12,10 Prorok czyni tu aluzję do nieszczęść, jakie spotkają synów Dawida: Amnona, Absaloma i Adoniasza.

    12,14 "Wzgardzić" - hebr. dod. zbędne: "wrogami"; "umrze" - Dawid wydał na siebie wyrok (2 Sm 12,5). Za niego umrze syn zrodzony przez Batszebę.

    12,25 "Posłał" - tekst skażony, tłum. przypuszczalne; "Jedidiasz" = "Umiłowany przez Pana".

    12,27 Mowa o zachodniej części miasta.

    12,28 Por. 2 Sm 5,7nn. Inni: "nie głoszono tego pod moim imieniem".

    12,31 Tekst hebr. w tym miejscu jest bardzo niejasny. Wlg odczytała go jako akt niesłychanego okrucieństwa, większego niż w 1 Sm 11,2.