkaż​dejko​mór​ce
cia​ła.

‒ Dzię​ku​ję – wy​szep​ta​ła uszczę​śli​wio​na, jak​by wła​śnie ofia​ro​wał jej gwiazd​kę

znie​ba.–Dzię​ku​ję,Ka​vian.

Niemiałjużsiłydłu​żejsięopie​rać.Chwy​ciłjązakarkiprzy​cią​gnąłdosie​bie.Ca​-

ło​wałza​chłan​nie,zbru​tal​nąsiłą,któ​ramu​sia​łazna​leźćuj​ście.Byłjaksztorm,jak
hu​ra​gan,któ​rybie​rzewnie​wo​lędonisz​czy​ciel​skie​gotań​cawszyst​ko,costa​niemu
nadro​dze.

Amaya nie prze​stra​szy​ła się. Wy​szła na spo​tka​nie tej dra​pież​nej na​mięt​no​ści,

pod​da​jącsiębezwa​ha​nia,bezsta​wia​niagra​nic.

Ze​rwał z niej suk​nię, ob​na​żył pier​si do​pra​sza​ją​ce się szorst​ko​ści jego rąk. Po

chwi​lirów​nieżonbyłnagi,choćniebyłpe​wien,czysamsięro​ze​brał,czyteżpo​mo​-
głamuAmaya.Osu​nę​lisięnapod​ło​gę,tur​la​jącsięwja​kiejśnie​okieł​zna​nej,dzi​kiej
pró​biesił,po​żą​da​niu,przedktó​rymniebyłouciecz​ki.

Pochwi​lijużsięwniejza​głę​biał,bru​tal​nieidokoń​ca,bezfi​ne​zji,bezdraż​nią​cej

de​li​kat​no​ści.Krzyk​nę​łajegoimię,przy​go​to​wa​nanawszyst​ko,cochciał​byjejdać.

‒Dzię​ku​ję–wy​szep​ta​łarazjesz​cze,niewie​dząc,czydzię​ku​jezato,cobyło,czy

za to, co do​pie​ro bę​dzie. Gdy Ka​vian oparł dło​nie na dy​wa​nie po obu stro​nach jej
gło​wyiza​cząłsiępo​ru​szać,światsięza​trzy​mał.

Nadzieńprzedślu​bemod​byłsięuro​czy​styban​kietzudzia​łemnaj​więk​szychoso​-

bi​sto​ści.

Amaya mia​ła wra​że​nie, że przy​ję​cie trwa zde​cy​do​wa​nie za dłu​go, ale w ża​den

spo​sób nie da​wa​ła po so​bie po​znać znu​że​nia albo znie​cier​pli​wie​nia. Dy​gni​ta​rze
i ary​sto​kra​ci sie​dzie​li przy pięk​nie za​sta​wio​nych sto​łach w ogrom​nej sali ba​lo​wej.
Or​kie​strawy​gry​wa​łaryt​micz​neme​lo​die,asłuż​bauwi​ja​łasiębez​sze​lest​nie,po​da​jąc
co​raztowy​myśl​niej​szespe​cja​ły.

‒Je​steśprzy​go​to​wa​na?–Amayauśmiech​nę​łasięzwy​sił​kiem,sły​szącgłosmat​ki.

Ko​la​cjado​bie​ga​łakoń​caiwięk​szośćgo​ściwsta​ławła​śnieodsto​łu,kie​ru​jącsiędo
są​sied​niejsali,gdzieser​wo​wa​node​ser.

Czybyłago​to​wa?Askądmia​łatowie​dzieć?Wciążgnę​bi​łyjąwąt​pli​wo​ści,żebyć

może po​peł​nia wiel​ki błąd, za któ​ry bę​dzie mu​sia​ła pła​cić całe ży​cie. Był jesz​cze
czas,żebysięwy​co​fać.Gdyucie​kłazapierw​szymra​zem,Ka​vianjejwy​ba​czył,ale
te​razniebę​dziemo​głali​czyćnażad​newzglę​dy,je​ślipew​ne​godniazro​zu​mie,żepo​-
peł​ni​łabłąd.

‒Tak,je​stem–skła​ma​łagład​ko,boniechcia​łasięwda​waćwżad​nedys​ku​sje.

‒Tosłusz​nade​cy​zja,ko​cha​nie.Samasięprze​ko​nasz.–Amaizda​wa​łosię,żesły​-

szy w gło​sie mat​ki triumf. – Gdy​byś zo​sta​ła, by​ła​byś bar​dzo nie​szczę​śli​wa. Męż​-
czyź​nitacyjakonpo​tra​fiąrzą​dzićświa​tem,alekaż​dako​bie​taprę​dzejczypóź​niej
przeznichcier​pi.Tosięni​g​dyniezmie​ni.

‒Mamo–rzu​ci​łapół​szep​tem,oglą​da​jącsię,czyniktichniesły​szy.–Niechcęjuż

wię​cej nic sły​szeć. Zgo​dzi​łam się to zro​bić, więc nie mu​sisz dłu​żej wy​ga​dy​wać na
Ka​via​na.Nieznaszgo,niewiesz,jakijest.

‒Znammęż​czyzn.
‒Byćmożealbotakcisiętyl​kowy​da​je–burk​nę​ła.
Znówzer​k​nę​ławo​kół,prze​stra​szo​na,żektośmógł​byusły​szeć,comówi,alewięk​-

szośćgo​ściprze​cho​dzi​łajużdodru​giejsali.ByłyzEli​za​ve​tąsame,je​ślimoż​namó​-
wićosa​mot​no​ścipo​śródtłu​mu.

‒Ococicho​dzi?
‒Onic,mamo.Toniejestod​po​wied​niemiej​sce,że​bymotymdys​ku​to​wać.
‒Niepo​do​bamisiętenton.Za​po​mi​naszchy​ba,dokogomó​wisz.Czytotegosię

tu​tajna​uczy​łaś?Bra​kusza​cun​ku?

‒ Czy oj​ciec ło​żył na moje utrzy​ma​nie, gdy by​łam dziec​kiem? – Amaya nie wie​-

dzia​ła,skądjejprzy​szłodogło​wytopy​ta​nie.Chcia​łaprze​pro​sićiwy​co​faćsię,gdy
zo​ba​czy​ławście​kłąminęmat​ki,aleza​miasttegokon​ty​nu​owa​ła:–Wtenspo​sóbży​-
ły​śmyprzeztewszyst​kielata?Chy​bacośźlezro​zu​mia​łam,boza​wszeuwa​ża​łam,że
mu​sia​ły​śmysięprze​no​sićzmiej​scanamiej​sce,boby​ły​śmyzruj​no​wa​ne.

Woczachmat​kizo​ba​czy​łaod​po​wiedź.Ja​snąjaksłoń​ce.
‒Toowie​lebar​dziejskom​pli​ko​wa​ne,niżmo​żeszprzy​pusz​czać–od​po​wie​dzia​ła

oględ​nie.

‒Wpo​rząd​ku,mamo.–Mach​nę​łaręką.‒Nicniemu​siszmó​wić.Wprze​ci​wień​-

stwiedocie​biepo​tra​fięzro​zu​miećiprze​ba​czyć.

Za​czę​łaiśćprzedsie​bie,gdypo​czu​łanara​mie​niudłoń.
‒ Uwa​żaj ‒ syk​nę​ła Eli​za​ve​ta. ‒ To, że tak ła​two prze​ba​czasz, to nie za​le​ta,

asła​bość.Za​wszetakaby​łaś.Da​wa​łaśsiępro​wa​dzićjakpiesnasmy​czy.Zerocha​-
rak​te​ru.Takajestróż​ni​camię​dzynami.Ka​via​no​witeżda​łaśsiępo​dejśćjakpierw​-
szana​iw​na.

‒Mamo,by​łamciza​wszepo​słusz​na,bocięko​cha​łam,aniedla​te​go,żeby​łamsła​-

ba i bez cha​rak​te​ru. Całe ży​cie spę​dzi​łaś na pie​lę​gno​wa​niu ura​zy do męż​czy​zny,
któ​ryza​po​mniałoto​biewchwi​li,gdyucie​kłaśodnie​go,amożena​wetidużowcze​-
śniej.Takna​praw​dęni​g​dynieby​łaśtakasil​na,zajakąchceszucho​dzić.Uda​wa​łaś.
Takajestróż​ni​camię​dzynami.Janieuda​ję.Ucie​kłaśodojca,bojużcięniechciał.
ZemnąiKa​via​nemjestina​czej.

‒ My​śla​łam, że już to prze​ro​bi​ły​śmy. Mu​sisz być sza​lo​na, je​śli uwa​żasz, że dla

nie​goje​steśkimświę​cejniżtro​feum.

‒Niemówjużonim.Za​mknij​mytente​matraznaza​wsze.
‒Jaktydomniemó​wisz?Je​stemtwo​jąmat​ką.
‒Tak,iko​chamcię.Za​wszebędę,aleje​śliniebę​dziesztrak​to​waćmniezsza​cun​-

kiem,jużni​g​dywię​cejmnieniezo​ba​czysz.

‒Takmidzię​ku​jeszzato,żechcęcipo​móc?
‒Nieżar​to​wa​łam,mamo,pa​mię​tajotym.

Iztymisło​wa​miode​szławgłąbsali.To​wa​rzy​szy​łojejir​ra​cjo​nal​nepo​czu​cieza​do​-

wo​le​niaisa​tys​fak​cji,żewjejre​la​cjachzmat​kądo​ko​nałsięważ​nyprze​łom.Poraz
pierw​szyprzyEli​za​ve​ciepo​czu​łasięjakdo​ro​słako​bie​ta,anieza​stra​szo​nadziew​-
czyn​ka.

We​szła w tłum go​ści, szu​ka​jąc wzro​kiem Ka​via​na. Po chwi​li do​strze​gła go przy

fon​tan​nie,gdzieroz​ma​wiałzdwo​mage​ne​ra​ła​mi.Naj​wy​raź​niejścią​gnę​łagomy​śla​-
mi, bo od​wró​cił gło​wę i przez jed​ną chwi​lę ich spoj​rze​nia się skrzy​żo​wa​ły. To był
mo​mentczy​stejma​gii.Niebyłolu​dzi,przy​ję​cia,prze​szło​ściiprzy​szło​ści‒tyl​kooni
obo​je.

Iwte​dyzro​zu​mia​ła.Ko​cha​łago.Byławnimsza​leń​czoigłę​bo​koza​ko​cha​nawła​-

ści​wiejużoddnia,wktó​rymsiępo​zna​li.Odchwi​li,gdyspo​czę​łynaniejjegosza​re
oczy.Na​le​ża​ładonie​gowkaż​dymoż​li​wyspo​sób,ate​razmu​sia​łagoopu​ścić.Wtym
jed​nymmu​sia​łaprzy​znaćmat​cera​cję,tobyłoje​dy​nesłusz​newyj​ście.Je​śligopo​ślu​-
bi,sta​niesiętakasamajakona.Tobę​dziebi​letwjed​nąstro​nędosmut​ne​goświa​ta
Eli​za​ve​ty.Gdy​byuro​dzi​ładziec​ko,czybę​dziejetrak​to​wa​łatak,jakmat​kąjątrak​-
to​wa​ła?AKa​vian?Kie​dyjużna​sy​cisięjejcia​łem,ode​śleją?Po​rzu​ci?Myśl,żeinna
ko​bie​tamo​gła​byza​jąćjejmiej​sce,byłagor​szaodśmier​ci.Le​piejbyłożyćda​le​kood
nie​goniżznimiob​ser​wo​wać,jakzkaż​dymdniemco​razbar​dziejmuobo​jęt​nie​je.

ROZDZIAŁDWUNASTY

Amayawy​czu​ła,żestoizanią,za​nimjesz​czezo​ba​czy​łacieńsyl​wet​kinata​ra​sie.

Nie od​wró​ci​ła się jed​nak. Da​lej spo​glą​da​ła na roz​ja​śnio​ne mi​go​czą​cy​mi świa​tła​mi
sta​remia​stopo​ło​żo​newdo​li​nie,po​nadktó​rąwzno​si​łysięma​je​sta​tycz​negóry.Pięk​-
ny,ba​śnio​wyświatda​ją​cyzłu​dze​nie,żemoż​namiećpięk​ne,ba​śnio​weży​cie.

‒Niepo​win​nociętu​tajbyć–oświad​czy​ła,dzi​wiącsię,żepo​tra​fimó​wićtakspo​-

koj​nie.Kil​kago​dzinwcze​śniejza​rzu​ci​łamat​ce,żeuda​je,aonacote​razrobi?

‒Dla​cze​go?Czydla​te​go,żetra​dy​cjakażezo​sta​wićna​rze​czo​nąwspo​ko​juwnoc

przedślu​bem,czydla​te​go,żemia​łaśna​dzie​jęszy​ko​waćsięwdro​gędoIstan​bu​lu?

GłosKa​via​nabyłmięk​ki,nie​malła​god​ny,aledźwię​cza​ływnimpo​je​dyn​czeostre

nuty,któ​rychniemo​głaniesły​szeć.Od​cze​ka​łachwi​lę,za​nimod​wró​ci​łasięwjego
stro​nę.Kie​dytozro​bi​ła,za​mar​ła.Od​ru​cho​wosię​gnę​łazasie​bieiprzy​trzy​ma​łasię
po​rę​czy.Byłcałyubra​nynaczar​no.Zno​wu.Wy​glą​dałjakna​sła​nyza​bój​caalboza​-
ma​cho​wiec,zu​peł​niejakwte​dy,gdyod​na​lazłjąwKa​na​dzie.

‒Po​wie​dzia​łeś…‒za​czę​ła,tymra​zemjużniepa​nu​jącnaddrżą​cymgło​sem.Mu​-

sia​ła naj​pierw prze​łknąć śli​nę i od​chrząk​nąć. – Po​wie​dzia​łeś na przy​ję​ciu, że tę
ostat​niąnocmogęspę​dzićsama,więc…

‒Da​rujso​bietekłam​stwa,Amaya.
Dogar​dłapo​de​szłajejgula.
‒Takmó​wi​łeś.Dla​cze​gotwier​dzisz,żekła​mię?
‒Spa​ko​wa​łaśsięjuż?
Zro​bi​łojejsięsła​bo.Skądwie​dział?
‒Nie–za​prze​czy​ła.
‒Zro​bi​łaśto.Możenieza​bie​raszzbytwie​lurze​czy,alejed​nak.
Ser​ceroz​po​czę​łomor​der​czywy​ścigwjejpier​si.
‒Szpie​gu​jeszmnie,Ka​vian?Wnocprzedna​szymślu​bem?
‒Na​szymślu​bem‒par​sk​nąłszy​der​czymśmie​chem.–Niemogęzro​zu​mieć,dla​-

cze​gotujesz​czeje​steś.Two​jamat​kawy​da​łamoimlu​dziomja​snein​struk​cje.Uwie​-
rzy​ła,żezdo​ła​łaichna​sta​wićprze​ciw​komnie.Wkaż​dymra​ziewiemowszyst​kim.
Mia​ły​ściesięwy​mknąćprzezpa​ła​co​wąkuch​nię.Tamjużmiałcze​kaćnawastrans​-
port.Ajaranozo​stał​bymupo​ko​rzo​nynaoczachca​łe​goświa​ta.Ład​nietoso​bieob​-
my​śli​ły​ście.

Amayapra​gnę​łaumrzeć.Na​tych​miast,tamgdziesta​ła.Zro​bi​łakrokwjegostro​-

nę.

‒Wiem,żemożetegoniezro​zu​miesz,ale…
Gdy​byspoj​rze​niemo​głoza​bi​jać,sta​ło​bysięwe​dlejejży​cze​niaipa​dła​bymar​twa.

Ka​vianzro​biłostrze​gaw​czyruchręką.

‒Niezbli​żajsiędomnie‒rzu​ciłbru​tal​nie.
‒Ka​vian,pro​szę…
Niemo​głado​koń​czyć.Jegosza​reoczybyłyciem​niej​szeniżkie​dy​kol​wiek.Przy​po​-

mi​na​łyot​chłańbezna​dzieiibezwy​ba​cze​nia.

‒Żebyodemnieuciec,spi​sko​wa​łaśzko​bie​tą,któ​rajesttyl​kotro​chęlep​szaod

naj​gor​szejko​bry.Te​razro​zu​miem,dla​cze​gotakciza​le​ża​ło,żebyzo​sta​ła,gdychcia​-
łemjąwy​rzu​cić.Idla​cze​gopo​temby​łaśtaka…wdzięcz​na.–Wy​po​wie​działostat​nie
sło​wotak,jak​bytobyłnaj​obrzy​dliw​szywul​ga​ryzm.

‒Ka​vian,po​słu​chaj…
‒ Na​praw​dę cały czas pró​bu​ję zro​zu​mieć, co ta​kie​go pra​gniesz mieć, że ja nie

mogę ci dać. Prze​cież masz już wszyst​ko. Kró​le​stwo, ko​ro​nę, mnie. My​ślisz, że
gdzieśtam,wda​le​kimświe​cie,znaj​dzieszwięk​szeszczę​ście?

Amayaoplo​tłasięra​mio​na​mi,zu​peł​niejak​bysięoba​wia​ła,żeza​razmożesięroz​-

paśćnaka​wał​ki.

‒Wy​obra​żamso​bie,żechcia​ła​byświel​kichwy​znań,po​ezji,de​kla​ra​cji.Nieje​stem

tegotypumęż​czy​zną.Niepo​tra​fięmó​wićouczu​ciach,nieje​stemmożetakwraż​li​-
wy,jak​byśchcia​ła,alegdy​byśtyl​kodałanamszan​sę,chro​nił​bymcięiuwiel​białdo
koń​camo​ichdni.

‒Trzy​ma​jącmnietusiłą.
‒ Było ci tu do​brze. Ob​ser​wo​wa​łem cię, na dłu​go za​nim ujaw​ni​łem się w Ka​na​-

dzie.By​łaśnie​szczę​śli​wa.

‒Bomu​sia​łamcią​gleucie​kaćisięukry​wać–za​pro​te​sto​wa​ła,trzę​sącsię.
‒Nie​praw​da.‒Po​krę​ciłgło​wą.–Za​wszeby​łaśsa​mot​naiza​gu​bio​na.Gdypo​zna​-

łemtwo​jąmat​kę,zro​zu​mia​łemdla​cze​go.

‒Nicomnieniewiesz!
‒Wiem,oto​biewszyst​ko‒od​parłszyb​ko.–Iwiem,żeje​ste​śmydlasie​biestwo​-

rze​ni.Wła​śnietoprzezcałyczaspró​bo​wa​łemcipo​wie​dzieć.Niewiem,jaktojest
cho​dzićzkimśnarand​ki.Nieje​stemro​man​tycz​ny.Jed​nakgdyzo​ba​czy​łemporaz
pierw​szytwo​jątwarz…Zmie​ni​łemcałyswójświat,żebycięzdo​być.Ije​stemtwój.
Towła​śniemogęcidać.

‒Aje​że​lijategoniechcę?
Wte​dydo​sko​czyłdoniej,chwy​ciłmoc​nozara​mio​naiprzy​cią​gnąłdosie​bie,zmu​-

sza​jąc,bysta​nę​łanaczub​kachpal​ców.Ichtwa​rzezna​la​złysięnatejsa​mejwy​so​ko​-
ści.

‒Chcesz!Bar​dziejniżcze​go​kol​wieknaświe​cie.
Amayasta​ra​łasięuwol​nićzesta​lo​we​gouści​sku,aleontrzy​małmoc​no.Łzy,któ​re

przezcaływie​czórci​snę​łyjejsiędooczu,po​pły​nę​łypopo​licz​kach.AKa​vianbyłjak
anioł ze​msty, zmu​sza​jąc ją, żeby się przy​zna​ła do rze​czy, któ​rych uda​wa​ła, że nie
wi​dzi.

‒ Po​wie​dzia​łam ci na sa​mym po​cząt​ku, cze​go chcę – za​wo​ła​ła zde​spe​ro​wa​na. –

Puśćmnie,Ka​vian!Pro​szę,po​zwólmiodejść!Pro​szę!

Zo​ba​czy​ła,żetwarzmutę​że​je,żezni​ka​jązniejwszyst​kieemo​cje,apo​zo​sta​jeje​-

dy​nieka​mien​na,zim​nama​ska.Roz​luź​niłuchwytiod​su​nąłjąodsie​bie.Cof​nę​łasię,
od​ru​cho​woroz​cie​ra​jącra​mięwmiej​scu,gdziejeści​skał.Pa​trzy​łananie​goznie​do​-
wie​rza​niem.Od​dy​chałcięż​kojakpoma​ra​to​nieitak​żeniespusz​czałzniejwzro​ku.

‒Do​trzy​mammi​li​tar​nychzo​bo​wią​zańwo​bectwo​je​gobra​ta–oznaj​mił,aAmaya

przezchwi​lęwogó​leniero​zu​mia​ła,oczymmówi.–Po​słu​chajmnie.Niebędęcię
jużści​gał.Mamdość.

Niemo​głamó​wić.Po​wta​rza​ławmy​ślach,żepo​win​naczućulgę.Po​win​na!
‒ Chcę tyl​ko wie​dzieć, czy nie odej​dziesz z czymś, co na​le​ży rów​nież do mnie.

Mójle​karzspraw​dzi,czynieje​steśwcią​ży.Je​ślije​steś…

‒Nieje​stem.Niemogębyć.
‒Wta​kimra​zieniemaszsięocomar​twić.
Stał przed nią jak po​sąg. Nie​ru​cho​my, zimy i dziw​nie obcy. Amaya zda​ła so​bie

spra​wę, że po raz pierw​szy wi​dzia​ła go ta​kie​go. I na​gle prze​peł​ni​ło ją po​twor​ne
uczu​ciepust​kiiosa​mot​nie​nia.Od​cho​dzi​łaodje​dy​ne​goczło​wie​kanazie​mi,przyktó​-
rymczu​łasięszczę​śli​wa.

‒Mamcośpod​pi​sać?–spy​ta​ła,ocie​ra​jącwierz​chemdło​nipo​licz​ki.
‒ Po co? – prych​nął, wy​krzy​wia​jąc war​gi. – Pod​pi​sa​łaś wie​le zo​bo​wią​zań sześć

mie​się​cytemu.Two​jesło​wo,twójpod​pis,two​jeobiet​ni​ceniemajążad​nejwar​to​ści.

Chcia​łagodo​tknąć,po​czuć,alenieod​wa​ży​łasię.
‒Ka​vian…
‒ Chcia​łaś odejść, więc idź. Nie mu​sisz skra​dać się po pa​ła​co​wych ko​ry​ta​rzach

iwy​my​kaćchył​kiemjakzło​dziej.He​li​kop​terbę​dzienacie​biecze​kał.Sa​mo​lotteż.
Mo​żeszsięudać,do​kądtyl​kochcesz.Bądźjed​nakuprzej​maza​braćzesobąmat​kę.

‒My​śla​łam…‒Niemia​łapo​ję​cia,copo​wie​dzieć.‒My​śla​łam,żechcia​łeś…
‒Chcęcie​bie–wy​ce​dziłprzezzęby.–Aleniebędęcięjużzmu​szałanisięwię​cej

upo​ka​rzał. Idź, Amaya. Bądź wol​na. Pa​mię​taj jed​nak, że znam cię tak jak nikt. To
jestje​dy​nypraw​dzi​wydom,jakikie​dy​kol​wiekmia​łaś.Janimje​stem.

Wie​dzia​ła, że ma ra​cję. Może dla​te​go wciąż ze sobą wal​czy​ła, może dla​te​go

wciążjesz​czetkwi​łanata​ra​sie.

‒Wiel​kiesło​wa.Światjestpe​łencie​ka​wychmiejsc,któ​remogąstaćsiędo​mem.
Po​krę​ciłgło​wą.
‒ Wi​dzia​łaś je wszyst​kie. Zwie​dzi​łaś, po​zna​łaś, a mimo to ni​g​dzie nie czu​łaś się

jakusie​bie.

‒ Nie na​le​żę do tego miej​sca – za​pro​te​sto​wa​ła sła​bo, bez prze​ko​na​nia. I na​gle

po​czu​ła,jak​bywy​szłosłoń​ce.OczyKa​via​naznówsta​łysięsza​re.Znik​nąłznichten
okrop​nymrok,talo​do​wa​tapust​ka.

‒Aziz​ty–rzekłzab​so​lut​nąpew​no​ścią.–Toje​dy​nemiej​sce,doktó​re​gona​le​żysz.

Ra​zemzemną.

‒Chcesz,że​bymcisiękom​plet​niepod​da​ła.‒Sło​wamat​kijesz​czeode​zwa​łysię

wjejgło​wiesła​bymechem.–Chcesz,że​bympa​dłaprzedtobąnako​la​na,że​bymcię
bła​ga​ła…

‒Byćmoże–od​parłzpro​sto​tą.–Bo​iszsięprzy​znać,żeobo​jetegochce​my,że

obo​jetolu​bi​my.

‒Ka​vian…
‒Słoń​cenie​dłu​gowsta​nie–po​wie​dział.–Zbli​żasięra​nekidzieńślu​bu.Czaspod​-

jąć de​cy​zję, Amaya. Pro​po​no​wał​bym, że​byś zro​bi​ła to jak naj​szyb​ciej. Je​śli masz
odejść,zróbtote​raz.Mu​szęod​wo​łaćślubiupo​raćsięzgi​gan​tycz​nymskan​da​lem‒
oświad​czył,poczymod​wró​ciłsięnapię​cieizo​sta​wiłjąsamąnata​ra​sie.

I znów ogar​nę​ło ją to uczu​cie do​tkli​wej pust​ki, roz​pa​czy tak wiel​kiej, że wręcz

nie​moż​li​wej do udźwi​gnię​cia. Jak mia​ła po​stą​pić, żeby prze​sta​ło bo​leć? Ja​kie wy​-
braćży​cie,abyzra​do​ściącze​kaćnakaż​dyko​lej​nyra​nek?

Iwte​dyzzado​li​nywy​chy​li​łosięle​ni​wesłoń​ce,po​wo​liota​cza​jącbla​skiemwszyst​-

kowo​kół.Amayapa​trzy​łanatozja​wi​skozza​chwy​temiwkoń​cuzro​zu​mia​łalek​cję
pu​styn​nej kra​iny. Wszyst​ko, na co pa​trzy​ła, było czy​stą mi​ło​ścią. Cały ten świat
trwałodty​się​cylat,prze​trzy​mu​jącko​lej​nebu​rze,zmierz​chyiwoj​ny,abyran​kiem
znówbu​dzićsiędoży​ciawpeł​nejchwa​le.Ja​kiemia​łozna​cze​nie,comó​wi​łamat​ka,
albotesu​ro​wegło​syna​ka​zu​ją​cecopo​win​naczuć,acze​goniepo​win​na.Je​dy​nąrze​-
cząnaświe​cie,któ​ramia​łasensbyłami​łość.Ikie​dypa​trzy​ławsza​reoczyKa​via​na,
wła​śnie to wi​dzia​ła. Dla​cze​go mia​ła​by mu się nie pod​dać, sko​ro pod​da​wa​ła​by się
mi​ło​ści?

Amayaprze​bie​głaprzezte​rasiwpa​dłaprzezotwar​tedrzwidośrod​ka.Niebyło

gowsy​pial​nianiwła​zien​ce.Prze​bie​głaprzezhol,szu​ka​jącpoko​leiwkaż​dympo​-
ko​ju,igdyjużbyłabli​skahi​ste​rii,zna​la​złagowga​bi​ne​cie.Stałpo​środ​kuzte​le​fo​-
nem w dło​ni. Mia​ła wra​że​nie, że wy​glą​dał na za​sko​czo​ne​go, ale nie mia​ła cza​su
przy​glą​daćsiędłu​żej,bopod​bie​głairzu​ci​łamusięwob​ję​cia,pew​na,żejązła​pie.
Takteżzro​bił.Jakza​wsze.

‒Po​zwo​li​łemciprze​cieżodejść–rzu​ciłszorst​ko,otu​lo​nyza​pa​chemjejwło​sów.
‒ Ko​cham cię ‒ wy​szep​ta​ła wzru​szo​na, od​chy​la​jąc gło​wę, by spoj​rzeć mu

wtwarz.

‒Tak,aziz​ty,wiem–po​wie​działzwy​czaj​nie,jaknaaro​gan​taprzy​sta​ło.–My​śla​-

łemjed​nak,żejużni​g​dytegoniepo​wiesz,żesięniedo​cze​kam.

Tobyłolep​szeniżpo​ezjaide​kla​ra​cje.
‒Nie​waż​ne,je​ślityniemo​żeszmniepo​ko​chać‒wy​rzu​ca​łazsie​bie.–Niechcę

być jak moja mat​ka. Nie chcę, że​byś spał z ca​łym no​wym ha​re​mem, kie​dy zaj​dę
wcią​żę,zakaż​dymra​zem,gdyzaj​dęwcią​żę.Niechcęsiętobązni​kimdzie​lić.Je​śli
jed​naktakajestcena,za​pła​cęją.Zro​bięto,bomaszra​cję,Ka​vian.Maszzu​peł​ną
ra​cję.Tojestje​dy​nemiej​scenaświe​cie,doktó​re​gona​le​żę.Ra​zemztobą.

Są​dzi​ła, że Ka​vian ro​ze​śmie​je się z wyż​szo​ścią, roz​ka​że, aby zrzu​ci​ła z sie​bie

ubra​nie,żebymógłwniąna​tych​miastwejść,po​ka​zu​jącjejpre​cy​zyj​nie,jakdosie​bie
pa​su​ją.Ichcia​łatego.Pra​gnę​łagoiwogó​lenieczu​ławsty​du,tyl​komi​łość.Onjed​-
nak za​miast tego wy​pu​ścił ją z ob​jęć i głę​bo​ko wcią​gnął po​wie​trze. I wte​dy Jego
Kró​lew​ska Wy​so​kość, Ka​vian ibn Zay​ed al Ta​la​as, szejk Daar Ta​la​as upadł przed
niąnako​la​na.

‒Tojestwła​śniemi​łość‒wy​znałuro​czy​ście.‒Taktowła​śniewy​glą​da.Prze​śla​-

du​jeszmnieodpierw​szejchwi​li,wktó​rejcięzo​ba​czy​łem.Ajaprze​mie​rza​łemty​sią​-
cemil,prze​śla​du​jąccie​bie.Je​steśwmoimcie​le,wmo​ichży​łach.Je​steśmną.Ni​g​dy
niebę​dzieszjaktwo​jamat​ka.Onani​g​dyni​ko​gonieko​cha​ła.Iniemu​siszsięmar​-
twić,żemógł​bymcięzdra​dzić.Je​steśje​dy​na.Niemaceny,któ​rąmu​siszza​pła​cić,
aziz​ty.–Wstałichwy​ciłjejtwarzwdło​nie.–Jesttyl​koto.

Po​ca​ło​wałjąiświatza​cząłsięnanowo.Ko​chałjąiAmayaczu​ła,żejesttomi​łość

wiel​kajakpu​sty​niaipięk​najaksłoń​ce,któ​rewsta​wa​łonaddo​li​ną.

‒Ko​chamcię–wy​znałszcze​rze.–Wyjdźzamnie.
Uśmiech​nę​ła się, obej​mu​jąc go za szy​ję. Ra​zem osu​nę​li się na ko​la​na, wciąż do

sie​bieprzy​wie​ra​jąc.

‒Pro​siszmnie?Boza​brzmia​łotobar​dziejjakroz​kaz.Jakko​men​dakró​lew​ska.
‒Pro​szęcię.–Jed​nąrękąob​jąłjąwpa​sie,adru​gąwsu​nąłwewło​sy.–Wyjdźza

mnie,Amaya,pro​szę.

‒Wyj​dęzacie​bie‒od​par​łamięk​ko.–Obie​cu​ję,Ka​vian.
Przy​lgnę​ła usta​mi do jego ust, po​ka​zu​jąc mu, jak bar​dzo pra​gnie zo​stać jego

żoną.

Ślub szej​ka był wiel​kim wy​da​rze​niem. Kró​lew​ska ce​re​mo​nia przez kil​ka ko​lej​-

nychty​go​dniopi​sy​wa​nabyławewszyst​kichga​ze​tach.

‒Te​razje​steśjużna​praw​dęmoja–po​wie​działKa​vianzewzru​sze​niem,trzy​ma​jąc

Amayęzarękę,gdyzo​sta​liza​ślu​bie​niwtrzechję​zy​kach,dwóchróż​nychsys​te​mach
re​li​gij​nychiwe​dleprawtrzechpaństw.

‒Je​stemtwo​ja–po​wtó​rzy​łazna​masz​cze​niem.
Oka​za​łosię,żenie​po​trzeb​niesiębała,czypo​ra​dziso​biewno​wejroli.Byłakró​lo​-

wą,oja​kiejKa​vianma​rzył.Ludwi​działwniejnietyl​kopięk​ną,aleprzedewszyst​-
kimmą​drąisil​nąwład​czy​nię.Po​słu​gu​jącsięsło​wa​mista​ro​żyt​ne​gopo​ema​tu,na​zy​-
wa​lijąNie​złom​nąKró​lo​wą.Ko​cha​lijąisza​no​wa​li,zwłasz​czażeosiemmie​się​cypo
ślu​bieuro​dzi​łasyna.

Ka​vian nie po​sia​dał się ze szczę​ścia, trzy​ma​jąc w ra​mio​nach ma​leń​kie​go chłop​-

czy​ka–krewzjegokrwi.Pół​to​rarokupóź​niejnaświatprzy​szłajegopierw​szacór​-
ka – naj​pięk​niej​sza dziew​czyn​ka w dzie​jach świa​ta, księż​nicz​ka, któ​ra w oczach
ota​cza​ją​cychjąosóbwi​dzia​łatyl​komi​łość.

Amaya po la​tach tu​łacz​ki wresz​cie zna​la​zła dom, o ja​kim ma​rzy​ła, i ro​dzi​nę, za

któ​rą od​da​ła​by ży​cie. Ko​cha​ła Ka​via​na szcze​rze, na​mięt​nie, moc​no i udo​wad​nia​ła
mutokaż​de​godnia.Onzaśniepo​zo​sta​wałjejdłuż​ny.Po​ka​załteż,żepo​tra​fiwy​ba​-
czyćwię​cejniżje​denraz.Niewtrą​ciłEli​za​ve​tydowię​zie​nia,jakpo​cząt​ko​wopla​no​-
wał.Mat​kąbyłakiep​ską,alekuzdu​mie​niujegoiAmaioka​za​łasiędo​brąbab​cią.

‒Zmie​ni​łasię.Zła​god​nia​ła–po​wie​działktó​re​gośdnia,gdyra​zemzAmayąsta​li

wkom​na​tachsta​re​goha​re​mu,ob​ser​wu​jąc,jakEli​za​ve​tabawisięzdzieć​miwpro​-
mie​niachpu​styn​ne​gosłoń​catań​czą​ce​gonapo​sadz​ce.Śmia​łasięwgłos,pod​rzu​ca​-
jącdogórypię​cio​let​niąwnucz​kę.–Ni​g​dybymwtonieuwie​rzył.

‒Nietyl​koonazła​god​nia​ła–za​uwa​ży​łaAmayazuśmie​chem,pa​trzącnaswo​je​go

kró​la.

‒ Wciąż je​stem męż​czy​zną z ka​mie​nia, aziz​ty – po​wie​dział, nie mo​gąc się po​-

wstrzy​maćoduśmie​chu.

‒Je​steśmęż​czy​zną–przy​zna​ła,wspi​na​jącsięnapal​ce,żebygopo​ca​ło​wać,szyb​-

ko,moc​noisłod​ko.–Moimmęż​czy​zną.

Ty​tułory​gi​na​łu:Tra​dedtotheDe​sertShe​ikh
Pierw​szewy​da​nie:Har​le​qu​inMills&BoonLi​mi​ted,2015
Re​dak​torse​rii:Ma​rze​naCie​śla
Opra​co​wa​niere​dak​cyj​ne:Ma​rze​naCie​śla
Ko​rek​ta:Han​naLa​chow​ska

©2015byCa​itlinCrews
©forthePo​lishedi​tionbyHar​per​Col​linsPol​skasp.zo.o.,War​sza​wa2017

Wszyst​kie pra​wa za​strze​żo​ne, łącz​nie z pra​wem re​pro​duk​cji czę​ści lub ca​ło​ści dzie​ła w ja​kiej​kol​wiek for​-
mie.
Wy​da​nieni​niej​szezo​sta​łoopu​bli​ko​wa​newpo​ro​zu​mie​niuzHar​le​qu​inBo​oksS.A.
Wszyst​kiepo​sta​ciewtejksiąż​cesąfik​cyj​ne.
Ja​kie​kol​wiekpo​do​bień​stwodoosobrze​czy​wi​stych–ży​wychiumar​łych–jestcał​ko​wi​cieprzy​pad​ko​we.
Har​le​qu​iniHar​le​qu​inŚwia​to​weŻy​ciesąza​strze​żo​ny​mizna​ka​mina​le​żą​cy​midoHar​le​qu​inEn​ter​pri​sesLi​-
mi​tedizo​sta​łyuży​tenajegoli​cen​cji.
Har​per​Col​lins Pol​ska jest za​strze​żo​nym zna​kiem na​le​żą​cym do Har​per​Col​lins Pu​bli​shers, LLC. Na​zwa
iznakniemogąbyćwy​ko​rzy​sta​nebezzgo​dywła​ści​cie​la.
Ilu​stra​cjanaokład​cewy​ko​rzy​sta​nazazgo​dąHar​le​qu​inBo​oksS.A.
Wszyst​kiepra​waza​strze​żo​ne.

Har​per​Col​linsPol​skasp.zo.o.
02-516War​sza​wa,ul.Sta​ro​ściń​ska1B,lo​kal24-25

www.har​le​qu​in.pl

ISBN978-83-276-2450-5

Kon​wer​sjadofor​ma​tuMOBI:
Le​gi​miSp.zo.o.

Spistreści

Stronatytułowa
Rozdziałpierwszy
Rozdziałdrugi
Rozdziałtrzeci
Rozdziałczwarty
Rozdziałpiąty
Rozdziałszósty
Rozdziałsiódmy
Rozdziałósmy
Rozdziałdziewiąty
Rozdziałdziesiąty
Rozdziałjedenasty
Rozdziałdwunasty
Stronaredakcyjna