18.01.2020

Elektrokardiogram rejestrowany metodą Holtera - Elektrokardiografia - Badania czynnościowe - Badania - Podręcznik Interna

https://www.mp.pl/interna/chapter/B16.V.25.1.3.

1/3

medycyna praktyczna dla lekarzy

Elektrokardiogram rejestrowany metodą Holtera

Autorzy: Andrzej Dąbrowski, Wiktoria Leśniak
Data aktualizacji: 6 sierpnia 2018
Data weryfikacji: 12 sierpnia 2019

Opis badania

1. W zależności od typu aparatu sygnały EKG zapisywane są z 2 lub 3, rzadziej z 12
odprowadzeń.

2. Pacjent zapisuje moment wystąpienia oraz charakter ewentualnych objawów, które wystąpiły
w czasie 24-godzinnej rejestracji, aby ułatwić interpretację wyniku.

Interpretacja wyniku

1. Kryterium rozpoznania rytmu zatokowego: dodatnie załamki P w CM

5

(elektroda

dodatnia w V międzyżebrzu w lewej linii pachowej przedniej, a elektroda ujemna na rękojeści
mostka); w przypadku rzadziej stosowanej holterowskiej rejestracji EKG z 12 odprowadzeń –
kryteria przyjęte do interpretacji EKG standardowego.

2. Ocena dobowego rytmu serca: wykonana przez analizator ocena automatyczna wymaga
weryfikacji zapisu w odniesieniu do:

1) maksymalnej i minimalnej częstotliwości rytmu zatokowego oraz maksymalnej
i minimalnej częstotliwości rytmu komór (w przypadku migotania bądź trzepotania
przedsionków)

2) przerw rytmu serca – systemy holterowskie analizują czas trwania odstępów RR, a nie
odstępów PP, dlatego przerwy rozpoznane przez analizator, pomijając artefakty zapisu,
mogą być wywołane albo wypadaniem załamków P i zespołów QRS (zahamowanie zatokowe
lub blok zatokowo-przedsionkowy), albo wypadaniem samych tylko zespołów QRS (blok AV
II–III°)

3) epizodów częstoskurczu pod kątem jego pochodzenia (analizator nie różnicuje
częstoskurczów z szerokimi zespołami QRS) oraz częstotliwości rytmu, która może być
wyraźnie zaniżona w przypadku częstoskurczu komorowego (analizator może nie zauważyć
niektórych zespołów QRS podczas częstoskurczu).

3. Ocena znaczenia klinicznego zarejestrowanych zaburzeń rytmu: powinna uwzględniać
stopień zaawansowania arytmii oraz wiek, rodzaj aktywności życiowej i stan zdrowia pacjenta,
ponieważ arytmie nadkomorowe i komorowe mogą występować u osób zdrowych →tab. 25.1-3.

4. Ocena przemieszczenia odcinków ST

18.01.2020

Elektrokardiogram rejestrowany metodą Holtera - Elektrokardiografia - Badania czynnościowe - Badania - Podręcznik Interna

https://www.mp.pl/interna/chapter/B16.V.25.1.3.

2/3

1) za istotne uważa się poziome lub skośne do dołu obniżenie odcinków ST ≥1 mm
utrzymujące się przez ≥1 min. Obniżenie odcinków ST potwierdza rozpoznanie choroby
wieńcowej u mężczyzn w wieku ≥35 lat oraz u kobiet w wieku >55 lat z typowym bólem
dławicowym. Natomiast u mężczyzn w wieku ≥35 lat z nietypowym bólem dławicowym
i mężczyzn w wieku >55 lat z niecharakterystycznym bólem w klatce piersiowej oraz
u kobiet w wieku >45 lat z nietypowym bólem dławicowym rozpoznanie choroby wieńcowej
na podstawie obniżenia odcinków ST jest uzasadnione dopiero po potwierdzeniu tego
rozpoznania dodatnim wynikiem badania obrazowego, wykonanego w ramach diagnostyki
sekwencyjnej (scyntygrafia perfuzyjna serca lub echokardiograficzna próba obciążeniowa).

2) bezbólowe, długotrwałe uniesienie odcinków ST, które pojawia się podczas snu,
równocześnie ze zwolnieniem rytmu zatokowego i wzrostem amplitudy załamków T, jest
zwykle cechą hiperwagotonii

3) uniesienie ST połączone z bólem dławicowym lub komorowymi zaburzeniami rytmu,
utrzymujące się od kilku do kilkunastu minut i niezwiązane z bradykardią, jest
charakterystycznym objawem dławicy Prinzmetala.

Tabela 25.1-3. Zaburzenia rytmu serca spotykane w czasie monitorowania holterowskiego
u klinicznie zdrowych osób

Zaburzenia rytmu

Wiek badanych osób

16–30 lat

31–40 lat

41–60 lat

>60 lat

bradykardia zatokowa 40–60/min

bradykardia zatokowa 30−40/min

a

blok AV I°

a

blok AV II° typu Wenckebacha

a

przerwy R–R <2 s

przerwy R–R 2–3 s

a

sporadyczne PPK (<50/24 h)

częste PPK (100−1000/24 h)

pary PPK

sporadyczne PPN (50−100/24 h)

częste PPN (100−1000/d)

a

podczas snu, zwykle w godzinach nocnych

Pola zacienione oznaczają grupę wiekową, w której dana arytmia może być interpretowana jako prawidłowy wynik badania
holterowskiego.

PPK – przedwczesne pobudzenia komorowe, PPN – przedwczesne pobudzenia nadkomorowe

Artykuły powiązane

początek strony

TABELE

18.01.2020

Elektrokardiogram rejestrowany metodą Holtera - Elektrokardiografia - Badania czynnościowe - Badania - Podręcznik Interna

https://www.mp.pl/interna/chapter/B16.V.25.1.3.

3/3

Elektrokardiografia. Z jakimi formami zaburzeń przewodzenia mamy do czynienia w tym zapisie? Med. Prakt., 2019; 7–8:

116–118

Elektrokardiografia. Dwa fragmenty badania holterowskiego. Med. Prakt., 2019; 6: 93

Elektrokardiografia. Szybki rytm nadkomorowy z przerywanym blokiem lewej odnogi. Med. Prakt., 2019; 4: 82–86

Elektrokardiografia. Z jakimi zaburzeniami rytmu mamy tu do czynienia? Med. Prakt., 2019; 2: 83–86

Elektrokardiografia. Cztery paski EKG zarejestrowane w różnych porach doby podczas badania holterowskiego. Med. Prakt.,

2019; 1: 81–85

Elektrokardiografia. Dwa paski badania holterowskiego. Med. Prakt., 2016; 12: 84–86

Elektrokardiografia. Trzy paski badania holterowskiego. Med. Prakt., 2016; 10: 72–73, 78

Elektrokardiografia. Pochodzenie szybkiego rytmu z szerokimi zespołami QRS. Med. Prakt., 2016; 9: 56–57, 61

Elektrokardiografia. Trzy paski badania holterowskiego wykonane u młodego mężczyzny. Med. Prakt., 2016; 6: 86–97, 93

Elektrokardiografia. Dwa paski zapisu holterowskiego. Med. Prakt., 2016; 1: 85, 91

Elektrokardiografia. Jakie jest pochodzenie napadu częstoskurczu (150/min) zarejestrowanego w trakcie monitorowania

holterowskiego. Med. Prakt., 2015; 10: 89–90

Elektrokardiografia. Badanie holterowskie pacjenta ze stymulatorem typu VDD. Med. Prakt., 2015; 7–8: 78–79, 89

Elektrokardiografia. Fragment badania holterowskiego młodego mężczyzny. Med. Prakt., 2015; 6: 74–75, 87

Elektrokardiografia. Jaką arytmię uchwycono na górnym pasku? Med. Prakt., 2015; 5: 78–79, 97

Elektrokardiografia. Elektrokardiogram wykonany u młodego mężczyzny zgłaszającego okresowo niemiarowy rytm serca.

Med. Prakt., 2014; 3: 64–65

Elektrokardiografia. Jakie jest pochodzenie rytmu podstawowego oraz krótkiego epizodu tachyarytmicznego? Med. Prakt.,

2014; 2: 66–67

Dodaj komentarz, zapytaj eksperta